गुरुवार, २९ फेब्रुवारी, २०२४

आमरे


ओ टू आमरे
*********
 ज्याच्या शब्दात श्वासात 
आणि देहबोलीत 
मराठीपण मुरलेले आहे
ज्याला व्यक्तीमत्वाला 
प्रामाणिकतेचा स्पर्श आहे 
ज्याचा साधेपणा अस्सल आहे
असा माणूस म्हणजे आमरे आहे .

बहुतांशी मराठी माणसाला
धूर्तपणा कावेबाजपणा जमत नाही
तसा त्यालाही जमत नाही
स्पष्टता  सरळता सडेतोडपणा 
त्याच्यात अधोरेखीत आहे .
खरतर तो उत्तम स्वभावाचा ठसा आहे
असा माणूस म्हणजे आमरे आहे .

त्याचा प्रामाणिकपणा कामसूपणा 
सदैव दृष्टीस पडतो 
जो वरिष्ठांना सदैव प्रिय असतो
असा माणूस म्हणजे आमरे आहे

माझ्या फोनच्या डायरीमध्ये 
आमरे यांचे नाव ओटू आमरे असे आहे 
कारण ते  त्यावेळेला ओटूची 
सर्व जबाबदारी  पाहत होते 
आणि नंतर ते ऑफिसमध्ये शिफ्ट झाले 
पण मी त्यांचे ते ओटूं आमरे 
हे नाव तसेच ठेवले 

खरंच सांगतो ऑफिसला पण 
ओटू देणारे ते 02 आमरेच होते 
प्राणवायू हा शरीरात फिरणारा 
शरीराच्या कानाकोपऱ्यात जाऊन 
प्रत्येक पेशी पर्यंत पोचून उर्जा देणारा 
जीवनाचा अत्यावश्यक घटक आहे

 तसेच आमरे सुद्धा ऑफिस 
स्टोअरमधील प्रत्येक कपाटात
प्रत्येक वळचणीत जाऊन
प्रत्येक जागेत कोठे काय आहे 
ते शोधून काढून आणून देतात .
म्हणूनच माझ्या दृष्टीने आमरे
ऑफिसचे ओटू होते

आमरेचे चहा पाणी व 
खाण्यापिण्यावरील प्रेम जगजाहीर आहे 
आणि असे प्रेम असणारी माणसे 
स्वतःवर आणि जगावर ही 
तेवढेच प्रेम करू शकतात 

कारण स्वतःला आनंदी ठेवले
 तरच तुम्ही जगाला आनंदी ठेवू शकता 
आमरे स्वतःच्या चाकोरीत 
चाकोरी न सोडता परफेक्ट 
काम करत होते 
त्यांनी परफेक्ट नोकरी केली 
आणि सर्वांना मदत करत 
सगळ्यांशी स्नेहसंपादन करत 
सदैव हसमुख राहिले 
खरच हा माणूस म्हणजे एक 
परफेक्ट कामगार होता 

आणि परफेक्ट कामगाराचं निवृत्त होणे
हे प्रशासनाचा तोटा असतो 
परंतु 34 वर्ष नोकरी केल्यावरती 
निवृत्तीचे समाधानाचे आयुष्य जगणे 
हा त्यांचा हक्क ही आहे 
म्हणून आम्ही सर्व त्यांना 
अगदी मनापासून 
त्यांच्या भविष्यातील निवृत्ती पश्चात 
आयुष्यासाठी
आरोग्याची आनंदाची 
भरभराटीची संपन्नतेची 
शुभेच्छा देत आहोत 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, २८ फेब्रुवारी, २०२४

विलोपण

विलोपण

******
पुनव येते अन् चंद्रही असतो 
पण तो भेटतोच असे नाही
आषाढ येतो वर्षाही असते 
पण तो भिजवतोच असे नाही 

अन् तरीही पुनवेची ओढ 
आपली कधीच मिटत नाही
प्राणातील ओढ अनिवार 
भिजणे नको  म्हणत नाही

हि ओढ आदिम या रक्तातली
असते  जाळत तनमन अन
शोधत असते प्रत्येक जीवन 
पुन पुन्हा एक आत्मविलोपन

