**********
आपल्या बापाच्या मृत्यूनंतर
आपली आई गेली पळून
सर्व पैसे घेऊन
कुणाचातरी हात धरून
हे सांगताना
तो वरमला नाही
त्याने नाही केली
आईची नालस्तीही
तो सांगत होता
आपल्या आर्थिक
आपत्ती ची कारणे
कदाचित ती घटना
झाली होती एक
सामान्य घटना ...
त्याच्या आयुष्यातील
आणखी एक दुर्घटना
तो धरून चार भावंडे
ती कशी जगली
कशी वाढली
हे विचारायचे धाडस
नाही केले मी
दुर्धर आजाराने
कोसळलेला डोलारा
सावरता सावरता
तो जगत होता
तो पडला होता
जखमी झाला होता
पण हरला नव्हता
ताकत तर माझ्यातही नव्हती
त्यातून त्याला बाहेर काढायची
पण ती त्याची कहाणी
तो संदर्भ
इतका खोल रुतला माझ्यात
की मातृत्वाची दिव्य स्वरूप .
माझ्या समोरून गेले तडकत
काय गुदरले असेल त्याच्यावर
कल्पनाच नव्हती करवत
आणि सहज जगजाहीरपणे
तो ही का असेल सांगत .
हे सगळे
जग त्याच्याकडे
चमत्कारिक नजरेने
असता पहात
का हेच असेल औषध
त्याच्या व्यथेचे वेदनेचे
उघडे करणे हे घाव दुःखाचे ?
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा