शनिवार, ३० नोव्हेंबर, २०१९

आदि शक्ति



आदि शक्ति
*******

गहन शून्याच्या
अगम्य गूढ अंधारातून
प्रकटलीस तू
चैतन्यमय ज्योत होऊन
अनंत असीम अकालाला
लाभले मोजमाप
अन् क्षण जन्माला आला

काळाच्या प्रत्येक पदावर
उमटवित आपली मुद्रा
तू झालीस सृष्टी
अणुरेणूंपासून अवकाशा पर्यंत
व्यापून सारे चराचर
तुझ्या जडव्याळ खेळातील
मी माझे अस्तित्व
म्हणजे तूच आहेस
हे जाणून लीन झालो
तव चरणाशी

पण मला वेगळे ठेवून
तू चालू ठेवतेस तुझे नाट्य
आणि त्या नाट्यातील माझे नर्तन

हे भगवती ! हे जगदंब !!
त्या तुझ्या इच्छेचा स्वीकार करून
माझ्या  इच्छा आणि अनिच्छेसकट
मी राहतो पाहात
तुझे अनाकलनीय मनोहर
रौद्र सुंदर रूप
अन् माझ्या जगण्या मरणातील
हा क्षण काळ
जातो झळाळून चैतन्य होऊन
तुझ्या कृपेने
तो ही तूच असून
मी घेतो माझा म्हणून


© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शुक्रवार, २९ नोव्हेंबर, २०१९

डॉ .माडी शेट्टी ( श्रद्धांजली )






डॉ .माडी शेट्टी ( श्रद्धांजली )
*************

चिमटीत धरून विल्स
ओढायचा कधी तो  
अन् दु:ख अनामिक
फुंकायचा कधी तो .

