गुरुवार, ३० नोव्हेंबर, २०२३

साधु बैरागी


साधु बैरागी
*********
घरदार नसलेले संसार सोडलेले
तथाकथित 
आासक्ती पाशा पासून मुक्त झालेले
साधु बैरागी

अन्न वस्त्राची फिकर सोडलेले 
तरीही हातामध्ये घेऊन कटोरा 
भिक्षेसाठी थांबलेले
साधु बैरागी

निवाऱ्याची चिंता नसलेले 
तरीही निवारा घेत आणि शोधत असलेले
अन चिमूटभर गांजाला आसुसलेले
साधू बैरागी .

दिसत होते मला
काम क्रोधाचे न मिटणारे रंग 
कळत नकळत मनात बाळगत
साधुत्वाच्या अहंकारावर आरुढ झालेले 
साधू बैरागी ॥१

तर मग हा निसंगत्वाचा अर्विभाव 
देव शोधनासाठी आहे की 
काम चुकारपणा करता आहे
किंवा हा ऐदी जीवन जगण्याचा
राजमार्ग आहे मला कळत नव्हते

असे शेकडो हजारो लाखो साधु 
राजमार्गावर तीर्थस्थानावर 
झुंडी झुंडीने मठामधून
तटा तटावर घाटा घाटावर 
बसले आहेत ठाण मांडून .

आणि तरीही तरीही तरीही
एक अनामिक आकर्षण 
त्यांच्याविषयी 
त्यांच्या जगण्याविषयी 
येते मनात दाटून .

जमीन अंथरून आणि आकाश पांघरून 
घेण्याची ती उर्मी ती धाडस
पंचमहाभूतांशी एकरूप होण्याची 
ती शक्ती ती  वृती
नसलेपणात वावरण्याची ती हिंमत
त्याच्यासमोर नतमस्तक होते मन ॥२

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .




बुधवार, २९ नोव्हेंबर, २०२३

गिरनार गुरू शिखरावर


गिरनार गुरू शिखरावर 
***********

आनंदाचे फुल आले वेलीवर 
आनंदाची झुल पानापानावर . ॥

आनंदाची गाणी आनंदल्या मनी
आनंदे भरला देह सरोवर ॥

सोनिया उन्हात झळाले शिखर
पाहियले देव दत्त गुरूवर  ॥

काय किती वदू नवाई नित्याची 
अनिकेत खेळे  इथे घर घर ॥

इवल्या देहाच्या खोळीत विक्रांत
कवळे अथांग क्षितिज अपार ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गिरनार परिक्रमा

गिरनार परिक्रमा
************

पुरविला देवे माझा खुळा हट्ट 
चालवलेली वाट गिरणार ॥१
नव्हतेच बळ देहात दुर्बळ 
कृपेचा सकळ कर्ता झाला ॥२
कष्ट तर होते झाली यातायात 
पाझर देहात फुटलेला ॥४
आधी चंद्रामृत पिठूर वाटेत
मग पावसात चिंब केले ॥५
आत एकतारी लागलेली धून 
असून नसून मीच होतो ॥६
काही ओरखडे देहाची लत्करे 
तयाची पर्वा रे कोणा असे ॥७
विक्रांत स्पर्शले लाखो कोटी कण
गिरणार स्पंदन तृप्त झालो ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, २३ नोव्हेंबर, २०२३

पाहणे


पाहणे
*****

पाहणे मनाचे असते जगाचे 
रुळल्या पथाचे एकमार्गी ॥१
पाहत्या वाचून घडता पाहणे 
होतसे चालणे पुढे पुढे ॥२
अस्तित्व राखणे अस्तित्व वाहणे 
अस्तित्वा कारणे विश्व करे ॥३
जरी तो तटस्थ आत मध्ये दत्त 
असे सदोदित जागृतीत ॥४
विक्रांत मागतो दत्ताला पाहणे 
यथार्थ जाणणे असे जे ते ॥५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

