रविवार, ३१ जुलै, २०२२

वर्तुळ


वर्तुळ
*****

सुटल्याच अंती साऱ्या व्यर्थ गाठी 
दूरावले धागे गेले ताटातुटी ॥

तुला दोष नाही तुझा द्वेष नाही 
झाला अपघात पण गुन्हा नाही ॥

विझल्या मनाचे जग एकट्याचे
एकटे वाहणे ओझे जीवनाचे ॥

तुझे जग तुला आता माझे मला 
भेदल्या वाचुनी वर्तुळ वर्तुळा ॥


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.
529

शनिवार, ३० जुलै, २०२२

रिते डोह


रिते डोह
*******

तुझी गाणी
झाली जुनी
कोमेजल्या 
फुलावानी

रंग नाही 
गंध नाही 
विझलेले 
स्वप्न काही

तरी जीव 
तुटतोच
देठ उरी
रुततोच 

कातरश्या
संध्याकाळी 
काही शब्द 
ओठावरी 

नको तरी
आठवती 
रिते डोह
उपसती 


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.


गुरू त्वा केला


गुरू त्वा केला
*********

मंत्र घेतला गुरु त्वा केला 
धोंडा ठेवला आरक्षणाला ॥

खुण ठेवली रांग लावली 
जरी न आली आपली पाळी ॥

चाले संसार हा व्यवहार 
पाय ठेवला  दो दगडावर ॥

तशी ती घाई तुजला नाही 
तरीही असे गळा माळही ॥

त्यावर तुझी भली वकीली 
ऐकून बुद्धी थक्क जाहली ॥

"मोक्ष असेल वा नसेलही
स्वर्ग दिसेल न दिसेलही॥

कुणा ठावुक कुणी पाहीला 
असला तर वांदा कशाला ॥

रिस्क कशाला हवी घ्यायला 
गुरुदेव तो असो हाताला " ॥


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘५२७

शुक्रवार, २९ जुलै, २०२२

गुह्य


गुह्य
****

दत्त काय कुणा देत असतो रे 
दत्त कुणाचे का घेत असतो रे ॥

दत्त फक्त उभा दत्त असतो रे 
सरताच मळ प्रेमे भेटतो रे ॥

फळते प्रारब्ध कर्म ही फळते 
रुजते सजते बहरून येते ॥

त्याचे देणे घेणे नसते दत्ताला 
पाप पुण्य सारा मायेचा पसारा ॥

पाप अन पुण्य बाजूला सारतो 
असून नसणे तेथे उगवतो ॥

सुखानंद कंद तयाला भेटतो 
कृपा कर गुह्य विक्रांता सांगतो ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

गुरुवार, २८ जुलै, २०२२

नावापुरता

नावापुरता
*******
काही मोहर लगेच गळतात 
हिव येताच देठ तुटतात 

म्हणून वृक्ष का रडत बसतो 
माझे म्हणत आक्रोश करतो 

समोर येई ते  हरवत असते
जीवन पुढती जातच राहते 

नव्या दिसाचे नवीन आकाश
नव्या दिशा अन नवीन प्रकाश

जीवन फक्त आताच असते
जयास दिसते तयास कळते

त्या कळण्याला शरण गेला 
नावा पुरताच विक्रांत उरला

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘५☘☘२☘☘.४

बुधवार, २७ जुलै, २०२२

डॉ.प्रदीप

***********************************

डॉ.प्रदिप आंग्रे
************

अनंत उर्जेचे भांडार 
पांघरून तनमनावर 
वावरत असतो प्रदीप 
बारा महीने अष्टौप्रहर 

आणि तळपत असतो 
एखाद्या सूर्या सारखा 
आपल्या आवडत्या
कर्तव्य कर्मभूमीवर

प्रदीप एक विलक्षण 
व्यक्तिमत्व आहे.
तो असतो 
मैत्रीसाठी सदैव तत्पर  
यारांचाही होवून यार
जीवास जीव देतो

तो असतो 
कर्तव्य दक्ष अधिकारी
वरिष्ठांना सदैव प्रिय असणारा
निष्ठा ,स्पष्टता कष्टाळूपणा
अंगभुत गुण असलेला .

तो असतो 
फॅमिली मेंबर 
आपल्या टिमचा 
बाप भाऊ मित्र होवून 
काळजी घेणारा

तो असतो 
आपल्या मताशी ठाम 
सहसा न बदलणारा
पण पटताच दुसर्‍यांची मते
ती  स्विकारणारा
त्यांना आदर देणारा
अॅ डमिनिस्ट्रेटर

अन कुणी वाकड्यात शिरले तर
त्याला पुरून  उरणारा
रांगडा शूर धुर्त लढवय्या ही

तौ देत असतो
परिचितांस गरजुंना
सदैव आधार
सावली देणार्‍या
वट वृक्षागत 

तो आहे
कधीही धाव घेणारे
माणुसकीचे भांडार

त्याला आपल्या यशाचा 
अभिमान आहे, पण माज नाही.
सुबत्तेच्या सुखामागील
कष्टाचे भान आहे.
अन भोगलेल्या
गरिबीची जाण आहे .

तो आहे एक हळवा
कुटुंबंवत्सल  पिता 
आपल्या मुलींच्या अभ्यासा पासून
बारिक सारिक मागण्या
न विसरता ,न कंटाळता 
पूर्ण करणारा
त्यांच्या प्रगतीकडे बारीक लक्ष देणारा 
त्यांचं भवितव्य घडविणारा

तो आहे 
एक परफेक्ट पति
दिवसभर कामावरून 
थकून आल्यावरही 
येता येतात सहजच
घरी भाजी नेणारा 
वा बाजारात खरेदीसाठी
परत जाणारा .
दिवाळी गणपती पाडवा
मनापासून साजरी करणारा
उत्साहाचीच मुर्ती .

त्याचे बोलणे असते
सदैव स्पष्ट मोकळे ठाम
त्याचा आवाज 
एखाद्या बुलंद तोफे सारखा .
अंतर्विरोध नसलेला
जणू काही त्याच्या 
स्वभावाचेच प्रतीकच 

कधी कधी या जगात यश 
सहज असे चालत  येतें
तर कुणाला  ते मिळवावे लागते 
खूप प्रयासाने 
त्यांच्यासाठी ते कष्टसाध्य असते 
प्रदीप हा त्या दुसऱ्या लोकांमध्ये मोडतो 
त्याने जे यश मिळवले आहे
ते संपूर्णतः त्याचे स्वअर्जित आहे 

प्रत्येक पायरी खोदत खोदत 
त्यावर आपले नाव लिहित 
तो गेला आहे वर वर चढत 
यशाच्या शिखरावर

प्रदिपने आरोग्य केंद्र सांभाळले 
ओपडी  अन कॅज्युल्टी सांभाळली
वार्ड सुद्धा सांभाळले
तसेच ॲडमिनिस्ट्रेशनच्या पोस्टवर बसून
मोठमोठी रुग्णालये सुद्धा सांभाळली
अहो, 
ती कुर्ला भाभा आणि बीडीबीए रुग्णालये
जणू काही मधमाशांची पोळीच आहेत
त्यातील राणीमाशी ती सकट सांभाळणे 
हे फारच अवघड काम होते
ते त्यांनी सहजपणे केले 

आपल्या आयुष्यातील 
प्रत्येक पायरीवर प्रत्येक माचीवर 
प्रत्येक शिखरावर 
त्यांनी आपल्या नावाचा 
ठसा उमटवला आहे
कीर्तीचे झेंडा रोवला आहे 
इतकी शक्ती इतकी निष्ठा इतके समर्पण 
क्वचित कुणाकडे असते 

त्यामुळे त्यांनी कोंविड सेंटर 
समर्थपणे सांभाळले 
यात नवल ते काय 
संपूर्ण मुन्सिपालटी ही
समर्थपणे सांभाळली असती
त्यात मला तरी 
मुळीच संशय वाटत नाही

त्याने माणसे पारखली 
जवळ केली सांभाळली 
वापरली आणि जपली सुद्धा 

त्याचे आरपार बोलणे 
परिस्थितिनुसार वागणे 
होमवर्क करणे
कामात झोकून देणे 
केलेल्या कष्टाचे कागदावर आणि 
प्रत्यक्षात मुर्त होताना दाखवणे
हे त्याच्या यशाचे गमक आहे 

खरंतर प्रदिप सारखी माणसं
कधीच रिटायर  होत नसतात 
होऊ शकत नाहीत 
बदलते ते फक्त त्यांचे कार्यक्षेत्र 
जणू तेही त्यांची वाटच पाहत असते
त्यामुळे प्रदीपला 
त्याला हव्या असलेल्या क्षेत्रात 
नवीन जगात नवीन यश शिखरे 
पादांक्रांत करायला
अनेकोनेक शुभेच्छा मी देतो.


