शुक्रवार, १२ डिसेंबर, २०२५

वृक्ष वंश उच्छेद

वृक्ष वंश उच्छेद
*********
जळताच झाड मन विद्ध होते 
तोडताच झाड मन कळवळते 
एकेक झाडात लक्षावधी जीव 
राहतात प्रेमाने करुनिया गाव 
किती ते कीटक आणि पक्षीगण
घरटे कुणाचे रे विश्रांतीचे क्षण 
जीवन रसाचे गीत मंद मौन
खोडात वाहते एक संजीवन
कुणाशी ना वैर आप पर भाव 
खोलवर ओल दाता त्याचे नाव 
का रे बाबा वैर करशी तयाशी 
नको रे होऊस उगा पाप राशी 
खांडववन शापे पार्थ वंश गेला 
सवे यादवाचा सर्व नाश झाला 
इतका समोर आहे रे इतिहास 
जागा होई मित्रा पालट दिवस

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

गुरुवार, ११ डिसेंबर, २०२५

दारी आलो

दारी आलो
*******
केली खटपट आणि दारी आलो 
तुजला भेटलो कृपा तुझी 

जरी अट्टाहास देवा माझा वेडा 
अदृश्याचा खोडा होता मागे 

किती अडकलो कितीदा थांबलो 
थकुनिया गेलो तनमने 

काय देवा तुझी असेही परीक्षा 
किंवा काही शिक्षा कळेचिना 

कळेना उत्तीर्ण किंवा अनुत्तीर्ण 
कळल्या वाचून रमलो मी 

पास नापासची चिंता नसे मला 
परी तुझी शाळा बुडू नये

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, १० डिसेंबर, २०२५

दत्त पथ दावतो

पथ दावतो 
********
दत्त पथ दावतो 
संकटात धावतो 
आणुनि सुखरूप 
अंगणात सोडतो 

दत्त चित्त चोरतो 
भवताप हारतो
बंधमुक्त जीवनाचे 
स्वप्न मला दावतो 

दत्त मनी नांदतो 
गीती अर्थ होतो 
माझ्यातून तोच तो 
बोध मला सांगतो

दत्त पाश तोडतो 
दत्त मैत्र जोडतो 
माझे पण हरवून 
विश्व सारे होतो

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

झाडे मरतात .

 

 
झाडे मरतात 
**********
असे कसे हे 
रे असे कसे
जिकडे तिकडे 
भरतात खिसे .
 
तोडता भरती खिसे 
लावता भरती खिसे 
खिशात पैशाचे 
जणू की झाड असे .
 
काल होता तो 
गुटगुटीत कर 
आज आला तो 
नवा टी शर्ट कर .
 
नाव रूप वेगळे 
तंत्र यंत्र आगळे 
तेच परी ते रे
कर्तृत्व असे काळे .
 
कधी हातात हात 
कधी फुल हातात
असो कुणीही पण
बिचारी झाडे मरतात .
 
झाडास नाही पक्ष
झाडास  नाही रक्षक
हिरवे मांस जणू  ते
सारेच इथे भक्षक.
 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 


मंगळवार, ९ डिसेंबर, २०२५

महातेजा

महातेजा
********
माझ्या जीवलगा प्रिय ज्ञानराया 
येऊ दे रे दया तुज माझी ॥१
देई गा भरून फाटकी ही झोळी
प्रकाशाचा भाळी टिळा लावी ॥२
करी कळवळा येई गा अंतरा 
चैतन्य दातारा पूर्ण करी ॥३
जगलो जगणे काळाच्या वाहणी
रितेपणी मनी खंतावलो ॥४
नाम ध्यान जीवी बहुत ठेविले 
परि ना भरले पात्र माझे ॥५
सरले गा यत्न देहाचे मनाचे 
कैसे कैवल्याचे दान पावू ॥६
तुझिया वाचून कुठले चरण 
धरेना हे मन  काही केल्या ॥७
गुरु तूच माझा सद्गुरु जीवाचा 
तुझिया प्रीतीचा लोभ जीवी ॥८
आता महातेजा करी उणे पुरे 
जवळी घे रे लेकरा या ॥९

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, ७ डिसेंबर, २०२५

आळंदी निवासी



आळंदी निवासी 
************
आळंदी निवासी तुम्ही भक्त थोर
संतांचे माहेर झाला असे ॥१

काय वाणू तुम्हा जन भाग्यशाली 
जणू निवडली रत्ने थोर ॥२

बहु केले असे पुण्य खरोखर
चैतन्य सागर घर तुम्हा ॥३

करावे साधन नच वा करावे 
घेत हेलकावे शुद्ध व्हावे ॥४

जन्मांतरी तुम्ही केली असे सेवा 
म्हणूनिया ठेवा ऐसा मिळे ॥५

जणू चार कोस दिव्य तेज स्तंभ 
जयाचा आरंभ अवकाशी ॥६

तयाच्या लहरी नांदता कौतुके
नच काही तुके भाग्यासी या ॥ ७

विक्रांत सुखाने घेतो तिथे धाव 
चैतन्य हवाव पुरेनाच ॥ ८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

वृक्ष शोक

वृक्ष शोक 
********
प्रत्येक झाड वाचलं पाहिजे .
जंगलापासून गावापर्यंत .
गावापासून गल्लीपर्यंत
गल्लीपासून कुंडीपर्यंत .

