वेडे

वेडे

*****

त्या वेड्यांनी उगा वेचले 

आयुष्य देशासाठी आपले

चूड लावूनी घरदाराला 

उगाच फासावरती चढले ॥१

बलिदानाची  गोड फळे ती

खात आहेत भुजंग विषारी

 रक्तावरही जे घेती टक्के

होऊन बनेल सत्ताधारी ॥२

उगाच करती आवाज मोठा 

गोळा करूनी चिल्ली पिल्ली 

बिनकामाचे सैन्य जमवती

मने पेटली द्वेष आंधळी ॥३

प्रत्येकाचा स्वार्थ वेगळा 

पैसा देव ज्याला त्याला 

लुटा प्रजेला लुटा देशाला 

इकडेतिकडे खुशाल उधळा ॥४

आम्ही आपले बिळात लपतो

जगतो केवळ उगाच जगतो 

घाणीच्या या डम्पिंग मध्ये 

कपडे फक्त आपले जपतो ॥५

आणि काही उरात कढले 

अश्रू डोळ्यामधील पुसतो 

खंत खरी असते तरीही 

हळहळीतच आपुल्या मरतो ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

अश्रू

अश्रू (उपक्रमा साठी)

*****

आज-काल डोळ्यात या

अश्रू मुळी येत नाही 

हरवल्या भावना का

काहीच कळत नाही

काय झाले मनाचे या 

स्वप्न खोटी वाटतात

दया प्रेम  करुणा हे

शब्द फोल भासतात 

मरतात बालके ती 

युद्धात होरपळूनी

जळतात तरुवेली 

आग ती लावुनी कुणी

कत्तलीला राजरोस 

धर्म रूप देते कुणी

कलेवर कोवळी ती 

घेतात ओरबाडूनी 

तरीसुद्धा मनात या 

न येते दुःख दाटूनी

चालणार जग असेच 

जणू येतसे कळूनी

पेटूनी रक्तात क्रोध

येतसे कधी भरुनी

परी होत हतबल 

जातसे व्यर्थ विझुनी 

निष्टुरता जगताची 

सांगतोच इतिहास

आटतात डोळे मग

होवून उगा उदास 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

ठसा (CLHIV)

ठसा (CLHIV)

************

मृत्यूचा ठसा देहावर उमटूनही 

जन्मलेले जीवन 

हसते प्रसन्नतेने खेळते आनंदाने 

जगते सुखाने 

कारण तो ठसा म्हणजे 

नसते मरण 

इथे असते केवळ जीवन

कालातीत 

या क्षणात संपूर्ण 

थोडीशी इच्छा थोडे नियोजन

थोडी औषध थोडेसे विज्ञान

येते मदतीला अन्

विरत जातो तो शापित ठसा 

जणू नसल्यागत नगण्य होत 

वेगळी असतात तिथली आव्हान 

दुःखही येतात सावली होऊन 

अन् मर्यादा आखून 

नियम पाळून 

जगावे लागते हे ही खरे 

पण एक चैतन्य भरले

संपूर्ण जीवन असणे हातात   

याहून श्रेष्ठ गोष्ट 

कुठलीच नाही जगात 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

कार्यकर्ता अन् पोट

कार्यकर्ता अन् पोट 

***************

मला नेहमी एक प्रश्न पडायचा 

या कार्यकर्त्यांचे पोट कसे काय भरत असेल 

ते साहेबांच पत्र घेऊन धावणारे 

विविध कार्यालयात फेऱ्या मारणारे 

आवाज करणारे विनंती करणारे 

आडनावा प्रमाणेच पक्ष असणारे 

काहींचे तंत्र विनंतीचे काहींचे तंत्र दबावाचे 

तर काहींचे दादागिरीचे पण सगळ्यात मोठे तंत्र 

मोबाईलवरील साहेबाच्या नंबरचे 

आणि डीपीवरील साहेबांच्या फोटोचे 

तर मग असाच एक कार्यकर्ता झाला 

ओळखीचा अन मैत्रीचा 

त्याला विचारला प्रश्न मनातला 

त्यावर तो हसला आणि म्हणाला 

या भानगडीत नकाच पडू साहेब 

पण सोपं गणित आहे मोठा वाटा छोटा वाटा 

लहान वाटा किंचित वाटा संपले गणित 

कळले तर कळले नाही तर द्या सोडून 

तसे भेटतात काही साभार आभार 

त्यात काम होऊन जातं 

लोकांचं काम होतं साहेबाचं नाव होतं 

आपलं निभावून जातं

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

हुजरेगिरी

हुजुरेगिरी 

********

येताच सत्ताधारी येताच पुढारी 

अफाट ऊर्जेने धावतात सारी 

सोडून आपले सोबती मित्र गणगोतही 

चिटकू पाहतात त्याला फोटोमध्ये होत सहकारी 

लागेल वर्णी कुठेतरी कुठल्या तरी मंडळावरती 

कुठल्यातरी समिती वरती किंवा 

शाखेची खुर्ची तरी मिळेल एक नावापूरती

सत्ता मिळाली ही प्रतिष्ठा मिळते 

अडवणूक करण्याची शक्ती मिळते 

त्यातून झिरपणारे धनही हाती पडते 

या फुकाच्या धनाची नशा काही औरच असते 

पाकिटा पासून खोक्यापर्यंत वाढत जाते

हेच तर या प्रत्येकाचे स्वप्न असते 

तिथे लागत नाही विद्वत्ता कर्तृत्व आणि चारित्र्य 

तिथे चालते थोडीशी चलाखी थोडीशी हुजरेगिरी

थोडा संधी साधूपणा हेच भांडवल 

आणि हे तर एकदम बेसिक असतं 

जे असते प्रत्येकाकडेच उपजत

कमी जास्त प्रमाणात 

फक्त हवा असतो तो हात वर चढायला

जो मिळायची शक्यता असते त्या हुजरेगिरीतून

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

कळत नाही

कळत नाही

*******

हे आंदोलन कुणाचे 

आम्हाला खरंच नाही कळत

यातून कुणाला फायदा मिळणार

आम्हाला खरंच नाही उमजत

लाखो रुपयांच्या गाड्या उडवीत

ते येतात फौजा घेऊन 

अन् ठेवतात बिनधास्तपणे 

शहर वेठीस धरून 

पण कुणाच्या आशीर्वादानं

नाहीच कळत .

इथे तिथे दिसतात ढीग

जेवणाचे खाण्याचे बाटल्यांचे 

जे सडते वाया जाते 

फेकले जाते बेफिकिरपणे 

कळत नाही हे पैसे कोणाचे

मान्य आहे मला 

या शिड्या आवश्यक आहेत 

अंधारातून प्रकाशाकडे येणाऱ्यांसाठी 

दलदलीतून जमिनीवर चढण्यासाठी 

पण जे बसले आहेत किल्ल्यावर 

होऊन राजे किंवा सरदार 

त्यांना त्या कशाला हव्या आहेत 

त्यांचा डोळा आहे नेमका कश्यावर

हा खरंच लढा आहे 

का ही आहे असूया

किंवा हे आहे छूपे छद्म राजकारण  

जे नाही समजू शकत

आम्ही सामान्य जन

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

समांतर

 

समांतर  

*****"

दोन किनारे सदैव

खिळलेले समांतर 

युगे युगे साथ तरी 

भेट नच आजवर 

तीच स्थिती तीच माती 

तीच प्रियजन सारी 

काही पूल काही बोटी 

चालतात व्यवहारी 

आटूनिया पाणी जाता 

किनारे उरत नाही 

भेट घडे जरी काही 

भेट त्या म्हणत नाही

किनार्‍याच्या नशिबात 

प्रवास हा समांतर 

अन् प्रवाहात वाहे

जीवनाची तीच धार

किती मने किनाऱ्याची

किती घरे प्रवाहाची  

किती एक कल्लोळात 

कथा कळे विरहाची 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

बंद दार

बंद दार

****

कधी दारे होतात बंद 

खूप दिवस न उघडल्या गेल्याने 

बिजागऱ्या गंजून

तर कधी केली जातात बंद 

हेतू पुरस्पर जाणून बुजून

कडी कोयंडा घालून 

दिलेली साद ऐकूनही न ऐकून 

दार लावले गेले किंवा लागले गेले 

तरी त्याला फारसा अर्थ नसतो 

दार बंद झाले की तेथे 

घुटमळू नये पुन्हा कधी 

मग भले तिथे होणार नाही 

कधी तुमचा अपमान

दिले जाणार नाही 

कधी तुम्हाला हाकलून 

पण  बंद दार असते 

स्वरूप नकाराचे 

टाळलेल्या स्वागताचे 

अन् स्वाभिमानाला 

ताटकळत ठेवण्यासारखी 

दुखरी ठेच लागत नसते कधी 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

संसार

संसार

******

तसाही संसार असतो नासका

परंतु नेटका करावा रे ॥१

सुख संसाराचे चार दिवसाचे 

ओझे वाहायाचे तदनंतर ॥२

येतसे मोहर पडे भूमीवर 

फळे दोन चार देऊनिया ॥३

नवी नवलाई तिला असे अंत 

करावी ना खंत जाताच ती ॥४

पुढे भांडाभांडी होते रुसाफुगी 

तरीही जिंदगी चालायची ॥५

सारे सुख इथे कुणाला मिळाले 

हातात भेटले आकाश फुल ॥६

पाहू गेले तर असतो संसार 

खरेच जुगार हरण्याचा ॥७

पण ती ही खेळी मानता दैवाची 

अवघ्या दुःखाची धार जाते ॥८

हरण्याचे दुःख जिंकण्याचे सुख 

होऊनी कौतुक उरते रे ॥९

असे तोवर तो शेवटचा जागा 

प्रेमाचा धागा धरावा रे ॥१०

अंती देवा हाती प्रारब्धाची गती 

मानुनिया शांती मनी धरी ॥११

अर्थाविना इथे काही न घडते

जग हे चालते शक्ती हाती ॥१२

करून सायास सारे जुळण्याचे

दुःख तुटण्याचे करू नये ॥१३

आणि स्वाभिमान मनात ठेवून 

छळाचे विदांण साहू नये ॥१४

जगण्यावाचून सुंदर आणिक

जगात अधिक नसते काही. ॥१५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

कथा विजयाची .

कथा विजयाची .

************

जीवन कधी असते उभे

हातात घेऊन शस्त्र धारदार

एक घाव भरण्याआधीच 

होतो दुसरा तीव्र वार ॥

शत्रु समोर नसतो कधी 

नीट कळत नाही हत्यार 

कारण कळत नाही कधी 

तरी करावा लागतो स्वीकार ॥

धन जाते आणिक पतही

आपलेही मग परके होतात 

कधी मानले होते जीवलग 

मित्र तेही पाठ फिरवतात ॥

मन होऊन जाते विदीर्ण 

आक्रोश उमटतो अस्तित्वावर

पण ती उर्मी जगण्याची

साहते सारे होत झुंजार ॥

अर्धी नीज अर्धी भाकर 

कष्टाला नुरतो सुमार 

यत्नदेव तो देहामधला 

प्राक्तनाच्या नेतो पार ॥

थकतो शत्रू अनामिक तो

सोडून देतो मग सारे घात 

विद्ध तरीही विजयी जीवन 

ध्वजा उभारते उंच नभात ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

पुत्रशोक

पुत्रशोक 

( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा)

*******

मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाहणे 

यासारखे दुःख नाही 

कुणाच्या जीवनात

आणि या जगात 

मुलाचे मरण असते बापाचे मरण

कारण बापच जिवंत राहतो 

आपल्या मुलाच्या रूपाने 

तो अनुस्युत प्रवाह जीवनाचा

ती अमरता गुणसूत्रांची 

ती अखंडता परंपरेची 

देशाची मातीची आणि मनाची 

खंडित होते एका टोकावर कायमचीच

भग्न होते एक मूर्ती 

आपल्या हाताने आपणच निर्माण केलेली सांभाळलेली जपलेली सजवलेली 

वर्षांनुवर्षे खपून तिच्यात प्राण भरलेली

कुठल्या तरी अप्रिय घटनेने

अनपेक्षित आघाताने अपघाताने 

भंग पावते एक स्वप्न 

सर्वात सुंदर स्वप्न 

संसार वेलीला येऊ घातलेल्या

नव्या बहराचे नव्या ऋतूंचे

प्राणप्रिय पुत्राच्या भरभराटीचे

ही निर्दयता कुणाची 

प्रारब्धाची काळात्म्याची का नियतीची

कळत नाही कणालाच 

जन्म जीवन मरणाचे असह्य ओझे

अधिकच जड वाटू लागते 

अन् खूपच रग लागते मनाला .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

साधने

साधन 

******

भजता भजता भजन हरावे 

स्पंदन उरावे भजनाचे ॥१

स्मरता स्मरता स्मरण नुरावे 

एकटे उरावे शून्यामाजी ॥२

नाचता नाचता नर्तन ठाकावे 

तद्रूपची व्हावे झंकाराशी ॥३

लिहता लिहता लिहणे थांबावे 

अर्थ उमटावे कैवल्याचे ॥४

गाता गातांना रे गायन थांबावे 

श्वासात उरावे सूर फक्त ॥५

ऐसिया अवघ्या कृतींचा शेवट 

ईश्वरा निकट थबकावा ॥६

तर ती साधने प्रीतीची भक्तीची 

देवाच्या प्राप्तीची खरोखर ॥७

अन्यथा बाजारी मिळतेच मोल 

परी ते रे फोल सर्वार्थाने ॥८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

मन आवरेना

मन आवरेना

**********

विचाराचे मन मनची विचार

सातत्य आधार मागतसे ॥१

गुंतवते मन हरेक वस्तूत 

सुखात दु:खात सदोदित ॥२

मन पाहू जाता हाती न लागते 

गुंडाळून घेते पाहणाऱ्या ॥३

मनापलीकडे सत्य दडलेले 

शब्दी कळू आले तरी काय ॥४

मनाची पकड मुळी न सुटते 

चक्र हे फिरते गतिमान ॥५

मन रामनामी संत समागमी

स्वरूपाचे धामी रमेचिना ॥६

मनाला रंजन हाच एक ध्यास 

विवेकाची कास धरवेना ॥७

बापा अवधुता मन आवरेना 

संसार सुटेना म्हणून हा ॥८

तुझाची आधार मजला केवळ 

धरून सरळ नेई पदा ॥९

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

चाकरमानी

चाकरमानी

********

पोटाला पाठीला 

पिशव्या बांधुनी

कामाला निघती

हे चाकरमानी ॥

चाकरमान्याच्या 

डोळ्यात घड्याळ

देहा चिकटली 

लोकलची वेळ ॥

चाकरमान्याचे 

दिवस सातच 

वर्षाचा हिशोब 

नसतो कुठेच ॥

उजाडे दिवस 

मावळे दिवस

कळल्या वाचून 

सरतो दिवस ॥

बाकीच्या कामात

सरे रविवार

सरता सरता 

येई सोमवार ॥

परत पिशव्या 

डबे ते तयात 

पायाची भिंगरी 

धावते फलाट ॥

अन् कधीतरी 

थांब सांगे वय 

काय करू आता 

तया वाटे भय ॥

धावलो आपण 

जगलो आपण 

आयुष्य गर्दीत 

हरवले पण . ॥

चालले हे यंत्र 

थांबले हे यंत्र 

कळल्या वाचून

जगण्याचे तंत्र ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

रिक्तत्ता

रिक्तत्ता

*******

क्षणा क्षणाने कळल्या वाचूनी

आयुष्य येते ऋतू घेवूनी 

हसवून रडवून चोरपावलांनी

रंग खेळूनी जाते उलटुनी 

काय कमावले आजवर

अन् काय गमावले कुठवर

अजून कळेना मना वळेना

दुनियेचे या हिशोब करुनी

ते क्षितिज दूरच्या डोंगरावरचे 

ते पाणी निळ्या निळ्या वळणाचे 

ते वन हिरव्या हिरव्या झाडीचे 

साद घालते पुन्हापुन्हा आतूनी 

जगणे म्हणजे भास होता जगण्याचा 

न कळे कुणा हवा होता शोध सुखाचा 

धावधावुनी का अंत घडेना धावण्याचा 

अंतरातील रिक्तत्ता जाईना मिटुनी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️

न्याय

न्याय

******

तीच न्याय संस्था फाशी सुनावते 

तीच न्याय संस्था निर्दोषही ठरवते 

व्यक्ती तीच असते 

आरोपही तेच असतात 

सुनावनी तशीच होते

पेपरही तेच वाचले जातात 

तरी थोडेफार बदलूही शकते 

असे सामान्य लोकांना वाटते

पण काळ्याचे पूर्ण पांढरे  झाले की 

मन हवालदिलं होते

म्हणजे निव्वळ संस्था अन् कायदा

सारे काही ठरवत नसतात 

आधीचा न्याय खरा 

का नंतरचा न्याय खरा 

सारेच निकाल गोंधळात पाडतात 

सामान्यांना काय कळते 

तेच कायदे तीच कलमे 

तीच काथ्याकुट तीच चर्चा 

तेच बुद्धिवान प्रगल्भ न्यायाधीश 

तर मग नेमके पाणी कुठे मुरते

सामान्य लोकांचे डोके चक्रावते 

मग न्याय ठरवणारे 

ते अनाकलिन तत्व 

नेमके काय असते ?