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

मंगळवार, २६ जुलै, २०२२

भगवती


भगवती
******

श्यामला कोमला रुद्रायै कमला 
चिन्मयी मृण्मयी आराध्ये सकला 

उदारे विशुद्धे सदोदित सिद्धे 
रक्षसी आपदे सदैव भक्ती दे

कल्याणी श्रीमणी विश्वाची जननी 
निजभक्त दासा सौख्याची कहाणी

माता भगवती वस मम चित्ती 
तुजविण मज नच अन्य गती 

शुभांगी दिव्यांगी शिवांगी अर्धांगी 
विश्व नाट्य लीला करशी निजांगी

हर्षित अर्पित तव पदावरी
विक्रांत सुमन जीवन स्वीकारी

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.५२२

रविवार, २४ जुलै, २०२२

सांभाळले दत्ता


सांभाळले दत्ता 
*************

सांभाळले दत्ता 
जसे आजवरी 
तसेच सांभाळी 
या पुढती ॥१

फार काही तुज
मागितले नाही 
चालवले देही 
प्रारब्धात ॥२

परि संकटात 
मागे तुला हात 
तुझिया दारात 
आलो सदा ॥३

असेल दयाळा
लांच्छन भक्तीला 
वेच ही पुण्याला 
जमविल्या॥४

ठेच लागे मन 
माय आठवते 
पित्याला स्मरते 
संकटात ॥५

मात तात तूच 
माझी दयाघना 
करीशी करुणा 
सदोदित ॥६

म्हणून पायाशी 
सतत निर्धास्त 
राहूनी विक्रांत 
जगे जिणे ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘☘

शनिवार, २३ जुलै, २०२२

निस्पंदता


निस्पंदता
********

मन शांत शांत 
अन आकांक्षा 
शिशिरात वितळलेल्या 
निरभ्र आकाशागत

या क्षणी तरी 
माझे काहीतरी होणे 
आणि मी कुठेतरी पोहोचणे 
या अट्टाहासाचा 
झालेला अंत 
साऱ्या चाकोरीचा 
आलेला उबग
आता नाही त्रास देत 

होय हे खरे आहे 
पुन्हा वारा येईल 
पुन्हा लहरी येतील 
विचार विकार आवडनिवड 
एका मागून एक येत 
हरवेल ही निस्पंदता 

पण या क्षणाच्या
नितळ चांदण्यात 
मी मला आहे गवसत 
चांदण्यात विरघळत हरवत 
शब्दा सकट

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

गुरुवार, २१ जुलै, २०२२

मिराशी


मिराशी
*******

मिरवतो मीच माझीही मिराशी 
महापुण्यराशी दत्त भक्ती ॥

येता-जाता दत्त म्हणे उच्च रवे
जनास ते दावे सुख माझे ॥

जळू देत कुणी हसू देत कुणी
म्हणू देत कुणी काहीबाही ॥

व्यर्थ हि संपत्ती पार्थिव जगती
परी महानिधी भोगतो मी ॥

सुखाचे हे लोट मावेना अंतरी 
कातळा उकळी निर्झराची ॥

भरुनी ओंजळी शब्द फुले फळे 
जगती उधळे विक्रांत हा ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

बुधवार, २० जुलै, २०२२

गैरसमज


गैर समज
********

माझ्या कविता वाचून 
समजू नकोस की 
मी प्रेमात आहे 
तुझ्या अजून 

हे तर शब्दांचं इमान 
मी ठेवलं आहे राखून 

खरंतर तसं तुझं येणं  अन जाणं 
शब्दांना मिळाले होते एक कारण 
यायला उमलून 

पाऊस पडणं 
टाकी फुटणं 
वा कुणी पाणी घालणं 
ओलाव्याला लागतेच 
काही कारण 

ते घडून गेले की 
बीज जाते रुजून 
आणि रोप येथे उगवून 
फुलं फुलतच राहतात 
कविता उमलतच राहतात 
एका मागून एक 
जीवनाचं सत्व 
शब्दात ओतून 
स्मृतीचा दरवळ 
स्वतःत भरून 

अन ती ओल 
तिलाही अंत आहे 
कदाचित तोवर 
येईल ही दुसरा ऋतू 
दुसरा पानाडी 
कुठल्यातरी टाकीचं
होईलही
अपघाती फुटणं 

कारण कालचक्र 
अनंत आहे 
आणि हे जीवनही
या कवितातेत 
गुफटलेले.


