गझल लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा
गझल लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा

गुरुवार, २६ सप्टेंबर, २०२४

उरणे

उरणे 
*****
या मातीच्या मंदिरात देव उतरत नाही 
वासनांचा गंध दर्प मिटता मिटत नाही ॥१

मंदिर हा शब्द फुका मनाला शोभत नाही 
खूप कमी वेळ आणि काम उरकत नाही ॥२

ध्वस्त आता करावी ही इमारत रास्त नाही 
हरवावे अवकाशी अन्य दुजी गत नाही ॥३

म्हणू देत कुणी भक्त उरला विक्रांत नाही 
उरणे नकोच आता उरण्यात दत्त नाही ॥४

घे पांघरून जाळ हा पाचोळ्यात अर्थ नाही
उब उकरडी असे आग पण त्यात नाही ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, २९ जानेवारी, २०२२

तोरण


तोरण
*****
प्राणातील सरले त्राण आवेग व्यथांचा आहे
दारावर बांधून तोरण मी उभा कधीचा आहे  ॥१

चेहऱ्यात शोधतो तुजला खुळाच हा छंद आहे 
तू ये ना जीवलगा प्रतिक्षा छळ जीवाचा आहे ॥२

हलता सावली धाव घेतो सदैव तुझा भास आहे
अधीर मनाचा यत्न खरा तर विलोपनाचा आहे ॥३
 
हा डोह वेदनांचा का साथी माझ्या जीवनाचा आहे
देहात खोल भिनला रेशमी मग स्पर्श कुणाचा आहे.॥४

उतरली सांज डोळ्यात कैफ किरणांचा आहे 
उतरेल का झिंग कधी तो हक्क तमाचा आहे॥५

डोळ्यातील विझली स्वप्ने शोध डोळ्यातच आहे
ती घडो सावळी बाधा जन्म उधळायचा आहे ॥७


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

शनिवार, ४ जानेवारी, २०२०

उधळणे





उधळणे
*****

उधळणे शब्द हे माझ्या स्वभावात नाही
येता समोर पण तू सखी भान राहत नाही

बोलता हलके हसून तू  हे ध्यान हरवत जाई
फुटूनी डोळे पिसांना मनमोर नाचत जाई

होऊन पाखरू मन भिरभिरने थांबत नाही
वाचून कळल्या काही जमीन आठवत नाही

तू शुभ्र चांदण्याची ती प्रभा मिरवत जाई
होतो चंद्रमणी मी की नाव ही  राहत नाही

हे कोडे गूढ जन्माचे मजला कळत नाही
भुरभुरणे  मेघाचे या आकाश सावरत नाही


© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

रविवार, १ डिसेंबर, २०१९

भेट होत नाही (ऋतू)




ऋतू
***
लाख ऋतू गेले तरी
ऋतू  का तो येत नाही
फुटून कणकण हा
का रे फुले होत नाही

पांघरले देहावरी
तेज लाख तारकांचे
पेटून जाणिवा जन्म
का हा दीप होत नाही

मावळतो दिन माझा
रोज रात्रीत नाहतो
थांबून क्षण काळ हा
तव भेट होत नाही

येवो आभाळ खालती
जग थांबणार नाही
निरर्थ जाणून सारे
शोधणे थांबत नाही

जगी त्रांगडे असे हे
हवे ते मिळत नाही
पाणी जातसे वाहून
पाहणे थांबत नाही

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

गुरुवार, २८ नोव्हेंबर, २०१९

दत्त बडवीत होते



 दत्त बडवीत होते 
***************

सुटलाच गंध शेवटी 
ते झाकले प्रेत होते 
उडणे कफन हे तर 
केवळ निमित्त होते 

का मारतोस चकरा
तिथे कुणीच नव्हते 
होणार शेवटी काय 
तुजला माहित होते

नेहमीच आड वाटे 
फसवे भूत असते 
करण्यास वाटमारी 
 सारे सभ्य जात होते

जग गोजरे दुरून  
आत जळत असते 
देण्यास मिठी तू जाता 
मूर्ख फसगत होते

रे रडसी तू कशाला 
झाले ते होणार होते 
तू मान मनी सुख की 
दत्त बडवीत होते 

विक्रांत जग असे का 
सांग कधीच नव्हते 
ओपून उरात खंजर 
मित्रही हसत होते

अजून प्याला रिता हा
मागतो विश्वास खोटे 
त्या सजल्या बाटलीत
विष काळकूट होते

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, ७ सप्टेंबर, २०१९

. . .ना चि





. . .ना चि
**********
त्याचे प्रश्न तिला
तिचे प्रश्न त्याला
उत्तर कोणाला
सुचेनाचि

आवडला खेळ
निसटली वेळ
परी ताळमेळ
लागेनाचि

काही देहावरी
काही मनावरही
सुखाच्या लहरी
थांबेनाचि

कळेल जगाला
घराला दाराला
शब्द बोलण्याला
धजेनाचि

इतकाच काळ
इतकाच वेळ
मन रानोमाळ
थांबेनाचि

निरोपी भिजले
शब्द ओठातले
हात हातातले
सुटेनाचि

आजचा उद्याला
देऊन हवाला 
प्रश्न जडावला
मिटेनाचि

०००००००


© डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.in

बुधवार, १५ ऑगस्ट, २०१८

हुतात्मा (१५ ऑगष्ट निमित्त)



हुतात्मा 
****::

झुंड लांडग्यांची वाढतेच आहे 
एक एक वाघ मरतोच आहे 
मग पेटीवर ती गुंडाळून ध्वज 
देश श्रद्धांजली वाहतोच आहे 

कुणी गोळ्या खाऊन हिरव्या 
ईमान मातीचे विकतोच आहे.
कुणी एक रक्त सांडून आपुले 
पांग तिचे पण फेडतोच आहे 

होतील भाषणे ते देतील नारे 
प्रश्न शतकांचा जळतोच आहे 
फिरतील संदेश सजतील झेंडे 
अश्रू घरी कुठल्या झरतोच आहे 

तसे फार काही कठीण हे नाही 
सिंहासनी हिशोब अडतोच आहे 
मेलीत लाख लाख मरतील अजूनी
पदकांची टांकसाळ आपुलीच आहे 


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
http://kavitesathikavita.blogspot.in


सोमवार, २९ जानेवारी, २०१८

तेव्हा दारात

तेव्हा दारात

तेव्हा तुझ्या दारात मी
असाच उभा नग्न होतो
लेवून साज सर्व सुखांचा
तसाच तेव्हा भग्न होतो

मोडून पाय गेले तरीही
चढलो सहस्त्र पायऱ्या
पाहशील तू कधी तरी
स्वप्नात फुका मग्न होतो

सरून तपे गेली किती
बदलून हि जगरहाटी
घेऊन हाती कटोरी मी
जणू की पाषाण होतो

म्हणती दयाघन ते तुज
येतो स्मरता क्षणात तू
म्हणतो निष्ठुर परि कुणी
अन उदास उद्विग्न होतो

बोलाविले भले तसे तू
दर्शनही जड दिले जरी
घडले ते खरेच का वा
पाहत ते एक स्वप्न होतो

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

शुक्रवार, २५ ऑगस्ट, २०१७

दारावरी कुणाच्या.



दारात कुणाच्या.


दारावरी कुणाच्या मी
अजूनी भिकारी आहे
कणभर दानासाठी
हि किती लाचारी आहे ॥
अन तो दाता उदासिन
फिरतो माघारी आहे
रिती झोळी हेच माझे
भाग्य भाळावर आहे ॥
दरवळे गंध कुठे
हास्य भरजरी आहे
निर्लज्जशी आशा माझी
सदोदित दारी आहे .॥
मरुनियां मन गेले
तरी ओझे शिरी आहे
अभिमान ठेचलेला
कण्हतोय उरी आहे ॥
द्यायचे नसून तुज
होय ओठावरी आहे
का भिती यायची  तुज
सांग रस्त्यांवरी आहे ॥


डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे (कवितेसाठी कविता)

गुरुवार, २७ जुलै, २०१७

रिकामी ओंजळ




उगाच या वाटा
पायास फुटती
क्षितिजी खिळती
आखलेल्या ||
डोळ्यांची बाहुली
भिरभिरे डोही
खोल किती काही
कळेचिना  ||
नभी उगवले
नक्षत्र तुटले
रंग उधळले
जळतांना ||
पुन्हा वादळाने
बांधले मनाला
जाहला पाचोळा
अंकुराचा ||
काय सांगू सखी
रिकामी ओंजळ
मोत्यांची उधळ
मागू नको ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

शनिवार, १० जून, २०१७

करपला चंद्र माझा




करपला चंद्र माझा मी  
नुकताच उलथला आहे
तो गढूळ प्रकाश कालचा
विस्मृतीत गेला आहे

येतील लाटा जातील लाटा
वेळ कुणा मोजायला आहे
मी लाटांना झेलून देही  
सागर माझा केला आहे

चालू दे नाटक जगाचे
कोण कुठे रंगला आहे
आता पाहण्याचा डोळा  
रे माझा उघडला आहे

बाहेर असो मिट्ट काळोख
मी प्रकाश पहिला आहे
वाटा घनदाट निबिड जरी
दिवा आत लागला आहे  


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे



रविवार, ४ जून, २०१७

अनुवादित सैगलने गायलेली गझल (अब क्या बतावू मै तेरे )





अनुवादित सैगलने गायलेली गझल
(अब क्या बतावू मै तेरे )

काय सांगू सखी भेटताच तू काय भेटले मजला  
प्रीतीचे द:ख दिसले अन हे हृदय कळले मजला  
 
पाहिले मी दूरवर कुणी तव याचक न दिसला
तुझा अभिलाषी मीच तुझ्या दारात त्या भेटला
 
ध्येय भेटले ग स्वप्न भेटले ये प्रार्थना फळाला
सारेच भेटले मज तव पाहता पदचिन्हावलीला  
 
आता विद्ध हृदय हे फेकून माझे दूर दे तू
वा स्वीकार कर मज म्हणुनी मित आपुला

दिसला न मज तो केव्हाच फुलला ऋतू
हाय भेटला जेव्हा तो घाव घेवूनी भेटला
 

मुळ गझल = Seemab Akbarabadi 
मुक्त अनुवाद = विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

गायक = सैगल 

मंगळवार, १६ मे, २०१७

जीवनभास

जीवनभास

आशा खुळ्या मनात रंगवुनी क्षण उलटती
जगणे भास असे हा क्षणात सांगुनी जाती

वाटेवरच्या साऊल्या कधी कुणासच मिळती     
चटके ज्या पावूलास अरे तेच दु:ख जाणती

लाख जाणूनी मोह मनाचे अजुनी नच सुटती
गंध कुठले रंग नवे हे प्राणास ओढूनी नेती

कोंडलेल्या मनात अनवट सूर अजुनी उमटती  
येता कुठली रुणुझुण कानी श्वास हे अडकती

जरी जाणती रानपारधी विभ्रम नवे मांडती
जरा जगूया म्हणून कुणी त्यात उगा धावती

बघतो विक्रांत तिमिरी कैसे किरण कुणा दिसती
मलीन मनी विवश देही कैसे कमलदल फुटती

दाटून चंदन घमघमणारा ही वाट कुठे नेती
पडला कोण सुटला सारी दृश्य कुठे हरवती


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने





गुरुवार, ४ मे, २०१७

वाटले थोडे




थवे इथे उजेडाचे असावे वाटले थोडे 
क्षण काही प्रकाशाचे जगावे वाटले थोडे ।।

भोवती अंधार दाट वाट हरवून गेली 
उजेडात चांदण्याच्या चालावे वाटले थोडे।।

तसे तर नाते इथे कधी घटलेच नाही 
घेऊन हातात हात बोलावे वाटले थोडे ।।

भेटलीस युगे जाता दोन तीरावरी जन्म
होडी घेऊनी कुठली तरावे वाटले थोडे ।।

मातीतले जीणे माझे मातीत या मरणे
तृण होऊनी इथला हसावे वाटले थोडे ।।

हरलो हजार वेळा फासे उलटेच सदा 
तरीही शतदा इथे खेळावे वाटले थोडे ।।

बेवफा पाहुनी जग दाटलेले दुःख जरी 
जुलमी डोळ्यात कुण्या डुबावे वाटले थोडे ।।

ज्ञानदेवा हाक माझी अजुनी भरीव नाही
आळंदीत मग तुझ्या  मरावे वाटले थोडे ।।

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने


घडव जगणे

घडव जगणे  ********* घडव जगणे माझे दत्तराया  रोग भोग माया हरवून ॥ तुझिया पायीचा करी रे सेवक  भक्तीचे कौतु...