शनिवार, ३१ जुलै, २०२१

झोका

झोका 
******
धुंदावल्या मनाचा या
झोका उंचावर जाई 
बांधलेली दोर फांदी
तया मुळी भान नाही .॥

झोक्यावर झोका चाले
गतिला त्या अंत नाही 
तना मना कैफ चढे
काळवेळ बंध नाही  ॥

माझ्यासवे झोका माझा 
माझेपण तया येई 
वर खाली जग होई 
हर्ष शोक येई जाई ॥

पाहतांना खेळ वेडा
झोका दिसेनासा होई 
दोर फांदी झाड झोका
जणू एकरूप होई.॥

आकाशाचे अंग होता
सुख अन दु:ख नाही
निथळतो चंद्र नवा 
उतरणे होत नाही ॥

म्हटले तो झोका होतो 
म्हटले तो रिता होतो 
मन पवनाचा गाठी 
अवधूत  खुणा  देतो ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘  .

शुक्रवार, ३० जुलै, २०२१

दत्त आत्मतत्व

 दत्त आत्मतत्त्व 
दत्त जन्म सत्व 
दत्त सदोदित 
साक्षी रूप ॥

जरी जाणतो मी
गुह्य  हे प्रकट
होऊ दे प्रचित 
मायबापा ॥

सरो धावा धाव 
जळो उठाठेव 
मायेचे लाघव 
मनीचे या ॥

विक्रांत अलक्षी 
मन हे लागेना 
संसार सुटेना 
जमविला ॥

म्हणोनी धरीतो
हात तुझा दत्ता 
अर्पूनिया चित्ता 
तवपदी ॥


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘  . .

गुरुवार, २९ जुलै, २०२१

सापड रे मला


सापड रे मला 
******:***:

सापड रे मला 
म्हणतो मी ज्याला 
काय तो दडला
असे कुठे ॥

जाणून जाणतो 
परी न दिसतो 
जीव व्याकूळतो 
तयाने हा ॥

म्हणे जो भेटला 
आम्हा सापडला 
पुसता तयाला 
शोध म्हणे ॥

धावतो कशाला 
शोध रे तयाला 
जो का शोधायला 
उताविळ ॥

बघ सापडता 
तुजला शोधता 
सारा आटापिटा 
संपेल रे ॥

त्याच त्या शब्दांना 
घेऊनी चित्ताला 
विक्रांत निघाला 
कुण्या पथा ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘  .

बुधवार, २८ जुलै, २०२१

शुन्याला भेटाया

शून्य
*****

शून्याला भेटाया 
शून्य हे अधीर 
संमोहाचा तीर 
सोडुनिया ॥

आकाशा आधार 
खांब खांबावर 
बांधून अपार 
चढू पाहे ॥

मिटताच डोळे 
जग मावळले 
एक उगवले 
नवे आत ॥

धरिले देहाला 
मनाच्या भुताला 
प्रतिमे म्हटला 
तूच आत ॥

सुख दुःख वाटे 
खरे भोगतांना
रडू प्रेक्षकांना 
चित्रपटी॥

रोज तीच कथा 
रोज तीच व्यथा 
परंतु पडदा 
कोरा सदा ॥

विक्रांत नसला 
कुठेच कसला
रंगात सजला 
प्रकाशाच्या ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘  .

मंगळवार, २७ जुलै, २०२१

वेदना



वेदना
*****

वेदनाच आहेत त्या 
मस्तकात कळ नेणाऱ्या
फाटलेल्या स्नायूंच्या 
आकुंचनाने होणाऱ्या 
तुटलेल्या स्वप्नांच्या 
काचा रुतून घडणार्‍या

वेदना दिसतात काही 
चेहऱ्यावर पसरतांना 
तर काही जाणवतात
आतल्या आत साहतांना 

शाप असतात वेदना 
काही उ:शाप असतात 
वास्तवात जीवनाच्या 
परत आणून सोडतात 

टाळून लाख वेदना 
टाळता येत नाही
सोसून बहूत वेदना
शहाणपणा येत नाही

जन्म मरण दुःख 
विरह विघटन 
अपघात आजारपण  
या सार्‍यांची 
प्रचंड फौज घेऊन 
येतेच जीवन भेटायला 
अगदी प्रत्येकाला 

आणि एक संधी देते 
वेदनांचे गाणे करायला 
कदाचित 
हेच एक प्रयोजन असावे 
वेदनांचे


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘  .

व्यापार

 
व्यापार
******

उद्याचा व्यापार 
दिला मी सोडून 
टाकले मोडून 
दुकानाला ॥

चोरी गेले सारे 
ज्याचे त्यांनी नेले 
मुद्दल दिधले 
बुडीताला ॥

आता सारी चिंता 
वाहू दे दत्ताला 
जामीन ठेवला 
तयालाच ॥

घालील तो खेटे 
उगा परोपरी 
दृष्टी माझ्यावरी 
ठेवील गा ॥

विक्रांत तोट्यात 
जरी का जगात 
लाभला भाग्यात 
व्यवहार ॥

ऐसा हा उद्यम 
मांडे फायद्याचा 
कृपाळू भिक्षेचा 
याचक मी ॥


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘  d.

सोमवार, २६ जुलै, २०२१

दत्त प्रेमाची गोष्ट

 
दत्त प्रेमाची गोष्ट 
*************

तुझिया प्रीतीची 
ऐकून कवणे 
भक्तांची वचने 
प्रियकर ॥

प्रेमाने डोळ्यात
आसवे भरती 
उरी उमटती 
प्रेम उर्मी ॥

भावना देऊळ 
अंतरी कोवळ 
अंगी वज्रबळ
संचारते ॥

जीवास आधार 
श्रद्धेला जोजार 
प्रेमास अपार 
पूर येतो ॥

ऐसे तुझे दूत
हक्काचे हकारी 
असे माझ्यावरी 
ऋण त्यांचे ॥

तयांच्या कथेचे 
करतो श्रवण 
ओथंबते मन 
भाव भरी ॥

विक्रांत प्रेमाची 
गोष्ट एक होवो 
दत्तराय देवो
क्षेम प्रेम ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘  .

अमृतानुभव भावअनुवाद लिहून झाल्यावर सुचलेली कविता .

अमृतानुभव भावअनुवाद लिहून झाल्यावर सुचलेली कविता  .
*****



आषाढी एकादशीला
संपूर्ण हा झाला 
अभ्यास चालला 
लिहूनिया॥१

योगायोग बरा
जुळून हा आला 
तेणे या मनाला 
तोष झाला ॥२

काय किती कळले
आत उतरले  
जरी न उमजले 
मज लागी ॥३

परी झाली सोबत 
ज्ञानदेवा संगत 
शब्दांशी खेळत 
अनायसे ॥४

येणे सुखावलो 
भुके व्याकुळलो 
दारी मी पातलो 
मावूलीच्या ॥५

पांडुरंगा दत्ता 
विक्रांत हा चित्ता
स्वरुपात आता
वास करो  ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 



)



रविवार, २५ जुलै, २०२१

चालावी ती वाट


चालावी ती वाट
************

भक्तीविना देव 
न पवे सर्वथा 
सांगूनिया संता 
ठेवियले  ॥१

म्हणूनिया तीच 
चालावी रे वाट
जेणे  भगवंत 
प्राप्त होई ॥२

सरोनिया जावो
भूक नि तहान  
तयाचे स्मरण 
ऐसे व्हावे ॥३

असू देत घर 
मुल आणि दारा 
परी सरो सारा 
व्यवहार ॥४

राहावे घरात 
जैसी धर्मशाळा 
नच रे जीवाला 
गुंतवावे ॥५

मना दृढ धरी
हाच उपदेश
सद्गुरू आदेश 
जीवापाड  ॥६

विक्रांत सदैव
राहो संतदारी
बोध निरंतरी 
ह्रदयात  ॥७


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

शनिवार, २४ जुलै, २०२१

वेढून गाणं



वेढून गाणं
*********

जीवाला वेढून 
आहे तुझं गाणं 
अक्षरांचं दान 
अपार हे ॥

लिहविता तूच 
जाणतात सारे 
तुझीच अक्षरे 
ओळखती ॥

ओळखती संत 
आणि भक्त जन 
म्हणून प्रेमानं 
डोलतात

तुझ्या शब्दावर 
तुझ्याच नामाचा 
अभिषेक साचा 
करतात

येणे सुखी होय 
विक्रांतचे मन 
करते वहन 
प्रेम भ‍ाव 

अहो भक्तजन 
दत्त प्रियकर 
व्हावे कृपाकर
दीनावर 


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

शुक्रवार, २३ जुलै, २०२१

कधी येशील?


