द्वारकेत

द्वारकेत

******

त्याची गाणी दूर दूर 

द्वारकेच्या तीरावर 

तिची गाणी हुरहुर 

हृदयाच्या जळावर 

लिहुनिया किती वेळा 

पुसतेच ओळ ओळ 

पुन्हा पुन्हा अंतरात 

उमटते नवी ओळ

किती ओळी किती शब्द 

भरूनिया दिशा दाही 

किती जन्म किती अंत 

ओठावर येते काही 

यमुनेचे जल जरी 

यमुना उरत नाही 

हरवते विखुरते 

नाद लय चित्र वही 

लाटावर लाट उठे 

त्याला सारे सारे कळे 

ओठ मन मिटलेले 

त्याची खोली कुणा कळे

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

तुझ्यासाठी

तुझ्यासाठी 

*******""

तुझ्यासाठी माझे येणे

तुझ्यासाठी माझे गाणे

बाकी मला मुळी नाही

जगताशी देणे घेणे

मानेवरी ओझे तुझ्या

ओठ कुलूपात बंद

भूमीवर खिळलेल्या

डोळियात परी बंड .

जरी तुझ्या वर वर 

रिवाजात हालचाली 

परी मज कळू येते

गूढ तुझी देहबोली

बोलण्यात शब्द जरी

शब्दात बोलणे नाही

पाहण्यात तटस्थता

सलगीचा आव नाही 

तरी मज दिसतात 

धुक्यातील चित्र काही 

ओझरत्या कटाक्षात 

बहरती दिशा दाही

तुझे हसू टिपूनिया

जातो पुन्हा दूर देशी .

परी येणे ठरलेले 

भिजलेल्या एका दिसी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

द्वैत

द्वैत  

*****

चंद्र चांदणे तुझेच होते 

सुरेल गाणे तुझेच होते 

मंत्रमुग्ध मी नयनी तुझ्या 

असणे सारे तुझेच होते ॥

वारा किंचित असल्यागत 

स्पर्श गंधित तुझेच होते 

वेड्यागत मी अर्ध्या धुंदीत 

भान परी रे तुझेच होते ॥

देह कुठला मन कुठले 

रूप केवळ तुझेच होते 

कोण कुणात भिनले होते 

नाटक ते ही तुझेच होते ॥

स्थळ काळाचे अर्थ सरले 

क्षण स्वाधीन तुझेच होते 

होत प्रीत मी माझी नुरले 

द्वैत ठेवणे तुझेच होते ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

यमुना

यमुना 

*****

अव्यक्त यमुना तव डोळ्यातील 

ओढून मजला नेते दूरवर 

संभ्रम किंचित वेडी हुरहूर 

दिसे खिन्नता डोही खोलवर

मावळतीचा तो चंद्र धूसर 

घेऊन येतो उरात काहूर

हे तर घडले होते घडणार 

अटळ लिखित काळ पटावर 

नकोस शोधुस पुन्हा तीरावर 

पाऊल उठली मृदू वाळूवर 

पण विरहाची नको हळहळ

हि युगे इवली इवले अंतर

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

 