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

सोमवार, १८ जुलै, २०२२

प्रयोजन


प्रयोजन
*******

विस्मृतीच्या क्षितिजावर आता तू 
एखाद्या दूरवर जाणाऱ्या 
जहाजाच्या डोलकाठीगत
क्षणात दिसतेस क्षणात हरवतेस

आता आताच होती इथे किनाऱ्याला 
पाहता पाहता गेली दूर क्षितिजाला 

तुझे जाणे अपेक्षितच होते
कारण तू आहेस  एक जलपरी 
एक स्वप्नांचे गलबत 
पाठीवर आकांक्षाचे ओझे
घेऊन निघालेले जीवन 

आणि मी इथे 
या शिळेवर गोठलेला बांधलेला 
एक दीपस्तंभ 
आकाशात डोके खुपसून
लाटांमध्ये  पाय सोडून
पाहतो आहे तुला सदैव 

कधी येशील न येशील 
कधी पाहशील न पाहशील 

लाटांच्या नर्तनात 
वार्‍याच्या हेलकाव्यात 
सुखाच्या साम्राज्यात 
राहशील नाचत 
मग्न आपल्याच विश्वात 
सागारातील प्रवाहात
प्रवाळात शिंपल्यात
रंगीबेरंगी मासोळ्यात
निळ्या पांढर्‍या पक्ष्यात
दूरदूरच्या विश्वात

पण कधीतरी वादळात 
आठवशील मला तू 
किनार्‍याचे स्थैर्य 
मागशील मला तू 
संकटात घडीभर 
येशील माझ्याकडे तू
तेवढेही सौख्य पुरे आहे मला 

अन नाही आले वादळ तरीही
मी तुझ्यासाठीच इथे आहे 
हे मला पक्के ठावुक आहे 
अन माझ्या असण्याचे 
प्रयोजन तू असावीस
याहून मोठे भाग्य ते कुठले 


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

रविवार, १७ जुलै, २०२२

प्रेम



प्रेम
*****
धरतीच्या भेटी मेघ आसुसले 
सर्वस्व सांडले मग त्यांनी ॥१

नाव न उरले गाव न उरले 
एकरूप झाले तन मन ॥२

थेंबथेंबातून प्रेमाची कहाणी 
येई ओघळूनी ओली चिंब ॥३

असेच असते प्रेम खरेखुरे 
व्यवहार सारे बाकी व्यर्थ ॥४

राधाकृष्ण जरी नाव असे दोन 
एकएकाहून  भिन्न नाही ॥५

विक्रांत घेऊन राधा हृदयात 
कृष्ण डोळीयात साठवतो ॥६

शनिवार, १६ जुलै, २०२२

संकष्टी


संकष्टी
*******

धावतो संकटी देव गजानन 
मुषक वाहन लंबोदर ॥१

म्हणून शोभते नाव विघ्नराज 
साकारती काज पूर्ण तेथे ॥२

शरणागताला रोकडी प्रचिती 
देई गणपती निसंशय:॥३

विक्रांत दिधली देवे ऐसी खूण
हृदय भरून आले मग ॥४

तयाच्या प्रेमाचे स्मरण संकष्टी 
आचरतो व्रती म्हणुनिया॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

शुक्रवार, १५ जुलै, २०२२

मासोळी


मासोळी
*******

मोबाईल हातात
अन तू एकांतात 
हसते गालात 
पाहते शब्दात 

अग तू मासोळी 
लागली गळाला 
भुलली आहेस 
कुण्या अमिषाला 

भिरभिरभिर
चंचल नजर
सांग भाळलीस 
अशी कुणावर 

प्रेमाला असती
अनंत या वाटा 
मनी उमटती 
मनोहर लाटा 

भिज हवी तर 
पण बुडू नको 
गोरीच्या गायना 
कधी भुलू नको

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

गुरुवार, १४ जुलै, २०२२

स्वप्न दर्शन

स्वप्न दर्शन
******:
पाहिले स्वप्नात स्वामी माधवनाथ 
पथात चौकात दिसले अकस्मात ॥
गुरु पौर्णिमा काल उलटून जाता
पहाटे पहाटे आज ती जाग येता ॥
मज प्रिय झाले जे हृदयी भरले 
जरी प्रत्यक्षात ते कधी न भेटले ॥
श्री स्वरूपानंदांचा शिष्योत्तम तो
सोह हंसारुढ असे पुरुषोत्तम तो ॥
नव्हते स्मरण कित्येक दिवसात 
अभ्यास वाचन घडले  वा ग्रंथात ॥
पाहून तयाला हा जीव आनंदाला 
तरी  घेतओळख स्पर्शलो पदाला ॥
सुखानंद जणू तो डोलत चालला 
प्रसन्न हास्यप्रभे जगत उजळला ॥
बस इतुकेच झाले दर्शन दुबारा 
पुन्हा एकदा असे गुरुपौर्णिमेला ॥
गुरुपौर्णिमा असे त्यांची पुण्यतिथी 
मोहर उमटली ती जणू गुरु भक्ती ॥
अस्थिर मनास बोलता न आले 
पाहता न आले सांगता न आले ॥
उरी दाटलेले या आभाळ भरले 
जरी तया  मज वाहता ना आले ॥
परी दाटली जी मनी प्रसन्नता ती 
तिचे अप्रूप मी सांगू तरी किती ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

बुधवार, १३ जुलै, २०२२

गुरुविण

गुरुविण
*******

शून्य जन शून्य वन 
श्री गुरुविण हे जीवन
खिन्न मन खिन्न तन 
श्री गुरुविण हर क्षण 

भरे आश्रम फळफुलांनी 
रांगोळ्यांनी भक्तजनांनी 
जयजयकार स्वाहाकार 
घडे समर्पण अपरंपार 

आता आतून बोलावणे न
आळवणे न  होणे बेचैन 
कितीक झाले इथे प्रेमभंग 
अर्धे अभंग रिते अंतरंग 

अरे असू दे वाट दिसू दे 
दत्त असू दे मनी वसु दे 
वदे विक्रांत हे प्रभू दत्त 
जीवन वात आहे तेवत

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

मंगळवार, १२ जुलै, २०२२

वाहणे

वाहणे 
******
उगवतो दिवस मावळतो आहे 
आणि मी असा वाहत आहे 

उतरण पाहून पठार माळरान 
दऱ्या डोंगराना ओलांडत आहे

पुला खालून धरणा मधून 
कालवा होवून पुढे जात आहे

असंख्य प्रवाह माझ्यात सामावून 
असंख्य प्रवाहात  विखरत आहे

तोच मी नसून तोच तो होवून 
जीवन जगून दाखवत आहे 

प्राप्तव्य नसून प्राप्तव्य ठरवून 
सातत्य लेवून अस्तित्वात आहे 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘



सोमवार, ११ जुलै, २०२२

अवचित


अवचित
,*******

कुठे अवचित पैंजण वाजले
मातीत निजले गाणे फुलले

अन कुण्याच्या बेचैन डोळ्यात
होत हलचल रंग उमटले

ओठावर मधु शब्द उतरले
मन हरखले जीवन सजले

जणू पहाटेच्या ओल्या क्षितिजी
शुक्र चांदणे हासत आले

सजल्या वाटा प्रकाश भरल्या 
मुठीत कुणाच्या गुलाल भरले

कुण्या नवथर पाऊल रवाने
कंप दाटून तन मोहरले

मनात भरला चाफा हिरवा
श्वासा मधले गंध गोठले

किमया घडली तुझ्यामुळे ही
नव्हते तरीही अंतर मिटले

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘



रविवार, १० जुलै, २०२२

माझे मन

माझे मन 
********
माझे मन मला म्हणते तू धाव 
शोध अरे गाव 
मुक्कामाचे॥१
कोण चालवतो कोण भुलवतो 
शोध रे कोण तो 
कुठे आहे ॥२
दिशाच्या या भिंती अवघ्या मोडून 
छत हे तोडून 
नभाकार ॥३
देहाच्या पिंजरी वाहतो जो वारा 
तयाच्या उच्चारा 
ऐक जरा ॥३
सोडव रे पीळ कोहम सोहम 
आयुष्याचा होम 
कर आता ॥४
विक्रांत हातात घेऊनिया प्राणा
अनसुयानंदना
अर्थ मागे  ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘५११

शनिवार, ९ जुलै, २०२२

कीर्तनी रंगली



कीर्तनी दंगली 
***********
घणाणतो टाळ 
अणुरेणू मध्ये 
मृदुंगाची थाप 
मना मनामध्ये

