बुधवार, ९ जुलै, २०२५

दर्शन हेळा मात्रे

दर्शन हेळा मात्रे
************
पायावरी माथा होता
माथेकरी कुठे होता 
क्षण काळ हरवला 
क्षण सर्वव्यापी होता ॥
युगे युगे म्हणतात 
हरवले ते क्षणात 
ओळख की अनोळख 
विचारता कुठे होता ॥
मनपण हरवले 
देहाचेही भान गेले 
जणू शून्य साठवले 
जरी पाठी धक्का होता ॥
सावळीच मूर्ती परी 
कोंदाटली आभा होती 
कुणा ठाव काय इथे 
स्पर्श परिसाचा होता ॥
काही देही कोसळले 
काही चित्ती उमटले 
एक मिती उघडून 
कुणी तो हसत होता ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

मंगळवार, १ जुलै, २०२५

सूत्र

सूत्र
*****
देऊन सूत्र जीवनाची सारी तुझ्या हातात 
आता मी रे निवांत आहे वाहत श्वासात

जगणे चालू आहे नि धावणेही चालू आहे
यशापयश दोघांचा सहज स्वीकार आहे

सुख पांघरून झाले दुःख टाळून भोगले 
मार्ग मज जीवनाचे सारे कळून चुकले 

सिंधूसंगम येताच प्रवाह ही संथ होतो 
धावण्या वाहवण्याचा आवेग ही ओसरतो

आहे त्याच्या सोबत एक  होणे सागरात 
शरणागती सहज ही येते कणाकणात 

तुझी लाट भरतीची धाडेन मला उलट  
ओढ ओहोटीची किंवा नेईल खोल खेचत

मला कुठे पर्वा त्याची मी तुझ्यामध्ये नांदत
क्षण क्षण कण कण आहे केवळ जगत 

मीपण कुठले आता तुच तुझ्यात खेळत
सुखाची जगावरती सतत वर्षा करत 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 


सोमवार, ३० जून, २०२५

नाती

नाती
****
जळणाऱ्या सुंभा सारखी 
असतात काही नाती 
फक्त जळत राहतात हळूहळू.
वर वर पीळ स्थिर शाबूत दिसत असला 
तरी त्यात जीव नसतो तशी 
हवेचा झोत किंवा हलकासा धक्का 
लागताच डोलारा खाली कोसळतो 
तरीही तो सुंभ मात्र जळत राहतो 
त्याच्या शेवटच्या टोकापर्यंत

तर काही नाती असतात कापरासारखी 
क्षणात धडाडून पेटणारी आणि विझणारी 
त्या नात्यांची नामोनिशानही 
राहत नाही कुठे जगाच्या पाठीवर 
क्वचित काही काजळी उरली तर उरली
पण ती कर्पुरी रवाळ सुगंधी खुबी 
तिची आठवणही येत नाही कुणाला

काही नाती असतात
चुलीतील जाळासारखी 
ती वापरली जातात 
त्याची गरज असेपर्यंत 
फुंकर मारून पेटवण घालून 
सांभाळून ठेवून कोपऱ्यात
आणि गरज संपताच 
विझवली जातात पाणी शिंपडून 
निर्विकारपणे त्यातून येणाऱ्या 
चर्रर आवाजाकडे सहज दुर्लक्ष करून 

काही नाती दिसतात 
समई वरील ज्योती सारखी 
शांत शितल समतल स्निग्ध 
प्रकाशाची पखरण करणारी 
आडोशाला ठेवलेली नीट जपलेली 
पण तो उजेड ती पखरण 
असते बंदिस्त देवघरापूरती
तिच्या पलीकडे तिला 
नसते स्वातंत्र्य नसते मुभा बाहेर पडायची 
तिच्याभोवती असते भीती सदैव घेरलेली 
कुठल्यातरी पतंगाने झडप घालायची

कुठेही असोत कशीही असोत 
जळणे हेच नात्याचे प्राक्तन असते
अन् त्याहुनी कष्टदायक असते 
उरलेल्या अवशेषांना जतन करणे 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

रविवार, २९ जून, २०२५

बोभाटा

 Why it is healthy to feed kids in silver utensils

 
बोभाटा 
******************
ते चांदीच्या ताटातील जेवण 
तुमच्यासाठी नवलाच मुळीच नाही .
तुमच्या सात पिढ्या 
चांदीच्या ताटात जेवू शकतील
ठावूक आहे आम्हाला .

पण कसं आहे माहीत आहे ना 
उपाशी माणसाच्या समोर खाणे 
अन् पाठीमागे नकळत खाणे 
यात काय फरक असतो हे
तुम्हाला सांगायला पाहिजे का ?

बरे ते ही, उपाशी माणसाचाच
खिसा बिनधास्त वापरून !
नाही म्हणजे तुम्हाला कोण अडवणार 
पण मनाच्या मनाला तरी हे पटत काय ?

आणि तसेही तुम्ही किती खाणार ?
जेवढे  पोट तेवढेच भरणार 
पत्रावळी असो  वा चांदी 
ती शेवटी तिथेच राहणार
23
अन् डोळे व जीभ सोडली तर 
शरीराला काय खाल्ले ते कुठे कळते
पुढे त्या अन्नाचे काय होते वगैरे
हा आजचा विषय नाहीच जावू देत ते .

सुखाची व्याख्या तशी अवघडच 
जे कधीच सापडत नाही ते सुख !
हे तर साधू संतांचं मत 
बाकी सुखाच्या सावल्या तर 
अनंत  विखुरलेल्या असतात

तर आता आताच ही सुखाची सावली 
जराशी निसटून गेली हातातून 
गेली तर गेली पण 
किती बोभाटा करून .
 
दुःख  गेलेल्या सावली सुखाचे नाही 
तर बोभाट्याचे आधिक आहे.
तेवढा  बोभाटा होणार नाही 
याची काळजी घ्या बाकी काही नाही 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 



शनिवार, २८ जून, २०२५

डॉक्टर संजय घोंगडे (निवृत्ती दिना निमित्त)

डॉक्टर संजय घोंगडे (निवृत्ती दिना निमित्त)
**********
फार पूर्वीच्या हिंदी सिनेमात 
नायक असायचा
अगदी आदर्श धीरो दत्त 
शांत हुशार समजूतदार 
स्वाभिमानी व्यवहार चतुर 
तसाच प्रामाणिक हिशोबी अन् उदार 
मित्राला जीव देणारा 
प्रियेला प्रेम देणारा 
मन मिळावू  
नाकासमोर बघून चालणारा
 सर्वांना हवाहवासा वाटणारा 
असा माणूस प्रत्यक्ष जीवनात सापडणे
 फार अवघड पण 
मला तो दिसला सापडला 
आणि माझा मित्र झाला 
तो माणूस म्हणजेच 
डॉक्टर संजय घोंगडे

तसे आम्ही एमबीबीएस चे बॅचमेट 
होस्टेलला एकाच मजल्यावर 
बराच काळ राहिलेलो
पण मित्र व्हायला , 
इंटर्नशिप उजाडावी लागली
कदाचित आमच्या दोघांचे इंट्रोव्हर्टेड स्वभाव आणि काळाचा प्रभाव 
त्याला कारणीभूत असावा 
खरंतर आपण मैत्री करत नसतो 
मित्र धरत नसतो 
मैत्रीचं झाड आपोआप रुजत असते
तिथे अगदी आवडीनिवडी 
सामान नसल्या तरी चालतात 
ते एक हृदयस्थ अंतस्थ नाते असते

मी बीएमसी मध्ये आलो 
तो संजय मुळे च 
त्याने माझा फॉर्म आणला 
माझ्याकडून भरून घेतला 
आणि स्वतः सबमिट ही केला
अन्यथा मला बीएमसी चे
आरोग्य विभाग काय आहे 
हेही माहीत नव्हते 
माझ्या नोकरीचे सारे श्रेय 
मी संजयला देतो.

पण हे तर मैत्रीचे एक 
लहानसे आऊट कम होते 
मला माहित होते अन् माहीतआहे 
हे मैत्रीचे  झाड माझ्यासाठी 
सदैव उभे असणार आहे 
कारणं मैत्रीचा आधार 
जीवनात इतर कुठल्याही गोष्टीपेक्षा 
अधिक महत्त्वाचा असतो.
म्हणून ज्याच्या जीवनात अशा 
धीरोदत्त नायकाची इंट्री होते 
त्याच्या जीवनाच्या चित्रपटाला 
एक झळाळी येते 
आणि माझ्या जीवनाला आली आहे 
धन्यवाद संजय फॉर बिईग माय फ्रेंड 

तुझ्या  सेवानिवृत्ती दिनानिमित्त 
तुला आभाळभर शुभेच्छा 
सदैव सुखी समाधानी आनंदी राहा 
तुला दीर्घआयु आणि आरोग्य लाभो हीच प्रार्थना

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

शुक्रवार, २७ जून, २०२५

जीवन अपघात

जीवन
******
स्वप्न नभीचे होते कालचे 
आज तयाचे भान नाही 

विश्व उद्याचे होते सुखाचे 
पण तयाचे चिन्ह नाही 

जग धावते चक्र चालते 
नभी पांगते अभ्र काही 

परी कुणाला काय कळला 
व्यर्थ  शिणला शोध तो ही 

ये रे धावून घे रे पाहून 
गेल्या निघून दिशा दाही 

भोग विझले योग हरले 
हाती उरले शून्य पाही 

नसे हातात काही विक्रांत 
असे अपघात जीवनही

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

गुरुवार, २६ जून, २०२५

चाक फिरते

चाक फिरते
*********
चाक फिरते जग चालते  
अव्याहत जे स्थिर असते 

ज्यांनी पाहिले त्यांनी जाणले 
बाकी वाटेवर अंध चालले 

वाट क्षणांची दोन पदांची 
चालल्यावाचून संपायची 

कुणी भुंकतो कुणी चावतो 
कुणी दुःखावर दवा लावतो 

जन्म जितुके भाग्य तितुके 
फिरताच वारा जग परके 

सत्य कळते भय हरवते 
तळहातावरी रेष उमटते 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

मंगळवार, २४ जून, २०२५

दत्त दिगंबर

दत्त दिगंबर
*********
संसारी बांधलेला
पोटास विकलेला
तरी दिगंबरास
हृदयी मी धरिला ॥

शब्दात सजविला 
भावात मांडला
दत्त करुणाकर 
माझा मी मानला ॥

नामात बांधला 
ध्यानात साठवला 
दत्त  स्मरणगामी 
मनी मी प्रतिष्ठीला ॥

दिशा पांघरला 
पिसा उधळला
दत्त अवधूत 
चित्ती मी ठेवला ॥

कुणी सांभाळला
धरूनी ठेवला
दत्त सर्वव्यापी 
कुणाला कळला ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 



सोमवार, २३ जून, २०२५

आळंदीत

आळंदीत
*******
माझ्या आळंदीचा थाट किती वर्णावा शब्दात 
उभे आडवे चैतन्य लोटे सोनेरी लाटात ॥

उभे पदोपदी नम्र दूत वैकुंठ धामीचे 
घेती एकेक वेचून सल भक्तांच्या मनीचे ॥

दृष्य अदृष्य कृपाळ संत मांदियाळी थोर 
तया दृष्टीत वाहतो प्रेम कृपेचा सागर ॥

नाम मोत्यांचे भांडार नच सरते अपार 
शत पिढ्या जोडोनिया घ्यावे इतुके भांगार ॥

माय धन्य धन्य झालो तुझ्या नगरीत आलो 
वारी तुझिया दारीची सुख सुखाचे पातलो ॥

शब्द ज्ञानेश्वर फक्त माझ्या मनात उरावा 
जन्म प्रकाशाचा खांब देहासहित या व्हावा ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

रविवार, २२ जून, २०२५

युद्ध अटळ आहेत

युद्ध अटळ आहेत  
*****
युद्ध अटळ आहेत 
विध्वंस ही अटळ आहे 
सृजन पालन मरण हे चक्र 
सदैव चालणार आहे 
शहर नष्ट होतात 
संस्कृती लयास जातात 
काळरुपी महाप्रलयात 
राष्ट्र बेचिराख होतात 

निसर्गाच्या दृष्टीने माणसांची शहर 
आणि मुंग्यांची वारूळ 
दोन्ही सारखीच असतात 
मुंग्या ही लढतात एकमेकांशी 
आणि काबीज करतात वारूळ 
मुंग्याही बळी जातात, कैदी होतात 
गुलाम केल्या जातात किंवा 
मारून टाकल्या जातात वापरून
दुसऱ्या वारुळातील प्रजातींकडून 

हे वैर हा द्वेष ही असूया माणसाची 
ही जगत्जेता होण्याची 
आकांक्षा माणसाची
हीच तर शस्त्रे आहेत 
काळात्म्याची विनाशाची 
अन्यथा समतोल कसा साधणार 
या अफाट जनसंख्या वाढीचा 
या नाश पावणाऱ्या जंगलाचा 
या असंख्य जीवांना 
नष्ट करणाऱ्या प्रदूषणाचा 
या स्वार्थलोलूप हव्यासाचा 

कदाचित माणसांना मारणारे 
हे माणूस यंत्र 
निसर्गानेच नियोजित केले असावे
हि यादवी माणसा माणसातील, 
धर्माची राष्ट्राची भाषेची 
शस्त्रे घेऊन उभी आहे

विनाश तर होणारच 
हे अलिखित प्रारब्ध असते
कारण मरणातूनच पुन्हा 
सृजन होत असते 
हे  चक्र सदैव असेच चालू राहते
पण का आणि कुणासाठी 
हे प्रश्न ज्याला पडतात 
त्यालाच ते सोडवावे लागतात 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

शनिवार, २१ जून, २०२५

शांतीची आस

शांतीची आस
************
जोवर साप ते भूमीवरती 
तोवर येथे कुठली शांती 
विश्वकुटुंब जे न मानती 
फक्त बावटा धरून ठेवती 

उरात सदैव अंधभक्ती 
काय कुणाचे रे ते असती 
जे न मानती तया मारती 
तोडून फोडून वर हसती 

किती शिकले थोर जाहले 
बीज अंतरी तेच राहिले 
आत बाहेर विष लावले 
सैतानाचे ते रूप सजले 

जोवर डोक्यात बाड कोंबले 
माथे ते रे असे बिघडले 
शांती नकोच वा उत्कर्ष 
झेंड्यापायी केवळ संघर्ष

गंगा सोडूनी कुण्या गटारात 
अगा जे की गेले वाहत
रे तया कधी का कळते 
अत्तरात काय सुख असते

ती शांतीची आस व्यर्थची 
शस्त्रे तत्पर जेथे वधाची 
मरे माणूस कितीक मेले 
परी ते कुठली पर्वा नसले

श्रद्धेने त्या तांडव केले 
विश्व ढवळून नरक जाहले
कोण थोपवी यास आता 
विश्व शोधते नव्या प्रेषिता
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 




शुक्रवार, २० जून, २०२५

स्वीकार

स्वीकार 
*******
दुःखांच्या आठवणी नि सुखाच्या हुलकावणी 
यात कधी जिंदगानी नच जावी हरवूनी ॥१

जेव्हा जेव्हा उदास त्या स्मृती येतात दाटूनी 
झपाटूनी तन मन जाती उध्वस्त करूनी ॥२

समोर उभा वसंत मग जातो कोमेजूनी 
रक्त गोठवतो हिम राहतो विश्व व्यापूनी ॥३

मग त्या जीवा सुरेल आठवत नाही गाणी 
आक्रोशाचे सूर उरी जन्म भरे आसवांनी ॥४

आहे त्याच्या स्वीकारात कृपा येतसे घडूनी
सारे जीवन आनंदे जाते क्षणात भरुनी ॥५

क्षणोक्षणी नटणारे ऋतू येती बहरूनी 
प्रत्येक पुनव जाते अमावस्या सुखावूनी ॥६

प्रत्येक नाते सुखाने येते मग बहरूनी 
अढी मना मनातील जाते क्षणात पूसूनी ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

गुरुवार, १९ जून, २०२५

मारुती चितमपल्ली सर


मारुती चितमपल्ली सर 
*******************
ते जंगलातील 
समृद्ध आणि विलक्षण जग 
दाखवले तुम्ही आम्हाला 
या शहरातील 
खुराड्यातील मनाला 
जणू दिलेत 
एक स्वप्न जगायला 

रानातून उपटून आणलेले रोप
जगतेच कुंडीत 
ते रानातील सुख 
सदैव मनी आठवीत 
त्या कुंडीतील रोपास 
सांगितल्या तुम्ही  गोष्टी 
रानाच्या सौंदर्याच्या 
ऋतूच्या मैफिलीच्या 
आकाशाच्या चांदण्याच्या 
पावसाच्या पक्षांच्या 
आणि त्या गूढ रम्य कथाही 
मितीच्या बाहेरच्या 

जंगलात न जाणारे किंवा 
क्वचित जंगल पाहणारे आम्ही 
ते जंगल पाहतो जगतो मनी 
या मनोमय कोषात 
तुमच्या लिखाणातून 
तुमच्या गोष्टीतून 

आमच्या आदिम पेशीत दडलेले ते रान 
तुम्ही जागे ठेवले जगवले 
कृतज्ञ आहोत आम्ही तुमचे 
ती कृतज्ञता शब्दाच्या पलीकडची आहे 
शब्दात मांडता येत नाही 
तरीही या कुंडीतील रान रोपाची 
कृतज्ञ शब्द फुले 
तुम्हाला समर्पित करतो.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

सोमवार, १६ जून, २०२५

देई भक्ती मन

देई भक्त मन
******
जयघोष तुझा दत्ता
गुणगान मी करीन
जीवाचे हे लिंबलोण 
तुजवरी ओवाळीन ॥१

देहाची या कुरवंडी
तुजलागी रे करीन 
निर्मळ करून मन
देवा नैवेद्य अर्पिन ॥२

अहं मम सरो माझे 
फक्त तुझेपण राहो 
सर्वस्वाची राख माझ्या
तुझी रे विभूती होवो ॥३

मांडीयेला कल्लोळ मी  
देवा तुझ्या दारावरी 
धाव धाव दयाघना 
पाव मज आता तरी ॥४
 
नको मज मोठेपण
देई खुळे भक्त मन
तुझ्या पदी विसावून 
जग जावे हरवून ॥५

 🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

रविवार, १५ जून, २०२५

अनुभव

अनुभव
*****
आला अनुभव 
जगताचा काही 
कळले मज हे 
घर माझे नाही ॥
सोडव मजला 
येतो मी धावत
तुझिया मार्गाने 
दयाळा परत  ॥
ताप भवताप 
इथे तिथे रोगी 
महाभय दिसे 
वेदनांच्या अंगी ॥
त्याचे निवारण 
घडो भगवन 
जगात या गाजो 
तुझे देवपण ॥
नुरावे जगत 
नुरावा विक्रांत 
व्यापूनिया सारे
उरो फक्त दत्त ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

शनिवार, १४ जून, २०२५

अमूल्य

अमूल्य 
*****
हजारो लाखोंच्या या शहरात 
रोज भेटणाऱ्या अफाट समूहात 
सगळेच आपले नसतात 
फार कमी जिवलग होतात 
अन् जवळ येतात 
नात्या वाचून एक नाते 
तयाशी हळुवार जुळून येते 
कधी सहकारी कधी सहध्यायी 
कधी वरिष्ठ तर कधी कनिष्ठ 
कधी वैचारिक मतभेदांचे पहाड फोडून 
तर कधी सामाजिक उतरंडीच्या
सीमा रेषा तोडून ते प्रिय होतात
 ते जे जोडणारे सूत्र असते 
त्याला सामाजिक आर्थिक भावनिक 
कंगोरे असतातही आणि नसतातही
पण ते केवळ मैत्रीचे नाते असते 
कधीकधी वाढते फोफावते दृढ होते
तर कधी सुकते, कोमजते हरवून जाते 
अमरत्वाचे वरदान तर इथे 
कुठल्याच वृक्षाला नसते
पण जीवनाच्या अंगणात 
पडणारे प्राजक्ताचे हे सडे   
जीवनात अपार आनंदाचा 
सुगंध पसरवतात.
त्याला मूल्य नसते कुठलेच .
अन करताही येत नाही कुणाला
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

