वांच्छा

वांच्छा

******

या मनीचे हळू सांगतो 

आई तुझ्या मी कानात 

घे बांधुनी गाठोडे हे 

ठेव तुझ्या फडताळात 

फार काही भार नाही 

अडगळ थोडी होईल ही 

पायाखाली ठेव हवे तर 

भाग्य पदरी पडो ते ही 

घे  क्षणभर  उशाला वा

आसन करून  बसायाला 

तव कारणे देह पडावा 

आशिष देई या जन्माला 

कर पोतेरे सदनामधले 

देई दास्य घर पुसायला 

मी फक्त तुझाच व्हावा 

अन्य नसे वांच्छा मजला 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

उदे ग अंबे उदे ॥

उदे ग अंबे उदे ॥

***********

होऊ दे जागर आई प्राणात संचार

होऊ दे वावर आई हृदयात हुंकार

माझ्या अंबाबाईचा 

माझ्या दुर्गा माईचा

उदे ग अंबे उदे ॥

परज ग त्रिशूळ आई खड़ग तोमर 

मार ग रिपूकुळ आई निर्दाळ असूर

मार महिषासुर दुष्टाला 

या चंडमुंड यवनाला

उदे ग अंबे उदे ॥

धाव गं लवकर आई त्वरा त्वरा कर 

मी पसरतो हे कर आई घेई पायावर 

तुझ्या वेड्या  लेकराला

आई विक्रांत दासाला

उदे ग अंबे उदे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

आदीशक्ती

आदिशक्ती

********

चित्ताची जाणीव चैतन्य राणीव 

जीवाचा या जीव आदिशक्ती ॥

खेळे महाभूती माय कुंडलीनी 

रूप रस गुणी साकारूनी ॥

प्राणाची वाहणी करे माऊली ती 

निरपेक्ष रीती भूतमात्री ॥

मन पवनाचाच्या राहूनिया संधी 

पांघरूनी गुंथी अज्ञानाची ॥

माय मी आंधळा आलो तुझ्या दारा 

डोळीयाचा सारा दूर करी ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

मातृ दरबारी

मातृ दरबारी

*********"

अंबे तू 

जगदंबे तू 

मातृ भगवती 

वर दे तू  

दीन तृषार्थ

शरणागता 

तव आश्वासक 

कर दे तू

बहु गांजलो 

हिंपुटी झालो

तुझ्या दारी 

बघ  मी आलो

उघड दार 

मजसाठी अन

घास मुखी या

एक दे तू 

किती मागू जग

तुजकडे माय

दिसते अपार

तुष्टी न होय

या साऱ्यातून

ने पार आता

कृपादान मज

हेच दे तू

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

दर्शन

दर्शन

******

ऊर्जेचे भांडार तुझिया दारात 

माझिया देहात  वीज झाले॥१

जाहलो तटस्थ उगा राहे वृत्ती 

आनंद आवर्ती  निश्चळसा॥२

दिधल्या वाचून दिले मज देणे 

जरी न मागणे मनी आले ॥३

कोण गे तू माय कुठे बसलीस 

वस्त्रन्ना देहास देती झाली ॥४

निर्धन हा रंक केलास सधन 

दिलेस दर्शन कृपाकरे ॥५

विक्रांत लेकरू अजून अजान 

कळेना गहन लीला तुझी ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘

असे कसे म्हणू

असे कसे म्हणू

***********

जर का तू अजूनही

सापडली नाहीस मला

तर तू हरवली आहेस

असे कसे म्हणू मी तुला॥

जर का तू  अजूनही

दिसलीच नाहीस मला 

तर तू कळली आहेस 

असे कसे म्हणू मी तुला॥