भाविक रंगली 
कीर्तनी दंगली 
जन्म जगण्याचे 
भान हरपली 

विठ्ठल गजरी
व्यथा विसरली 
नवे जीव झाली
अमृत पावुली

कामना त्यजली 
भक्ती भारावली 
देवाचिया दारी 
जणू देव झाली

विक्रांत पाहतो 
गाठही सुटली 
पाहता ऐकता 
ब्रम्हानंदी टाळी


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘५०९

शुक्रवार, ८ जुलै, २०२२

उघड खिडक्या

उघड खिडक्या
**********
का ग झुकलेली 
तुझी ती नजर 
उतरला रंग 
गालीचा बहर 

कोण तुज बोले 
करी दुःख ओले 
कळेना मजला 
काय तुज झाले

कोमेजले हासू 
डोळ्याची चमक 
फिकट बोलणे 
शब्दात उरक 

नसतेच जग 
कधीच कोणाचे 
सदा मनी वैरी 
दुज्याच्या सुखाचे 

ऐश्या या जगाला 
कशाला विचारी 
तुझी तू होऊन 
अवघ्या अव्हेरी 

ऐकून शब्द हे
नको म्हणू बरे 
उघड खिडक्या 
येऊ देत वारे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘५१२

गुरुवार, ७ जुलै, २०२२

तुझीच मर्जी

तुझीच मर्जी
*********

देहाची या वीणा झणाणे थरारे 
ज्ञानदेवा विना कशी सांभाळू रे ॥

निघाली माऊली  निज माहेराला 
लावून माझिया घोर काळजाला ॥

सर्वत्र भरली विश्वची जाहली 
आतुर पहाया डोळ्यांची बाहुली ॥

घडली न वारी पडलो संसारी
नागवले देवे लाविले व्यापारी ॥

मुकलो दयाळा महा त्या सुखाला 
मी पण माझे रे तिथे सरायला ॥

जाणतो विक्रांत तुझीच ही मर्जी
स्मरतो मनात अक्षर प्रेमाची ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘५१०

रविवार, ३ जुलै, २०२२

दत्ता येई रे


दत्ता येई रे
********

दत्ता येई रे भक्ती देई रे 
मज नेई रे तुझ्या गावा ॥१

धन नको रे मान नको रे 
शान नको रे जगतात ॥२

तुला पहावे ह्रदी धरावे 
नित्य भजावे हीच वांछा ॥३

या जगताचे सुख क्षणाचे 
काय कामाचे माझ्या असे ॥४

तुझ्या वाचून अवघे हीन 
घेई काढून अवधूता ॥५

मागे विक्रांत करा निभ्रांत 
ठाव पदात देऊनिया॥६


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

जगणे

जगणे
******

जगण्याहून सुंदर जगात 
खरंच काही नसते 
कुणी नशेत कोणी गंगेत
स्वतःला धन्य मानते 
साधन असो काही जरी 
सुख शोधणे भोगणे
याहून त्यात काही नसते 

प्रतिमा चार संवत्सराची
कीर्ती चार दशकांची 
अरे काय कामाची ?
कुठे लिहून ठेवायची ?
मजा आजच्या आजची 
खरे आहे लुटायची 

कष्टाने अन बुद्धीने 
धन मिळवण्यात 
पाप नाही 
सुखासाठी स्वतःसाठी 
धन गमावणे 
गुन्हा नाही 
पण पापाला भिण्यात 
खरोखर 
पाप आहे 
जीवन नाकारणे
हाच मोठा गुन्हा आहे 

त्यागातही सुख असते 
वैराग्यातही मजा असते 
भणंग होऊन फकीरीत 
मिरवणेही धमाल असते 
पण तेही तेच असते 
सुख शोधणे सुख भोगणे 
हेच जीवनाचे मर्म असते

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘५००

झेंडा


झेंडा 
*********

तुम्ही तुमचा झेंडा 
लादू नये माझ्यावर 
केवळ यासाठीच मी
उभा राहतो 
माझा झेंडा घेऊन 
माझ्या खांद्यावर 

अन्यथा मी जाणतो 
झेंडा हे कापड आहे 
अन आधाराची काठी 
हे लाकूड आहे 

हिरवा पिवळा निळा 
रंग तसे निरुपद्रवी असतात
छान सुंदर दिसतात 
अन पाहता प्रेमाने त्याकडे
 जीवाला सुखावत 

पण मी जाणतो 
तुमच्या झेंड्याखालील 
तुमची निष्ठा 
समोरील झेंड्याला 
धुळीत झोपायची 
तुमची मनीषा 
ती जर नसती तर 
मीही नाचलो असतो 
तुमच्या सवेत 
कधी घेत तो ही झेंडा 
या माझ्या खांद्यावर 

मी नाही ओढत कुणाला 
माझ्या झेंड्याखाली 
तोच आग्रह असतो 
 माझा तुमच्याकडून

अन हो एक मागणे ही
जेव्हा गरज येते 
झेंडा झाडाखाली ठेवायची 
आणि एकत्र यायची 
तेव्हा झेंड्याची हुल्लडबाजी
कोणी करू नये 
एवढेच 


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

उर्मी


उर्मी
*****

प्राजक्ताच्या फुलागत 
आलीस तू अलगद 
या माझ्या जीवनात 
सुगंधाचे वादळ होत 

मोहरली माती इथली 
कणकण गेला शहारत 
दान क्षणाचे दो प्रहराचे 
कृतज्ञ जीवन झाले त्यात 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘
तसे फुल तू देवाघरचे 
उचलून कोणी घ्यायचे 
झुगारून तू माती वरली 
सार्थक झाले जन्माचे

अन मी माझे सारे वाहिले 
तुझ्या पदी विश्व सांडले 
आता घडो घडते घडले 
जन्म सुखाची उर्मी ल्याले

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

विपर्यास्त

विपर्यास्त
*********

जेव्हा मी पाहतो 
विपर्यास्त झालेले सत्य 
विझलेल्या सूर्याचा
कृष्णविवरात झालेला 
अटळ अस्त

अनंत ऊर्जांची फेकली 
गेलेली स्पंदने 
एकवटतात पुन्हा माझ्यात 
होत स्वकेंद्रित

अन मी जातो 
गुरफटत
न सुटलेल्या प्रश्नात 
ओढत शोधत  
अस्तित्वाच्या खुणा 


पण कृष्णविवर व्हायला 
तुम्हाला अगोदर 
सूर्य व्हावं लागतं 
अन्यथा लाखो ग्रह 
अन अशनी 
असतात फिरत 
कुठल्यातरी 
अज्ञात चुंबकीय वर्तुळात 

कोणी म्हणतात 
प्रकाशाची दुसरी बाजू 
अंधाराचे असते 
पण मला वाटते 
असे काही नसते 
डोळ्यांच्या परिमाणाने 
जग ठरत नसते
तर मग सत्यही 
एक कल्पनाच नसेल 
हे कशावरून ?

बळे तर बळे


बळे तर बळे 
***********
बळे तर बळे 
नाम मुखी आले 
पाऊल वळले 
दत्ता कडे ॥१

खुळे तर खुळे 
मन हे धावले 
पायरी चढले 
गिरनारी ॥२

उगे तर उगे 
वाडीला त्या स्मरे 
पायरीचे चिरे 
कुरवाळी ॥३

कळे नच कळे 
मन ते देवाचे 
मागणे प्रेमाचे 
सुटेनाच ॥४

होई तेव्हा होई 
कृपेची पहाट 
विक्रांत जागत 
दारी आहे ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

शनिवार, २ जुलै, २०२२

सुखाचा सागर

(फोटो.डॉ.मंगेश प्रभुळकर )
सुखाचा सागर
************
सुखाचा सागर लोटे धारेवर 
विठूचा गजर कणोकणी ॥१॥

वैष्णवांचे जग पुण्यांची पताका
भगवा पटका आकाशात ॥२॥

चैतन्याचा ओघ भक्त मांदियाळी 
गुंजे नामावळी रोमरोमी ॥३॥

आषाढीचे पर्व मिरविते माती 
जन्मुनी मराठी धन्य झाले ॥४॥

देई बा विठ्ठला हेच सुख आता 
बोलव विक्रांता पंढरीत ॥५॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
qo 
☘☘☘☘☘



श्रीपाद सखी

श्रीपाद सखी *********** स्वप्न हरखले डोळीया मधले  स्वप्नास लंघुनी स्वप्न हे उरले ॥१ नभात लक्ष दीप उजळले  अन चांदण्याचे तोरण जाहल...