कधी पावसाच्या मिठीत 
कधी चांदण्याच्या दिठीत 
कधी कस्तुरीच्या उटीत
कधी श्वासातल्या गतीत 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 



 






मंगळवार, २७ फेब्रुवारी, २०२४

डॉ.शरद पिचड

डॉ.शरद पिचड 
************

खरंतर शरद हे एक बहुरंगी बहुढंगी 
बहु आयामी असे व्यक्तिमत्व आहे 
त्याच्या व्यक्तिमत्वाला अनेक पैलू आहेत 
त्या अनेक पैलू पैकी मला प्रामुख्याने 
जे दिसतात भावतात आणि
आपला ठसा उमटवतात 
 ते म्हणजे त्याची सौम्यता नम्रता
आणि अजात शत्रुत्वता हे गुण 

त्याच्या वागण्यात बोलण्यात 
चालण्यात हसण्यात
नम्रता आहे ऋजुता आहे 
एक आत्ममग्न शांतता आहे

खरंतर अजातशत्रू व्हायला 
मलाही आवडले असते
पण त्या खुर्चीवर बसलं की 
शत्रूचं मोहोळ समोर उभा राहते
ते खुर्ची चे शत्रू असतात 
आणि मग तुमचे होऊन जातात 
म्हणूनच कदाचित 
शरदने ती खुर्ची मोठ्या हुशारीने टाळली 
आणि आपली अजातशत्रुत्वाची पदवी 
कायम ठेवली 
याचा अर्थ त्याला राग येत नाही 
किंवा तो वैतागत नाही असे नाही
पण ते त्याचे रागवणे इतके सात्विक असते 
की ते कढईतून काढलेल्या 
गरम गरम पुरीसारखी वाटते किंवा
पातेल्यातील उकळत्या आमटी सारखे दिसते
 म्हणजे तिचे चटके तर बसतात 
पण ती प्रेमाने खाताही येते 

त्याच्या रागातून उमटणारी 
तळमळ प्रामाणिकपणा आणि 
कामाबद्दलची आस्था त्याला 
एक चांगला मित्र करते 
उत्तम मनुष्य बनवते 
शरदला आपल्या स्वभावाची 
पूर्णपणे जाणीव आहे 
ते अनावश्यक ताण युनियनची कटकट 
राजकारणी लोकांची दादागिरी 
कृतघ्न आणि बेमुर्वत रुग्णांची बडबड 
त्याला कधीच आवडायची नाही 
शक्य होईल तेवढे तो त्यांना टाळत असे
 पण वेळ आलीच  प्रसंग ठाकलाच समोर 
तर त्यातून आपली शांती न ढळू देता  
वैताग न दाखवता  सहजपणे 
त्यातून मार्ग काढत असे   

खरंतर तो एक पूर्णतः फॅमिली मॅन आहे 
आपले कुटुंब हे त्याचे मुख्य जग आहे
आणि त्याच्या मुली त्याच्यासाठी
जणू सर्व सुखाचे निधान आहेत 
त्याने जोडलेले मित्र त्याला सोडून 
कधीच जाऊ शकत नाहीत
भले मग एकमेकां गाठ 
कित्येक वर्ष  न पडू देत
कारण गुणग्राहकता रसिकता 
हे गुण  त्याच्या ठाई 
कोंदणातील हिऱ्यासारखेआहे 

तो उत्तम श्रोता आहे आणि 
एक छान गाणारा गळा आहे 
संगीत त्याच्या गळ्यात आहे 
मनात आहे आणि जीवनातही आहे
तो त्याच्या जीवनावर खुश आहे 
जे मिळाले त्यात समाधानी आहे 
प्रचंड महत्वकांक्षाचे विमान
त्याने कधी उडवलेच नाही 
कारण जमिनीवरील आनंद
त्याच्यासाठी शतपटीने मोलाचा आहे
तो सदैव जमिनीवर पाय असलेला 
आपल्या जगात रमलेला 
ते जग सांभाळणारा अन फुलविणारा 
त्याला झळ लागू न देणारा 
कुटूंब प्रिय जीवन रसिक आहे 

तो सावध तरीही साधा आहे 
चतुर तरीही नम्र आहे 
बुद्धिमान तरीही निगर्वी  आहे
गंभीर तरीही शांत आहे 
व्यवहारी तरीही उदार आहे
खरंतर तो जिथे आणि जसा आहे 
त्याहूनही त्याची पात्रता क्षमता खूप मोठी आहे 
पण त्याने स्वीकारलेली ती वाट 
शांत सुंदर गजबज नसलेली 
आनंददायक अल्हाददायक आहे
 ती तशीच प्रियकर हितकर आणि सुंदर राहो  
हीच माझी त्याला 
त्याच्या पुढील आयुष्यासाठी मनःपूर्वक शुभेच्छा

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
 .
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, २६ फेब्रुवारी, २०२४

शब्द रात्र

शब्द रात्र
*****""

जशी रात्र होत जाते शब्द येतात शोधत 
गर्दीत जागेपणाच्या दडलेले खोल आत 

पिंगा घालत मनात म्हणती घे रे हातात 
नेसून पदावली जरा मांड ना जगात 

कुठे कुठे कोमेजले भाव होऊनिया जागे 
हात हाती घालूनिया येतात धावत वेगे

या शब्दांच्या खेळीमेळी जातो मीही हरवत 
सृजनत्वाच्या बहरात कविता गोळा करत 

रात्र इतकी छोटी का नाही मजला कळत
रातराणी पारीजात तेव्हा असती हसत

सुंदर शामल निशा उतरते अक्षरात 
आणि शब्द स्वप्न होत डोळा उगवे पहाट

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, २५ फेब्रुवारी, २०२४

गुरु प्रतिपदा


गुरु प्रतिपदा नमन
**********
मनासी कळेना शब्द सापडेना  
नृसिंह देवाचे गुण वर्णवेना ॥
यती वेष घेत प्रकटले दत्त 
लाडक्या भक्तांचा पुरवण्या हेत ॥
अनंत घटना महिमा अपार
ऐकता वाचता डोळा येई पूर ॥
गुरुचे सामर्थ्य दाखवती गुरु 
ग्रंथ नव्हे तो रे कृपेचा सागरू ॥
घेतल्या ओंजळी जरी एक दोन 
तहान लागून संकटा भिऊन ॥
नाभीकार तया येई शब्दातून 
इह पर लोक जातात तरून ॥
वाडीला तयाच्या जावे वारंवार 
हृदयी धरावे श्री गाणगापूर ॥
एकरूप होत तिथल्या ऊर्जेत 
चिंब चिंब व्हावे तया चैतन्यात ॥
मागणे नुरावे मागता मागता 
देह जन्म द्यावा तयाच्या रे हाता ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 


माहीत आहे


माहीत आहे
**********
एकमेका वाचूनही जगू शकतो आपण 
तशी इथे अनेक कारणं जगण्याला आहे
तुलाही माहित आहे मलाही माहित आहे ॥

वर्षा ऋतू सरून गेलाय आकाश रिते आहे 
सरला वेग वादळाचा माळरान निशब्द आहे 
तुला माहित आहे मलाही माहित आहे ॥

प्रत्येक मेघ पावसाचा पाणी होत नसतो काही 
जया अंत नसतो कधी अश्या गोष्टी अनंत आहे
तुलाही माहित आहे मलाही माहित आहे ॥

आम्ही पाऊस पाहिला आहे थेंबथेंब झेलला आहे 
देह वस्त्र सुकले आता तरीही खोलवर ओलआहे 
तुलाही माहित आहे मलाही माहित आहे ॥

नवा ऋतू येईल कधी तुला मला ठाऊक नाही 
भेटशील तू नव्या जन्मी मी ही तया उत्सुक आहे 
तुलाही माहित आहे मलाही माहित आहे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 


शनिवार, २४ फेब्रुवारी, २०२४

सरदार

सरदार
******

दरबारातून कायमचेच जाता जाता निघून 
कटू घोट अपमानाचा गेला सरदार गिळून ॥ १

खंत होती जरी न दाखवली चेहऱ्यावर 
होयबांच्या गजराला न देता मुळीच उत्तर ॥ २

शिवशक्ती साठी देऊन आपले सारे जीवन 
होता पूर्ण कृतार्थ तो यश कीर्ती स्वीकारून ॥३

आम्हा काय कुठे कळते कसे ते राजकारण 
पण ज्याने दिले इमान त्याचा व्हावा न अपमान 

संघटनेच्या उत्कर्षात त्यांनी साधला उत्कर्ष 
आणि मिळवत स्वतः यश केला मजबूत पक्ष ॥५

प्रवास होता समांतर प्रवास होता धुरंधर 
तो गड उंच उभा होता  निष्ठेचाच पायावर ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, २३ फेब्रुवारी, २०२४

दत्त दारी


दत्त दारी
*******
दत्ता तुझ्या दारी घडो माझी  वारी 
चैतन्य उजरी  
चित्त व्हावे ॥१
एक एक पायरी प्राणाचे उत्थान 
मनाचे उन्मन 
चक्र गती ॥२
श्वासात सोहम हृदयात दत्त 
डोळीयात आर्त 
भेटीलागी ॥३
मग घडे भेट प्राणात दिवाळी
सुखाची रांगोळी
रोमावळी ॥४
सांडू जातो प्राण परि न सांडतो
म्हणूनिया येतो 
माघारी मी ॥५
खरे तर येणे असते शरीरी 
मन तुझ्या दारी  
जडलेले ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

खोटा पैसा

खोटा पैसा
*******

बद बद बद वाजे खोटा पैसा 
दत्ता मी रे तैसा चालताहे  ॥१

जो जो पाहे मज असे नाकारत
परत फेकत दैवाकडे ॥२

तरीही गर्दीत कुण्या मिसळत 
जाई मिरवत खरेपणे ॥३

येता नजरेत संताप साहतो 
उद्दीग्न करतो घेणाऱ्याला ॥४

जो तो पाहताहे मज खपवाया 
देऊन टाकाया दुसऱ्याला ॥५

कोणी न घेतो आपला म्हणतो 
आता रे पडतो पायी तुझ्या ॥६

आता नशिबात यावा भट्टीवाला 
अस्तित्वा लागला डाग जावा ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, २० फेब्रुवारी, २०२४

प्रवास

प्रवास
******
हसणे रडणे खेळणे पडणे 
भिणे भिवविणे घडे नित्य ॥१

घडते म्हणून तेही घडू द्यावे 
रंगले दिसावे तयामध्ये ॥२

झेलावे प्रारब्ध देह मनावर 
जैसे हवेवर व्यर्थ वार ॥३

देह दुःख दैन्य मनाचे मालीन्य 
भोगल्या वाचून भोगू जावे ॥४

उपसावे पाणी जैसे चाचूवेरी
 बसून सागरी किनाऱ्याला ॥५

याहून वेगळे नसते साधन
सुटण्या कारण घडे काही ॥६

विक्रांत प्रवास असे फक्त भास
कळता जीवास भ्रांती नाही ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 

सोमवार, १९ फेब्रुवारी, २०२४

श्री शिवराय

॥श्री शिवराय ॥
************
तुमच्यामुळे आज राजे 
नाव माझे विक्रांत आहे 
अन देहातील रक्तातून 
हिंदुस्थान वाहत आहे ॥

तुमच्या मुळे आज राजे
 देवघर या घरात आहे 
अन् उपनिषदांचे गूढ ते
हृदयात उलगडत आहे ॥

भाग्यवान ते पूर्वज माझे 
तुम्हा स्कंधी वाहत होते 
तुंग तिकोणा दुर्ग नाव ते
स्वकुळास मिरवत होते ॥

असेल तेव्हा मीही केव्हा 
तव चरणाच्या समीप पाहे
ती गुणसूत्र पुन्हा पुन्हा नि
आजही शिवबा स्मरत आहे॥ 

पेटवली जी ठिणगी तुम्ही 
आज अखंड ज्योत आहे 
करते रक्षण आजही आमचे 
खड़ग भवानी अंतरात आहे ॥