तुज न ठाऊक


तुज न ठाऊक 
*********

असे माझ्या मनी 
क्वचित ते कुणी 
राहे रेंगाळूनी 
तुज सम  ॥

तुझे ते पाहणे 
चांदीचा पाझर 
चंद्र देहावर 
उतरणे ॥

तुझे ते बोलणे 
बासुरी गुंजन 
व्यापून जीवन 
माझे राही ॥

तुझे ते सांगणे 
मनाच्या आतून 
येतसे उमलून
फुल जैसे ॥

तुझे ते हसणे 
कलकल झऱ्याचे 
इवल्या बिंदूचे 
इंद्रधनु ॥

तुज न ठाऊक 
तुझिया नभात 
राहते उडत 
मन पाखरू ॥

किती तू जवळ 
अन किती दूर 
मीन की सागर 
जळी जैसा ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, २१ नोव्हेंबर, २०२३

रंगले

रंगले
*******
जरी रंगले जीवन सारे 
परी काळीज नच रंगले 
भवताली फुलून वसंत
फूल अंतरी न उमलले ॥

काय कुणाची असेल चूक
कधी कुणाला नच कळते
कुंडीमधल्या मातीचे मग
सांभाळलेले त्राण सुटते ॥

असेल ओलही जीवनाची 
परी न पुरते जीवनाला 
अन लाखलाख योजनाही
उगाच जाती मग लयाला ॥

आता घेवून मांडीवरती
कुरवाळतो मी स्वप्न खुळे
तुकडेच ते अखेर सारे
जातात तसेच विखुरले ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

सोमवार, २० नोव्हेंबर, २०२३

या दत्ताने


या दत्ताने
********
या दत्ताने माझी पार वाट लावली 
पुरी वाट लावली ॥ धृ ॥

व्याधी लावली पोटी व्यथा घातली 
भयभीत करूनिया गाठ मारली ॥ या दत्ताने 

शांती लुटली माझी निद्रा चोरली 
जागताना त्याच्यासाठी ऊर्जा आटली ॥या दत्ताने 

मजा सरली माझी चैन संपली 
रंजनाची साधने ती सारी हरवली ॥ या दत्ताने 

बायको  रुसली अन् पोरे दूरावली
देवासाठी अंतरात आग लागली ॥ या दत्ताने 

दुनिया लूटली  सारी युद्धही हरली 
तहाची ती बात मागे नच उरली ॥या दत्ताने

करो हवे तो ते सारे  जीव घेवू दे रे
भाळी नावे त्याच्या मी चीरी लाविली ॥या दत्ताने

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .


रविवार, १९ नोव्हेंबर, २०२३

शब्द पांघरावे


शब्द पांघरावे
*****

शब्द कशाला कुटावे 
अर्थ कशाला लावावे 
उराउरी का फुटावे 
नियमांच्या ॥१

भाव ओळीत आणावे 
मन मनात मुरावे 
आत काळीज हलावे 
वाचतांना ॥२

कधी व्यथा जीवनाच्या 
कधी कथा विजयाच्या 
कधी बाता गर्विष्टाच्या 
उमटाव्या ॥३

जेव्हा वाटते लिहावे 
तेव्हा सहज लिहावे 
अन शब्द पांघरावे 
निज येता ॥४

कवी म्हणा म्हणू नका 
मोठेपणा घेऊ नका 
परी भाव सोडू नका 
दाटलेला ॥५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शनिवार, १८ नोव्हेंबर, २०२३

स्मृती


स्मृती
*****
विझली चांदणी डोळीयात पाणी 
कशाला लिहिली देवा ही कहाणी ॥१
कैसा हा आटला प्राणदायी झरा 
श्वास हा कोरडा गळ्यात दाटला ॥२
आता कुणा सांगू गुज ते मनीचे 
विरुनिया जाती भाव या जीवीचे ॥३
ठाई ठाई भास स्मृती घरभर
कोरलेले येते नाव ओठावर ॥४
खांद्यावर साथ तुझिया प्रेमाची 
वाट पाहे कान अन् वाहवे ची ॥५
अजुनिया गाली तुझा मंद श्वास 
व्यापूनी तनुला तुझा प्रेम स्पर्श ॥६
सरले प्रेमळ मायेचे आभाळ 
उरले जगणे व्यर्थ होरपळ ॥७
अदृष्टाची दृष्ट लागली सुखाला 
तुझी स्मृती फक्त आता जगण्याला ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, १६ नोव्हेंबर, २०२३

स्व.लक्ष्मणराव गायकवाड (का कुणास ठावूक)

स्व.लक्ष्मणराव गायकवाड (का कुणास ठावूक)
*****************
माझ्या लहानपणीची अतिशय आवडती मावशी सती मावशी तिचा नवरा .
त्यांना देवाज्ञा झाली असे कळले .
अन जाणवले की 
अरे आपण गेली चाळीस वर्ष 
या माणसाला पाहिले नाही भेटलो नाही 
त्यांना नाही तर सती मावशीला ही
तिच्या मुलांनाही पाहिले आणि भेटलो नाही 
चाळीस वर्ष आपली मावस भाऊबहीण 
आपले कोणीच नाहीत
असे का झाले कुणास ठाऊक?

मी लक्ष्मणरावांना प्रथम पाहिले होते 
ते त्यांच्या लग्नातच घोड्यावर बसलेले 
डोक्याला बाशिंग बांधलेले 
मुंडावळ्या लवलेल्या रूपात
तो एकूणच रूबाबदार 
सरळ नाकाचा देखणा चेहरा असलेला 
लोभस माणूस होता 
तोंडात पान बहुदा कोरलेली मिशी 
एकदम तुळतुळीत दाढी 
कुठल्या राजपुत्र पेक्षा कमी दिसत नव्हता 
मला हा मावशीचा नवरा खूपच आवडला .
पण प्रत्यक्ष ओळख होणे बोलणे 
हे सर्व व्हायला किती जावे लागले 
पण खरी ओळख कधी झालीच नाही 
कारण कुणा न ठावूक ?

कुठे पुढे कळले 
ते त्यांना झालेले आजारपण 
त्यांच्यावर आजीने केलेला उपचारासाठी खर्च 
त्यांना मिळालेला पुनर्जन्म 
पुढे असेही कळले की 
ते मावशीला पाठवतच नाहीत माहेरी 
आम्हाला कुणालाच भेटायला  
का कुणास ठाऊक ?

मग मावशीही भेटायची खूप कमी होत गेली 
पुढे दूरवर लांबवर पुण्याच्या वेशीवर 
चंदन नगरला राहायला गेली 
तर मग हे काका कुठे भेटणार ?
पुढे काकानी टॅक्सी ड्रायव्हरचा पेशा स्वीकारला 
असे कळले ते पुणे मुंबई करायचे
आम्ही मुंबईला 35 वर्ष काढूनही 
क्वचितच ते आम्हाला भेटायला आले 
का कोणास ठाऊक?
.
पुढे आमची आई म्हणजे अक्का गेली 
तेव्हाही हे काका व सती मावशी 
कोणी सुद्धा भेटायला आले नाही 
किंवा कोणी सांत्वनाचे दोन शब्द पाठवले नाही पुढे आजीही गेली आजोबाही गेले 
नात्यातील मुख्य गाठीत सुटून गेल्या 

रस्ते वेगळे झाले होते 
राहुल राजश्री जयश्री गणेश यांचे 
लहानपणीची गोड चेहरे 
अजून आठवत आहेत मला 
ते जीवलग झाले असते पण तसे झाले नाहीत
का कोणास ठाऊक ?