छळ

छळ 

*****

माझ्यात उमटलेल्या 

तुझ्या अस्तित्व खूणा 

कधीच नाही मिटत   

ती आग तू लावलेली 

सारा आषाढ कोसळूनही 

कधीच नाही  विझत 

कधी वाटते मी माझ्यात 

वाहतोय ओझे जन्माचे 

मुळीच नाही जगत 

कर्ज तुझ्या प्रेमाचे 

व्याज एकेक दिवसाचे 

फिटता नाही फिटत 

थकलेत हे नेत्र आणि 

आकाशाचे चित्र तुझे 

कधीच झाले पुसट 

कळल्यावचून फलित

ध्वनी तुझ्या पदरवाचे 

राहती सदैव छळत

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

तुज स्मरता

तुज स्मरता

*******

तुज स्मरता स्मरता माझा सरला एकांत 

स्मृती एकेक लाघवी आली फुलून मनात 

झाले आकाश कुसुंबी रूप भरले दिशात 

किती न्याहाळू कुणाला मन विखुरे कणात 

तूच चंद्र सूर्य तारे तूच तेज गंध वारे 

स्पर्श रोमरोमी निळे माझे अस्तित्व थरारे 

शुभ्र पुनवेची रात्र कृष्ण झावळ्या नाचऱ्या 

पाना पानावर किती तुझ्या मोहक सावल्या 

लाटा मंथर पाण्यात रव इवला खळाळ

ओली पाऊले वाळूत आणि थांबलेला काळ 

नुरे अस्तित्व हे माझे गेले विरून तुझ्यात 

गूढ तृप्तीचा हुंकार माझ्या उतरे देहात

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

स्वप्न

स्वप्न

*****

रे तू माझ्या मनात आहे

हे तुजला माहित आहे 

डोळ्यातील स्वप्न माझे

नित्य तुजला पाहत आहे 

स्वप्न परंतु स्वप्नच असते

मना मोहून हरवून जाते 

आणि प्रभाती उठल्यावर

 तेच जगणे उभे ठाकते  

जगता जगता त्या वाटेने

तुज वाचून काही न रुचते 

तीच निराशा मनी दाटून 

प्राक्तन माझे मजला हसते

काय करू मी तुज भेटले 

तरी अजूनही नच भेटले 

नयना मधील भावभावना 

तव पदी का सुमन न झाले

तू न घेशील मज उचलूनी

जगणे नेईल दूर ओढूनी

सांग परी का कधी जाशील 

या हृदयातून प्रिया निघूनी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

मेघ सावळी

मेघ सावळी

********

मेघ सावळे व्याकुळ ओले

जेव्हा  निळ्या नभात जमले

हर्षनाद तो गंभीर गहीरा

ऐकून वेडे मन बावरले

शामल रूप लोभसवाने 

मनात आले आकाराला 

काळवेळ मग हरवून गेला

उभी ठाकले मी यमुनेला

झर झर सर आली धावत 

लगबग जशी तुझ्या पावलात 

चिंब चिंब मज धुंद भिजवत

वेढूनिया जल निळ्या मिठीत

 

तरू वेली फळ पुष्प आघवे

तू च होवून होते ठाकले

मग मीपण माझे हे इवले

झोकुनिया तयात दिधले

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

 

तुझ्यासाठी

तुझ्यासाठी

*********

मनावरी गोंदलेले नाव तुझे हळुवार

सांग तुला दावू कशी प्रेम खूण अलवार ॥१

डोळ्यातील चांदण्यांना तुझ्या पथी अंथरते 

भावनांची भावफुले शब्द गंध शिंपडते ॥२

सांग कसे लपवू या देहातीला खाणाखुणा 

कसा बाई अडखळे शब्द ओठी फुटतांना ॥३

तुला डोळी पाहतांना काळजाचे पाणी होते 

तुझा स्पर्श होता क्षणी भान देहा पार जाते ॥४

मिटता च डोळे तुझे दिव्य रूप साकारते 

उघडता व्याकुळता गालावरी ओघळते ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

भाग्यवान

भाग्यवान

*******

तुझी आठवण येते उसवून 

माझ्या मनातून मला चूकवून ॥१

खोल खोलवर बसले दडून

वादळ स्मृतीचे येथे उफाळून ॥२

जनात अलिप्त ते तुझे असणे 

सर अमृताची क्षणाचे पाहणे ॥३

हसल्या वाचून आनंद पेरणे

वदल्या वाचून अपार सांगणे ॥४

आणिक भेटता ते तुझे मी होणे

स्पर्शात चांदणे आभाळ भरणे ॥५

मानावे कुणाचे आभार मी आता

होतो भाग्यवान पदासी चुंबिता ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

 