राहील तुमचे नाव महाराज 
जोवर माणूस जगात आहे .
शील शौर्य अन आदर्शही
तुम्हामुळेच तेजाळत आहे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, १८ फेब्रुवारी, २०२४

साबळे सिस्टर


बेल साबळे सिस्टर (श्रद्धांजली )
**********
साखर पेरल्या शब्दात .
साबळे सिस्टर बोलायच्या 
कधी कधी वाटायचे 
उगाचच मस्का लावायच्या 
पण ते तसे नव्हते कधी 
तो होता सहज स्वभाव त्यांचा 
वरिष्ठ कनिष्ठ सहकारी साऱ्यांना 
त्या सारखेच तोलायच्या 

किती सार्थ होते नाही 
त्यांचे ते नाव  बेल 
रुणझूण वाजणारी 
सांद्र स्वरात लहरणारी 
जणू प्रभूकटीची घंटीकाच

बहुतेक सर्व रुग्णांच्या लबकी  
त्यांना ठाऊक असायच्या 
अनेक काम चुकारांनाही 
सहज त्या हाताळायच्या
एक आदर्श सिस्टर म्हणून 
सदैव मला दिसायच्या

कधी भेटलो त्यांना शेवटचे 
ते आठवत नाही 
सेंड ऑफ कधी झाला 
तेही माहित नाही 
पण कधीतरी त्या झाल्या रिटायर 
भेटल्या नाहीत त्यानंतर 
पण माझ्या मेल मेडिकलमधील 
खूप खूप आठवणीत
होत असतो त्यांचा वावर 
जया सिस्टर बरोबर
त्या दोघी म्हणजे 
जसे असावेत राम लक्ष्मण सोबत
अथवा सूर आणि ताल यांची संगत

व्यक्ती आपल्या जीवनातून गेली 
तरी तिची स्मृती असते सतत 
त्या विरहाच्या नंतरही 
आपल्या मनात 
तोच प्रेमादर निर्माण करत
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 


शनिवार, १७ फेब्रुवारी, २०२४

उरलेले श्वास

उरलेले श्वास
*****
उरलेले श्वास किती नसे ठाऊक कोणाला 
सरलेले दिस शुन्यी जाती एकाच क्षणाला ॥१

बसलेली खुर्ची खोटी पसरली कीर्ती खोटी 
अन जमवली माया सवे कधी नच येती ॥२

कळतो ना अर्थ जरी जन्म वाहतोच पुढे 
कर्तव्याची बाराखडी रोज नवनवे धडे ॥३

देह जेव्हा जन्मा आला काळ घास ठरलेला 
द्यायचा रे सोडूनिया आज उद्या परवाला ॥४

तरी किती अहंकार ठासूनिया भरलेला 
आकाशात ढगावर राजवाडा बांधलेला ॥५

प्रिय नातलग मित्र सोडूनिया जेव्हा जाती 
जागे स्मशान वैराग्य माया पुन्हा वेटाळती ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 


शुक्रवार, १६ फेब्रुवारी, २०२४

वाहता वाहता

वाहता वाहता
***********
कळल्या वाचून चाललो गर्दीत 
सुखाच्या धुंदीत 
रात्रंदिन ॥१
यशाच्या खाईत नशेच्या राईत 
जन्म सराईत 
वाहणारा ॥२
वाहता वाहता कळली व्यर्थता 
खुंटूनिया वाटा 
थांबलो मी ॥३
मग दूर गेले साथी जमलेले 
हाती धरलेले 
सुख यंत्रे ॥४
पुन्हा उगमाचा ध्यास जीवनाचा 
क्षण जगण्याचा 
उगवला ॥५
विक्रांत पाहतो मागे वळुनिया 
खुणा मिटलेल्या 
पावुलांच्या ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 

गुरुवार, १५ फेब्रुवारी, २०२४

असणे

असणे
******

संतृप्त स्तब्ध मनाचे
आकाश विरक्त होते 
वितळून मेघ सारे 
अस्तित्वही शून्य होते 

उरात न मावणारी 
अफाट पोकळी होती 
असणे कुठे कणाचे 
कोणास ठाव नव्हते 

नसण्यात निजलेले 
जग अधांतरी होते  
परी स्पंदनात काही 
चैतन्य दडले होते

नयनात प्रकाशाचे 
सागर भरले होते 
उगम सर्व नादांचे
कर्ण युगलीच होते 

मी सांगू कुणास काय 
शब्दास रूप नव्हते 
वाहून दश दिशात 
असणे अनादी होते

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 

बुधवार, १४ फेब्रुवारी, २०२४

रितेपण

रितेपण
****

सुखाची ही ओढ सुखे मावळली 
डोळे झाकलेली उघडेना ॥१

किती मनोहर बाई हा अंधार 
प्रकाशाची सर आठवेना ॥२

सारे धुरकट स्मृतीचे आकाश 
पाण्यावर रेष उमटली ॥३

गळे एक एक शिशिराचे पान 
पाचोळ्याचे गाणं वाऱ्यावर ॥४

एक जरतारी चांदण्याची वेल
मनात अबोल लख्ख उभी ॥५

किती घनदाट असे रितेपण 
नको नकोपण तेही मज ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 


मंगळवार, १३ फेब्रुवारी, २०२४

आडवे यमुना


आडवे यमुना
**********

तिचे गुणगाण निजला कळेना 
देऊळ सुटेना सजलेले ॥

तिचे जन्मभान मुळी मावळेना 
काकण सुटेना पिचकली ॥

तिच्या ती जगात परी ना मनात
पहातसे वाट कुणाची गा ॥

आला क्षण देई खुळे समाधान 
तृप्तीचे साधन सापडेना ॥

परी आस मोठी दडलेली पोटी 
व्याकुळली दिठी तयासाठी ॥

जाणे कुठवर तिजला कळेना 
आडवे यमुना पदोपदी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 

सोमवार, १२ फेब्रुवारी, २०२४

सुखगोष्टी

सुखगोष्टी
********
सुखाच्या साऱ्याच तऱ्हा 
सारख्याच असतात 
त्याच गोष्टी त्या वयात 
बघ तशाच घडतात ॥१
तेच चक्र गरगर 
फिरते रे जगभर 
झाडे वेली फुले पाने 
येतो नि जातो बहर ॥२
तीच पार्टी तीच मस्ती 
फक्त बदलती साथी 
तीच आशा तीच उर्मी 
देश वेष भिन्न प्रांती ॥३
सुखदुःखाचे फार्मूले 
अगदी तेच असती
फॉर्मुल्यात जगणारी 
खरेच काय जगती ॥४
कोडे असते जीवन 
सोडवणाऱ्यासाठी 
वेडे असते जीवन
हे धावणाऱ्या साठी ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 


रविवार, ११ फेब्रुवारी, २०२४

गिरणार काठी

 
गिरणार काठी
************

ठक ठक ठक हातामध्ये काठी
गिरणार घाटी चालणारी ॥१

कितीतरी वेळा गेली वर खाली 
होऊन सहेली घेणाऱ्याची ॥२

कुणा सांभाळले कोणा बळ दिले 
शिखर दाविले आवडीने ॥३

दत्तनाथ भक्त तापस शर्थीचे 
जणू की काठीचे रूप झाले ॥४

सांभाळा तयाला करा हो आदर 
आणिक साभार परत द्या ॥५

 ठक ठक ठक दत्त दत्त दत्त
राहो उच्चारत ध्वनी तिचा ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 

शनिवार, १० फेब्रुवारी, २०२४

सोडवण

सोडवण
*******
किती सांभाळले हाती धरीयले 
भक्त पार नेले दत्तात्रेया ॥
किती संत केले पूर्णत्वास नेले 
शेजारी ठेविले आपुल्या तू ॥
जाहला उदास का रे मजसाठी 
घेई देवा पोटी लेकरास ॥
अवघी सोडून आलो ती खेळणी 
नको दावू आणी नवनवी ॥
घेई रे शोषूण माझे पंचप्राण 
नको तुजविण राहणे ते ॥
नसे तुजविण अन्य दयाघन 
करी सोडवण कृपाळूवा ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 