कधी असे वागणे की
वाटायचा बेछूट तो
कधी बोल ऐसे की
जीवी जाई खोल तो

चालणे तंद्रित असे    
की तरंगे हवेत तो
कामात घुसे  खोल
पण कामात नसे तो

हेल काही दक्षिणेचे
कोरुन ओठात  तो
सहजी आव सर्वज्ञेचा  
असे क्षणी आणत तो  

तीस वर्ष पाहून ही
नव्हताच माहित तो  
अपना होस्टेल मधील  
शेजारी जरी माझा तो

वेगळेच जगणे त्याचे
वेगळेच दु:ख होते
वेगळेच वागणे अन
मरण हि वेगळे होते

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

गिरनार




गिरनार 
******

अहा दाटला हा 
भक्तांचा सागर 
एकेक अपार 
पुण्यराशी 

करतात घोष 
प्रेमी चालतात 
तुझिया दारात 
रात्रंदिन 

जय गिरनारी 
मुखी म्हणतात 
धुरीण होतात 
पुण्यपद 

दाटे घनदाट 
कृपेची स्पंदन
होय हरवणं 
नाद लयी 

जन्मो जन्मांतरी 
येई बोलावण 
घडते चालण
यया स्थानी

 किती एक साधू 
दाटले विरागी 
चालले बैरागी 
तुजसाठी 

जटाजूट कुणी 
भस्म  पांघरले 
लंगोटी ल्यायले 
फक्त कुणी 

किती वेशभूषा 
किती एक माळा
भक्त गोतावळा 
लक्षणीय 

जाहलो मी कण
तयाच्या इथला 
देह हा खिळला 
जणू काही 

घडली ही यात्रा 
ऐसी अद्भुत 
सवे अवधूत 
नेई मज  

पाहतो विक्रांत 
मनात बसून 
डोळे हे मिटून 
पुन्हा सारे

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

*****

मागणे



मागणे

मागावे ते काय
तुज दयाघना
मागणा-या मना
करी तुझा

मागण्याचा सोस
मिटणार कधी
मागणे ही व्याधी
पुरे झाली

मागीतले धन
आयु आरोग्य ही
अंत तया नाही
काही केल्या

मागावे मी तुज
हरवून सारे
ऐसी बुध्दी दे रे
दयाघना

मागणे  शब्दही
जावो हरवून
अर्थ  मावळून
पुर्णपणे

बघ घडतेची
पुन्हा हे मागणे
उगा  उगे पणे
राहे मग

विक्रांत दत्ताचा
मौनी हरवून
गेला विसरून
मागणे ते

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

गुरुवार, २८ नोव्हेंबर, २०१९

दत्त बडवीत होते



 दत्त बडवीत होते 
***************

सुटलाच गंध शेवटी 
ते झाकले प्रेत होते 
उडणे कफन हे तर 
केवळ निमित्त होते 

का मारतोस चकरा
तिथे कुणीच नव्हते 
होणार शेवटी काय 
तुजला माहित होते

नेहमीच आड वाटे 
फसवे भूत असते 
करण्यास वाटमारी 
 सारे सभ्य जात होते

जग गोजरे दुरून  
आत जळत असते 
देण्यास मिठी तू जाता 
मूर्ख फसगत होते

रे रडसी तू कशाला 
झाले ते होणार होते 
तू मान मनी सुख की 
दत्त बडवीत होते 

विक्रांत जग असे का 
सांग कधीच नव्हते 
ओपून उरात खंजर 
मित्रही हसत होते

अजून प्याला रिता हा
मागतो विश्वास खोटे 
त्या सजल्या बाटलीत
विष काळकूट होते

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

बुधवार, २७ नोव्हेंबर, २०१९

कुरुक्षेत्र


कुरुक्षेत्र
******
उभारली ध्वजा
अगतिक प्रजा
पहातसे मजा
सूत्रधार ॥
झाले डावपेच
सावध चतुर
होताच फितूर
आप्त मित्र ॥
कोण फसवितो
कुणाला  कळेना
होवून वंचना
असे कुणी ॥
कुणा मिळे काय
आम्हा त्यांचे काय
जगण्या उपाय
तोची जुना ॥
हा तो युगोयुगी
चालतसे खेळ
जमविणे बळ
कुरुक्षेत्री ॥
दत्ता हे कुणाचे
असे रे प्रारब्ध
विक्रांत निशब्द
त्याच्या पुढे ॥
****
 © डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com

नको आढ्यता



नको आढ्यता

*************



पुरे झाली आता 

दिलेली तू सत्ता 

करी पुन्हा छोटा

मज दत्ता



नको नको ऐसे 

बसवू आकाशी 

राहू दे पायाशी 

सदोदित 



नको रे उपाधी 

नको यातायाती

पडणे संकटी 

भक्ती हीन



करी तुझा दास 

इवला जगात 

आढ्यता मनात

नच यावी 



सुटो हलकेच 

संसाराच्या गाठी 

भक्तीचिया काठी

वस्ती व्हावी 



पाहतो विक्रांत 

हेच एक स्वप्न 

दत्त पदी जन्म 

 जावो सारा



 © डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

*--**

मंगळवार, २६ नोव्हेंबर, २०१९

देई सानपणा


***
देई बा श्री दत्ता 
मज सानपण
ठेवी पांघरून 
नगण्यत्व .
देई साधू संग 
देई भक्तजन 
त्यात मिसळून 
राहू दे रे 
करू नको दत्ता 
आगळा वेगळा 
हाती घेतलेला 
राजदंड 
करू नको स्वामी 
अज्ञानी जनाचा 
जयाला देहाचा 
सोस फक्त 
उडो आभाळात 
मनाचे पाखरू 
निळ्या गहिवरू 
सदा राहो  
विक्रांत कृपेचा 
मागे तव हात 
वाढी अहं ज्यात 
नको ते रे



© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
**

सोमवार, २५ नोव्हेंबर, २०१९

सल ही निवारा

  



