आई लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा
आई लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा

बुधवार, १२ मार्च, २०२५

माय

 
माय
****
अजात पाखरावर 
आपल्या पंखाची 
पाखर घालणारी 
माय कधी मरू नये 
प्रेमाने सौख्याने मायेने  
घर सांभाळणारे
आधार कधी मोडू नये 
या तुझ्या जगात देवा 
सुख भरपूर आहे 
घे सारे परत हवे तर पण 
बाल्य कुणाचे करपू नये 
होय मला मान्य आहे 
तुलाही मर्यादा आहेत 
जन्म मरणाचे नियम तुझे  
सारेच निष्ठूर आहेत
पण तिच्याशिवाय सांग 
आम्ही तुला कुणात पाहू रे
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ ..

शनिवार, १५ एप्रिल, २०२३

मातृ दरबारी


मातृ दरबारी
*********"
अंबे तू 
जगदंबे तू 
मातृ भगवती 
वर दे तू  

दीन तृषार्थ
शरणागता 
तव आश्वासक 
कर दे तू

बहु गांजलो 
हिंपुटी झालो
तुझ्या दारी 
बघ  मी आलो

उघड दार 
मजसाठी अन
घास मुखी या
एक दे तू 

किती मागू जग
तुजकडे माय
दिसते अपार
तुष्टी न होय

या साऱ्यातून
ने पार आता
कृपादान मज
हेच दे तू

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

सोमवार, ६ जून, २०२२

त्याची आई

 त्याची आई
**********
आपल्या बापाच्या 
मृत्यूनंतर 
आपली आई  गेली पळून
सर्व पैसे घेऊन 
कुणाचातरी हात धरून 

हे सांगताना 
तो वरमला नाही 
त्याने नाही केली 
आईची नालस्तीही  

तो सांगत होता 
आपल्या आर्थिक 
आपत्ती ची कारणे 
कदाचित ती घटना 
झाली होती एक 
सामान्य घटना ...
त्याच्या आयुष्यातील 
आणखी एक दुर्घटना 

तो धरून चार भावंडे 
ती कशी जगली 
कशी वाढली 
हे विचारायचे धाडस 
नाही केले मी 

दुर्धर आजाराने 
कोसळलेला डोलारा 
सावरता सावरता 
तो जगत होता 
तो पडला होता 
जखमी झाला होता 
पण हरला नव्हता 

ताकत तर माझ्यातही नव्हती 
त्यातून त्याला बाहेर काढायची 

पण ती त्याची कहाणी 
तो संदर्भ 
इतका खोल रुतला माझ्यात 
की मातृत्वाची दिव्य स्वरूप .
माझ्या समोरून गेले तडकत 
काय गुदरले असेल त्याच्यावर 
कल्पनाच नव्हती करवत 

आणि सहज जगजाहीरपणे 
तो ही का असेल सांगत .
 हे सगळे
जग  त्याच्याकडे 
चमत्कारिक नजरेने 
असता पहात  

का हेच असेल औषध 
त्याच्या व्यथेचे वेदनेचे 
उघडे करणे हे घाव दुःखाचे ?
🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

रविवार, २५ एप्रिल, २०२१

आई


आई
****
तळपते उन असो वा 
कडाक्याची थंडी
सदैव आपल्या कामामध्ये 
हरवून गेली असे ती
लागेल ऊन फाटेल कांती 
तिला मुळी क्षिती नव्हती

किती वेगळी होती ती 
काय म्हणू तिला न कळे 
वेरूळातील सुंदर लेणे 
लोकगीत वा कुणी गायले 
गर्द हिरव्या रानातील 
अनाम फुल वा गंध भारले

खळखळत्या झर्‍यासारखे 
तिचे निर्मळ सरळ बोल 
मृदगंधाने मोहरलेली 
तिच्या शब्दामधील ओल 
नव्हता गर्व अहंकार 
पण करारी स्वाभिमान 
जनप्रिय ती मन मोकळी 
छक्के पंजे या जगताचे 
ठावुक असूनी ठावूक नसली