शुक्रवार, ९ फेब्रुवारी, २०२४

मीन

मीन
****
प्रेमाला नसते देहाचे बंधन 
द्वैताचे अंगण अर्थहीन ॥१
देहाच्या मातीत जरी उगवते 
फुल बहरते वेलीवरी ॥२
परी तो सुगंध दिसे न कोणाला 
कळतो प्राणाला गंधातुर ॥३
असू दे अंतर अनंत जन्माचे 
काळाचे भयाचे बंदीवान ॥४
आसक्ती वाचून बंधन गळून 
यावा खळाळून झरा जैसा ॥५
जगात असून कशात नसून 
भेटल्या वाचून भेट व्हावी ॥६
फक्त मना ठाव मन हरवले 
चित्त धुंदावले भाग्यवशे ॥७
प्राणाचे पेटणे प्राणाला कळावे 
ओवाळले जावे प्राणावरी ॥८
तैसे तुझे येणे जीवनी श्रीहरी 
अस्तित्व बासुरी करू गेले ॥९
नुरे राधिका ही नुरे गोपिका ही 
भाव अर्थवाही प्रेमरूपी ॥१०
विक्रांत रुतला मीन गळावर 
भाव पायावर राधिकेच्या ॥११
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 

गुरुवार, ८ फेब्रुवारी, २०२४

वर्तुळ

वर्तुळ
*****
जाहले वर्तुळ आलो जागेवर 
कळे व्यासावर फिरणे ते ॥१

झाली धावपळ घालविला काळ 
जाणले सकळ एक मूळ ॥२

तोच केंद्रबिंदू अनादी अनंत 
दडला शून्यात निरालंबी ॥३

सुटली ना त्रिज्या हेही कमी नसे 
पुसले ना ठसे पाऊलांचे  ॥४

तुटली ना नाळ पतंग दोरीचा 
कृपाळू हाताचा भाग्यवान ॥५

आता जाणिवेत स्वरूपाचे सूत्र 
भरला सर्वत्र सोहंध्वनी ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 


बुधवार, ७ फेब्रुवारी, २०२४

चिन्मया

चिन्मया
*******

तुझी ऊर्जा तुझी शक्ती या विश्वाच्या या मनाच्या कणाकणातून वाहणारी 
कधी आभाळ होऊ पाहणारी तर कधी काळ्याशार मातीत रुजणारी 
कधी वीज होऊन लखलखणारी कधी वणव्यात उफाळणारी 

जिथे चैतन्य प्रेरणा कर्म तिथल्या प्रत्येक कृतीतून झरझरणारी 
इथल्या प्रत्येक घटनात असतेस तुच दिग्दर्शन करत त्याला सौंदर्य बहाल करत 
इथल्या  स्थुल आणि सूक्ष्म हालचालीतून मनोज्ञ लय साधत
इथल्या प्रगट आणि गुह्य बोलातील अर्थाचे प्रगटी करण होत.

आणि मला वाटते ते मी केले म्हणून घडले 
खर तर त्या मी चा डोलारा तोही तूच असतेस 
आपल्या मायेने सगळे नटवून असतेस कौतुकाने हसत 

तुच स्फुरण होऊन वसतेस माझ्या कवितात
तू करुणा होऊन असतेस माझ्या हृदयात 
तू प्रज्ञा होऊन विद्यमान माझ्या बुद्धीत 
तर कधी दया क्षमा शांतीचे वरदान देत 
चित्तास तुष्टवत सात्विकतेचे घास भरवत 

तरीही भान नसते कधी कधी अस्तित्वाचे 
समई वर पेटलेली ज्योत समईचीच असावी तद्वत 
तुझा बोध होणे म्हणजे मी पणाचा बोध होणे 
आपण आपणास पाहणे देह मनाची गाठ सुटणे 
असणे आणि नसणे यातील सीमा स्पष्ट करणे 

तुझ्या अपार कारूण्याने मला जगण्यातील मरणे  
आणि मरणातील जगणे लख्ख दिसत आहे 
तू माझे पाहणे झाली आहेस 
इथून तिथे जायचे द्वार झाली आहेस
माझे असणे तुझे चैतन्यमय स्पंदन झाले आहे.
हे चिन्मया..! चिरंतना !! चिद्विलासनी !!!
मी धन्य झालो आहे.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️