कळो जावे

कळो जावे

*********

कळणाऱ्या कळो जावे 

भाव माझ्या मनातले 

उतरून डोळा यावे 

रंग सांज नभातले ॥१

तसे तर सारे काही 

शब्दा कुठे कळते रे 

अन स्पर्श भारावले 

विसरती भान सारे ॥२

सलगीत उबदार 

काळ वेळ हरवतो 

कुजनात काळजाच्या 

यमुनेच्या डोह होतो ॥३

कदंबाचे फुल कानी 

हरखून येते गाली 

डोईतील गंध वेणी 

विखुरते रानोमाळी ॥४

भारावते इंद्रजाल 

काळ्या गूढ डोळ्यातले 

अन मनी वितळती 

शब्द धीट ओठातले ॥५

किती दिन किती राती 

आल्याविन येती जाती

हरवून जन्मभान 

कैवल्याचे गीत ओठी ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

प्राणसखा

प्राणसखा

********

स्पर्श सावळा देही भरला

जन्म सुखाचा डोह जाहला ॥१

प्राणा मधला सूर कोवळा

कुण्या ओठाला हळू स्पर्शला ॥२

अन  श्वासांचे होउन गाणे

झाली गंधीत अवघी राने ॥३

कुठे तळ नि कुठे  किनारा

सर्वागावर मोरपिसारा ॥४

कोण असे तू माझ्यामधला 

अंतरबाह्य धुंद एकला  ॥५

प्राणाकार तू प्राण विसावा

प्राणसखा तू दीठी दिसावा ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

तुझा स्वर

तुझा स्वर

*******

पुन्हा पुन्हा कानात मी 

साठवते तुझा स्वर 

भाळते त्या वेळूवर 

वेळू वेड्या ओठावर ॥

पुन्हा पुन्हा ऐकूनही 

अतृप्तीच मनावर 

अविरत झरो गमे 

अमृताची ती धार ॥

काय तुला ठाव असे 

किती बोल ते मधुर 

अनभिज्ञ चंद्र जणू 

चांदणे किती टिपूर ॥

उंचावून मान वर 

जसा नाचतो चकोर 

तशी काही गत माझी 

होते श्रुती अनावर ॥

अन तुझे मौन जेव्हा 

घनावते दुरावून 

शोधते मी पडसाद

त्या स्मृतीच्या दरीतून ॥

तेव्हाही तेच गुंजन 

होते कणाकणातून

 तू तुझ्या वेळूसकट 

जात आहे मी होऊन ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️

स्वप्न

स्वप्न

*****

हे तुझे भेटणे झाली एक गाणे 

मनी पाझरले शरद चांदणे ॥१

स्निग्ध मुग्ध मंद नित्य शितलसे 

तृष्णेला तृष्णेचे जिथे लागे पिसे ॥२

पुन्हा पुन्हा मन होवून चकित 

सांगते स्वतःला स्वप्न हे खचित ॥३

होते  भाग्य कधी असे मेहरबान 

पुण्य येथे फळाला लाभते वरदान ॥४

मागण्याचा माझ्या साऱ्या अंत झाला 

याहून मधू काही न भेटले जीवाला ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

स्मृती

तुझ्या स्मृती.

