मुक्तछंद लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा
मुक्तछंद लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा

शुक्रवार, ३ जुलै, २०२०

हिंसा

हिंसा
*****
नवरा जो 
बायकोस मारतो 
तो काय नवरा असतो 
रानटी पुरुषत्वाच्या 
जंगलातील 
तो तर फक्त 
एक नर असतो.
त्याच्याकडे  शक्ती आहे 
स्नायुची
ताकत आहे 
पैशाची 
बळ आहे 
सामजिक श्रेष्ठत्वाचे
म्हणून तो मारतो. 

अन ती मार खाते 
कारण ती दुबळी असते 
त्याच्या संरक्षणाखाली 
जगत असते
त्याचं दास्यत्व 
करत असते.
अन ते मनोमन 
स्विकारत असते
युगोन युगे 
प्राक्तन म्हणून.

मतभेद असतात 
होतात 
पण म्हणून 
मतभेदाच्या टोकावर 
अन उद्रेकाच्या शिखरावर 
आपले माणूसपण हरवून 
पशू होणे हे 
कुठल्या उत्क्रांतीचे
किती शहाणपणाचे 
लक्षण आहे ?

हिंसेचे हे इतकं 
कुटिल कुरूप 
आणि विद्रुप रूप 
क्वचितच कुठले असेल.!
****
डॉक्टर विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com

गुरुवार, २ एप्रिल, २०२०

माझा राम



माझा राम
********

माझा राम
मला भेटतो कधी
रूग्णांच्या डोळ्यात
माझी वाट पाहत
बसलेला
असतो तो
तासन्तास रांगेत
उभा थकलेला .
दोन गोड शब्दासाठी
सदैव आसुसलेला
कफ सिरप मागताना
उगाचच ओशाळलेला

माझा राम
मला भेटतो कधी
नर्मदेच्या काठावरती
रुक्ष कठोर डोळ्यातला
अभिमानी गांजलेला .
दारिद्रयातील जगण्याला
सहजच सरावलेला

माझा राम
मला भेटतो कधी
माझ्या दारावरती
भिक्षेसाठी थांबलेला
आशीर्वादाची झोळी घेऊन
याचक झालेला

माझा राम
शब्दात थांबायला
नाही सांगत मला
माझा राम
मंदिरात जायला
नाही सांगत  मला

माझ्या रामाला
पारायण कथा संकीर्तन
घंटानाद करणं
नाही पसंत एवढं

माझा राम असतो
सदैव खुश
संगत नसलेला
एकांतात
मध्यरात्री
पंख्याच्या आवाजात
कवितेत उतरत

वा रस्त्यावर पडणार्‍या
आषाढ सरीतील नर्तनात
 माझ्यासवे गात

झाडातला राम
माणसातला राम
वार्‍यातला राम
पावसातला राम
असतो सदैव सांगत
पाहायला  मला
माझ्यातला
राम !

 डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोने
https://kavitesathikavita.blogspot.in

रविवार, १५ मार्च, २०२०

अवस्था


अवस्था
**
निळ्या जलावर नील नभाचे 
चित्र आता उमटत नाही 
हिरव्या कच्च झाडाना त्या 
स्वप्न पाखरांचे पडत नाही 

नसलेल्या त्या प्रियतमाची 
मन वाटही पाहत नाही
आता जगणे वाऱ्यावरती 
कुणासाठीच अडत नाही 

आधाराचे खांबही नव्हते 
छपराविना मी रडत नाही 
जळून गेली स्वप्न अवघी 
देही दुःख पण सलत नाही  

सुख कशाचे दुःख कुणाला
नित्य काहीच दिसत नाही 
विक्रांत नाणे उंच उडविले
काटा छापा पडत नाही 

ही न समाधी साम्यावस्था 
माझे मलाच कळत नाही
आकाशाची स्वप्न आकारा
काही केल्या पडत नाही



© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
 
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, १४ मार्च, २०२०

रंग



रंग
***
तुझा रंग  तू कृपाळा
दिलास जरी मजला
माझा रंग पण मला 
अजुनही ना सुटला

काय माझ्या रंगामध्ये
तुझे रंग मिसळेना
वेगळाले गुणधर्म
एकजीव का होईना

माझा रंग तेलाचा का
तुझा रंग पाण्याचा का 
कुणालाही कशाचा रे
मेळ इथे बसेना का

सांग आता या चोथ्याचे
काय मी  ते करावे रे ?
कसे चित्र रंगवावे
कुठे तया ठेवावे रे ?

तुझा रंग तुला पुन्हा
घेता तो  येणार नाही 
माझा रंग  मुळी आता
माझा उरणार नाही 

मग अश्या मिश्रणाला
भक्ती  कशी मी म्हणावे 
थांबलेल्या जीवनाचे
चित्र कसे पुरे व्हावे ?
****
डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.com

शुक्रवार, २१ फेब्रुवारी, २०२०

श्री शिव शंकर



श्री शिवशंकर
***********
श्री शिवशंकर डमरू वाजवे
कैलासाला अन जागवे
डुडूम डुडूम डम डं डं डं
ध्वनी हृदयाला हालवे

जटा पसारा नटला
हा व्याघ्रांबरी सजला
बहू देखना कर्पुरगौरा
विभूती वरी भाळला ॥

हाती त्रिशूळ झळाळे
विद्युत पूरच लोटला
केशकलापी गंगामाता
जलफेर भोवती धरला ॥

 वैराग्याचा जणू वोतला
त्रिगुणातीत हा पुतळा
ब्रम्हा विष्णू ज्यात लीन
जगत पसारा मांडला ॥

माय भवानी शक्ती हृदया 
एक रूपी  तो मिनला 
विश्वाकार विश्वात्मा जो
विश्व कोड्यात लपला

शिव शंकरा हे अवधूता
देई शरण या विक्रांता
ठेवी पदा तव सदा सदा
सदाशिवा हे हर दुरीता .॥
**

डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com

शनिवार, ८ फेब्रुवारी, २०२०

डंका





डंका
**********
हिंदु ना धर्म
फक्त पुजनाचा
हिंदु  शोध रे
अर्थ जीवनाचा  

धर्म सनातन
जाणे आत्मज्ञान
मना मनात
असे तत्वज्ञान

हिंदु टिकला
तरच टिकेल
बौद्ध जैन अन
शिख या भुवर

पडले  इराण  
पडतील आण
सांग तयाला
कोण वाचवीन

इथेच जन्मुन
इमान विकला
जो पर देशाला  
रे धत तयाला

त्या का म्हणावे
या देशाचा
पुत्र कुलक्षणी  
तो आईचा

सशक्त व्हावा
धर्म हा संपन्न
सर्व त्रुटीना
देत फेकून

हाच केवळ
आहे त्राता  
या जगताचा
सौख दाता

यात मजला  
मुळी न शंका
म्हणुन पिटतो
मी  हा डंका

**
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com

रविवार, १२ जानेवारी, २०२०

श्री शंकर महाराज



 
श्री शंकर महाराज

**-:

धनकवडीच्या योगी राया
केवळ तुमचे आशीष द्या
तव कृपेचा थेंबासाठी
व्याकूळली हि सारी काया
.
जरी ना भजले तुजला देवा
जाणून घ्या हो माझा भाव
जरी वेंधळा असे मुढ मी
तव पदावरी द्या हो ठाव
.
कुणी जाणले तुजला असे
लपून जगाता दावसी पिसे
फसलो मी ही लीला तुझी
आता जाणले नच की फसे
.
जगत पालका हे अवधूता
तव प्रीतीच्या दावी वाटा
आणिक काही या जगता
नको नकोच या विक्रांता
.
©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.com

शनिवार, ४ जानेवारी, २०२०

उधळणे





उधळणे
*****

उधळणे शब्द हे माझ्या स्वभावात नाही
येता समोर पण तू सखी भान राहत नाही

बोलता हलके हसून तू  हे ध्यान हरवत जाई
फुटूनी डोळे पिसांना मनमोर नाचत जाई

होऊन पाखरू मन भिरभिरने थांबत नाही
वाचून कळल्या काही जमीन आठवत नाही

तू शुभ्र चांदण्याची ती प्रभा मिरवत जाई
होतो चंद्रमणी मी की नाव ही  राहत नाही

हे कोडे गूढ जन्माचे मजला कळत नाही
भुरभुरणे  मेघाचे या आकाश सावरत नाही


© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, २१ डिसेंबर, २०१९

अपघात



अपघात
******

सकाळपासून रात्रीपर्यंत
लोक असतात धावत

कुणीही कुणाला
नाही ओळखत
या शहरात

नाही म्हणजे
तरीही सगळी
माणसे असतात
शिकलेली सुसंस्कृत
उच्च पदस्थ
पण आता फक्त
गर्दी असतात

एका मागून एक
गाड्या येत असतात
पुढे जायचे असते
प्रत्येकाला
केवळ पुढे
पण कसे जणू याच चिंतेत
सारे अस्वस्थअसतात

अन मिळताच सिग्नल
सारे सुसाट पळत सुटतात


रस्ताही हरवत नाही
गाड्याही संपत नाहीत


होतो अचानक एक अपघात
अन् चाके सगळी थांबतात
आई गं बाप रे अर्रेरे
चित्कार जिवंत उमटतात

सुन्न होतात काही
तर काही
पुन्हा चालू लागतात

बंद दरवाजे काही मनाचे
उघडणे विसरले असतात


तास काही मिनिटांतच
रस्ता साफ होऊन जातो
तोच धूर तीच धूळ
पुन्हा श्वास बधीर होतो


अन त्या गदारोळात
जीवन मरणाच्या या संघर्षात
कुणासाठी कुणी तरी
आपला जीव धोक्यात घालतो
मरणाच्या दारातून
कुणी कुणाला खेचून आणतो

मानवतेचा मंगल एक
प्रकाश सर्वत्र पसरतो
एका अनाम ऊर्जेचा
स्पर्श प्रत्येक मनास होतो

तेव्हा
...

फूटपाथच्या सिमेंटी रुजलेला
एक पिंपळ हळूच हसतो

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.com

शुक्रवार, २९ नोव्हेंबर, २०१९

डॉ .माडी शेट्टी ( श्रद्धांजली )






डॉ .माडी शेट्टी ( श्रद्धांजली )
*************

चिमटीत धरून विल्स
ओढायचा कधी तो  
अन् दु:ख अनामिक
फुंकायचा कधी तो .

कधी असे वागणे की
वाटायचा बेछूट तो
कधी बोल ऐसे की
जीवी जाई खोल तो

चालणे तंद्रित असे    
की तरंगे हवेत तो
कामात घुसे  खोल
पण कामात नसे तो

हेल काही दक्षिणेचे
कोरुन ओठात  तो
सहजी आव सर्वज्ञेचा  
असे क्षणी आणत तो  

तीस वर्ष पाहून ही
नव्हताच माहित तो  
अपना होस्टेल मधील  
शेजारी जरी माझा तो

वेगळेच जगणे त्याचे
वेगळेच दु:ख होते
वेगळेच वागणे अन
मरण हि वेगळे होते

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

घडव जगणे

घडव जगणे  ********* घडव जगणे माझे दत्तराया  रोग भोग माया हरवून ॥ तुझिया पायीचा करी रे सेवक  भक्तीचे कौतु...