प्रत्येकाला कळलं पाहिजे .
शहरासाठी झाड मेली 
बिल्डिंग साठी झाड मेली
धरणा साठी झाड मेली .

चार झाड लावली त्यांनी 
हजार झाडे तोडली ज्यांनी 
झाडांसहित स्वतःचाही 
वंश उच्छेद केला त्यांनी

प्रत्येकाला हे उमजलं पाहिजे
देवासाठी झाड मरू नये 
साधूसाठी झाड मरू नये 
धूर्त मंत्र्यांचं कुणी ऐकू नये

झाडाच्या मरणात जग मरतं
झाडाच्या रडण्यात विश्व रडतं 
एक एक पुत्रासाठी, वृक्षासाठी
या धरित्रीचं काळीज तुटतं

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 


शनिवार, ६ डिसेंबर, २०२५

निळा

निळा
****
तुम्ही स्वीकारलेला निळा रंग 
खरेच दूरस्थ नाही मला
तो रंग आकाशाचा
कुठलेही बंधन नसलेला 
तेजस्वी सुखद ऊर्जा भरलेला
तो रंग आहे माझाही
माझ्यात खोलवर रुजलेला 
हृदयात मुरलेला 
चिदाकाशात पसरलेला 
गर्द निळूला 
अन् त्याच वेळी 
मी धन्यवाद देतो तुम्हाला 
की तुम्ही नाही स्वीकारला 
तुंबलेल्या शेवाळाचा हिरवा रंग 
अन्यथा या पुण्यभूमीत 
हाहाकार असता माजला

तसे तर तुमच्या कुठल्याही निर्णयाची
चिकित्सा करण्याची 
लायकी नाही माझी 
तुम्ही हिमालय 
मी गावची टेकडी ही नाही 

कधी कधी मला वाटते 
तुम्ही स्थापन केला आहे
एक नवा धर्म 
कुठलाही विधी विधान नसलेला 
कर्मकांड नसलेला
कुठलेही replacement नसलेला 
केवळ माणसाला मानणारा 
ज्ञान तेजात चमकणारा
जो डोकावतो तुमच्या संविधानात 
तुमच्या भाषणात पुस्तकात
खरेच कुठल्याही प्रेषिता पेक्षा तुम्ही 
कणभरही कमी नव्हता .

आजच्या या स्मृती दिनी अन्
तुमच्या प्रत्येक स्मृती दिनी 
माझ्या सर्व संस्काराचे 
आवरण बाजूला ठेवून
मी  वंदन करतो तुम्हाला
पुन्हा पुन्हा 
अन् एक प्रार्थना उमटते मनातून 
त्या नील रंगाचा अर्थ कळू दे सर्वांना .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, ५ डिसेंबर, २०२५

आळंदीत २

आळंदी २
********
जाहले दर्शन ज्ञानदेव भेट 
पाझर डोळ्यात भरू आला ॥

जडावली वाचा उगा झाले मन 
ओझे मण मण पाऊलात ॥

दर्शनाच्या ओघी पिंडीवर धार 
तैसा क्षणभर विसावलो ॥

विझल्या वाचून मनाची तहान 
आलो बारीतून बाहेर ही ॥

आला परि देह पंच महाभुते 
मिठी नच सुटे अंतरीची ॥

कोटी कोटी स्पर्श तिथे विसावले 
मजला भेटले कडाडून ॥

स्पर्शांच्या सांगाती संताना भेटलो
अगा मी पातलो महासुख ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

गुरुवार, ४ डिसेंबर, २०२५

नाशिक वृक्ष तोडी निमित्त


वृक्ष तोडी निमित्त 
**************
महाजन येन गतः स पंथाः
नको जावूस तू रे कधी वृथा

असे म्हणण्याची वेळ आलीय 
देवा, आत्म परीक्षेची वेळ आलीय 

इरेला पेटलेला राजकारणी 
करतो सदैव स्व पक्षाची हानी 

झाडे तोडू जाता आरेत अरेरावीने
शाप भोगले ते आठवा आठवणीने 

पुन्हा तसाच गुन्हा करू नको मित्रा 
झाडाहून साधू मोठा नसतो मित्रा 
 
झाडा सारखा साधू नसतोच दुसरा 
हिशोब वृक्षवधात दिसतोय मला दुसरा 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

दत्त कृपा

दत्त कृपा
*******
क्षणा क्षणाच्या कृपेत 
दत्त भेटतो भक्तांना 
अन कळल्या वाचून 
दत्त जपतो जीवांना 

नको करूस अपेक्षा 
मूर्त दिसण्या साजरी 
दिव्य दर्शन दुर्लभ 
योगी शिणले कपारी 

चाले संसार सुलभ 
मनी नांदे समाधान
घडे व्रत पूजा अर्चा 
ही तो कृपेचीच खूण 

येती सुखदुःख वाट्या 
घडे प्रारब्ध भोगणे 
दत्त नेई रे त्यातून 
करी सहज साहणे 

दत्त भक्तांस घडते 
दत्त छायेत जगणे 
अन् पोळल्या वाचून 
होते संसारी चालणे 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, ३ डिसेंबर, २०२५

