अनुभूती लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा
अनुभूती लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा

मंगळवार, २७ सप्टेंबर, २०२२

दर्शन

दर्शन
******

ऊर्जेचे भांडार तुझिया दारात 
माझिया देहात  वीज झाले॥१

जाहलो तटस्थ उगा राहे वृत्ती 
आनंद आवर्ती  निश्चळसा॥२

दिधल्या वाचून दिले मज देणे 
जरी न मागणे मनी आले ॥३

कोण गे तू माय कुठे बसलीस 
वस्त्रन्ना देहास देती झाली ॥४

निर्धन हा रंक केलास सधन 
दिलेस दर्शन कृपाकरे ॥५

विक्रांत लेकरू अजून अजान 
कळेना गहन लीला तुझी ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘


शनिवार, १३ ऑगस्ट, २०२२

भाग्याची कविता


भाग्याची कविता
*************
त्या जुन्या घरासम देवालयी 
भक्तीने भारावली जेव्हा ती गेली 
देवीच्या रूपात तिला आई भेटली 
सात्विकता हृदयात होती उचंबळली
प्रेमसरिता डोळ्यात ओघळून आली

देवीला साडी वाहियाला खण 
हार फुले दिवा लाविले कुंकुम 
कडकडून अन दिेले अलिंगन
भक्ती भावाने करून नमन 
निघाली ती बळे पाय जडावून 

तोच एक कामकरी वृद्धा देवळात आली 
गोड बोलून एखादी साडी दे म्हटली 
हिनेही सहजच सोबत आणलेली 
दुसरी साडी तिला दिली 
तेव्हा तिच्या डोळ्यात उचंबळली
पौर्णिमा हिला दिसली
हसून मग ती म्हणाली 
मी इथेच असते  येत जा भेटत जाईल 
आणि बाहेरही पडली आली तशी गेली 
मागे तिच्या ही सुद्धा सहज बाहेर आली 
पाहते तो 
देवळाच्या बाहेर 
कोणीच नव्हते दूरवर 
कोण ती कुठली कुठूनिया आली 
लगेचच अशी कशी कुठे गेली 
क्षणभर अवाक हि क्षणभर गोंधळली 
आणि अचानक मनी उमजली 
येऊन ती आई भेटूनिया गेली 
प्रेमाला तिच्या जणू पोच ती मिळाली 
डोळ्यात पाणी उभ्या रोमावळी
दाटून ये कंठ देही वीज भरली 
भाग्याची कविता शब्दावीन लिहिली.


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

सोमवार, १ ऑगस्ट, २०२२

कण


कण
*****

डोळे वितळले भान .साकळले 
दिशात कोंदले पाहणे हे ॥१

अद्वैत फुलाला शून्य गंध आला 
ध्वनी निनादला अनाहत ॥२

गूढ अस्मानात झगागली वीज 
सरू गेली निज जन्मांतरी ॥३

पाषाण फुटले सूर्य उगमीचे 
झाले अशनीचे शतखंड ॥४

उजेड लाजला अंधार निमाला 
तेजाने तेजाला गिळियले ॥५

विक्रांत कुठला कुठे पोहोचला 
कण पांघरला अवनीने॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

गुरुवार, २८ जुलै, २०२२

नावापुरता

नावापुरता
*******
काही मोहर लगेच गळतात 
हिव येताच देठ तुटतात 

म्हणून वृक्ष का रडत बसतो 
माझे म्हणत आक्रोश करतो 

समोर येई ते  हरवत असते
जीवन पुढती जातच राहते 

नव्या दिसाचे नवीन आकाश
नव्या दिशा अन नवीन प्रकाश

जीवन फक्त आताच असते
जयास दिसते तयास कळते

त्या कळण्याला शरण गेला 
नावा पुरताच विक्रांत उरला

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘५☘☘२☘☘.४

शनिवार, २३ जुलै, २०२२

निस्पंदता


निस्पंदता
********

मन शांत शांत 
अन आकांक्षा 
शिशिरात वितळलेल्या 
निरभ्र आकाशागत

या क्षणी तरी 
माझे काहीतरी होणे 
आणि मी कुठेतरी पोहोचणे 
या अट्टाहासाचा 
झालेला अंत 
साऱ्या चाकोरीचा 
आलेला उबग
आता नाही त्रास देत 

होय हे खरे आहे 
पुन्हा वारा येईल 
पुन्हा लहरी येतील 
विचार विकार आवडनिवड 
एका मागून एक येत 
हरवेल ही निस्पंदता 

पण या क्षणाच्या
नितळ चांदण्यात 
मी मला आहे गवसत 
चांदण्यात विरघळत हरवत 
शब्दा सकट

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

शनिवार, १ जानेवारी, २०२२

काका महाराज


काका महाराज 
************
महाशक्तीचा पुजारी 
स्वामी दीक्षा अधिकारी 
गुरु मूर्त स्वप्नांतरी 
पाहिली  मी ॥१

काका महाराज श्रेष्ठ 
भक्तराज ते वरिष्ठ 
घडे तयांची रे भेट
ऐसी काही ॥२

वेष तसाच नित्याचा 
काळी टोपी धोतराचा 
वरी कोट नि शोभेचा 
सुप्रसिद्ध ॥३

तया पाहता धावलो 
आणि नमिता जाहलो 
माळ रुद्राक्ष पातलो 
हातामध्ये ॥४

जरी साधने पासून 
व्यस्त दूर हरवून 
बीज पेरले येऊन 
पाहताती ॥५

कधी घडली ना भेट 
कधी पाहिली ना थेट 
मुद्रा तरी ह्दयात 
उमटली ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

रविवार, १ मार्च, २०२०

झोका


झोका
°°°°°°°

झोका घेई  मन
पाळण्या वाचून
आत गाते कोण
शब्दाविन॥
प्रकाश फांदीला
असंख्य सुमन
पुंज पखरण
कणोकणी ॥
नाद रुणझुण
इवली कंपण
पराची स्पंदन
भ्रमराच्या ॥
तया पाहणारा
पाहता शोधून
शून्यची संपूर्ण
दाटू आले ॥
विक्रांत वलय
विलय डोहात
तळ कातळात
घनदाट॥

डॉक्टर विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://kavitesathikavita. blogspot.com

शनिवार, १५ फेब्रुवारी, २०२०

दर्शन



दर्शन
******
कृपेने दर्शन
आले ते घडून
प्रेमाने भरून
मन गेले ॥
अहो महाराज
बसवले पंक्ती
नसुनिया शक्ती
दान दिले ॥
क्षण सहवास
स्नेहाने दिलात
सुख हृदयात
उमलले ॥
घडे ना भाषण
साधना सांत्वन
उपदेश हान
शब्दे काही ॥
परि मी पातले
अंतरी जाणले
नाथे अंगीकारले
कृपा मूर्ती ॥
विक्रांत नाथाचा
जन्म ऋणाईत
बांधी खूणगाठ
मनामध्ये॥
.....
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.com

शनिवार, ८ फेब्रुवारी, २०२०

वलय




पाणीयाचे थेंब
पडता पाण्यात
नक्षी वलयात
उमटती
हिरव्या डोहात
चंदेरी कड्यांचे
सौंदर्य क्षणांचे
दृश्य होते
वलया न क्षिती
मिटून जाण्याची
येण्याची जाण्याची
कधी कुठे
तिथलेच पाणी
होय वरखाली
ऊर्जेची कोवळी
रेष धावे ‍‍‍ ‍‍‍
आयुष्य वलय
तैसे अस्तित्वाचे
एकाच क्षणाचे
विश्व डोही
विक्रांत पाहतो
घडता सोहळा
पाहणारा डोळा
होऊनिया

 डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, १ फेब्रुवारी, २०२०

दत्त उरला



 दत्त उरला
*************
मज वाचून मी
मज पाहताना
प्रकटून मना
दत्त हसला
झाले घरदार
हे हवा महाल
सरला सांभाळ
मनातला
विक्रांत जगता
जगत विक्रांता
अवघ्याच वार्ता
बोलायला
कपारिचे फुल
कपारी फुलोरा
कपारी घडला
विश्वोद्भव
घडले घडणे
करण्या वाचून
बीजा उगवून
ये रोपाला
पाहता पाहता
अजब खेळाला
रुप नामातला
हरवला
रे दत्त उरला
हे विश्व भरला
तो शब्द नसला
ओठातला

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

 http://kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, २९ जून, २०१९

नेमिनाथ देरासरी



नेमिनाथ देरासरी
***************
नेमीनाथ देरासरी
होता ऊर्जेचा सागर
खाली नमिता श्रद्धेने
माझी भरली घागर ॥
मूर्त उदार गंभीर
लखलखीत सावळी
मंद प्रकाशात पित
दिसे सुवर्ण झळाळी ॥
शांत भगिनी समोर
जणू प्रत्यक्ष विरक्ती
लाख आशिष भेटले
तया पदी जाता दृष्टी ॥
चित्र कोरीव मंदिरी
भान हरपे पाहाता
मज सांगती जाहाली
किती शब्देविना कथा ॥
देवा प्राचीन सुंदरा
कृपा मजवरी करा
भक्ती विरक्ती अहिंसा
माझ्या जीवनात भरा ॥

 डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in‍

मंगळवार, २ एप्रिल, २०१९

परानुभूती



परानुभूती
*******

अधाशी मनाला 
उन्मनी वाटली 
नशा काही केली 
दुसऱ्याची 

परी काही केल्या 
जाईना तो तोल 
सरेना नि बोल
अडकला 

फुकटची नशा
चढत नसावी 
इथली असावी 
रित काही 

आणि खिसा खाली 
नाहीं छण छण
कलाल कुठून 
काय देई 

जावे खाल मानी
इथून निघून
तोंड लपवून
से होते 

झिंगल्याचा भा
हरवून जाता
तुज दारी दत्ता
पुन्हा आलो

चौदावीचे स्तन्य
देई मज दत्ता
तुर्येच्या अमृता
पान करी

उनाड विक्रांत
विकला प्रेमाला
तुझिया भेटीला
सारे करी

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

****

मंगळवार, २६ मार्च, २०१९

माताजी निर्मलादेवी















माताजी निर्मलादेवी 
(मी माता निर्मला देवीचा भक्त नाही किंवा त्यांचा सहज योगाचा अनुयायी सुद्धा नाही 
तरीही एक दिवस एका ठिकाणी अनपेक्षितरित्या जाणे झाले 
तिथे निर्मला देवींचा एक छान मोठा फोटो होता 
त्यासमोर नुसताच बसलो होतो तेव्हा आलेला हा अनुभव .)

चैतन्य सळाळे 
फोटोत सजले 
पूजा पालवले 
भक्तांचिया ॥
कृपेचा प्रसाद 
होता ओघळत 
प्राण उर्ध्व होत
आसमंती
कां ग माय अशी 
करिशी करूणा 
जरी मी पाहुणा 
तुझे दारी
 कैसी ही घडी नि
 कैसे येणे जाणे 
परी तुझे देणे 
कालातीत 
माता निर्मलाजी 
माय जगताची 
सहज योगाची 
अधिष्ठात्री ॥
आई जगदंबा
काय वाणू तुला 
लागतो पायाला 
विक्रांत हा ॥

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे




सोमवार, ४ जून, २०१८

सांज लय


सांज लय

सांजवेळी एकटाच
घराच्या मी छतावर
पश्चिमेचे गार वारे
घेत मंद अंगावर

न्याहाळत होतो सुर्य
तदाकार होत होत
विसरले देहभान
जाणीवेला आक्रसत

कृष्णमेघ इवलाले
भेदूनिया मज गेले
किरणांचे मृदू स्पर्श
अंतरात उतरले

हळू हळू मीच झालो
माझ्यातील आकाशाचा
अंतरात मग फूटे
झरा एक आनंदाचा

जाणिवेत उमलले
लक्ष ग्रह गोल तारे
विश्व होतो पाहात मी
कवळून सारे सारे

सांजवेळ झाली तेव्हा
वेळ सुवर्ण साजरी
कृष्णजींचे शब्द गुढ
रुणझुणले अंतरी

कालातीत असे काही
मज भेटुनिया गेले
नामातीत गुढगम्य
अंतरात उमटले

(कृष्णजी=जे.कृष्णमूर्ती )

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
Http://kavitesathikavita.blogspot.in

मंगळवार, १ ऑगस्ट, २०१७

पापाच्या डोंगरी पुण्याचा महाल




पापाच्या डोंगरी पुण्याचा महाल
पाहता कळेल ज्याचा त्याला ||
मातीचा डोंगर मातीचा महाल
परंतु कमाल पाहण्याची ||
घडता घडले रूपी सजविले  
जगा न कळले काही केल्या ||
कुणी वाढवली कुणाला कळली
चिंता सजविली प्रतिमेने ||
उघडले डोळे झाले किलकिले
प्रकाशा बिहाले आवडून ||
अंतरी बाहेरी चाललाय खेळ
विक्रांत केवळ नाव आहे ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे



शुक्रवार, २१ जुलै, २०१७

तो म्हातारा माझा बाप



तो म्हातारा
माझा बाप
पाठीवरी
देत थाप

चाल म्हणें
मज चाल
एक्या जागी
मांडी घाल

नाभीतून
शब्द यावा
पण कुणी
न ऐकावा

लाख सूर्य
तारे जळोत
सप्त सिंधू
अन वाळोत

जागेहून
चळू नको
घाबरून
पळू नको

अंतरात
खोल खोल
जाणिवेचे
असे फुल

त्याचा गंध
ये घेवून
मी पणाला
दे टाकून

तू माझ्यात
पहा तुला
नि सोडूनी
देई मला

आणिक तो
हास हासला
जाग आणत
क्षितिजाला

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

रविवार, १६ जुलै, २०१७

अद्वैतला भार न व्हावे




अद्वैतला भार न व्हावे
 ******************

तुझ्यामधले माझेपण
मजला मागे तुझेपण
तुझ्यातल्या माझेपणावर
गेलो असा की मी भाळून
तुझेपण ते देही मिरवून
चंद्र घेतला मनी गोंदून
पण विरहाची आग मिटेना
आषाढीही मन भिजेना
का रे असा हा जीव लावला  
पाऱ्या मधला तूच तुला
कुणी मिटावे जरी ना ठावे
अद्वैतला भार न व्हावे


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
  



शनिवार, २५ फेब्रुवारी, २०१७

प्राजक्त





पुन्हा एक शुभ्र सडा
पडे माझ्या अंगणात
दरवळे गंध तोच
आज या कणाकणात

भूमीवर सांडलेले
चांदणे ते घनदाट
कोमलता कोंडलेली
होती जणू त्या क्षणात

एक एक शब्द होता
ओघाळता शुन्य नाद
रानीवनी पोहचला
गूढ त्याचा पडसाद

कसा जन्म कसा मृत्यू
घटनेला अर्थ नाही
प्राजक्ताचा जन्म मनी
पेक्षा जीणे सार्थ नाही
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने.



 https://kavitesathikavita.blogspot.in/ 

शुक्रवार, २४ फेब्रुवारी, २०१७

अघोरी






अघोरी

त्या तुझ्या तिसऱ्या डोळ्याने
मी मला पाहतो निरखून
आणि आश्चर्य दिसते कि
मी जळतच नाही अजून

मी मनाचा तरंग होवून
मी तृष्णेचा गंध लेवून
भिरभिरतो त्याच पथाने
तारे वारे हृदयात भरून

आणि कुठल्या व्याकुळ नयनी
आयुष्याला देतो उधळून
क्षणाक्षणाला जळते चिता
उबेत तिच्या राहतो बसून

दिसे भोवती रुंडमाला
पांढुरका रंग पसरला
तडतडणारा शब्द आणि
सरल्या गर्दीचा पसारा

अरे असू दे हे माझ्यासाठी
मी तर आहे एक अघोरी
बेपर्वा बेहोष स्मशानी
नृत्य सुखाचे अखंड करी

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://kavitesathikavita.blogspot.in


पालखी

पालखी  *** दत्त कुणा भेटतो का  भेटतो वा साईनाथ  वाहूनिया पालखीला  चालूनिया घाट वाट दत्त कुणा कळतो का  करूनिया थाटमाट सुटते का अं...