कधी येशील?
**********

माझ्या रित्या ह्रदयात
कधी येशील तू दत्ता
रूप तुझे रुपातीत
भरशील या चित्ता ॥१

शोध शोधले तुजला
रूप दिसले नाही रे 
लाखो गुरूदेव जगी
कुणी आपले नाही रे ॥२

जगणे माझे बदल 
मागत हे मी नाही रे 
दे मोठेपण जगती
सांगत ही मी नाही रे ॥३

एक कण दे कृपेचा
विष वा दे अमृताचा 
अन मला कळू दे रे 
अर्थ या रे जगण्याचा ॥४

सुख भरले भोवती
पण मी सुखात नाही 
जळे आग अंतरात 
मिटता मिटत नाही ॥५

हे ही बरे केले म्हणा 
पाश सारे सुटले रे 
गृहसौख्य प्रेमबिम 
नावालाच उरले रे ॥६

सुटला एक किनारा 
दुजा मिळत नाही रे 
प्राण कंठात येवून 
श्वास सरत जाई रे ॥७

वाहिल्या वाचून तुला
जन्म निर्माल्य झाले रे
जाय ओघळून खाली
पदी पडले नाही रे ॥८

गेला जन्म फुका तर 
दत्ता खंत असणार 
किती जन्म कसा पुढे 
आम्हा कसा कळणार ॥९

प्राण ठेवून डोळ्यात
जेव्हा मरेन मी इथे
आशा बांधून तयात 
पुन्हा येईन मी इथे॥१०

नाव नसेल विक्रांत
देह नसेल विक्रांत 
आस तझीच कृपाळा 
पण राहील तयात ॥११
🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

 


















गुरुवार, २२ जुलै, २०२१

दत्त दातार

 

दत्त दातार
********

दत्त हा दातार 
माझिया व्यथेचा 
घास प्राक्तनाचा
भरविता ॥

दत्त हा लोहार 
माझिया मनाचा 
घाव तो घणाचा
घालणारा॥

दत्त हो कुंभार 
अहं तुडविता 
मज रडविता 
जागोजागी ॥

दत्त हा  सुतार 
मज तासणारा 
अन कापणारा 
डोंगेपणी ॥

भोगतो मी बापा 
वेदना देहात 
कण्हतो मनात 
नामी तुझ्या ॥

असो आधीव्याधी 
जावो मृत्यूपंथी
तुझी कृपा अंती 
पण लाभो ॥

विक्रांत सादर
आलिया जीवना 
जाणतो करूणा 
पायदळी ॥


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

बुधवार, २१ जुलै, २०२१

वादळी मेघ

वादळी मेघ
*********

मी  रे मेघ वादळाचा 
ठाव मला न ऋतूचा 
येतो काळी अवकाळी 
संग बेभान वाऱ्याचा 

भय कंपित हे जग 
जरी रावण कुणाचा 
देतो अन्नपाणी कुणा
मित्र दुष्काळी जगाचा

मज छंद रे वेगाचा 
अभिमान या बळाचा 
मी रे दुश्मन थोरला 
मार्गी येईल तयाचा 

म्हणा बेपर्वा उद्दाम 
असे राजा मी मनाचा 
येण्या गतीत विशिष्ट 
नाही गुलाम वर्षेचा 

झाडे तुटणार मोठी 
छते पडणार थोडी 
माज माणूस मनाचा 
येतो मोडण्यास खोडी 

खेळ चार दिवसाचा 
जातो खेळुनिया जरा 
साथी निसर्ग देवाचा 
सांगे सांगावा सावरा

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, १८ जुलै, २०२१

वॉल कोल्याप्स


वॉल कोल्याप्स
********::::

घर असून मरतात कोणी 
घर नसून मरतात कोणी 
जीवनाची खेळी असली
समजते ना कधी कोणी 

आई मरे बाप मरे
बाळ छोटे तेही मरे
नुक्तीच सुकली नाळ 
तरीही जीवन सरे 

दोष हा कुणाचा 
दरिद्री जनाचा 
विषमते पिचलेल्या
फाटक्या घराचा
कि गाव सोडून धावलेल्या 
उपाशी त्या पोटाचा 

इथे प्रेत सांडलेली 
गुदमरून मेलेली
उघड्या सताड डोळ्यात
स्वप्न काचा फुटलेली 


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

शनिवार, १७ जुलै, २०२१

घर वाळूचे

घर वाळूचे
🏰🏰🏰

घर वाळूत बांधले
एका लाटेत मोडले
गेली त्वरे तू निघून 
तुज सांगावे आलेले

उगा थोडासा इकडे 
उगा थोडासा तिकडे 
जीव अडकला कसा
होते तुलाही ते कोडे 

कधी जमवली फुले
काचाकवड्या शिंपले 
पाय पुरून वाळूत 
किती सूर्यास्त पाहिले 

येता अंधारा चाहूल 
जग पालटून जाई
जाय ओढीने पावुले
वाळू झटकून काही

पाणी होतसे सावळे 
तुच मनी हिंदकळे
तुझे नसून असणे 
दिसे सर्वत्र दाटले

कुण्या संध्याकाळी एका 
तुझे झाले नाही येणे 
पाय माझेच वाळूत 
घर झाले ना बांधणे

किती उलटले मास
वाट  पाहणे थांबले
कुण्या ओढ्याचे पाणी
कुण्या नदीत चालले

येता अंधार दाटून
जाता सागर विझून 
मनी होतेस तू गाणे 
जीणे जाते उजळून 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

सेनापती


सेनापती 
******
काही सेनापती असतात 
उत्कृष्ट आखणी करणारे 
माणसं हेरणारे 
आणि त्यांची 
नीटस पेरणी करणारे 

काही सेनापती असतात 
रणात उतरणारे 
घोड्याला टाच देऊन 
शत्रूला भिडणारे 

काही सेनापती असतात 
या दोन्हींचे समन्वय साधणारे 
अस्मानीच्या सुलतानीला 
तलवारीच्या टोकावर पेलणारे 

आपल्या वाक्य चातुर्याने 
आणि संयमी भाषणाने 
अंतर्गत बंडाळी मोडणारे 
छुप्या विरोधकांना नमवणारे 

आणि या सर्व गुणांनी युक्त 
सेनापति आम्हाला लाभले होते 
ते कधी सक्त होते 
कधी काटेकोर होते 
कधी धारदार होते 
पण अंतरी क्षीरसागर होते 

🙏🙏
 

उर्मी

उर्मी
******

कधी उरातून
येथे उफाळून 
उर्मी ती प्राचीन 
जाणण्याची ॥१

शोधतो उपाय
तयाचे उत्तर
मारतो चक्कर 
कुठे कुठे  ॥२

कुठे तो धनाचा 
चाले कारभार 
दक्षिणा व्यापार 
खुशी खुशी ॥३

कुठे नियमाच्या
जाचक आखीव
स्वप्नांच्या रेखीव
भुलथापा ॥४

सांगतसे कुणी
अमुक कोर्सनी
येतसे घडूनी 
सारे काही ॥५

ऐकतो आणिक 
पाहतो विक्रांत 
धावतो जगात 
पुन्हा त्याच्या ॥६

हि तो पुरवणी  
त्याच जिंदगिची
सुखे जगण्याची 
अधिक रे ॥७

जगणे म्हणजे 
असते कळणे 
नि वाहत जाणे
तरी सुद्धा ॥८

देई दत्तात्रेया
जगण्या साधन 
सार्थसे कारण
वाहण्याला ॥९

 
🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 


शुक्रवार, १६ जुलै, २०२१

प्रेम बळे



प्रेम बळे
*******

देवा तुझे नाम 
घेताच प्रेमाने 
अवघे जगणे 
गोड  होते ॥

संत कृपा होते
गुरु कृपा होते
वाट सापडते
हरवली ॥

दुःख आणि दैन्य 
अवघे ते जाते
भाग्य ची धावते
शोधावया ॥

मागीतल्यावीन
दातार होऊन 
देतो उधळून 
सुख पळे ॥

प्रेमाचे रे बळ 
जाणतो केवळ 
विक्रांता कृपाळ
पदी ठेवी ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

बुधवार, १४ जुलै, २०२१

भासवत

भासवत
******

असे तिथे असे
निराळा विक्रांत 
दृष्टीच्याही आत 
बसलेला ॥

जगण्याचा सोस 
असतो देहाला 
काळ ठरलेला 
परी त्याला ॥

जगणे मरणे
मिळून दिसते
नसणे कळते 
व्यापलेले ॥

देहाचा आकार 
कळतो प्रकार 
कशाचा आधार 
नसलेला॥

मिटू जाते खंत 
सारे शांत शांत 
शून्य आकाशात 
शून्य दाटे ॥

सांगया ही मात 
नाही रे सांगत 
होऊन निवांत 
विक्रांत हा ॥


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

मंगळवार, १३ जुलै, २०२१

गुंतणे


गुंतणे 
****
गुंतण्याला मोह माया
कधी कुणी म्हणू नये 
पौर्णिमेच्या चांदण्याला 
क्षणिकसे गणू नये 

एका क्षणी एक उर्मी 
मनी हळू उमलते 
दिले दान दैवाने जे 
उद्यावर नेऊ नये 

गुंतणे ते घडू दे रे
आकांक्षाच्या ताटव्यात 
बहरून ऋतू येता 
फुलण्या ना म्हणू नये

देता यावे घेता यावे 
नकारात मरू नये 
उपेक्षेच्या ओझ्याखाली 
जीव उगा दबू नये 

फळफुली बहरतो 
पानझाडी हरखतो 
झाल्याविना वृक्ष असा 
जीवनाला भेटू नये


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

सोमवार, १२ जुलै, २०२१

मालक


 

मालक
""""
दत्त जीवनाचा 
झाला या मालक
आवक जावक
तया हाती 

तया मर्जी विना 
कोणीही येवुनी
उगा या जीवनी 
प्रवेशे ना

शत्रु मित्र किंवा 
असो प्रियजन 
सारे ठरवून 
त्याचे कृपा 

तयाचेच देणे 
मान-अपमान 
घेतसे भोगून 
सुखाने मी 

जेैसी सुत्राधिन
काष्टाचे खेळणे 
विक्रांत जगणे 
दत्ता हाती


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, ११ जुलै, २०२१

काठावर पास


काठावर पास
*********

काल उभा होतो मी
 गेट जवळच 
जरा बाजुला
विचारणा करीत 
मित्राच्या आजारपणाची 
सुचना देत प्रेमाची 
अन
यादी सांगत काळजी घेण्याची

तोच एक थोरली पांढरी गाडी 
आली आतमधून 
दिसताच ती 
दिला रस्ता करून 
वळता गाडी जाता जवळुन 
कानी आले शब्द आतून 
समजत नाही का ?
गेट बसला अडवून ?
मग्रुर फुगला चेहरा  
त्यावर तुच्छतेचे अवसान 
अन गेला तो भुरर्कन निघून 
क्षणभर कळलेच नाही
थुंकी पडताच अंगावर 
जसे  जातो बावचळुन आपण 

खर एक हलका हॉर्न 
दिला असता त्यान 
तर काम झाले असते पण .
एक घमेंड अनामिक
होती आत विराजीत 
अन आपले यत्किचित 
अस्तित्व मिरवित 

काय मी दुखावलो ?
प्रश्न मला पडला ?
होय नक्कीच 
पण काही क्षण  . .
अंगावर थुंकताच यवन
शांत राहणारे एकनाथ 
थोडेच आहोत आपण 
त्या घंमेडीला देत दूषण 
निषेध उमटलाच शब्दातून

पण उठताच ती वृती 
रागाची असंतोषाची
घडताच तिचे दर्शन 
त्याच क्षणी जवळून
गेलीही ती विरघळून 

पाणी तळ्यातील 
एक लहर होवून 
पुन्हा तळ्यात 
जणू गेली हरवून .

आणि त्या मग्रुर चेहर्‍यात 
दिसला मज 
तो परिक्षक 
ते जीवन 
अन गेले सांगून 
काठावरच पास बरं का अजून !

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .










शनिवार, १० जुलै, २०२१

आषाढ आठव


आषाढ आठव
💧💧💧💧💧
दोनचार तुषारात 
आषाढाचे गाणे होते 
मुठभर खाऊ मध्ये 
अमृताचे गाणे होते 

येता अशी सामोरी तू 
जग विसरणे होते 
तुझे मज पाहण्यात 
उंच तरंगणे होते 

असुनिया जवळ तू
दूर ते अंतर होते 
दूरवर आता किती 
कि सारे स्वप्न गमते

भेटीगाठी नाही आता 
नाही पुन्हा येणे जाणे 
स्मरताच कधी तुज
मनी उजळते गाणे 


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

गुरुवार, ८ जुलै, २०२१

मायेची कवडी


मायेची कवडी
************

धनिकांना गुरू
सदा उपलब्ध 
दरिद्री ते लुब्ध
दूरवरी 

विदेशी भक्तांना 
सदा मोठा भाव 
गोरेपणी आव 
श्रेष्ठत्वाचा 

भेटताच शिष्य 
परदेशी झाला 
मोठेपण त्याला 
आपोआप 

असतो व्यापार 
अवघी शेवटी 
मायेची कवडी 
अजिंक्य ती

विक्रांत जाणले 
मान्यही केले 
चालू द्या चालले 
गुरु लोक

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

मंगळवार, ६ जुलै, २०२१

अक्कलकोटीची आई

अक्कलकोटीची आई
****************
अक्कलकोटीच्या आईचे 
ऋण  फिटत नाही 
बाळ विक्रांता एकटा 
कधीच सोडत नाही 

अक्कलकोटीच्या आईचे 
लाड संपत नाही 
दिली खेळणी अपार 
हौसच भागत नाही 

अक्कलकोटीच्या आईचे 
कौतुक सरत नाही 
किती आनंद आनंद 
हे पोट भरत नाही 

अक्कलकोटीच्या आईची 
माया कळत नाही 
किती सांभाळू हातात
कमीच पडत नाही 

अक्कलकोटीच्या आईगत
कुणीच जगात नाही 
तिच्या मांडीवरी खेळे 
काहीच मागत नाही 

अक्कलकोटीच्या आईला 
जन्म सारा वाहिला 
तिने उचलुनी पान्हा 
भक्ती ज्ञानाचा पाजला


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, ४ जुलै, २०२१

या वाटा अंधाराच्या


वाटा अंधाराच्या 
*************

या वाटा अंधाराच्या 
या वाटा निरुपायाच्या 
दूर दूरवर जातात 
परत न येण्यासाठी 

या वाटा जागोजागी 
असतात थांबलेल्या 
चुकलेल्या वाटसरूंना 
भुलून नेण्यासाठी 

या वाटा दुःखाच्या जणू 
तृण पाचोळा पांघरुनी
होतात निसरड्या केव्हा 
अस्तित्वा गिळण्यासाठी 

या वाटा वळणावरती 
सदा भक्ष शोधत असती
तिमीराचा डंख देऊन 
तिमिरात दिव्याला ओढती

पस्तावून कवट्या कितीक 
पडल्यात वेशीवरती 
गर्तेतील क्षण आठवूनी 
झिजल्या वाचूनी झिजती 


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


ह्रदय भरू दे

प्रेमाने
*******
प्रेमाने ह्रदय 
माझे भरु दे रे 
द्वेष तो नको रे 
कुणाचाही ॥

केले अपकार 
ज्यांनी मजवर 
कृपा तयावर 
करी देवा ॥

असो अहंकार 
तयाला पदाचा 
ज्ञानाचा यातिचा 
काही जरी ॥

झाले गेले सारे 
मातीला मिळाले 
अन जे राहिले 
तेही जावो ॥

सुबुद्धी तयाला 
अन दे मजला 
रिते आकाशाला 
करी आता॥

विक्रांत पिकू दे 
गळून पडू दे 
जगाच्या येऊ दे 
काही काजा ॥


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

शनिवार, ३ जुलै, २०२१

आहार


आहार
******

किती उगाळावा .
प्रश्न तोच तोच .
खाणार्‍यास बोच .
नाही तरी ॥

काय किती खावे 
कशाला हि चर्चा 
करा पुजा अर्चा 
तया पेक्षा ॥

मांस आणि मासे 
असे चवदार 
मसाले हि तर्रार 
तयातील ॥

करणारा करे 
मस्त शाकाहार 
चवीला वावर 
बहू असे ॥

देवाचिये वाटे 
लागताच पाय  
करितसे सोय 
मग तोच ॥

हिंसेचे ते मूळ 
दिसता सुस्पष्ट
कोण करी कष्ट 
मासांचे ते॥

आणि शाकाहारी 
जर जीव जडे 
ते ही काय कुडे 
कमी आहे?॥

करता नामाची
आपण ही जिव्हा 
रस जाती गावा 
निर्गुणाच्या॥

असे देहा योग्य 
करावा आहार
आणिक विचार 
सोडावा तो॥

जर का आहारी 
असेल विचार 
जाणावे विकार 
आहे आत ॥

जाताच शरण 
दत्तअवधूता 
वाहतो तो चिंता 
अवघीच ॥

हवे तेच मिळे 
नको ते न मिळे 
अट्टाहास जळे 
रसनेचा ॥

पाहिले विक्रांते 
ऐसे घडतांना 
म्हणुनिया मना 
चिंता नाही॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

लता

लता
🌿🌱🌿🌱🌿

वेलीला हवा असतो 
फक्त आधार  
झाडाचा खांबाचा मंडपाचा 
वर वर चढायला 
बाकी ती कधीच मागत नाही 
त्या वृक्षापासून अन्न 
शोषून घेत कधी त्याचा जीवनरस 
स्वयंसिद्धा असते ती 
स्वतःची पाने मिरवणारी 
तेजस्विनी 
स्वत: च्या फुलात धुंद असणारी
मनस्विनी 
स्वतःच्या फळांनी लगडणारी 
स्वामिनी 

कधीकधी तिला 
नाही मिळत तो 
भक्कम नीटस आधार 
पण अपरिहार्य असते 
जीवन आणि जगणे 

मग ती जवळ करते 
कधी ताराचे कुंपण 
कधी काट्यांचे अंगण 
वादळात वाऱ्यात 
त्या काट्यांनी तारांनी
ओरबाडली जाते ती 
फाटली जाते ती 
जागोजागी तुटते ती 
खिळखिळी होते ती 

पण तिची जीवननिष्ठा 
इतकी प्रबळ असते की 
तिला फुटतात नवीन कोंब
नवीन पालवी नवे धुमारे
वेढून टाकतात ते
काट्यांचे जाळे कुंपणाच्या तारा 

मग त्या खूपणाऱ्या तारा 
अन टोचणारे काटे 
विसरून जातात 
त्यांचे स्वतःचे स्वरूप 
अन जणू वेलच होऊन जातात 
तिच्या रूपात हरवून 
तिच्या असण्यात मिसळून 
तिच्या कर्तुत्वाने बहरून 

ही किमया केवळ 
वेलच करू शकते 
स्वतःच्या मार्दव्याने 
लवचिकतेने धिटाईने 
सबुरीने अन जीवनावरील श्रद्धेने

तिचे हळूवरपण 
तिचे नाजूक पण 
तिचे समर्पण 
अन् स्वावलंबन 
हेच तिचे सामर्थ असते 

कारण ती लता असते


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


गुरुवार, १ जुलै, २०२१

अवधूत गती (कळू दे१६१)


अवधूत गती 
**********

साऱ्या जगण्याला 
अवधूत गती 
देऊनिया वृत्ती 
पैल नेरे ॥

शून्यात साठला 
जन्माचा सोहळा 
एकांती मजला 
पाहू दे रे ॥

निशब्द निर्वाती 
समष्टी चा वास 
अहम सवे ग्रास
होऊ दे रे ॥

धरणे जपणे 
फुटके जगणे 
उगा सांभाळणे 
सरू दे रे ॥

वाजतो डिंडिम 
कुठल्या देशाचा 
मग मी तेथीचा 
होऊ दे रे ॥

तीच ती जाणीव 
उभा कड्यावर 
भार तुझ्यावर 
टाकू दे रे ॥

विक्रांत कुठला 
कुठून हा आला 
त्याचे ते तयाला 
कळू दे रे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

लोभ

लोभ ****** फुटली उकळी  गाणे आले गळा  प्रेमे उजळला  गाभारा हा ॥ १ शब्द सुमनांनी  भरले ताटवे भ्रमराचे थवे  भावरूपी ॥ २ पसरला धूप  ...