शुक्रवार, १३ जून, २०२५

धनकवडी

धनकवडी
********
द्रोणात घास होता 
घासात प्रेम भरले 
भरविता दाता माझा 
गात्री चैतन्य दाटले ॥१
खोल प्रेमळ डोळ्यात 
होती दाटलेली ओल 
मज भेटला भेटला 
योगीराज श्री शंकर ॥२
कुठे जावे मी रे आता 
काय मागावे कोणाला 
प्रश्न मिटला सुटला 
येता तयाच्या दाराला ॥३
रंग अवधूत माझा 
आत मलाच दिसला 
शब्द आदेश अलक्ष 
जन्म निरंजन झाला ॥४
प्रेम कणभर माझे 
घेत मणभर दिले 
येता शरण हा दास 
किती कौतुक रे केले ॥५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

गुरुवार, १२ जून, २०२५

लेखन कॉपी पेस्ट करणाऱ्यांना


लेखन कॉपी पेस्ट करणाऱ्यांना 
***********************"
कवी लेखकाच नाव वगळून ,
copy  paste करणारे.
जणू घेवू पाहतात श्रेय
कवी लेखकाचे, त्याच्या प्रज्ञेचे ,स्फुर्तीचे .
कदाचित ती एक असूया असू शकते 
किंवा न दिसणारा जळफळाट ही 

तसेही त्या कवी लेखकाला 
कुणी ओळखत नसते .
आणि ओळखणार ही नसते 
कधी कुठे भेटले तरी.

तर मग ते नाव काही लोकांना
का खटकते  कळत नाही .
सुंदर स्त्रीच्या कपाळावरील कुंकू 
किंवा गळ्यातील मंगळसूत्र खटकावे तसे.

त्या तिच्या सौंदर्याच्या गौरवात 
दडलेला असतो सौंदर्याचाच उपमर्द .
अन् मग सौंदर्याचा रसिक होवून जातो 
लफंगा रोम साईड रोमियो 

म्हणूनच सर्व लेखन 
समाज मध्यमावरील
नेहमी नावासकट शेअर करावे
आपले अभिजात रसिकत्व 
असे सिद्ध करावे🙏.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, ११ जून, २०२५

सांभाळ

सांभाळ
*******
सांभाळ मजला दत्त अवधूता 
पथावरुनिया घसरू मी जाता 

थकलो वाकलो तुझ्या दारी येता 
सापडलो व्याधा धाव तुचि आता 

पाहता पाहता दाटला अंधार 
कडा चढतांना संपले आधार 

हुल्लूप भुल्लुक घेरती येऊन 
प्रकाश मिटतो दिशा हरवून 

तुझिया वाचून सांग सोडवून
कोण रे मजला नेईल यातून

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

 

मंगळवार, १० जून, २०२५

अस्पर्श

  

अस्पर्श
*****"
तुझ्या  व्यथेने आणि कथेने 
गेले झाकळून माझे मन 
तू स्वीकारलेल्या त्या कटू प्रारब्धाने 
पुनःपुन्हा येऊन उद्दामपणे, सूड घ्यावा तुझा
अधिक क्रूरतेने, तुझी सहनशिलता पाहून
तसे  तुझ्या जीवनाचा कॅनव्हासवर 
उमटत होते रंग ,अधिक गडद होऊन .

पण असे का व्हावे, खरेच  कळत नव्हते मला
तुझी शालिनता तुझी ऋजुता 
तुझी जीवनावरील निष्ठा 
तसेच तुझी प्रार्थना अन प्राक्तन 
याची सांगड घालता येत नव्हती मला 
अगदी ठाऊक असूनही 
पूर्वजन्माचा सिद्धांत, कर्माची जकात 
ती ऋणानुबंधाची गाठ 
माझे मन नव्हते मान्य करत  
कि ते तुझ्या बाबतीत घडत आहे म्हणून

तरीही तुला पाहतो मी 
काळौघात पचवलेल्या दुःखासकट 
कुठलेही प्रदर्शन न करता
सहानुभूतीची अपेक्षा न ठेवता 
जीवनाच्या प्रवाहावर 
स्वार झालेल्या लाटेसारखी 
मी रेखाटू पाहतो, तुला माझ्या कवितेतून  
पण तू होत जातेस गूढ खूप गूढ 
कुठल्यातरी अस्पर्श अनाम अगाध 
जंगलातील पहाटेसारखी
जिथे पोहोचत नाहीत माझे शब्द
माझ्या भावना माझ्या सांत्वना 
आणि सहवेदना सुद्धा .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, ९ जून, २०२५

पुन्हा

पुन्हा
****
पुन्हा तुझिया केसात 
अडकले प्राण माझे 
पुन्हा तुझिया श्वासात 
हरवले भान माझे ॥

पुन्हा ती नजर गेली 
सोडूनिया चित्त माझे 
झालो पुन्हा फकीर मी 
लुटवून सर्व माझे ॥

माझे माझे म्हणता मी 
झाले हे सारेच तुझे 
हरवून आज गेले 
द्वैतातले ओझे माझे ॥

असे वेड जीवास या
नकळे लागले कसे 
सदैव स्मृतीत तुझ्या
फिरते हे मन माझे ॥

पुन्हा या गात्रात वीज 
लख्ख अशी झंकारते 
उमलूनी कणकण 
गीत  मोहरते माझे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, ७ जून, २०२५

जादू

जादू
*****
तुझ्या लोभस चेहऱ्यात
काय जादू आहे ते कळेना 
माझी नजर होते पाखरू 
खिळते तिथे भिरभिरतांना 

तुझ्या निर्मळ डोळ्यात 
काय भूल आहे कळेना 
मी हरवून जातो त्या डोहात 
युगायुगांची होऊन तृष्णा 

मज कळते ती तूच आहेस 
माझा विसावा दिन मावळतांना 
सुखावतो मी हास्याची तुझ्या 
लक्ष लक्ष नक्षत्रे वेचतांना 

अन दृष्टी वरती पडदा माझ्या 
जग रहाटीचा पडतांना 
मी ठेवतो खोचून हृदयात
हलकेच त्या अमूल्य क्षणांना

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, ६ जून, २०२५

प्रेम थांबते

प्रेम थांबते
********
युगो युगी प्रेम थांबते 
वाट पाहता वाटच होते 
विना अपेक्षा कधी कुठल्या 
जळणारी ती ज्योतच होते 

गीतामधले शब्द हरवती 
सूर सूने होऊन जाती
तरी कंपन कणाकणातील 
अनुभूतीचे स्पंदन होती 

शोध सुखाचा खुळा नसतो 
अंतरातील हुंकार असतो 
आनंदाच्या सरिते आवतन 
आनंदाचा सागर करतो 

क्षण अपूर्ण जगणारा हा 
पूर्णत्वाचे क्षेम मागतो 
पडतो तुटतो वृक्ष जळतो 
पुन्हा मातीतून रूजून येतो

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

एक हॅण्ड ओव्हर .

एक हॅण्ड ओव्हर . 
******
होय साहेब
तुम्ही फारच ग्रेट आहात 
ते तुम्हाला म्हणतील 
कधी प्रसाद आणून देतील
कधी शुभेच्छा पाठवतील
तुमच्या असल्या नसल्या 
गुणांचे कौतुक करतील
येता-जाता सलाम ठोकतील
पण ते सारेच सलाम 
त्या खुर्चीचे असतात 
खुर्चीवरून उतरताच 
शुभेच्छा बायपास होतात 
प्रसाद आणि गावच्या वस्तू 
आपला रस्ता बदलतात 
देवाचा ते  बुक्का भस्मही
दुसरे कपाळ शोधतात 
थोडक्यात सारे व्यवहर
आपुलकीचे कौतुकाचे 
तुमच्यासाठी क्वचित असतात 
सारे नमस्कार आदबीचे 
त्या खुर्चीलाच असतात
तुम्हालाही माहित आहे 
मलाही माहित आहे .
त्यामुळेच खुर्चीवर असतानाच 
खुर्ची पासून वेगळे होणे 
खूप आवश्यक आहे 
ते मी शिकलो होतो 
आशा आहे तुम्हीही शिकाल !
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, ४ जून, २०२५

तीर्थक्षेत्री

A bustling street market in India crowded with people and vendors selling  their wares | Premium AI-generated image

 तीर्थक्षेत्री

*****

गंध फुले हार 
प्रसादाच्या राशी 
फुलांच्या बाजारी 
मन माझे साक्षी 

अवघा गोंधळ 
धनाचा कल्लोळ 
पूजेचा भाव ही 
मिटला समूळ

वदे माझे मन 
मजला आतून 
पुरे झाले आता 
जावू या निघून

तसेही आपण 
आलोय घेवून 
नेऊ या सोबत 
देव हे परतून

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘ 🕉️





मंगळवार, ३ जून, २०२५

प्रश्न

प्रश्न
*****
अवघा व्यापून जगतास दत्त 
असे जळागत सर्वकाळ ॥१
आत नि बाहेर काही तयाविन
नाही रे ते आन कळे मज ॥२
जळात या जन्म जळात जीवन
 जळीच संपून जाणे अंती ॥३
 पण कशासाठी कळेना अजून 
ठेवी भांडावून यक्षप्रश्न ॥४
कोणी म्हणे लीला काढी समजूत 
ऐसे हे सिद्धांत किती एक ॥५
परी त्या रे कथा अवघ्या गोष्टींच्या 
गमती न साच्या मजलागी ॥६
पण तयाहून काही संयुक्तित 
नाही सापडत उत्तरही ॥७
पण कुठेतरी असेल ती वाट 
प्रवाहात घाट उतरला ॥८
तया त्या वाटेला लावूनिया डोळा 
विक्रांत हा खुळा प्रवाहात ॥९
माता-पिता त्राता तोच एक दाता 
तयाविन अन्यथा गती नाही ॥१०
तोच तो रे प्रश्न तोच तो उत्तर
परी कै देणार ठाव नाही ॥११
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, २ जून, २०२५

नको बिडी सिगरेट






नको बिडी सिगारेट
**************

चालती धरून मुखात 
कुणी सिगरेट रुबाबात 
लावती स्वतःची वाट 
ते मूर्खच डोळे झाकत ॥१

कुणी पेटवी विड्याची थोकट 
झुरक्यावर झुरके मारत 
चालतो तया नच माहित 
तो असे मरण कवटाळीत ॥२

या तंबाखूत भरलेली 
विषद्रव्य हजारो ठासून 
सांगती डॉक्टर ओरडून 
जन हो घ्या तुम्ही समजून ॥३

हे कॅन्सरचेच सेवक 
एकाहून धूर्त असे एक 
लावून  लळा सुरेख 
कापती गळाच चक्क ॥४

असे पाकीटावर लिहिले 
अन चित्र ही भयान काढले 
ते नसेल  कपाळी लिहिले 
हे असे का रे तुज वाटले ॥५

ही सिगरेट अशी ओढणे 
रस्त्याच्या मधोमध चालणे 
किती वेळ सांग रे वाचणे 
नको घेऊ ओढून मरणे ॥६

दे क्षणात सोडून तिजला
सोडताच होईल सोडणे 
मग जैत जैत रे म्हणत 
आरोग्याला मिठी घालणे ॥७

*""*""*""*'"*""*
C@डॉक्टर विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https\\:kavitesathikavita.blogspot.com

थुंकू नका




थुंकू नका .
*****"
अरे रस्त्यावर थुंकणे 
हे किती लाजिरवाणे 
पशुगत असे करणे 
शोभते न मानवास II

थुंकीत जंतू हजार
करती रोग प्रसार 
टिबी कोविड हे तर 
माहीत तुम्हा यार II

ती तंबाखू तो गुटखा 
करू नका रे खा खा 
त्या पिचकारीच्या रेखा  
की मरण रांगोळ्या.II

या घाणेरड्या सवयी 
जाणतोस तू रे भाई 
बघ ठरवून सोडून देई 
जमेल तुज नक्की II

होईल परिसर सुंदर
राहील निरोगी  शरीर 
देवालयासम घरदार
भारत भूमीचे या .II


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांaत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, १ जून, २०२५

ज्ञानदेव म्हणता

ज्ञानदेव म्हणता
************

मुखे ज्ञानदेव म्हणता म्हणता
 मन झाली वार्ता नसण्याची ॥१

हरवला ध्वनी कैवल्य स्पंदन 
आनंद कंपण उरलेले ॥२

काळवेळ कुणी मारले गाठीला 
अस्तित्व चोरीला गेले काय ॥३

पण भय चिंता नव्हती किंचित 
स्वयंप्रकाशात आत्मतत्व ॥४

विक्रांत सरला स्वर शब्द भाव 
दशा ज्ञानदेव येणे नाव ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, ३१ मे, २०२५

विजय नाईक (श्रद्धांजली)

 
विजय नाईक (एसी ऑपरेटर ) श्रद्धांजली
***********************
तशी रूढ अर्थाने ही कविता
श्रद्धांजलीपर नाही म्हणता येणार .
तर हे विजयचं अचानक अकाली जाण्यावर
केलेले चिंतन आहे असे म्हणता येईल.

तसा विजय नाईक 
कुठल्याही प्रशासनाला आवडणारी 
व्यक्ती कधीच नव्हता. 
पण विजयला सांभाळणे 
हा त्यांचा नाईलाज होता. 
महानगरपालिकेत काही 
असेही विभाग आहेत 
येथे खरोखरच काहीच काम नसते 
तरीही तेथे माणसाला नेमावे लागते. 
त्यापैकीच एक विभाग म्हणजे 
एसी डिपारमेंट. 
माफक काम आणि एसी चालू बंद करणे 
एवढेच त्यांचे  मुख्य कर्तव्य.
त्यामुळे हाताशी असलेला 
प्रचंड रिकामा वेळ 
आणि ड्युटी वरती काय करायचे
हा पडलेला प्रश्न ..१
त्यामुळे त्या डिपार्टमेंटची 
बहुसंख्य कामगार हे दुर्दैवाने 
व्यसनाधीनतेकडे वाहत जातात. 
किंवा हाताशी वेळ असल्याने
कामगार संघटना सारख्या 
उपद्व्यापच्या मागे लागतात.
कामगार संघटने मधून त्यांना 
एक प्रकारचं मोठेपणा 
एक वलय प्राप्त होतो 
बऱ्याच वेळा त्यात 
दादागिरीचाही भाग असतो. 
अन् इतरही अवाच्य फायदे असतात
तसेच ड्युटीवरील केलेली  व्यसनाधिनता 
त्यामुळे लपवता येते लपली जाते

विजय जर कामगार संघटनेमध्ये नसता 
आणि व्यसनी नसता 
तर माझा अतिशय आवडता 
कामगार झाला असता. 
त्याचे व्यक्तिमत्व 
त्याचा जगाकडे पाहण्याचा दृष्टिकोन 
व्यवहार ज्ञान 
विषयाचा आवाका समजायची बुद्धिमत्ता 
आणि चौफेर  ज्ञान
त्याची कौटुंबिक बांधिलकी ..२
कुटुंबावर असलेले प्रेम 
हे गुण मला अतिशय आवडायचे.
पण जठार आग्रे व विजय हे त्रिगुण 
एकत्र समोर येवू नये असेच वाटायचे .

मी विजयला भेटलो तेव्हा 
फारसा ओळखत नव्हतो.
पण जेव्हा ओळखू लागलो 
तेव्हा लक्षात आलं 
या माणसाला 
सुधारवता येणे शक्य नाही.
मग त्या भानगडीत 
मी कधीच पडलो नाही  
त्यामुळे आमच्या मध्ये 
कधीही कटूता आली नाही 
माझ्या हॉस्पिटलमधील काळात 
त्याने मला कधीही कुठलाही 
उपद्रव दिला नाही 
हेही एवढे सत्य आहे

विजय निवृत्त झाला आणि 
काही महिन्यांनीच 
त्याच्या प्रिय पत्नीचे निधन झालं.
हा आघात त्याच्यासाठी फार मोठा होता 
अन हा धिप्पाड देहाचा वटवृक्ष 
आतून खचला गेला..३
त्याची लाडकी लेक ही 
परदेशात शिकायला गेली 
बांधलेलं प्रचंड मोठं घर 
आणि घरात एकटा विजय
मग ते त्याचे पिणे वाढत गेलं 
आयुष्यातील वीस वर्ष तरी 
 त्यांनी स्वतःच्या हाताने 
पुसून टाकली असावीत .

असे अनेक विजय महानगरपालिकेत 
आजही आहेत .
ज्यांना महानगरपालिका सांभाळत आहे 
आणि संघटना पाठबळ देत आहेत. 
या विजयच्या आत्म्यास सद्गती लाभो 
अशी परमेश्वरास मनापासून प्रार्थना. 
आणि इतर विजयां च्या वाट्याला 
अशी वेळ येऊ नये 
ही सुद्धा परमात्म्याजवळ प्रार्थना.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, ३० मे, २०२५

वेडे गीत

वेडे गीत
********
एक वेडे गीत माझे 
मी तुला देणार होते
मेघ ओंजळीत घेत 
सवे  भिजणार होते

त्या तुझ्या स्वरात मंद 
झोका झुलणार होते 
वेचून एकेक चांदणी 
माळ तुला देणार होते 

होय होते स्वप्न वेडे 
हाती धरवत नव्हते 
लाख ओघ पावसांचे 
मिठीत मावत नव्हते 

आणि गेला ओलांडून 
ऋतु तो कळल्यावाचून 
मी क्षितिजा वरी त्या 
अजून आहे रेंगाळून

तू असे कुण्या दिशेला 
कोण व्यापारात अजून 
तेही मज ठाव नाही 
स्मृती साऱ्या विखरून

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, २९ मे, २०२५

लव्ह , लॅब आणि रिपोर्ट

लव्ह , लॅब आणि रिपोर्ट
*******************

रक्त माझे आज तुझ्या लॅबमध्ये येणार आहे 
बघ निरखून त्यात नाव  तुझे असणार आहे ॥

पाहील्याविना कुठले कुणाचे हे नमुने आहे
माहीत मला काम तू भराभर करणार आहे ॥

जर कदाचित विसरशील तू नाव ते बघणे 
हरेक पेशी तरीही तुला ओळखणार आहे॥

बघत आहेस तू ते त्यांनाही कळणार आहे 
पाहता तू त्याकडे रंग त्यांचा बदलणार आहे ॥

दाखव जरा ओळख त्या भेट तर घडणार आहे
चुकू दे मान्य मला रिपोर्ट तुझा चुकणार आहे ॥

होय ग नक्कीच रोग भलता दिसणार आहे
पण मी कधी काय केली तुझी तक्रार आहे ॥

हवा कुणाला उपचार इथे प्रेम आजार आहे
बरा न व्हावा कधीही जीवनाचे उपकार आहे. ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, २७ मे, २०२५

लास्ट स्टेज कॅन्सर


लास्ट स्टेज कॅन्सर 
*************************
आस जगण्याची सुटता सुटेना
झिजतोय देह मन स्वीकारेना 

अडकला जीव पुन्हा प्रतिबिंबी
तडकली काच  आकळेना बिंबी

सोड बाई आता फाटलेली खोळ 
सोसते का दुःख पाहवेना हाल 

असतो का दुष्ट देव मरणाचा 
वेदनेचा डोह किंवा प्राक्तनाचा 

फाटलेला खिसा बेजार लाचार 
निरोप देण्यास उत्सुक अपार 

तया प्रेम नाही असे मुळी नाही
मागे उरणाऱ्या हिशोबाची वही 

मृत्यूहून अशी प्रतीक्षा मृत्यूची
पाहणे ही जणू सजा स्वकीयांची
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, २६ मे, २०२५

पाऊस

पाऊस
*******
घेवून आभाळ डोक्यावर
वारा भणाणत येत आहे
घालीत सडा जगभर 
रानोमाळ उधळत आहे ॥

चिरपरिचित तरीही नुतन
धून कानी पडत आहे 
मातीवरती पाय ओले 
झिम्मा फुगडी खेळत आहे ॥

माझ्या मिठीत स्वप्न तुझे 
पुन्हा पुन्हा अंकुरत आहे 
कणाकणातील  गूढ ऊर्जेत 
घट सुगंधी फुटत आहे ॥

ते विजेचे नृत्य नव्हे गं 
जणू माझेच मनोगत आहे 
तुझ्या कुरळ्या केसात गर्द
श्वास होवून उधळत आहे ॥

झरे फुटले कातळातले
साद जीवनास देत आहे 
वृक्ष जुना तो पुरातन मी
अश्वस्थासम हिंदोळत आहे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, २४ मे, २०२५