आळंदीत

आळंदीत
*******
आळंदीस भक्त येती आणि जाती 
देऊळाच्या भिंती साक्षीरूप ॥

भक्तांची मस्तक समाधी शिळेला 
भक्तीचा सोहळा कुणा कळे ॥

कुणा पर्यटन कुणा समाधान
कुणास चैतन्य लाभे तेथे ॥

विक्रांता मिळाले न कळे ते काय 
कळण्या उपाय नाही परी ॥

असो सार्थ व्यर्थ देवा येणे जाणे 
एक वेडे गाणे मनी रुजे ॥

एक मोरपिस स्वप्नांचे साजरे
जीवा स्पर्श करे हळुवार ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, २ डिसेंबर, २०२५

निजज्ञान

निजज्ञान
********
घोकून मंत्र वेदामधले काय कुणी तो होतो संत 
रेटून पंथ जाहिरातीत काय कुणी तो होतो महंत 

अगा हे तर यंत्र चालते मेंदू दुसरे काय असते 
मंद कधी जे रे कुणाचे तर कुणाचे तीक्ष्ण असते

कुणी शिकवतो गुप्तविद्या घेऊनिया ते धन 
आणि निराश परमार्थी जातो विश्वास हरवून

कुणी चालतो रानी वनी त्या घरदार सोडूनी
कुणी होतो जन्म बंदी संस्थेत कुण्या अडकूनी 
 
इतुके कसे असते अवघड घडणे रे निजज्ञान
जन्म हरवतो काठावरती नच घडते ते स्नान

दिशा हरवती वाटा मोडती सापडते ना दार 
तिमीरातल्या या सुखाला मग सरावतो संसार 

जया जे हवे तेच मिळते आणि जीवन फळते 
या उक्तीतील खोच मग हळूच मजला कळते 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 



रविवार, २३ नोव्हेंबर, २०२५

सुख

सुख 
****
हजारो भक्तांच्या लांबवर रांगा 
भावभक्ती दंगा अनावर ॥१

ज्याला त्याला होते जायचे रे पुढे
दामटती घोडे आपुले ते ॥२

आस दर्शनाची जरी की डोळ्यात 
लक्ष घड्याळात जाते तरी ॥३

परतीची गाडी हवी धरायला 
जाणे मुक्कामाला ठरलेल्या ॥४

थोडी घुसाघुस थोडी रेटारेटी 
आणि दमदाटी मान्य मनी ॥५

देवाचिये द्वारी ओळ ओठावरी 
भाव तो जिव्हारी धरूनिया ॥६

क्षण दर्शनाने विसावतो जीव 
धन्यतेचा भाव मुखावर ॥७

विक्रांता तयाचे वाटते कौतुक 
देवा देई सुख  मज तैसे ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, २२ नोव्हेंबर, २०२५

यत्न

यत्न
*****
येतात तुझी पत्रे किती 
पण निरोप कळत नाही 
दिसतात शब्द कितीतरी 
पण अर्थ कळत नाही ॥

रे  तुझा खेळ अवघड
तू मला सापडत नाही 
ऐकुन तुझ्या हाका धावतो 
तू कधीच दिसत नाही ॥

मी विचारले दिशांना तर
त्यांना अस्तित्वच नाही 
मी विचारले काळाला तर 
तो सदैव हाच क्षण पाही ॥

मी गेलो विचारत त्यांना 
जे बहुदा भेटले तुला
पण ते गढून शून्यात
होते विसरले या जगाला ॥

धरल्या सोडल्याविन मग
असण्यातच राहिलो बसून
कळले की उजळतात दिशा 
कुठल्याही यत्ना वाचून ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, २१ नोव्हेंबर, २०२५

प्रतिक्षा



प्रतिक्षा
******
उपाधित रमलेले 
माझे येणे आणि जाणे
भाळावरी श्रीपादाने
लिहिले ते काय जाणे  

बोलावून घेई पदी
देवा हेचि रे मागणे 
डोळ्यांमध्ये उमटावे 
नभातले निळे गाणे

तूच सदोदित देतो 
स्वप्न मज जगण्याचे 
रिते जागेपण परि 
वाहू किती दिवसांचे 

तीच व्यथा तीच क्षुधा 
जन्मोजन्मी दाटलेली 
डोळीयांची नेत्रपाती 
प्रतिक्षेत आटलेली

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 




गुरुवार, २० नोव्हेंबर, २०२५

कत्तलखाना

कत्तलखाना
********
पक्षी खुराडी जगती 
पक्षी खुराडी मरती 
पक्षी होऊनिया मांस
फक्त जन्मा येथे येती

पशु जिवंत प्रथिने 
धान्य खाऊन टनानी 
आणि दूर कोठे मुले 
ती मरतात भुकेनी

 दुःख दारुण तयांचे 
जगती नरक जिणे 
यंत्री कटोनिया माना 
जणू मरती सुखाने 

ही वेदना त्या जीवांची 
पेशी, पेशीत वसते 
तो शाप ते भोगणे ही 
वाट शोधीत रे येते 

ती दवा प्रतिजैविके 
सूड घेतात तयांचा 
बघ होईल तयानी 
निर्वंश रे मनुष्याचा 

तळतळात जीवांचा
घनदाट कोंडलेला 
थांबा करा पश्चाताप
हाच उ:शाप रे याला 

असे हातात उ:शाप 
जे जाणती त्यास फळे 
पोट करुनी कबर 
जगे त्यास तेच मिळे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

My daughter

 
My daughter  poem
---------------------
In the morning I left home 
when you are sleeping 
wandering in your lovely dreams 
with gentle smile on your face 
I feel like to kiss you 
but then you will awake 
You will not allow me to go 
And I will not able go 
but then I have to go.
To earn ,to make you strong confident self sufficient 
in this unpredictable world 

I  leave without making 
any sound of my feet and door.

At work my hands are working 
my knowledge is being used
my skill is operating over machine 
but my heart is always here
with you for you

slowly very slowly time lapse 
And duty get over 
I reached at home 
At gate I call you 
I find you running towards me 
your eyes are shining like crystal 
your speed is like thunder 
You jump on me and hug me 
like Spindling air 
all my pain my worries disappear
The spring of love is flows in me  
I get filled with energy & happiness 
And all my world  The atmosphere around me get charged.
you are my breath and my life is for you my dear.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, १९ नोव्हेंबर, २०२५

आजी (श्रद्धांजली)

खेडेकर आजी (श्रद्धांजली)
*********************
एक प्रश्न लांबलेला 
उत्तरात सामावला 
घरा दारास वाहिला 
एक दीप शांत झाला ॥
खुणा तिच्या कर्तृत्वाच्या 
विटेवरी लिहिलेल्या 
स्मृती तिच्या कणोकणी 
फेर धरुनी राहिल्या ॥
सरते गीत कळते 
तेव्हा वय त्रास देते 
चांदणे ते नभातले 
पण काय शिळे होते ॥
दोन दिस एकाचे ते 
करूनिया वर्ष गेले 
हे गणित कुणाचे ते 
नाही कुणास कळले ॥
अस्तित्व ते आशिषाचे 
जरी आता लोप झाले 
कणोकणी तेच पण 
आशिर्वचनी उरले ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, १८ नोव्हेंबर, २०२५

ज्ञानदेव

  ज्ञानदेव माझा
*********
प्राणाचा या प्राण माझा ज्ञानदेव 
प्रभू गुरुदेव कृपाळूवा ॥१
जीवाची पालक माऊली प्रेमळ 
प्रेमच केवळ मूर्त रूप ॥२
तयाच्या बोधात जगतो वाढतो 
अंगणी खेळतो सुखाने मी ॥३
कधी भटकतो आणि परततो 
सदा स्वागता तो उभा दारी ॥४
चुकतो माकतो कधी वाहवतो 
तोचि सांभाळतो धाव घेत ॥५
पुन्हा पुन्हा सांगे अर्थ जीवनाचा 
मार्ग जगण्याचा नीट मज ॥६
विक्रांते पायाशी घेतला विसावा 
नको नाव गावा धाडू आता. ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, १७ नोव्हेंबर, २०२५

आळंदी जाऊन

आळंदी जाऊन
***********
आळंदी जाऊन होई रे पावन 
जन्माचे कल्याण घडे तिथे ॥१

तया पायरीशी घाली लोटांगण 
भक्तांची चरण धूळ घेत ॥२

राम कृष्ण हरी घोषात रंगून 
देवाला पाहून घे अंतरी ॥३

तया चैतन्याचे चांदणे सुखाचे 
थेंब अमृताचे चाख जरा ॥४

विक्रांत मागणे फार काही नाही 
सदा चित्त पायी राहो देवा ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, १६ नोव्हेंबर, २०२५

पसारा

पसारा 
******
म्हणतो जाईल मी हा सोडूनिया पसारा 
पण काय भोवताली जमेल नवा पसारा 

या फांद्या जीवनाच्या का जीवनास आटोपेना
व्यापूनिया आसमंत दिसतो सर्व पसारा 

जी हवी ती दिशा या वृक्षास सापडेना 
अडवतो प्रकाशास घनदाट तो पसारा 

हाती न येती चांदणे पसरून दोन्ही करा 
जे भेटते न कधी ते असते काय पसारा 

ओझे हवे पणाचे हे उपजे कुण्या मातीत
उगवून मातीतून जातो मातीत पसारा 

जो उधळतो फुले तो असे काय फुलांचा
तो रंगही जीवनाचा होतोच ना पसारा 

होतोच जन्म शेवटी  हा कोपऱ्यात पसारा
विचारतो कुणी काय कुठे गेला रे पसारा

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, १४ नोव्हेंबर, २०२५

जाणे

जाणे
*****
तुझे आकाशाचे नाते 
तुज कळत का नाही 
तुझे धरित्रीचे मूळ 
तुज दिसत का नाही ॥

नादी लागून वाऱ्याच्या 
भरकटतो सारखा 
जग घालून जन्माला 
का रे त्यात तू परका ॥

लाख सवंगडी तरी 
जन्म विराण एकटा 
हात सोडवून दूर 
नेती प्रवाहाच्या वाटा ॥

जन्मा आधीचा एकांत 
गुज सांगतो कानात 
झाले खेळणे बहुत 
येणे परत घरात ॥

रंग अवधूत तोच
वाट पाहतो शून्यात 
गजबजाट जगाचा 
आता हरपो वाऱ्यात ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 


गुरुवार, १३ नोव्हेंबर, २०२५

काय असे ते

काय असे ते
*********
देहात वाहते मी पणे नांदते 
तुजला कळते रे काय असे ते ॥

भ्रमात जगते मोहात फसते 
मिटून ही जाते रे काय असे ते ॥

दुःखाच्या डोहात आशेच्या लाटात
स्वतःला शोधते रे काय असते ते ॥

कळल्या वाचून जीवन चालते 
तयाला पाहते रे काय असे ते ॥

जळल्या वाचून ज्योत जी पेटते 
तयात जळते रे काय असे ते ॥

विक्रांत शोधतो सर्वत्र धावतो 
निवांत राहतो रे काय असते ते ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, १२ नोव्हेंबर, २०२५

जगत

जगत
******
माझिया मनात घडो तुझा वास 
सरो जड भास जगताचा ॥

माझिया कानात पडो तुझे शब्द 
नको व्यर्थ वाद जगताचे ॥ .

माझिया स्मरणी राहा निरंतर 
घडू दे वावर मग जगी ॥

अगा हे जगत मनाचे वर्तुळ 
घडावा समूळ नाश याचा ॥

विक्रांत फिरला जगी भवंडला 
तुज कळवळा येवो दत्ता ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, ९ नोव्हेंबर, २०२५

किन्नर(अनुवाद)

 


किन्नर(अनुवाद)

*****

कुणी म्हणतात  

ते आळशी असतात पुरुषागत

अथवा शोषित स्त्रीयांगत

आरसा पाहून हरखून जातात 

पण जिवलग मरताच ते

दु:खात डूबतात 

अन डोळ्यात त्यांच्या चमकतात 

तीच सुखाचे आसवे प्रेम मिळताच

दिलदार असतात ते

अन व्यवहारीही


किन्नर वेगळे असतात 

असे कुणी म्हणतात

पण लुटारू तर 

त्यांनाही ठार मारतात
.

(कवि ब्रज श्रीवास्तव)

अनुवादक डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

 

शनिवार, ८ नोव्हेंबर, २०२५

ती भेटली .

ती भेटली
*******

ती भेटली बोलली 
तशीच मुग्ध हसली
नच खंत वा सांत्वना 
कुठे शब्दात उमटली 

चार पाच विषयात 
सरे बोलणे मिनिटात 
ती होती सहजताच 
उमटली वाऱ्यात 

एक दरवळ तरीही 
दाटला मनात 
चांदण्याची मंद 
अन् झाली बरसात 

तपाचा जरी की
दुरावा काळात 
मैत्र मनातील 
उजळले मनात

बरे येते भेटू पुन्हा
वदली उगा शब्दात
नव्हते वचन किंवा 
अपेक्षा निरोपात 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .




निरोप

निरोप
*****

निरोप या घटनेला कितीतरी पैलू आणि छटा आहेत.
जसा की प्रेयसी व प्रियकराने  घेतलेला निरोप , 
हा निरोप कधीकधी त्या दिवसा पुरताच असतो . पण त्यात दुसऱ्या दिवशी भेटायची ओढ असते, आश्वासन असते. 
तर कधी प्रेमाच्या शेवटच्या टप्प्यात मिलन अशक्य ठरल्याने ,एक शेवटचा निरोप ही घ्यावा लागतो. त्यात असहायता असते.द्विधा मनस्थिती असते, कर्तव्याचे भान असते.

आई  बाप जेव्हा मुलगी सासरी जातांना तिला निरोप देतात त्या निरोपात व्यथा असते . तळहाताच्या फोडा सारखी जपलेली मुलगी दुसऱ्याच्या घरात पाठवतांना होणारी कालवा कालव आणि तिच्या भविष्यातील सुखा बद्दल आशा अन् काहीशी चिंता यांचे ते संमिश्र भावना कल्लोळ असते. 
 
युद्धावर लढायला जाणारा सैनिक ज्या वेळेला आपल्या पत्नीचा, आई-वडिलांचा आणि मुलांचा निरोप घेतो, त्यावेळेला त्या निरोपात एक भय असते की कदाचित आपण यांना पुन्हा पाहू शकणार नाही .त्यामुळे त्या निरोपात एक विलक्षण आर्तता असते. 

नवविवाहित पत्नी माहेरी जाताना  तिला
दिला जातो निरोप त्यात एक वेगळाच रंग असतो.

गावावरून येताना वृद्ध आजी-आजोबांचा निरोप घेतानाही तीच व्याकुळता मनात दाटून येते .

निरोप कधी तात्पुरता असतो तर कधी कायमचा शेवटचा असतो.

प्राणप्रिय जीवलगांच्या महायात्रेत सामील होतांना आणि त्या यात्रेची सांगता करताना घडणारा निरोप काळजात व्रण उमटवणारा असतो .

तर कधी आषाढी संपल्यावर पंढरपूरचा निरोप घेताना वा ज्ञानदेवांच्या समाधी मंदिरातून बाहेर पडताना किंवा गिरनारच्या शेवटच्या पायरीवर माथा टेकवताना अथवा पाच दहा दिवस घरात राहिलेल्या गणपती  बाप्पाला विसर्जनासाठी नेतांना उरात होणारा  तो कालवा त्या निरोपाला काय नाव द्यावे कळत नाही.

काही निरोप शब्दात उतरतात काही डोळ्यात तर काही मनात .तर कधी निरोप घ्यायचा राहूनही जातो अन् ती खंत उरी डाचत राहते.

निसर्गात तर हि निरोप व भेटण्याची शृंखला अविरत त्याच उत्कटतेने घडतांना दिसते संध्याकाळच्या सूर्याचा निरोप , पहाटे पहाटे चंद्राचा निरोप,  वर्षा ऋतू सरता सरता मेघांनी घेतलेला निरोप, 

ज्या निरोपात आपले अस्तित्व थरथरते ,आत काहीतरी हलते तो निरोप खऱ्या अर्थाने निरोप असतो अन्यथा ते गुडबाय ,हात रिवाजी हलणे असते.

विक्रांत तिकोणे 

शुक्रवार, ७ नोव्हेंबर, २०२५

हलाल

हलाल
******
कत्तलीस वासरांच्या प्याल्यातील दूध आहे 
शुभ्र स्निग्ध थंडगार  रक्त वासराचे आहे ॥

अधिकाधिक दूध हा हव्यास उत्पादकांचा 
मरतात बैल रेडे जग कसायाचे आहे ॥

हंबरते वासरू ते जरी का दोन दिवसांचे
सोडले जंगलात त्या भय कायद्याचे आहे ॥

जनतेस हवे किती पेढे बर्फी पनीर ते 
समोर देवतांच्या त्या आक्रोश मातेचे आहे ॥

द्विज योगीराज जैन गीत गाती अहिंसेचे 
पीडेतून उपजे ते साधन तमाचे आहे ॥

 मेजवानी दानवांची तया भय कुणाचे रे
होती हलाल गोवत्स हे राष्ट्र कृष्णाचे आहे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, ५ नोव्हेंबर, २०२५

चालले सोबत

चालले सोबत
**********

चालले सोबत कोण हात हातात देऊनी 
चालले सोबत कोण काठी हातात होऊनी

सावरले कुणी तव बळ पायात देऊनी 
काय घडते रे कधी हे घडविल्या वाचुनी 

पहिलीच पायरी ती जरी होती शेवटची 
पुरविली त्याने परी हौस या रे मनाची 

सवे हरेक भक्ताच्या ती माय चालत होती 
हात पायाखाली तीच हलके ठेवीत होती 

वल्गना ती चालल्याची जरी करी कधी कुणी 
देत असे शाबासकी  तीच श्रोताही होऊनी 

किती आणि काय वानू सांभाळले ठायी ठायी 
वाहिले सर्वस्व उणे कसा होऊ उतराई 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

डॉ रजनी जगताप सेवापूर्ती निमित्त

डॉ रजनी जगताप सेवापूर्ती निमित्त 
********
तुम्ही जर एकदा रजनीला भेटला 
तर तिला विसरूच शकत नाही 
तिचे वागणे बोलणे असणे वैशिष्ट्यपूर्ण आहे 
कारण ती एक हटके व्यक्तिमत्व आहे 

तिची मते ठाम आहेत त्या मता मागे 
एक वैचारिक आणि अनुभवाचा पाया आहे 
दुसऱ्याचे मत ती स्वीकारतच नाही असे नाही 
पण स्वतःची मते सहसा बदलत नाही 
केवळ जग चालते म्हणून ती चालत नाही 
कदाचित रजनी सर्वांनाच पचनी पडत नाही 
सर्वांनाच रुचत नाही पण 
एकदा का तुम्हाला तिची केमिस्ट्री कळली 
की तिच्या एवढी साधी व्यक्ती कोणीच नाही
रजनीची मते आणि स्वभाव हा मूल्याधारित आहे 
ती न्यायप्रिय आहे स्वातंत्र्यप्रिय आहे 
त्यात मांगल्याच स्पर्शही वात्सल्याचा अंश आहे 
तिच्यातील कठोरता करूणेतून आलेली आहे 
तरीही तिला जगाचे छक्के पंजे फारसे कळत नाहीतअसेच कधी कधी वाटते.
सहकाऱ्यांचे आणि वरिष्ठांचे राजकारण तिला उमजत नाही 

कारण ती एका नदीसारखी आहे 
ती पुढे जात राहते समोर येणारे सारे खड्डे भरत 
खडकांना फोडत वाळूची खेळत 
ती कड्यावरून झेपावते वळणांना मोडते 
तर कधी संथपणे वाहत राहते 
कड्यावरून झेपावतांना मस्ती करताना दिसते
तिच्यातील न लोपलेले बालपण 
ते संथपणे वाहताना दिसते 
तिने जाणलेले जगलेले जीवन 
ते तिचे वळणे घेताना दिसते 
तिने भोगलेले टाळलेले कडवट क्षण 

ती एक नैसर्गिक योद्धा आहे 
धाडसीपणा हा तिचा अंगभूत भाव आहे 
तिने असंख्य घाव झालेले आहेत 
आणि आत्मबलाने त्यांना बरेही केले आहे 
अनेक दृष्ट अदृष्ट शत्रूंना तोंड दिले आहे  
आणि सर्वांना पुरून ती उरली आहे 

ती हळुवार मनाची संवेदनशील व्यक्ती आहे 
दुसऱ्याच्या दुःखाने विरघळणारी 
ते मनापासून दूर करण्याचा प्रयत्न करणारी 
ती कर्तव्यनिष्ठ आहे 
कामात परफेक्ट होण्याचा प्रयत्न ती करते 
ती प्रामाणिकता तिच्यात आहे
म्हणून कर्तव्य टाळाटाळ करण्याची लोक 
तिला आवडत नाहीत 

खरंतर रजनी या शब्दाचा शब्दशः अर्थ 
रात्र असा आहे अन रात्र सदैव गूढ असते 
तसेच रजनी खूपशी गूढ आहे 
रजनीत दिसत असतात 
असंख्य तारे अनेक ग्रह उपग्रह नक्षत्र 
तसेच तिच्या व्यक्तिमत्त्वाचे विविध पैलू आहेत 
काही कळतात काही कळत नाही
तरीही अल्हाद देतात 
आणि रात्री उमलतात अनेक फुले
मोगरा जाई जुई प्राजक्त निशिगंध 
जे शुभ्रता आणि सुगंध यांनी भारलेली असतात
तद्वत रजनीत ही शुभ्र सद्गुनाची सुमने 
भरलेली आहेत

काही लोक रात्रीला घाबरतात 
कारण रात्र त्यांना नीट कळलेली नसते .
जे खरोखर रात्र पाहतात जाणतात 
त्यांनाच रात्र आवडते 
तिथे जमलेल्या सारे त्यामुळेच भाग्यवान आहोत 
आपण रजनीला जाणतो तिला ओळखतो .
तिच्या निगूढतेवर आणि चांदण्यावर प्रेम करतो

 ती जीवन रसाने भरलेले सळसळते जीवन आहे
 तिच्या सेवापूर्ती निमित्त हिला खूप खूप शुभेच्छा
 अशीच आनंदी रहा हसत रहा 
आणि मुख्य म्हणजे गाणे गात रहा .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, ४ नोव्हेंबर, २०२५

द्वारकेत

द्वारकेत
******
त्याची गाणी दूर दूर 
द्वारकेच्या तीरावर 
तिची गाणी हुरहुर 
हृदयाच्या जळावर 

लिहुनिया किती वेळा 
पुसतेच ओळ ओळ 
पुन्हा पुन्हा अंतरात 
उमटते नवी ओळ

किती ओळी किती शब्द 
भरूनिया दिशा दाही 
किती जन्म किती अंत 
ओठावर येते काही 

यमुनेचे जल जरी 
यमुना उरत नाही 
हरवते विखुरते 
नाद लय चित्र वही 

लाटावर लाट उठे 
त्याला सारे सारे कळे 
ओठ मन मिटलेले 
त्याची खोली कुणा कळे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, २८ ऑक्टोबर, २०२५

पालखी

पालखी 
***
दत्त कुणा भेटतो का 
भेटतो वा साईनाथ 
वाहूनिया पालखीला 
चालूनिया घाट वाट

दत्त कुणा कळतो का 
करूनिया थाटमाट
सुटते का अंतर्गाठ 
करूनिया पूजा पाठ

चालण्यात तप घडे 
चालणे ते कुणा कळे
माळेमध्ये जप चाले 
स्मरणे ते कुणा वळे 

जीवनाशी गाठ पडे 
जगणे घडले तर 
अन्यथा येतेच आणि 
पुन्हा ती जातेच लाट 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


सोमवार, २७ ऑक्टोबर, २०२५

पॅरोलवर

पॅरोलवर
********
ती सुखाच्या शोधात गेली दूर दूरवर 
चार मोकळ्या श्वासासाठी 
पैसा पाणी उधळत 
चार दिवस स्वातंत्र्याचे सारे काही विसरत 
अवघडलेल्या नात्यातून सुटका करून घेत 
मनातून तिला जरी होते माहीत 
ते तिचे सुख पॅरोल वरचे आहे
बंदी शाळा घर तिचे वाट पाहत आहे 
तो. .
तो घरी एकटाच त्याच चक्रात फिरत 
बस लोकल चाकोरीत 
रोज त्याच त्याच पिळत 
होता तेच जीवन जगत 
त्याने तिला मुळीच फोन केला नाही 
कशी आहे म्हणून विचारले ही नाही 
तुरुंगाने का कधी स्वतःची 
द्यायची असते आठवण करून 
अन् अचानक त्याला ही आले कळून 
की तो सुद्धा पॅरोलवरच आहे म्हणून
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, २४ ऑक्टोबर, २०२५

वाट

वाट
****
ती वाट चांदण्याची दिव्य पौर्णिमेची 
तुझिया दारीची आठवतो 

पाय थकलेले श्वास फुललेले 
मन आसावले दर्शनाला 

आठवे शिखर पूर्वेचा शृंगार 
मन निर्विकार शांत झाले 

आणि परतणे त्याच त्या देहाने 
घडले घडणे घडूनिया 

पुन्हा पुन्हा मन तेथे लूचू जाई 
कासावीस होई परततांना

तूच ठरविले तिथे येणे जाणे 
बहाणे गाऱ्हाणे खेळ सारा

बोलाव अथवा नको बोलावूस
देवा जे दिलेस तेही खूप

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, २३ ऑक्टोबर, २०२५

मरण हौस

 हौस 
********
माझी मरणाची  हौस 
दत्ता पुरणार कधी 
जरा जन्म ऐसी व्याधी 
सांग सुटणार कधी 

पोट टीचभर खोल 
रोज भरणे तरीही 
स्वप्न बेफाट बेभान 
नाही सरत कधीही 

किती फिरावे धावावे 
रोज तोच तोच दिस
व्यर्थहीनता जन्माची 
करे मज कासावीस 

कोडे सुटता सुटेना 
फोड फुटता फुटेना
दुःख ठसठस खोल
मुळी हटेना मिटेना 

किती करशील थट्टा 
किती पाहशील अंत 
झाली कुस्करी मस्करी 
उरी दाटलेली खंत 

जन्म विक्रांत ओंडका
वाहे कुठल्या डोहात 
देह चंदन बाभूळ 
नाही फरक पडत 

ओल जगाची देहात 
स्वप्न धूनीचे मनात 
येई उचलून घेई 
प्राण दाटले डोळ्यात
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, २२ ऑक्टोबर, २०२५

स्वीकार

स्वीकार
*******
जीवनाचा हट्ट कळे आभाळाला 
सूर्य ओघळला फांदीवर ॥

एक एक पान जळले प्रेमाने 
वसंताचे गाणे फुलावर ॥

आयुष्य टांगले होते खुंटीवर 
झटकून धूळ नेसू केले ॥

गेले मिरवीत असण्याचे भान 
उमटली तान कोकिळेची ॥

जरी अहंकार उभा पायावर 
कुबड्याचा भार भूमीवर ॥

अडकला जीव प्राणात बासुरी 
स्वीकार अंतरी सर्वव्यापी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


मंगळवार, २१ ऑक्टोबर, २०२५

ऋणाईत

 ऋणाईत
*********
मज ज्ञानदेवे पदी दिला ठाव 
दावियला गाव आनंदाचा ॥

होतो अडकलो गहन काननी
कळल्यावाचूनी सोडविले ॥

सांगितली रीत संसार धर्माची 
मोक्ष पाटणाची खूण दिली ॥

काम क्रोध मोहे होतो लिबडलो 
शब्दात न्हाईलो दैवी तया ॥

जहाले उजळ मनाचे पदर 
प्रकाश पाझर ओघळला ॥

तयाच्या प्रेमाला नाही अंतपार   
ओघळे अपार कृपा मेघ ॥

जन्म जन्मांचा मी झालो ऋणाईत
दारीचा आश्रीत  सुखनैव॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, १९ ऑक्टोबर, २०२५

नरसोबाची वाडी


नरसोबाची वाडी
*************
होय मी तुला मिस करतोय 
माझ्या प्रिय नरसोबाची वाडी 
आणि गुरुद्वादशीला तर 
प्रदक्षिणाच पायात घोटाळती  
यायचो तेव्हा सोबत्यां सोबत 
किती हात असायचे हाती
विखुरले साथी आता 
आणि गेल्या विरून गोष्टी 
ते भल्या सकाळी धावत धावत
जाऊन गाठायचा काठ 
आणि स्नान कृष्णामाय मध्ये
व्हायचे मंगल घोषात गजरात
त्या प्रदक्षिणा दत्ता भोवती 
मारल्या होत्या किती 
पाय थकायचे ना मन हटायचे
प्रेम काठोकाठ भरून चित्ती
ती पालखीची तर  गंमत न्यारी
ते भक्त अधाशी ती दर्शन बारी
डोळ्याभरून न्याहाळाने किती
श्री मूर्तीची ती सुंदर स्वारी 
हा आता , चमत्कार वगैरे काही
तसा मुळी घडला नाही कधीही 
पेढे बासुंदी वांगी इत्यादींनी 
भरल्या पिशव्या आल्या घरीही . . .
पण प्रियतमांच्या झाल्या गाठी
देणे घेणे झाले सुखाचे 
गंभीर संवाद ज्ञान भक्तीचे 
बोलत घोट घेतले चहाचे 
मैत्र काही जोडले सख्य काही घडले 
जन्मोजन्मीचे कधी वाटले
जिवलग येथे भेटले 
होते ते सारे स्वप्नवत
कुठल्या जन्माच्या पुण्याईने 
गेले होते सारे घडत 
दत्तकृपाच त्यातून होती ओघळत
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


शुक्रवार, १७ ऑक्टोबर, २०२५

Behind the veil

Behind the veil
*************
Oh, my sisters behind the veil,
please come out, out of the jail.
There is no light, no sun rays,
I'm losing you in dark caves. 
How many "yous", there's no count,
do mercy on you and come out.
You are always used like a doll,
you are used and pushed in walls.
The world of the men use tricks,
region, religions are the gimics.
You are a person, complete human.
don't be a slave, in the chain.
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


 

वृक्ष वंश उच्छेद

वृक्ष वंश उच्छेद ********* जळताच झाड मन विद्ध होते  तोडताच झाड मन कळवळते  एकेक झाडात लक्षावधी जीव  राहतात प्रेमाने करुनिया गाव  ...