सल ही निवारा
 *******
रुतलेला काटा 
सलतो पायात 
दर पावलात 
कळ माथी 

कैसे मी चालावे
कुणाचे सांगावे 
दुःख हे सांडावे 
कुण्या हाती 

जन्मा आलो हीच 
सल आहे थोर 
होऊनिया ढोर 
जगे जगी 

का रे तू घातलें 
मजला देहात 
भोगात रोगात 
काळ गामी 

होऊनिया वैद्य 
धावरे उदारा 
सल ही निवारा 
दत्तात्रेया


 © डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

**
***

रविवार, २४ नोव्हेंबर, २०१९

त्रिगुण

सुखातला वाटा 
हवाय मजला 
घास तुपातला 
मुद्दलात 

पोट भरलेले 
खिसे भरलेले 
पाहिजे भरले 
अजून ती 

कोण किती कुठे 
होणार रे मोठा 
मिरविण्या ताठा
किती काळ 

नकाच विचारू 
असे प्रश्न काही 
आसक्तीला नाही 
अंतपार 

विक्रांत पाहतो 
दत्ता विचारतो 
मज का करतो 
ऐसा देवा 

बोलल्यावाचून 
दावी तो त्रिगुण
सिद्धान्त हसून 
मजलागी 

अवघे कळून 
अंतरी वळून 
राहतो पडून 
मग मी ही


© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, २३ नोव्हेंबर, २०१९

सुत्रधार अवधुत




सुत्रधार अवधुत
***********
चाले पोर खेळ
अवघा गोंधळ
श्रीदत्ता सांभाळ
जगाशी या
लबाड नाठाळ
करी चळवळ
हट्टांचे केवळ
मुर्त रुप
कधी होती पोर
कधी होती थोर
कधी होती चोर
सहजीच
तया हवा खावू
सारा गोड गोड
तया साठी धाड
घाली कुठे
देवून थकलो
सांगुन दमलो
कधी रागावलो
व्यर्थ पणे
करी ते सज्ञान
देई काही भान
जगाचे कल्याण
घडो मग
विक्रांत उगाच
करी हळहळ
जर सुत्रधार
अवधुत
© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

भक्तीचिया वाटा




***
देहाची फिकीर 
आहे रे कोणाला 
तुजला वाहिला 
दत्तात्रेया॥

जगाची फिकीर 
आहे रे कोणाला 
तुच भरलेला 
दिसे येथे ॥

प्राप्तीची फिकीर 
आहे रे कोणाला 
प्रेमी आळविला 
तूची मस्त ॥

प्रेमाचा आकार
कळे ना कुणाला 
मनी दाटलेला 
देवा तुच  ॥

पाहू जाता सारे 
गमे इवलेसे 
तव प्रेमा पिसे 
भुललो रे ॥

देई तुझे प्रेम
विक्रांता या दत्ता 
भक्तीचिया वाटा 
नेई बळे ॥



© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
**

शुक्रवार, २२ नोव्हेंबर, २०१९

ज्ञानदेवा


ज्ञानदेवा
*******

मागतो तुजला
एकच मी दान
कृपेचे कवन
करि मज ॥
जरा हे शब्दांचे
तेज मावळून
घडू दे दर्शन
गाभ्यातले ॥
मागतो चांदणे
चकोराच्या चोची
प्रभा निरभ्राची
दिसो मज ॥
थिल्लराचे जीणे
नको नको आता
व्हावा मी वाहता
महा ओघ  ॥
परी घडे सारे
तव कृपा बळे
एवढेच कळे
मज लागी ॥
म्हणूनिया पायी
ठेवी सदा माथा
सांभाळ विक्रांता
ज्ञानदेवा॥
***
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http ://kavitesathikavita.blogspot.com

मन देव




मन देव
 ***
मना ओरखाडे
नसावे मनाचे
प्रहार शब्दांचे
कधी काळी

मनाचे सुमन
मनाच्या हातांनी
जपावे हसुनी
सर्व काळ

मनाची देवता
ईश गुरुदत्त
दिसावा सतत
मज तिथे

तिथे बसलेल्या
पुजावे देवाला
जरी त्या देहाला
भान नसे

ऐसी  मती देई
विक्रांत पामरा
दत्त प्रभुवरा
मागणी ही
****

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
**

गुरुवार, २१ नोव्हेंबर, २०१९

दत्तात बुडून


***
व्यापुनी राहावा 
श्रीदत्त सतत 
माझिया श्वासात 
नाम रुपे

हृदयी वसावा 
स्पंदनात दत्त
रक्त कनिकात
एकएक

डोळ्यांनी पाहावा
दत्तची सुंदर
आत नि बाहेर 
भरलेला 

कानांनी ऐकावा 
रव दत्त दत्त 
अणुरेणूत 
साठलेला 

अवघाचि व्हावा
रस रंग गंध 
स्वतः अवधुत
मजसाठी

विक्रांत वहावा 
घट हा भरुन
दत्तात बुडून
तनमन



© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
**

श्रीपाद सखी

श्रीपाद सखी *********** स्वप्न हरखले डोळ्यामधले  स्वप्ना  लंघुनी स्वप्न उरले ॥१ नभात लक्ष दीप उजळले  चांदण्याचे तोरण झाले ॥२ कणा...