सोमवार, ५ फेब्रुवारी, २०२४

तुझ्यासाठी


तुझ्यासाठी
*********
तुझ्यासाठी जन्म घेईल मी पुन्हा 
चंद्र पुनवेचा पाहिल तो पुन्हा ॥१

आता जरी आले आभाळ दाटून 
सौख्य चांदण्याचे गेले नि सरून ॥२

कवडसे तुझ्या रुपेरी कडांचे 
हृदयात माझ्या स्वप्न सुवर्णाचे ॥३

फार मोठी नाही वाट जीवनाची 
चार पावलेच सुखाची दुःखाची ॥४

चार पाऊले ती जरा चालायची 
तुझ्यासाठी दिशा डोळा भरायची ॥५

तोवरी घेतो हे आभाळ तोलून 
तडीत प्रहार विरही झेलून ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️


रविवार, ४ फेब्रुवारी, २०२४

नाटक

 नाटक
*******
तसे तर जन्माच्या नाटकात 
प्रवेश घेणे आणि जाणे 
सारे ठरलेलेच असते 
तो लेखक किंवा तो दिग्दर्शक 
त्याचे शब्द आणि त्याच्या सूचना 
त्या बर हुकूम सारे घडते 
आणि जीवन असते 
एक प्रेक्षक होऊन बसलेले 
वर्तमानात खिळून गेलेले रंगून

पण कधी कधी घडते भलतेच
कुण्या कुठल्या पात्राची
एन्ट्री किंवा एक्झिट होते अचानक 
आणि चुकते सारे गणित
आणि तो प्रेक्षक जीवन नावाचा 
जातो बावचळून 
कधीकधी प्रवेशाची वेळ टळून जाते 
आणि त्या सरदाराची राणी 
दुसऱ्या कोणाची तरी होते
तर कधी कधी प्रवेशाची जागा बदलते 
अन प्रियजन वैऱ्याची सेना होते 
सह कलाकार घेतात सांभाळून 
वेळ मारून कधी कधी नाटक जाते वठून
पण त्या चुकलेल्या नटाच्या 
मनाचा विभ्रम संपत नाही 
भलत्या वेळी भलत्या जागेत असण्याची 
किंवा जाण्याची खात्री मिटत नाही 
तरीसुद्धा ते नाटक चालू राहते 
तिसऱ्या अंकाचा पडदा पडेपर्यंत .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️

शुक्रवार, २ फेब्रुवारी, २०२४

शोध

शोध
****"
माझ्यावाचून माझा मी मला कसा येईल कळुनी 
रे पहिल्या पाऊलात का कुणा देव जाईल मिळूनी 

खण खण खण खोलवर ओल लागेल तोवर 
एका जागी जोर धर माती उकर रे भरभर 

खात्री नसेल नसू दे रे वेळ जाईल जाऊ दे रे
संतांच्या त्या शब्दावरती पण विश्वास राहू दे रे

नाम घे नाम घे अन् ध्यानासाठी वेळ दे 
पूजा कर भक्ती कर शुद्धीसाठी कळ घे 

वाचलेले सारे सरू दे कळलेले आत वळू दे 
व्यर्थ येथे काही नसते फक्त जीव तळमळू दे 

गादीवर लोळतवाचत देव कुणा मिळत नाही 
व्यंजनात रमता गमता देव कुणा कळत नाही 

घरदार सोडून सारे इथे नग्न व्हावे लागते  रे
नि तलवारीच्या धारेवरती चालावे ते लागते रे

तेव्हा कळते तेव्हा वळते बाकी खाज बुद्धीची रे
कुणाकुणा कधी सुटते नि खाजवता जिरून जाते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️

होशी दत्ता

होशील दत्ता ********* कुणासाठी होशी दत्ता तू रे देव  स्वीकारशी भाव हृदयीचा ॥१ कुणासाठी होशी दत्ता तू रे बाळ  कृपाळ प्रेमळ लीलाधर...