किंवा जरी न्यायबुद्धी 

प्रत्येकाची वेगळी असते 

जी पेपराच्या अन् दबावाच्या 

पलीकडली असते

तिची सामान्यजना तर धास्तीच वाटते

खरतर कुठेतरी वाचले होते

न्याय तर दिला गेलाच पाहिजे

एवढेच नव्हे 

तर न्याय दिला गेला हे 

दिसायलाही हवे असते 

अन् तसे होत नसेल तर  

सामान्यांना सगळेच खोटे वाटते

कोण चुकले कुठे चुकले 

तपासात वा काही राहिले

निरपराधी उगा भरडले गेले 

खरे अपराधी पळून गेले 

प्रश्न प्रचंड उभे राहतात 

सामान्यांचे डोके भणाणते

पण ज्याच्या घरातील माणूस मेले 

कर्ते सवरते खांब पडले 

न्यायाच्या प्रतीक्षेत 

ज्यांनी वर्षानुवर्षे काढले 

त्यांच्या पदरात न्याय पडावा

तो झालेला दिसावा

सामान्यांना एवढीच अपेक्षा असते.

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

गर्दी व एकाकीपण

गर्दी व एकाकीपण

**************

सोडुनिया घर येता पथावर 

फलाटांची गर्दी घेता अंगावर 

भयान एकाकी असतो आपण 

अस्तित्वाचा होत नगण्यसा कण 

पदवी नसते प्रॉपर्टी नसते 

असण्याची काही नशाही नसते 

आपण गर्दीला नसतो बघत 

गर्दी आपल्याला नसते बघत 

एक धडपड कुठेतरी आत 

एकटेपणाला राहते टाळत 

असून मोबाईल सतत हातात 

एकटेपण ते राहे रेंगाळत 

ओळखी वाचून कुणाशी बोलत 

आपण राहतो तयाला टाळत 

स्मृतीच्या भिंतीत स्वतःला कोंडत 

स्वप्नांचे इमले उंच वा रचत 

तरी कासावीस खोलवर आत 

सुरक्षा कवच असते तुटत

तेच भय मग आदीम जुनाट

राहते आपले अस्तित्व व्यापत

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

साद

साद

*****

माझ्या मनातील माती मज आभाळ मागते

ती दलदल रोजची थोडी कोरड मागते

लाखो पाऊले मनात नीट मोजता ना येते 

पाणी भरले खळगे कुणी ओळखू ना येते 

कुणी नाचले खेळले कुणी सहजची आले 

कुणी कोरूनी बोटांनी चित्र काही रेखाटले

खेळ चिखलाचा परी किती किती खेळायचा 

ऋतू बदलून जाता पुन्हा फुफाटा व्हायचा 

 

जरी मागतो आकाश तरी जाणे तोही खेळ

वीज  पाऊस आभाळ गती नेसलेला काळ 

त्याची अलिप्तता पण मना भुरळ घालते 

वाट नसलेली वाट साद जीवनास देते 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

तुकडा काळाचा

तुकडा काळाचा

************

एक तुकडा काळाचा तोंडावर फेकलेला 

जीवन असते आपले काही वेळ जगायला

एक कागद तेलकट सुखदुःख गुंडाळला  

धर्मजात देशवेश दोरा वर बांधलेला

पडताच हातामध्ये क्षीण क्षीण होऊ लागतो

जो तो इथे हक्काने ओरबाडून घेऊ लागतो

फेकून देता येत नाही वाटून टाकता येत नाही

जपून ठेवावे तर मुळी सांभाळता येत नाही

कुणासाठी कागदात मिठाईचा ठेवा असतो

कुणासाठी दाहकसा मिरचीचा ठेचा असतो

असे का तसे का हे सांगण्यास कोणी नसते

सरताचं वाटा सोबत हरवून जाणे असते

मिळणार वाटा नवा किंवा मिळणार नाही

उरणार बोळा फक्त नवे वा घडणार काही 

गृहीतके बहुत इथे नक्की कुणा ठाव नसे

सर सरून वाटे इथे जीवनाला अंत नसे

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

रुतलेली आठवण

रुतलेली आठवण

**************

मला घेरून राहिलेले

हे एकाकी एकटेपण

सवे माझी फुटकी नाव 

अन निरर्थक वल्ह्वणे

तरीही होतेच माझे हाक मारणे

गळा सुकवणे

सारे काही दिसत असूनही

कोणी येण्याची शक्यता नसूनही

डोळ्यात धुक दाटणे

अन दिसते अचानक 

एका उंच लाटेचे उठणे

नखशिखात भिजायचे ठरवूनही

उरते माझे कोरडे ठणठणीत राहणे

मग मीच होतो

ती नाव बुडू पाहणारी

पण ती रुतलेली आठवण

मला बुडू देत नाही ठेवते तरंगत

नव्या लाटेची प्रतीक्षा करण्यासाठी

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://kavitesathikavita.blogspot.com/