अशी माऊली जगावेगळी 
कणखर शीतल साधी सावळी 
होती जणू माझ्या जीवनी
आनंदाचा मेघच बनली 

गेला वर्षा ऋतु बरसून
जीवन सारे आले उमलून 
वाहू म्हणतो तिला सुमन
हरवून गेले परी ते चरण

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

रविवार, ६ ऑक्टोबर, २०१९

शक्तिचा जागर



शक्तिचा जागर
**********
नावाला नवरा
घर संसाराला
सोडता तयाला
येत नाही ॥
टोचून बोलतो
मारतो गांजतो
उपाशी ठेवतो
वेळोवेळा ॥
न दे खर्च पाणी
म्हणे घे पाहूनी
मजा ये मारूनी
स्वतः परी ॥
देहावरी हक्क
दाखवू पाहतो
मारतो छळतो
नाकारता ॥
का गं बाई अशी
राहते संसारी
वार स्वतःवरी
झेलूनिया ॥
नको कोंडलेली
राहू गोठ्यातली
गाय गांजलेली
कदापी तू  ॥
कशाला हवाय
धनी कुंकवाचा
पुरुषी जगाचा
मक्तेदार ॥
आदिमाया तूच
ओळख स्वतःला
घेऊन शुलाला
सिद्ध होई ॥
करी गं हुंकार
मिरव गजर
शक्तीचा जागर
दावी जगा ॥
विक्रांत विनवी
निद्रिस्त शक्तीला
प्रकट रूपाला
करी आता ॥

**
 © डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com

गुरुवार, १९ सप्टेंबर, २०१९

प्रकाश देवता





प्रकाश देवता

***********

खेळ संपता संपता 
गाव अंधारी दाटता 
पाय वळत माघारी
जात घराकडे वाटा

माय उभीसी दारात 
दिवा तिच्या हातात 
मंद प्रकाशात दिसे 
तिचे रूप सोनीयात

शीण दिवसांचा सरे 
जाय लागले खुपले 
धाव घेई तिच्याकडे 
मन प्रेमी आसावले

येई कौतुक डोळ्यात 
रेषा काळजीची मिटे
काही बोलल्या वाचुनी 
लाख आशिषची भेटे

गोष्ट काल कालचीही 
वाटे घडावी आजही
काळ वैरी या जगाचा 
भाग्य थोरले ते नाही


आता नाही तो आकार
माझी प्रकाश देवता 
परी हृदयी तो दिसे 
दीप अजून तेवता 



© डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.in


रविवार, ९ जून, २०१९

तुझा हात





तुझा हात 
********
तुझा हात होता 
युगांची विश्रांती 
थकलेल्या मना 
संजीवनी बुटी 

प्रेममय हाती 
ऊर्जेचे भांडार 
चैतन्याची आभा 
स्नेहाचे आगार 

तुझा हात होता 
सुखाची सावली 
दमल्या जीवाची 
सरली काहिली  

आकाश ओंजळ 
मेघांनी भरली 
आशा अंकुरली 
जीवनी सजली 

तुझा हात होता 
पाठीत धपाटा 
चुकता पाऊल 
वाट दाखवता 

सदा संकटात 
उचलून घेता 
वादळवाऱ्यात 
छत सांभाळता 

तुज कैसे म्हणू
आभार बोलांनी 
आणि उतराई 
पाठीत वाकूनी॥

करू देहाची या 
पायाची वाहाण 
करू काळजाचे 
किंवा लिंबलोण 

कळेना मजला 
म्हणून मी मौन 
होवूनी पदी तव 
राहतो पडून॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
००००००

रविवार, १४ मे, २०१७

आई

आई

किती वर्ष झाली
गेली जरी माय
परी तिची सय
जात नाही ||

घरासाठी तिने
काया झिजवली
तक्रार न केली
कधी काही ||

अवघे सहज
नच ठरवून
प्रेमाने भरून
दिले आम्हां ||

नच घडविले
संस्कार सांगून
अवघे जीवन
हेची गुरु ||

असे वागायचे
हे न करायचे
नव्हते शब्दांचे
काही काम ||

वाट्या आले जैसे
तिने ते जीवन
आनंदे जगून
दाखविले ||

दुःखाचे चटके
सोसले हसत
नच सुस्थितित  
गर्व केला ||

आणि मृत्यू रोगी
लढली खंबीर
मानली न हार 
कदापीही ||

भोगियले दु:ख
वेदना अनेक
अश्रू परी एक
न दाविला ||

तिची ती दुर्दम्य
जिगीषा पाहून
मृत्यूही लपुनी
हळू आला ||

सोबत अजून
तिच्या आठवणी
जणू ती होवुनी  
वावरती ||

मज संभाळती
हळू निजवती
चुकता दावती
मार्ग कधी ||

हवी ती शिक्षा
देवा कुणा देई
कधी पण आई
नेवू नको ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in





शनिवार, १९ नोव्हेंबर, २०१६

काही वेदना

वेदना
*****
या डॉक्टरी पेशात
मी पहिल्यात
असंख्य वेदना
तरीही प्रत्येक वेळी
मला दिसली
तेवढीच धारधार
प्रत्येक वेदना
मी पाहिली
देहाच्या वेदनेने
तडफडणारी माणसे
ठेचाळलेली रक्ताळलेली
थरथरणारी माणसे
घट्ट पोट धरून
डोके आवळून
विव्हळणारी माणसे 
आणि एखाद्या वोवेरान
एखाद्या बस्कोपेन
वा एखाद्या पँनफोर्टीने
स्वस्थ होणारी माणसे 
कृतज्ञतेने हसणारी
धन्यवाद देणारी माणसे
वेदनेचे परीहारीत होणारे हे रूप
देते एक अर्थ माझ्या जीवनाला .....
कधी पाहीलीत मी
जीवलगांच्या जाण्याने
साऱ्या विश्वाची वेदना
डोळ्यात भरून
काळीज फाटणारा
आक्रोश करणारी माणसे
या जगाची अन जगण्याची
सारी गणिते क्षणात
चोळामोळा करणारी ती वेदना
तिचा इलाज
तिचा उतारा
मला कधीच भेटला नाही
त्या असंख्य अनाम
आक्रोशांनी अन वेदेनेनी
भरलेले माझे हृदय
मी नेवून बुडवले
कधी संगीतात
कधी सुखभोगात
कधी ग्रंथात संतचरित्रात
तर कधी मंत्र पठणात
अगदी वेदांतात
अन उपनिषदातही
तरीही ती वेदना तशीच आहे
अविचल कोरडी सनातन ...
कधी मी पहिले कुणाला
कित्येक प्रहर कळा सोसतांना
तन मन पिळवटून निघतांना
जन्म मृत्यूच्या हिंदोळ्यावर
स्वत:ला लोटतांना
कुशीतील चैतन्य
जीवनात सोडतांना
अन वेदनेला आलेले फुल
अलगद वेचतांना
पाहिले एक अपूर्व समाधान
डोळ्यात ओघळतांना
अगदी कडेलोट होवूनही
वेदना अशी हसतांना ...
***
डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://Kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, २९ ऑगस्ट, २०१५

अंकुर तुझ्या गर्भीचा




अंकुर तुझ्या गर्भीचा 
सुखरूप वाढू दे गं
सारे आकाश तयाच्या
मुठीमध्ये येऊ  दे गं 

कर पाळणा हाताचा 
शब्द ओठात पेर गं 
हात धरुनी चालता 
अष्टभुजा तू होई गं 

सान पायाखाली ठेव 
नजर अंथरुन  गं
भरारीत गरुडाचे 
भरूनिया दे बळ  गं

ऐक आणखी  तयास
तुझ्यासारखे कर गं 
फुलागत जपायचे 
हळुवारपण देई गं 



विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/


घडव जगणे

घडव जगणे  ********* घडव जगणे माझे दत्तराया  रोग भोग माया हरवून ॥ तुझिया पायीचा करी रे सेवक  भक्तीचे कौतु...