********

तू नसतेस तेव्हा 

तुझ्या असंख्य स्मृती 

रुंजी घालतात मनात 

आणि मला ओढून नेतात 

तुझ्या सहवासात 

तेव्हा तू आकाश होतेस 

मला कवेत घेणारे

तेव्हा तू सुमन होतेस 

मला धुंद करणारे

तेव्हा तू फांदी असतेस 

माझ्यासवे झुलणारी 

माझे आसमंत भारावते 

तुझी निशब्द बासुरी 

तुझे नसणे घनदाट होते 

आणि माझ्यात आकार घेते 

खरेच तू जवळ नसतेस 

तेव्हाही इतकी जवळ असतेस 

की माझे पण 

तुझे होऊन जाते जाते 

त्या तुझ्या दुराव्याने अन विरहाने 

तू माझ्यात खोलवर रुजत असतेस 

अभिन्न होवून अन् राहतेस

माझ्यातील ओल टिकवून

जणू रंगातील पाणी होवून 

नाम रूपातील हे 

तुझे अस्तित्व 

मी माझ्यात धरून 

असतो  जगत सदैव

तुझा होवून 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

जीवलगा

जीवलगा

********

नजर ढळेना शब्द सुचेना 

तुज पाहताना जिवलगा ॥१

सहवासाचे हे क्षण साजरे 

सरू नये रे कधी वाटे ॥२

तो तूच असे रे माझ्यात येऊन

अवघे व्यापून उरलेला ॥३

गेला कणकण भान हरपून 

उरले स्पंदन शीत तुझे ॥४

जगण्याचा या भासही मिटला 

विक्रांत नुरला सांगावया ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

पावुलात

पावुलात

***********

त्या धुंद क्षणात जाग या मनात 

जाणिवेच्या आत होता कोण ॥१

बरसती रंग सभोवती गंध 

आनंदाचा मेघ दाटलेला ॥३

स्वप्न सजलेले देह पिंजलेले 

भान भिजलेले एकरूपी ॥४

हरवू पाहता मुळी हरवेना 

आत्मविलोपणा नाकारून ॥ ५

स्पर्शातले डोळे मिटू मिटू गेले 

काळीज भरले वेणु नादी ॥६

तुच मनी राधा तुच कृष्ण आता 

देह भान चित्ता झाकोळून ॥ ७

विक्रांत वाऱ्यात जळी चांदण्यात

राधा पावुलात रंग झाला ॥ ८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

मिलन

मिलन

*****

राधा धारा वाहते प्राणात 

कृष्ण कुटस्थ वसे त्रिकूटात ॥

हालते डुलते अंग नि मोडते 

ढकलून सख्यांना धाव ती घेते ॥

तो निळूला तेजाचा पुतळा 

उभारून बाहू जणू की बिंदूला ॥

गोल्हाट औट ओलांडूनी घाट 

बेभान ती येते जणू की लाट ॥

तिये पदी पेटती लाख लाख तारे 

सुगंधाने भरुनिया वाहतात वारे ॥

अन पडे मिठी घनदाट तेजाची 

हरवते शुद्ध अवघ्या या जगाची ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

रंग

रंग

****

काही रंग पौर्णिमेचे काही रंग पंचमीचे 

काही रंग वेडे खुळे तुझ्या माझ्या सोबतीचे ॥१

त्या रंगांना पाहती डोळे उल्हासे स्तब्ध होऊन

या रंगांना पाहती डोळे अंतरी डोळे मिटून॥२

अस्तित्वाचे फुल होते कणकण उमलून

कळल्यावाचून जाते निस्पंदात हरपून॥३

देहाची या वेणू होते श्वास तुझा पांघरून

जीव रंगतो निःशब्दी मी तू पण हरवून॥४

 

ओलांडून भक्ती प्रीती भान उरे एकत्वाचे 

द्वैत राहे तरी काही अव्दैताच्या पटलांचे ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

राधातत्व

राधातत्व

*******

राधा न कळते केल्याविना प्रीती

राधे विन भक्ती 

फोल सारी ॥१

फोल सारे जन्म कृष्ण राया विन 

जन्माला येऊन 

वाया जाणे ॥२

वाया जाते धन यश कीर्ती मान 

काळात वाहून

क्षणात रे ॥३

क्षणोक्षणी प्रीत कर साऱ्यावर 

जीव जीवावर 

ओवाळ रे ॥४

ओवाळून अहं प्रेमात टाकता 

ठसेल हे चित्ता 

राधा तत्व ॥५

राधेची करुणा भक्ती ये जीवना 

मग भेटे कान्हा 

वृंदावनी ॥६

विक्रांत मागतो राधा राणी सदा 

ठेवी मज पदा 

तुझ्या माय ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .