डॉ बाबासाहेब आंबेडकर यांना

डॉ बाबासाहेब  आंबेडकर यांना

******************************

होय बाबा जाणतो मी

सार्‍या तुमच्या वेदना

ज्यास्तव दिले आयुष्य

तो भारत असे उणा

महामानव म्हणती

सारी दुनिया तुम्हाला

बांधूनी भव्य  पुतळे

नि विसरति  तुम्हाला

स्वातंत्र आणि  समता 

या दोनच मुल्यांसाठी

वेचले जीवन  तुम्ही

लढलात न्यायासाठी

मान्य मला इथे तरी

व्याधी जागी अजुनही

दिसे आग धुमसती

लागली दोन्हीकडेही

द्वेषाची भुते जणू की

मरत नाही कधीही 

इकडून तिकडे ती

वाहतात जणू काही

ओठावरी दिसे जरी   

प्रेम मैत्री खोटी काही

दोघांच्याही पोटी भिती

आहे सुप्त अजुनही

तुम्हा प्रति परी वदे

मी जीविचे गुज माझे

तुमच्याच  लढ्यातून

कि जे झाले आहे माझे

माणूसकी  जात माझी

धर्म माझा माणूसकी

या देशाशी या मातीशी

फक्त माझी बांधीलकी 

प्रिय मजलागी आहे

प्र्त्येक माणुस इथला  

उपासना असो काही

तो भारत वंशी इथला

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

बाबासाहेब आंबेडकर नावाची कविता

बाबासाहेब आंबेडकर नावाची कविता

इतिहासाच्या पानावर

लिहिल्या गेल्या आहेत

असंख्य कविता .

करुणेने ओथंबलेल्या

गायले गेले आहेत

असंख्य पोवाडे

शौर्याने फुरफुरणारे

अगणित युद्ध गीते

क्रौर्याने भिजलेली

रक्तात साकळलेली

आणि किती एक

ती कारुण्य गीते

हृदय पिळवटून टाकणारी

बलिदानाने हळहळणारी

पण तुझी कविता

सगळ्यात वेगळी आहे

तुझी कविता तुझ्या

जगण्यातून उमटली आहे

तुझी कविता माणुसकीच्या

पुनर्उत्थानाचे गीत आहे

त्याच्या शब्दा शब्दात आहे

गिळलेल्या अपमानाचा अंगार

त्याच्या मुळाशी आहेत

पिढ्यान पिढी दडपलेले हुंकार

तुझ्या कवितेने सांगितले जगाला

माणूस कशाला म्हणतात

जगणे काय असते

आणि जगण्यापेक्षा श्रेष्ठ

काहीही नसते

तुझी कविता जीवनाचे गाणे आहे

म्हणूनच

तुझी कविता गातो आहे मी

तुझी कविता जगतो आहे मी

जन्माने कोणीही मोठा नसतो

आपणच आपल्या जीवनाचे

सूत्रधार असतो शिल्पकार ठरतो

याचे आत्मभान आणून देणारी

लाचारी नाकारून

आत्मग्लानीच्या दलदलीतून

बाहेर काढणारी तुझी कविता

ही मी वाचलेली

एक सर्वश्रेष्ठ कविता आहे

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in

निळूल्या ज्योतीचा

निळूल्या ज्योतीचा | निळूला प्रकाश|

भरले आकाश | अंतरीचे ||१ ||

तुवा दिले दान | सरले अज्ञान |

दु:खाचे प्रांगण | आक्रसले ||२ ||

अजुनी तरीही | आहे काही सल |

मनात शेवाळ | द्वेषाचे त्या ||३ ||

आपुलेच परी | किती दुरवरी |

तुटले अंतरी | आप्तजन ||४ ||

तुवा देवपण | देते जन मन |

सहिष्णुतेवीन | दिसे मज  ||५ ||

विक्रांत हा अज्ञ |पायी ठेवी माथा |

दिसो काही वाटा |बंधुत्वाच्या ||६ ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in

बाबा (बाबासाहेब आंबेडकर)

 

बाबा !!

तू मंदिरात नाही आलास

नाही विचारलेस आतल्या देवास

पण मंदिराची दारे

सताड उघडी केलीस

पायरीशी आक्रंदत राहिलेल्या जीवासाठी

इतर कुणापेक्षाही, प्रभावीपणे,

अगदी महात्मालाही जे जमले नाही

ते सहज करून दाखविलेस तू बाबा !

सगळ्यांनाच नाही सोडता आला

तो काळा सावळा स्नेहाचा पाश

नाही जमले तुझ्यामागे येणे

सामाजिक आणि आत्मिक गरजांची

बेरीज आणि वजाबाकी

वेगळी असेल कुणाची

पण त्यांच्यासाठीही तू ठरलास न्यायदाता. ..

डावलणाऱ्यानी ठेवले कितीही तेज

काढून कोंडून कुठल्यातरी रांजणात

हास्यास्पद रीतीने

तरीही ती लोभसवाणी मूर्ती

ते जीवाचे गुज

तो आनंदाचा साक्षात्कार

त्या सगळ्याचा दाता तूच ठरला

अगदी त्या मूर्तीलाही जे देता आले नाही

ते तू दिलेस त्यांना

खरतर त्या विक्रमी सिमोलंघनाचा

विक्रमादित्य तू आहेस बाबा !

अन खर सांगू ,पटणार नाही कुणाला

मी पाहिलेल्या संतात   

तुझ्यासारखा महात्मा क्वचित दिसला मला

तुला पाहिजे असते तर

तू झाला असतास सत्ताधीश

उंच आसनावर बसून मंत्रिपदाच्या आजन्म

फिरला असता सुवर्ण रथात

भोगले अन मिळवले असतेस दहा पिढयाचे वैभव

हे संपता संपले नसते

सहजच गट बदलून कुठल्याही रंगाचा

पण ते कधीही केले नाहीस

लाथाडून ठोकरून सर्व प्रलोभनांना

जगलास मूल्यांसाठी

प्रत्येक माणूस माणूसच असतो

अन माणूस म्हणून जगण्याचा हक्क

प्रत्येकाला मिळायालाच हवा

या साध्या सोप्या अन मूलगामी

पण असामान्य तत्वज्ञानाचा

सर्वश्रेष्ठ प्रतिपादक अन साकारकर्ता

तू आहेस बाबा !

प्रत्येक संतानी ओरडून सांगून

हजारदा समजावून न समजणाऱ्या

हजारो वर्षाच्या बहिऱ्या अन अंधळ्या

समाज मनाचा अमोघ शास्त्रक्रीयागार

आहेस तू बाबा !

पण मला पक्केपणी आठवते

तुझ्या समानतेला नव्हता कधीच

क्रोधाचा आवेश

सुडाची धार

द्वेषाचा विखार

मग मला जाणवतात 
ते चटके 
आहे तरी कसले ?

मला खरच कळत नाही बाबा !

म्हणून कधी कधी वाटते

तू परत यायला हवेस बाबा !

सांगायला समजावयाला 
तू पुसू इच्छिणारा 
जातीयेतेचा धडा  .
अन करायला 
तेच माणुसकीचे माणसाचे समतेचे 
ऊच्चारण.
पुन्हा एकदा 

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने 

http://kavitesathikavita.blogspot.in