झाडाच्या प्रत्येक फांदीचे 
एक वेगळे जग असते हेच खरे 
त्याची ती  पाने फुले फळे 
त्याच्या आधारावर  असतात
त्याच्या सत्तेतवर जगतात
आणि जर ती फांदी वेगळी पडली 
वेगळी झाली तर त्या फांदीवर 
फुललेली ती फळे फुले पाने 
ती ही वेगळी होतात दुरावतात .
तसेच काहीसे झाले होते 
लक्ष्मणराव गायकवाड अन् 
त्यांच्या कुटुंबीयांचे आमच्या सर्वांसोबत 
त्यांची  ती मुले कधी मोठी झाली 
त्यांची लग्न झाली त्यांची संसार फुलली
कळलेच नाही.
 
तशी मनात त्या मुलांची सती  मावशीची अस्पष्टशी स्मृती होती 
एक दोनदा भेटायचा प्रयत्न केला गेला 
पण तो सफल झाला नाही 
का कुणास ठाऊक 
काही नाती अशीच असतात 
जी  नियती कधीच जुळू देत नाही 
का कुणास ठाऊक?
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

बुधवार, १५ नोव्हेंबर, २०२३

माझी बहिण

माझी बहीण 
**********

लहानपणी मी तुला उल्लू बनवयचो 
आपला खाऊ भरकन खावून 
तुला लाडी गोडी लावायचो
अन् तुझ्या वाट्याच्या मिठाईवर
डल्ला मारायचो 
तेव्हा आपल्या हुषारीचा 
किती अभिमान वाटायचा मला
पण आता कळतेय 
तुला माझा आप्पलपोटी पणा 
माहित असूनही 
तो स्विकारून
तू द्यायचीय मला तुझा वाटा 
माझ्या हुशारीच्या अहंकाराला 
जरा ही न दुखवता 
किंबहुना त्याची दखल ही न घेता .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, १४ नोव्हेंबर, २०२३

तमाचे पथिक


तमाचे पथिक
**********
कुठे धन अर्जित कुठे धन अनार्जित
सुखाचे अर्थ इथे कुणा न कळतात ॥१
ते संगीतात बेहोश होवून जातात
परी टेबला खालून सहज पैसे घेतात ॥२
ते समाजाची रात्रंदिन सेवा करतात 
परी टक्केवारीत हाथ ना आखडतात ॥३
त्याचे तर नाव थोर तो कैवारी दिनाचा 
किती पण आग्रह तयाचा तो पावतीचा ॥४
तो भक्त महान टेबलावरती भगवान 
बुद्ध महावीर कृष्ण व्यर्थंची संविधान ॥५
नाही हात जळत त्याचे नाही पापे फळतम 
नाही मन तळमळत  कशासही घाबरत ॥६
जाऊनिया देवाला ते सहज टक्का देतात 
हुंडीमध्ये पापाचे परिमार्जनच करतात ॥७
घनघोर होवून पूजा तो देव जागत नाही 
खरंतर त्यांनाही काही फरक पडत नाही ॥८
दार बंद घट्ट मनाचे तिथे काज ना प्रकाशाचे
अंधारात येती जाती पथिक अभागी तमाचे ॥९

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .
 

भेट

भेट
*****
माझे शब्द तुला कळतीलच असे नाही 
माझे चित्र तुला उमजतीलच असे नाही 
त्यांनी फारसा फरक पडत नाही 
पण मग तेवढे एक काम कर 
स्वल्पविरामातील क्षणात 
दोन ओळी मधील अंतरात 
जरा वेळ थांब मला आठव 
अन् सापडलेला भाव मनात साठव 
दोन किनाऱ्यामधील सेतू 
तो कसलाही असू देत 
माती सिमेंट वाळू लाकूड लोखंड 
तो ओलांडणेच महत्त्वाचे असते 
किनारे मिळणे महत्त्वाचे नसते 
किनारी कधी मिळतच नसतात 
नाही का ?
पण सेतू ओलांडणे आपल्या हातात असते 
शब्द निरर्थ आहेत न कळू देत न वळू देत 
मी शब्दात असेलही वा नसेलही 
पण शब्द शून्यत्वाच्या अवकाशात 
नक्की भेटेल तुला
कारण तिथे तिसरे कोणीच असणार नाही
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

रविवार, १२ नोव्हेंबर, २०२३

दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा!





दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा!
*******************

सर्व मित्र-मैत्रिणींना ,आप्त, स्नेही, शुभचिंतकांना डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे आणि परिवार यांच्या कडून दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा!

हा सुखाचा प्रवास 
राहो अविरत वाहत
आनंदाचे दीप उजळो 
सदैव तुमच्या हृदयात ॥१

स्वकर्माची वाट दिसो
तुम्हा सदैव प्रशस्त 
कर्तव्याच्या आकाशात 
रहा दृढ ध्रुवा गत ॥२

देव देश अन् धर्म 
हेच आपले रे इष्ट 
कवडी दमडीसाठी 
कुणी न व्हावे भ्रष्ट ॥३

देई शुभेच्छा विक्रांत 
नांदा सदैव सौख्यात 
दत्त दावो तुम्हा लागी
सदा प्रकाशाची वाट ॥

*****🪔
        ******🪔
                  ******🪔






शनिवार, ११ नोव्हेंबर, २०२३

व्यथा सांगताना


व्यथा सांगताना
************

एक एक मनाचा पट उलगडतांना 
तुला मी माझ्या व्यथा सांगताना ॥

वेदनेचा मोहर तुझ्यात डवरून 
बरसलीस तू जणू बकुळ होऊन ॥

मग ओंजळीत मी तया घेऊन 
चुंबले हलकेच श्वास माझा देऊन ॥

उतरलीस तू माझ्या कणाकणात 
बहरले दुःख माझे गंधित होऊन ॥

अन् रेशमी त्या तुझ्या सावलीत 
हरवत गेलो मी माझे अस्तित्व ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शुक्रवार, १० नोव्हेंबर, २०२३

देई



देई
****

दारी आल्या भक्ता घेई पदरासी 
देई सुख त्यांसी 
दयाघना ॥१

रंजले गांजले कामना दाटले 
धुर्त कुणी भोळे 
तुझेच हे ॥२

असू देत कामी असू देत लोभी 
परी आले पदी 
शरण ते ॥३

देई घोटभर देई घासभर
द्वैत दूर कर 
सकलांचे ॥४

विक्रांत मनीचे पुसून मागणे 
मर्जीने जगणे
घडो तुझ्या ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, ९ नोव्हेंबर, २०२३

मान्य आहे मला (गुरुद्वादशी)

मान्य आहे मला (गुरुद्वादशी)
***********

ठीक आहे महाराज 
माझे येणे आणि जाणे 
सारे तुझे ठरवणे 
मान्य आहे मला

तुझी कृष्णा तुझा घाट 
तुझ्या तीरावरील पहाट 
नाही माझ्या नशिबात 
मान्य आहे मला 

तुझी भूपाळी काकड आरती 
तुझी पालखी तुझी शेजारती  
नच पाहिल मी दृष्टी 
मान्य आहे मला 

