वेडे

वेडे

*****

त्या वेड्यांनी उगा वेचले 

आयुष्य देशासाठी आपले

चूड लावूनी घरदाराला 

उगाच फासावरती चढले ॥१

बलिदानाची  गोड फळे ती

खात आहेत भुजंग विषारी

 रक्तावरही जे घेती टक्के

होऊन बनेल सत्ताधारी ॥२

उगाच करती आवाज मोठा 

गोळा करूनी चिल्ली पिल्ली 

बिनकामाचे सैन्य जमवती

मने पेटली द्वेष आंधळी ॥३

प्रत्येकाचा स्वार्थ वेगळा 

पैसा देव ज्याला त्याला 

लुटा प्रजेला लुटा देशाला 

इकडेतिकडे खुशाल उधळा ॥४

आम्ही आपले बिळात लपतो

जगतो केवळ उगाच जगतो 

घाणीच्या या डम्पिंग मध्ये 

कपडे फक्त आपले जपतो ॥५

आणि काही उरात कढले 

अश्रू डोळ्यामधील पुसतो 

खंत खरी असते तरीही 

हळहळीतच आपुल्या मरतो ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

डॉ वर्तक बोध

डॉ.वर्तक बोध

***********

शस्त्र त्याग होता

आक्रांत धावती

देशाला लुटती 

अनायासे॥

तुटते आसन 

होतो अपमान 

अब्रू धुळदान

होत जाते ॥

मग या देशात

सुख ते कुठले

मातीत लोटले

कमावले ॥

अहो शस्त्रावीन

शांती न नांदते

कथा ही दिसते

जगतात .॥

रामकृष्ण शस्त्र

घेवून लढले 

परशुरामे केले

तेच कार्य .॥

वधावे राक्षस

क्षत्रिय तामस

रक्षावे धर्मास

पुन:पुन: ॥

परी किती वेळा 

देवा साद द्यावी 

का न तू करावी 

सोय तुझी ॥

क्षमा दुर्जनास?

ठेव गुंडाळून 

शस्त्र परजून 

उभा रहा ॥

सांगे विनायक 

कितीदा तुजला 

काय रे कानाला 

भोक पडे ॥ 

विक्रांता भेटले 

डॉक्टर वर्तक 

दाविले प्रत्येक 

मर्म स्पष्ट ॥ 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

अभिनंदन रे

अभिनंदन रे 

*************

करी नंदन रे 

अभिनंदन रे 

तुझा वंदन रे 

शुरवरा ॥

केले खंडन रे 

रिपू मर्दन रे 

रण जिंकून रे

रणवीरा ॥

होय जय जय रे 

सरे रिपू भय रे

मिळे अभय ये

मायदेशा॥

आला जिंकून रे

यश घेऊ न रे 

उभा राहून रे 

ताठ तेथे ॥

ऋणी भुमी रे 

दे सलामी रे 

गातो आम्ही रे 

गुणगान ॥

लाखो विक्रांत रे 

ठेवती ह्रदयात रे 

पाही प्रतिकात रे

तुज सदा 

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in

निरोप

निरोप
*****
भाऊ निघाला समरी
दही देते हातावरी
आई सांभाळ भावड्या
आण सुखरूप घरी

भाऊ शिवबाचा भक्त
त्यांच्या रक्तात तान्हाजी
खिंड राखेल शर्थीने
जणू दुसरा की बाजी

सीमा पेटली पेटली
विष दंतानी वेढली
नाच फड्यावर असा
कृष्ण होवून मुरारी

नको येऊन देऊस
आच एका घरावरी
भूमी इंच इंच लढ
कुळनाव सार्थ करी

वैनी लाडकी लहान
हात पिवळे अजून
नको पाहूस वळून
तिला डोळ्यात ठेवीन

येशी परतून जेव्हा 
गावी पिटेल दवंडी
जगी मिरवेल द्वाही
आला शिवबाचा गडी

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

अजुनि रक्त माझे

अजुनि रक्त माझे
**************

अजुनि रक्त माझे थोडे
 रे येथे सांडणार आहे
 सावध, फौज कोडग्यांची
 लपूनही पुन्हा येणार आहे

तेज तर्रार हे शस्त्र झाले
तुटूनिया पडणार आहे
एकेक रिपू  नग्न संगीन
रे आता टिपणार आहे