उंबरा

उंबरा 
*****
क्रमप्राप्त आहे आता उंबरे तुटणे 
सहाजिकच झाले आहे 
आता घराला उंबरे नसणे ही
लिव्ह इन रिलेशन चा जमाना जात आहे 
लिव्ह इन रिलेशन बेंचिंग मागे पडत आहे
लिविंग अपार्ट टुगेदर चा जमाना येत आहे
काळाची ही गरज आहे का ?
स्वार्था ची परिसीमा आहे का ?
स्वैराचाराच उत्कर्ष आहे का हा?
कळत नाही पण 
सारेच विवादाचे विषय आहेत 
स्त्री पुरुषाला एकमेकांची गरज असणे 
आणि एकमेकांवरती वर्चस्व ही नसणे
एकमेकांपासून मिळणारे सुख हवे असणे 
पण त्या सोबत राहण्यामुळे 
येणाऱ्या जबाबदाऱ्या नको असणे
अशा विचित्र मानसिक अवस्थेमध्ये 
ही पिढी जात आहे.
आणि आमची पिढी अजूनही 
उंबऱ्याच्या आठवणी उगाळत आहे.
कदाचित एखाद अर्धी पिढी अजून 
पण त्या नंतर.?
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, २३ मे, २०२५

ओंजळ

ओंजळ
******
दत्ता किती जमवावा 
सांग शब्दज्ञान ठेवा 
किती कुठे भटकावे
या गावाहून त्या गावा

चित्रिची गाय जाणली 
दूध लागू दे ओठाला 
कंटाळलो त्रिगुणा या 
गुणातीता ये भेटीला 

झाले गीता भागवत 
तत्वज्ञान वाचूनिया 
भारावलो आनंदलो
कथा गोड ऐकुनिया

पाण्याविन कोरडा जो
काय करू त्या आडाला 
ओल खोल दे भावाची
झरा लागू दे  भक्तीला 

कुणी पाणक्या कृपाळू 
वा भेटू दे रे वाटेला 
ओंजळीने शांत व्हावा
जीव हा तहानलेला 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, २२ मे, २०२५

प्रेम

प्रेम
****
एकदा प्रेम झाल्यावर 
जे विसरलं जातं 
ते काय प्रेम असतं 
एकदा दिवस उजेडला की 
सारं जग प्रकाशाचं असतं 
तिथं माघारी फिरणं नसतं 

कुठल्यातरी वेलीवर 
कळीचं आगमन होतं 
तेव्हा तिचं फुल होणं 
जसं निश्चित असतं 
तसंच प्रेमाचं असतं 

ते त्याचं सुगंधानं बहरून जाणं 
रंगानं आकाश मिठीत  घेणं 
हे जसं निश्चित असतं 
तसंच प्रेमाचं असतं 

प्रेमाचं  खरं खोटंपण कळण
फारच सोपं असतं 
मागीतल्या वाचून जे 
फक्त देतच असतं 
प्रकाश अन् सुगंधागत 
वर्षाव करीत राहतं 
तेच खरंखुरं प्रेम असतं 

अपेक्षांच्या बुरख्यात 
जे भुलवत राहतं
ते काहीतरी वेगळंच असतं
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, २१ मे, २०२५

मौन

मौन
****
मी रे माझ्यात एकटा 
चाले प्रकाशाच्या वाटा 
दिसे अंधार भोवती
सारा जाणूनिया खोटा 

मुग्ध एकांत कोवळा 
माझेपण नसलेला 
शत होऊनिया लाटा 
जसा सागर वेगळा 

वाहे अनंत हा वात
कधी वादळी वा शांत
नभा ज्ञात नच काही
राहे उगा ते निवांत.

का रे मिरवावे उगा 
क्षण स्तब्ध मनातले
नच बोलणे ऐकणे 
मौन प्राणात दाटले
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


मंगळवार, २० मे, २०२५

आत्मविचार ( रमण महर्षी )

आत्मविचार
(रमण महर्षी आधारित)
*********

एकच विचार करा हा विचार 
आत्मविचार शुद्ध बुद्ध ॥१

एकच विचार करावा साचार 
बाकींना नकार द्यावा नित्य ॥२

"कोण मी" असून? आलोय कुठून ?
पहावे शोधून नित्य मनी ॥३

वृत्तीचा उदय येताच घडून 
राहावे जडून मुळापाशी ॥४

शून्याच्या विहिरी जावे तहानले
लोटावे आपले अस्तित्वही ॥५

त्या विना नाही दूजी सोय काही 
तहानला होई तृप्त तेवी ॥६

होऊन निवांत राहवे बसून 
आपले पाहून आत्म् तत्त्व ॥७

जयास कळले आतले पाहणे
तयाचे जगणे सार्थ काही ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, १९ मे, २०२५

दुःख

दुःख 
*****
दुःख साचले मनात 
नको अडवून धरू 
पाणी वाहू दे ग डोळा 
नको कढ उरी भरू ॥१
दुःख चुकले कोणाला 
राजा अथवा रंकाला 
पहा उलटून पाने 
आले प्रत्येक वाट्याला ॥२
दुःख भेटले सीतेला 
जन्म वनवास झाला 
दुःख वाटा द्रौपदीला
जन्म वणवाच झाला ॥३
दुःखे शिणली विझली 
शिळा अहिल्या ती झाली 
राजा सवे तारामती 
किती फरफट झाली ॥४
हि तो दुःखाची शिखरे 
जणू दिसती सागरी 
लाखो पहाड पर्वत 
खोल असती दडली ॥५
खेळ दुःखाचा हा असा 
युगे युगे रे चालला 
पूस डोळ्यातले पाणी
हास हरवून त्याला ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, १८ मे, २०२५

पळस

 पळस
****
तो आकाशात
झेपावणारा पळस 
सुंदर आणि हिरवागार 
जेव्हा कोसळला भूमीवर 
झेलत घाव देहावर 
मग त्या विशाल पानांनाही 
धरला नाही तग
काही काळ लहरून 
साहून उन्हाची धग 
गेली तीही होत मलूल 

वर्षभर वाढणारे झाड 
क्षणात गेले होते पडून 
पदपथावरील दिव्याचा प्रकाश 
अडतोय म्हणून 
तेव्हा हुंदक्यांनी 
गेला होता सारा परिसर भरून 
आणि माझ्या डोळ्यांनी 
त्याला साथ दिली रात्रभर जागून 

उद्या त्या झाडावर बसणारा 
नाचरा बुलबुल काय म्हणेन
सात भाईंचे कलकलाटी 
खोटं भांडण कुठे रंगेन 
मलाच कळत नव्हते
त्यांना काय सांगायचं ते 

तसे झाड पाडायला 
कुठलेही कारण पुरे असते माणसाला 
शहरातील मेट्रो असो 
देवाची लाट असो 
वा दिवा प्रकाशाचा अडथळा असो