तुझा जप करीत करीत 
चालणे प्रदक्षणा घालीत 
नाही होणार कदाचित 
मान्य आहे मला 

तुझे प्रिय भक्तगण
त्यांच्या सहवासाचे क्षण
नाही भेटणार भगवन
मान्य आहे मला 

कारण मी आहे जाणून 
नाही चुकणार तुझे नियोजन 
मी लक्ष्य योजना करून 
मान्य आहे मला

तुझी इच्छा असेल तेव्हा 
नेशील मजला ओढून 
किंवा देशील सोडून 
मान्य आहे मला

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

बुधवार, ८ नोव्हेंबर, २०२३

स्वप्न

स्वप्न
*****

हे तुझे भेटणे झाली एक गाणे 
मनी पाझरले शरद चांदणे ॥१

स्निग्ध मुग्ध मंद नित्य शितलसे 
तृष्णेला तृष्णेचे जिथे लागे पिसे ॥२

पुन्हा पुन्हा मन होवून चकित 
सांगते स्वतःला स्वप्न हे खचित ॥३

होते  भाग्य कधी असे मेहरबान 
पुण्य येथे फळाला लाभते वरदान ॥४

मागण्याचा माझ्या साऱ्या अंत झाला 
याहून मधू काही न भेटले जीवाला ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, ७ नोव्हेंबर, २०२३

खेळ

खेळ
*****
बांधुनिया डोळा जन धावे सैरा 
मायेचा पसारा कळेचिना ॥१
जरी असे कारा कळेना गबाळा 
सुखाचा सोहळा समजती ॥२
जरी पदी बेडी मिरवती वेडी 
साज त्या मानती आनंदाने ॥३
अवघा वेड्यांचा जमला बाजार 
चाले व्यवहार अर्थशून्य ॥४
आणि कोणी तया सांगावया जाती 
दगड हाणती माथ्यावर ॥५
चालला निरर्थ खेळ हा सतत 
पाहतो विक्रांत अचंबित. ॥६
कळेना का दत्त हसतो गालात
मायेच्या खेळात रमवून ॥ ७
अगा बरे नाही ऐसे हे खेळणे 
उगा फसवणे लाडक्यांना ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

सोमवार, ६ नोव्हेंबर, २०२३

भूल

भूल
****

तू चार शब्दांचे 
शिंपडून थेंब 
जातेस निघून 
भिजवून चिंब 

माझी नाही ना 
अगदी कशाला 
रुतते तरी का
नकळे उराला 

काय येथे कुणी 
मर्जीने जगतो 
स्वप्नातील स्वप्न 
धरूनी बसतो 

शब्द स्पर्श गंध 
किती गूढ सारे 
कळल्या वाचून 
जीवन थरारे 

अशी रम्य भूल 
पडते जीवाला 
राहते थांबून 
जिणे त्या क्षणाला

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .


खेळ

खेळ
****
संपवावा वाटे डाव हा चालला 
खेळ जो लांबला 
उगाचच ॥१
बांधावा हा पट सोंगट्या डब्यात
मिटून शून्यात 
स्तब्ध व्हावे ॥२
पडती कवड्या कोणाच्या इच्छेने 
हरणे जिंकणे 
घडे खोटे ॥३
मज अवघ्याचा आलाय कंटाळा 
कळेना जुंपला 
कोणी मला ॥४
प्रतिमा पदवी खोटे मानपान 
अवघे सामान 
पाठीवरी ॥५
रिती नातीगोती नाकात वेसन 
कर्तव्या बांधून 
चालणे हे ॥६
सरो चाचपडणे सरो धडपडणे 
विक्रांत नसणे 
होवो आता ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

रविवार, ५ नोव्हेंबर, २०२३

सॅप


सँप
****
ते पुराणे मस्टर माझे मला कोणी द्यावे रे 
हे सॅपचे भूत वेडे आता उरावर नको रे ॥१

ती तांबडी खूण क्रॉसची पुनपुन्हा दिसू दे रे 
ते रजेचे हिशोब आणि नीट मला लागू दे रे ॥२

पडेल ए एन एम का लागेल ती हजेरी 
चिंता हीच चित्तास सर्वदा या लागलेली ॥३

कधी नेट नसतेच वा कधी मशीन बिघडते 
वहीतल्या हजेरीचे कुणा ठाव काय होते ॥४

असे बॉस एच आर वाला सदैव तो कावलेला 
पगार त्याने उगा कापला न्याय असे कुठला ॥५

हि तो चक्क दादागिरी शोभतें न मुळी त्याला
असेल काय कायदा हा प्रश्न मनी पडलेला  ॥६

नटवले माकडांना नेसवून पॅन्ट त्यांनी 
चढता न ये झाडावरी उपाशी फळ पाहुनी ॥७

असेच काही झाले इथे व्यय तो आणिक वाढे 
फाटकेचे वस्त्र अंगी हाती मोबाईल महागडे ॥८

महागडे सॉफ्टवेअर घेऊन ते पस्तावले 
राग कुणाचा कुणावर  काढत नि बैसले ॥९

वर्ष इतकी चाललेले काय ते वाईट होते 
समोरची काळे पांढरे हिशोब स्पष्ट होते ॥१०

मान्य ते करणार नाही चूक हे म्हणणार नाही 
मुरतेय पाणी कुठे ढुंकूनी पाहणार नाही ॥११

पारदर्शकता ती म्हणे फक्त आहे डोंबलाची 
छिद्रे तशीच गाळणीला पण चहा गळत नाही॥१२

हात हाती बांधलेले गाठ गाठी मारलेले 
जया ठाव चोरवाटा तिथे कुलूप लावलेले ॥१३

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शनिवार, ४ नोव्हेंबर, २०२३

येते


येते
****

जेव्हा नीज येत नसते 
रात्र रेंगाळत असते 
क्षणाचे गाणे उगाच
पुढे सरकत असते  
ते एकटेपणातील जागणे 
मज असह्य होत असते 

तेव्हा तू जवळ येतेस 
कुशीत माझ्या शिरतेस 
आणि मला म्हणतेस 
तुला अजून स्वप्न पडतात का ?
मग मी तिला म्हणतो 
तर मग तू कोण आहेस !

तेव्हा ती हसते 
माझ्यात हरवून जाते 
जाता जाता म्हणते 
ये मग तिथे 
मी तुझी वाट पाहते

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ .

गुरुवार, २ नोव्हेंबर, २०२३

उठवा

उठवा
*****

किती रे शिणावे स्वामी जगतात 
फाटक्या वस्त्रात 
वावरावे ॥१
तेच ते वहावे जीवनाचे गाडे 
प्रारब्धाचे कोडे 
अवघड ॥२
रोज नवे वळ रोज नवी कळ 
रोज तळमळ 
अनाहूत ॥३
खचित हे स्वप्न कळते आतून 
जागृती अजून 
येई न का ॥४
कुठे तो असेल मी रे निजलेला 
कुठल्या मितीला 
थांबलेला ॥५
उठवा दयाळा श्री दत्त कृपाळा 
मिटलेला डोळा 
अज्ञातात ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

बुधवार, १ नोव्हेंबर, २०२३

व्यवस्था


व्य व स्था
*******

फार फार बरं वाटलं 

राखीव राखीव म्हणून
ज्यांनी होतं धुत्कारलं 
त्यांनीच रान राखीव
स्वतः आज मागितलं 

खरंच फार बरं वाटलं 
समानतेचं जणू नवं
दालन उभ राहीलं
झगमगलं अन सजलं

तुमची टक्के किती ते 
मला माहित नाही रे 
मिळतील ते किती रे 
मला कळत नाही रे 

पण तुम्हां मिळू दे 
समीकरण जुळू दे 
व्यवस्था हीआणखी 
काटेकोर चालू दे

शतकोनशतको आम्ही
उंच उंच उभारलेले
हे तट अन हे  बुरुज
अजुन मजबूत होऊ दे?

कारण आपण अन
आपले लोक जपणे
हेच तर असते खरे
व्यवहारीक जगणे

बाकी जाऊ दे भाड मे
त्याच्याशी काय काम रे
संधी शोधा यश मिळवा
किंवा खेचून ते घ्या रे 


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .


होशी दत्ता

होशील दत्ता ********* कुणासाठी होशी दत्ता तू रे देव  स्वीकारशी भाव हृदयीचा ॥१ कुणासाठी होशी दत्ता तू रे बाळ  कृपाळ प्रेमळ लीलाधर...