होऊ  दे रे अंत , इथला तो
प्रत्येक गद्दार मरणार आहे
हातात घेत मरण आता 
प्रत्येक कण लढणार आहे

आलो असे जन्मा  इथे मी
सार्थक ते करणार आहे
जननी जन्मभुमी तुझे गं
पांग मी फेडणार आहे


© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

त्या रक्ताचे मुल्य मागते

त्या रक्ताचे मुल्य मागते

*********************

त्या रक्ताचे मुल्य मागते

आता इथली माती रे

मना मनात आग पेटली

विद्ध प्रत्येक छाती रे

तडफडणारे क्षुब्ध मानस  

चरफडणारे श्वास असे रे

करण्या तर्पन त्या रक्ताने

हाताला या आस असे रे

शिशुपाला अपराध तुझे

शंभर आता भरले रे

ये क्षण उडविण्या शिर

चक्र आता आतुरले रे

क्षुद्र घातकी सर्पदंश हे

किती एक ते साहिले रे

चिरडण्यास डोके त्याचे

पाय आता उगारले रे

दया न आता व्याळाला 

मैत्री शब्द ही मेला रे

सूड हवा फक्त सूड तो

रक्ताभिषिंचित माला रे

वाट पहाते टकमक टोक

फितुराला भिरकावण्या रे

देशद्रोही जे आग लावती

इथल्या नंदनवनाला रे

शांतीचा हा देश ठरवला

तो शुभ्र कपडा फेकला रे

शांती नांदते त्याच घराला

जो बळी मुठी आवळला रे

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in

आवाहन

आवाहन

******

उठा उठा हो

रुद्र भैरवा

उठा उठा हो

शिवशंकरा   

यावे तुम्ही  

तांडव करीता   

आणि उघडा

तृतीय नेत्रा

पाप साचले

नष्ट करा

नतदृष्ट ते

सारे मारा

ध्वस्त करा

पाप नगरा

घेवून तीक्ष्ण

त्रिशूल करा

येई चामुंडा

तू महाकाली

दुष्ट दानव

अवघे संहारी

शीर एकेक

घेई कापूनि

नदी वाहू दे

तिथे रुधिरीं

नाच थयथय

अशी अन

पाप्यांचा त्या

कर्दम करी

समुळ त्यास

नष्ट करी

पुन्हा न यावे

ते देहांतरी

सूड सात्विक

मनात पेटवी

रुजव अघोरी

तंत्र ते काही

खल निर्दालना

विना कधीही

सुखी होणार

नाही ही मही 

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

सैनिक

सैनिक

****

पटावरील

प्याद्यागत

एकेक सैनिक

जातो मरत

नाव गाव ते

हरवून जाते

पाचोळ्याचे

नसणे होते

तख्त हरते

तख्त जिंकते

वर्षानुवर्ष

रक्त सांडते

मान्य आहे

जीवन त्यांचे

मरण्यासाठी

फक्त असते

यांची सीमा

त्याचा धर्म

पाप कुणाचे

पाक कर्म

तया परंतु

कळल्यावाचून

केवळ असते

जाणे धावून

काम त्यांचे

अभिमानाचे

मरणही असते

सौभाग्याचे

तसे इथे तर

रोज घडती

लोक मरती

अपघाती

लढता लढता

मृत्यू वरतो

तो मृत्यूंजय

परी ठरतो

प्रणाम माझा

त्या इर्षेला  

त्या जिद्दीला

समर्पणाला

जगतो आम्ही

छायेत त्यांच्या

पाहातो रुद्र

कायेत त्यांच्या

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

पुलवामा

पुलवामा

*******

मातीत मिसळते रक्त

जेव्हा तिथे सैनिकांचे

उकळते रक्त इथे

प्रत्येक भारतीयाचे

आक्रोशाने घर सुन्न

होती जेव्हा सैनिकांचे

शिवशिवतात हात

श्वास होती वादळाचे

हे युद्ध नसे धर्माचे

हे अधर्म युद्ध आहे

माथेफिरू वल्गनांची

गंदी करतूद आहे

बळ तुझ्या हातातले

सरले कारे भारता

करी निशत्रू हि धरा

घेई गांडीव ते हाता

बोल हेच पुन्हा तुझे

उमटू दे रे केशवा

दुष्ट असुरी तमाचा

सर्व नाश तो घडावा

हीच माझी प्रार्थना नि

हाच माझा आक्रोश रे

देई शस्त्र वा या हाती

संपविण्या हौदोस रे

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in