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, १७ मे, २०२५

तिसंगी गावची जत्रा

तिसंगी गावची जत्रा
***************
हिरव्या ओसाड गावी 
लोक थकली वाकली 
बाळखेळ पावुलांना 
माती होती आसुसली ॥१
शेत तापली धुपली 
रान गवत वाढली 
हात राबणारे परी 
दूर कुठल्या शहरी ॥२
वारा मोकळा भरारा 
वृक्षी पाखरांचा मेळा
कणकण नटलेला 
रम्य निसर्ग सोहळा ॥३
लोक होऊन चाकर 
गाव सोडूनिया गेली 
नाळ खोलवर परी 
ओढ अनावर ओली ॥४
येती जत्रा उत्सवाला 
लाट डोई झेलायला 
पाय होऊन बेभान 
नाचवती पालखीला ॥५
माय काळकाई पाही 
डोळे भरून लेकरा 
तिला ठाव असे सारा 
विश्व प्रारब्ध पसारा ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, १६ मे, २०२५

पायवाट

पायवाट
******
हळूहळू मनात धूसर होणारी तुझी प्रतिमा 
आणि शब्दांना लागलेली ओहोटी 
याच्यातील सरळ संबंध नाकारत नाही मी 
प्रत्येक खेळाला एक शेवट असतो 
प्रत्येक नाटकाला एक अंत असतो 
खरंतर हारजीत सुखांत दुःखांत 
याला काहीच महत्त्व नसते 
पण तरीही घडतच असते हसणे रडणे, 
स्मृतीच्या अनैच्छिक वावटळात 
भरकटतच असते मन 
तश्या येतात तुझ्या आठवणी 
पण त्याची आता होत नाहीत गाणी 
कदाचित ऋतूची करामत असेल ही 
काळाच्या वर्षावात हरवून जातात 
अनेक सुंदर पायवाटा ही 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मनसा देवी

Manasadevi
*************
So you are here again , 
on your thorn
Oh mother Manasadevi
I know
You come here to say
 good bye to me 
at the end of my day 
It's my pleasure 
It's really a benediction 

You know 
I was missing you lot 
Though 
I was feeling your presence with me
While facing many turmoils 
Fighting with foes 
Dealing with enemies in veils
It's your touch of love and care 
Which gives me strength and power 
To stand against all odds and terrors 

It's ok that
I may not come wiith you
At your new empire new palace 
to sevrve your poor children 
But you know my  love
affection and bonding for them .
It will be always there
I am honoured of
being your soldier.

 Vikrant Prabhakar Tikone.

बुद्ध


बुद्ध
****

या मातीचा बुद्ध 
पेरला या मातीत पुन्हा 
रुजवित्या मातीस 
पण कळेल बुद्ध केंव्हा .

सर्व धर्म जात पंथाचा 
बुद्ध असे विलय .
प्रज्ञेच्या पलीकडील 
शून्याचा तो प्रत्यय 

बुद्ध धर्म ना संप्रदाय 
बुद्ध गट ना समुदाय 
शब्द बदलून कुणा कधी
बुद्ध असा कळेल काय 

जाणण्यास बुद्ध व्हावा
शील करुणा उदय 
जाणण्यास बुद्ध व्हावा 
प्रज्ञेचा अनुयय 

बुद्ध युद्ध नव्हे रे 
तुझ्या माझ्या मताचे
बुद्ध वाद नव्हे रे 
तुझ्या माझ्या गटाचे

बुद्ध जीवन तत्त्वज्ञान 
असे प्रत्यक्ष जगण्याचे 
बुद्ध आत्म संशोधन 
विश्वाच्या कल्याणाचे .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


मंगळवार, ६ मे, २०२५

निवडूंग

निवडूंग
******
स्वार्थाच्या पायरीवर जेव्हा 
उभी राहतात माणसं
आणि मिळालेल्या क्षणाचं 
रूपांतर करू पाहतात
फक्त फायद्यात स्वार्थात 
लोटून देत सारे आधार 
त्याला टिकवणारे 
पडता पडता वाचवणारे 
धीर देणारे मैत्रीचे प्रेमाचे
तेव्हा त्यांनाही पडावेच लागते 
जावेच लागते प्रवाहपतीत होत 
त्याच उतारावरून 
आज नाहीतर उद्या घरंगळत 

खरंतरं काही क्षण काही काळ 
हा नसतो योग्य वैरास तरीही 
काही साथ काही हात 
नसतात उरणार सोबत तरीही 
त्यांना ते कळत नसतं
मग मैत्रीच्या वेलांचे निवडूंग होतात
जोवर त्या निवडुंगाचे फडे 
कुंपणावरअसतात तोवर ठीक असते
पण जेव्हा ते बांधावरील रोपांना 
आक्रसु लागतात बिनदिक्कतपणे 
पिसरून आपले काटे
तेव्हा त्यांचे निवडुंगपण स्मरून
त्यांना दूर ठेवणे भाग असते 
त्यांना ते कळो न कळो 
तुमच्यासाठी ते महत्त्वाचे असते

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, ५ मे, २०२५

ज्ञानदेवी

ज्ञानदेवी 
*****
आनंदाची वाट आनंदे भरली 
कृपा ओघळली अंतरात ॥१

ज्ञानदेवी माझ्या जीवाचा विसावा 
पातलो मी गावा आनंदाच्या ॥२

अर्थातला अर्थ उघडे मनात 
चांदणे स्पर्शात कळो आले ॥३

मिरवावे सदा तया त्या शब्दात 
जगावे चित्रात रेखाटल्या ॥४

इतुकीच इच्छा उमटे चित्तात 
निजावे पानात शब्द होत ॥५

विक्रांत हरखे  सुखात तरंगे 
भान झाले उगे  भावर्थात ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, ४ मे, २०२५

माऊली

माऊली
*******
तुझ्यापायी काही घडो हे जगणे 
ज्ञानाई मागणे हेच आहे ॥१

सरो धावाधाव मागण्याचा भाव 
अतृप्तीचा गाव तोही नको ॥२

अर्भकाचे ओठी माऊलीची स्तन्य 
कुशीचे अभय सर्वकाळ ॥३

तैसे माझे पण उरो तुझे पायी 
नुरो चित्ता ठायी अन्य काही ॥४

विक्रांता प्रेमाची करी गे सावली
ज्ञानाई माऊली कृपनिधी ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, ३ मे, २०२५

रेघोट्या

रेघोट्या
******
मारुनी रेघोट्या 
साऱ्या घरभर 
उरली न जागा 
कुठे कणभर 

म्हणूनिया मग 
केला अवतार 
ओढून रेघोट्या 
हात गालावर 

काय ते कौतुक 
तुज पराक्रमी 
दाविले प्रेमाने 
मजला येऊनी 

रागवावे खोटे 
कौतुक करावे 
पराक्रमी तया 
किंवा मी हसावे 

कळल्या वाचून 
घेतला काढून 
फोटो तो हसून 
ठेवला जपून 

आज त्या क्षणाचे 
जाहले सुवर्ण 
पाहता डोळ्यात 
सुख ये दाटून

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

दर्शन हेळा मात्रे

दर्शन हेळा मात्रे ************ पायावरी माथा होता माथेकरी कुठे होता  क्षण काळ हरवला  क्षण सर्वव्यापी होता ॥ युगे युगे म्हणतात  हर...