तुझे सोनसळी लावण्य 

अन उर्जेचे  अवतरण

मजला जाणवत नाही 

असे कसे म्हणू मी तुला॥

एक अनाकलनिय 

गुढ तरीही हवे हवेसे

अनूभुतीचे जग नकोय

असे कसे म्हणू मी तुला॥

येण्या जाण्याचे सारेच

स्वातंत्र्य आहे तुला

तू बेपर्वा चंचल आहेस

असे कसे म्हणू  मी तुला॥

शक्ती वृती जगण्याची 

आस प्यास ह्रदयाची

तुुला विसरून जगावे

असे कसे म्हणू मी तुला॥

स्वप्नांचा देश दाखवते 

सुखाची सावली होते

तुझी प्रतिक्षा सुंदर नाही

असे कसे म्हणू  मी तुला ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘

माय भगवती

माय भगवती

*********

आई तुझे नाव 

मुखी घेता घेता 

अन रूप चित्ता

आठवता ॥

ओघळले अश्रू 

थरारले मन 

काहीच कारण 

नसतांना ॥

आनंद विभोर

प्राण माझा झाला 

मनाचा थांबला

खटाटोप ॥

गदगदे तन 

सुखाचे कंपण 

गात्री ये दाटून 

अकस्मात ॥

प्रगाढ वात्सल्य

तुझिया डोळ्यात 

पाहिले मनात 

दाटलेले ॥

घनरूप झाले 

देही  उमटले

शब्द जडावले 

भिजुनिया॥

माय भगवती 

पावली विक्रांता

प्रकाशाची वार्ता 

कृपे  तिच्या ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘

आदि शक्ति

आदि शक्ति
*******

गहन शून्याच्या
अगम्य गूढ अंधारातून
प्रकटलीस तू
चैतन्यमय ज्योत होऊन
अनंत असीम अकालाला
लाभले मोजमाप
अन् क्षण जन्माला आला

काळाच्या प्रत्येक पदावर
उमटवित आपली मुद्रा
तू झालीस सृष्टी
अणुरेणूंपासून अवकाशा पर्यंत
व्यापून सारे चराचर
तुझ्या जडव्याळ खेळातील
मी माझे अस्तित्व
म्हणजे तूच आहेस
हे जाणून लीन झालो
तव चरणाशी

पण मला वेगळे ठेवून
तू चालू ठेवतेस तुझे नाट्य
आणि त्या नाट्यातील माझे नर्तन

हे भगवती ! हे जगदंब !!
त्या तुझ्या इच्छेचा स्वीकार करून
माझ्या  इच्छा आणि अनिच्छेसकट
मी राहतो पाहात
तुझे अनाकलनीय मनोहर
रौद्र सुंदर रूप
अन् माझ्या जगण्या मरणातील
हा क्षण काळ
जातो झळाळून चैतन्य होऊन
तुझ्या कृपेने
तो ही तूच असून
मी घेतो माझा म्हणून


© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शक्तिचा जागर

शक्तिचा जागर
**********
नावाला नवरा
घर संसाराला
सोडता तयाला
येत नाही ॥
टोचून बोलतो
मारतो गांजतो
उपाशी ठेवतो
वेळोवेळा ॥
न दे खर्च पाणी
म्हणे घे पाहूनी
मजा ये मारूनी
स्वतः परी ॥
देहावरी हक्क
दाखवू पाहतो
मारतो छळतो
नाकारता ॥
का गं बाई अशी
राहते संसारी
वार स्वतःवरी
झेलूनिया ॥
नको कोंडलेली
राहू गोठ्यातली
गाय गांजलेली
कदापी तू  ॥
कशाला हवाय
धनी कुंकवाचा
पुरुषी जगाचा
मक्तेदार ॥
आदिमाया तूच
ओळख स्वतःला
घेऊन शुलाला
सिद्ध होई ॥
करी गं हुंकार
मिरव गजर
शक्तीचा जागर
दावी जगा ॥
विक्रांत विनवी
निद्रिस्त शक्तीला
प्रकट रूपाला
करी आता ॥

**
 © डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com

तुझा हात

तुझा हात 

********

तुझा हात होता 

युगांची विश्रांती 

थकलेल्या मना 

संजीवनी बुटी ॥

प्रेममय हाती 

ऊर्जेचे भांडार 

चैतन्याची आभा 

स्नेहाचे आगार ॥

तुझा हात होता 

सुखाची सावली 

दमल्या जीवाची 

सरली काहिली  ॥

आकाश ओंजळ 

मेघांनी भरली 

आशा अंकुरली 

जीवनी सजली ॥

तुझा हात होता 

पाठीत धपाटा 

चुकता पाऊल 

वाट दाखवता ॥

सदा संकटात 

उचलून घेता 

वादळवाऱ्यात 

छत सांभाळता ॥

तुज कैसे म्हणू

आभार बोलांनी 

आणि उतराई 

पाठीत वाकूनी॥

करू देहाची या 

पायाची वाहाण 

करू काळजाचे 

किंवा लिंबलोण ॥

कळेना मजला 

म्हणून मी मौन 

होवूनी पदी तव 

राहतो पडून॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
००००००

जगदंब

जगदंब

******

मांडवात मंदिरात

माय उभी नटलेली

सांभाळते जगतास

शिरी धरून साऊली ॥

वेडसर लेकरांना

रात्रंदिन प्रतिपाळी

भरवते घास प्रेमी

हर दिनी भुकेवेळी ॥

थोर तिच्या करुणेला

नसे मुळी अंतपार

दया क्षमा शांती प्रेम

जगे तिच्या नावावर ॥

कृपाकण तिचा एक

हाती असा भाग्ये आला

शतजन्म ऋणी तिचा

विक्रांत हा धन्य झाला ॥

जगदंबे तुझ्या पायीं

प्राण माझे अंथरले

प्रेम प्रकाशात तुझ्या

जीणे उजळून गेले ॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in 

आदिशक्ती

आदिशक्ती
*********

सोनेरी बिंदूला
क्षितिज भाळाला
तिने लावियेला
हळुवार ||

केशरी पिंजर
भांगात भरला
मेघांचा बांधला
कचपाश ||

कृपेची किरणे
ओघळती डोळे
रहाट चालले
जगताचे ||

जागी झाली माय
लागली कामाला
उठवी जगाला
निजलेल्या ||

तिला न विसावा
का न ये थकवा
लावली पायाला
युगचक्रे ||

चैतन्याची मूर्ती
आई आदिशक्ती
रचे नवी सृष्टी
क्षणोक्षणी ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in

बाई !!!

सतत होवून घरभर वारे वावरते बाई

थकले तनमन तरी सदैव हसत असते बाई

घर सोडूनी कर्तव्या जरी दूर कधी जाई    

घरा वाचून एकटी कधीच पण नसते बाई

येता प्रलोभने मनमोहक इंद्राची जरी

घर मोडण्यास चंद्रमौळी घाबरते बाई

कधी अवमानित दु:ख दाटली असे धुत्कारली

आत परी ज्वालामुखीच भरली असते बाई

या दुनियेच्या बाजारात कधी विवश जी उभी  

त्या दुनियेसाठीच परी ती आई असते बाई

खचती भिंती वादळात छप्पर उडून जाती

त्या मातीतून पुन:पुन्हा स्वर्ग सजवते बाई

देह स्वर का जरी वेगळा अबला किंचित ती

उर्जा तीच जगताची या विश्व घडवते बाई

आई बहिण मुलगी पत्नी अथवा मैत्रीण की

रे मूढांनो बाई ही केवळ नसते बाई

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

http://kavitesathikavita.blogspot.in 

सप्तशृंगी गडावर

सप्तशृंगी गडावर 

आई बैसली डोंगरावर 

नजर ठेवते पिलावर 

स्नेहाळ दृष्टीने ||१||

तिचे रूप ते सुंदर 

मुद्रा अति  मनोहर

नेत्री करुणा सागर

दाटला अपार ||२||

शस्त्रे घेतली हातात

ती उगा वाटतात

तिच्या तेजाने साक्षात

काळाला हुडी ||3||

रामराय गणपती

मध्ये विश्रांती देती

दत्त साऊली धरती

भक्त माथ्यावरी ||४||

तिच्या सामोरी बसता

अवघा पसारा पाहता

अहंकार लटलटा

कापतो भयाने ||५||

विप्र शरण संपूर्ण

तुझ्या दारात येवून

मागे भक्तीचे मागण

माय जगदंबे ||६||

विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/