राम

राम

***

राम प्रेमाचा पुतळा 

राम भक्तीचा जिव्हाळा 

राम तारतो सकळा 

भवसागरी ॥१

राम अयोध्येचा राजा 

धावे भक्ताचिया काजा 

गती अन्य न मनुजा 

रामा विना ॥२

राम म्हणता म्हणता 

चुके यम दारवठा 

मोक्ष चालता चालता 

हातात येई ॥३

म्हणा राम एकवार 

करा संसार हा पार  

साऱ्या शास्त्राचे हे सार 

रामनाम ॥४

रामनामी सुखावला

खोटा संसार खुंटला 

उरे विक्रांत एकला 

अंतर्यामि ॥ ५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

राम

श्रीराम

राम का पुजतो आम्ही 

राम का म्हणतो आम्ही 

दर वर्षी न चुकता 

रामजन्म का साजरा 

करतो आम्ही 

राम होणे कधीही कुणास

इथे जमणार नाही 

जरी जाणतो तरीही

श्रीरामास स्मरतो आम्ही

कुठवर जावे उंच उंच

होत उन्नत आकाशी . 

कळल्या वाजून काही

मन स्वप्न पाही

होवू पाहे तादाम्य रामाशी 

जरी ठाऊक असते

घसरण्याची वृत्ती मानसी

सत्य वचन का

कधी कोण वदती 

त्यागाची लेवूनी वस्त्र 

कोण इथे  जगती 

दुसऱ्यासाठी सारेकाही 

कोण आपले वाटून देती 

असे  शोध शोधूनही कुणी

सापडत नाही या जगती 

तरी ते स्वप्न सत्य व्हावेसे वाटते

मनोमनी खोलवर एक आशा असते 

स्वप्न जे पाहिले ऋषींनी 

अन समाज धुरीनांनी की

रामरूपी व्हावे जग आणि 

रामराज्य यावे अवनी 

त्या स्वप्नाची सदा स्मृती 

ठेवावी अशी जगती 

म्हणूनच कदाचित जग हे

श्रीरामास भजती

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

श्रीराम प्रार्थना

श्रीरामास प्रार्थना

**********

अयोध्येत पुन्हा विराजमान झाल्यानंतर 

हे रामराया, हा तुझा पहीला जन्मदिवस 

अतिशय गौरवशाली मूल्यवान 

आणि तो पाहणारे आम्हीही भाग्यवान 

खरंतर जन्मदिवसाचे अभिष्टचिंतन करून 

भेट द्यायची असते उत्सव मुर्तीला

पण मी मात्र बोलणार आहे तुझ्याशी 

आणि मागणार आहे तुझ्याकडून काहीतरी .

अनंत कालरुपी सत्तेने अस्तित्वात 

असलेला तू

तुझ्या हिशोबी हा काळ असेल .

टिचभर इवलासा .

पण आमच्या कित्येक पिढ्यांची

शेकडो वर्षांची भरभळ वाहणारी 

दुःख देणारी जखम होती ही

निदान यापुढे तरी आमच्यातील 

निर्लज्ज स्वार्थी सत्तांध उपद्रवी 

तसेच  तथाकथित पुरोगामी वगैरे 

असलेले आमचेच बांधव 

त्यांना तूच बुद्धी दे 

तुझे मुर्त स्वरूप असणे 

तुझे अमूर्त असणे 

आणि तुझे जनमानसात 

विराजमान असणे

 हे त्यांना कळू दे

तुझ्यापासून दुरावलेले तुटलेले 

रागावून गेलेले 

किंवा हिरावून नेलेले तुझे भक्त 

त्यांचा तू पुन्हा स्वीकार कर 

त्यांचा पदरात घे .

सत्व राखणे त्यासाठी बलशाली होणे 

एकत्र राहणे मित्र जोडणे आणि वेळ येतात 

रिपू दमन करणे हे  तुझे सूत्र 

प्रत्येक मनात जागृत राहू दे 

वर्ण जाती भाषा वेष राज्य प्रदेश 

याच्या सीमा पुसून जाऊ दे

तुझे मंदिर अक्षय अबाधित राहू दे 

आणि त्यावर फडफडणारी ध्वजा 

दशो दिशातून दिसू दे

 तुझ्या कृपेने आत्मोध्दार जगदोद्धार

आणि विश्वोद्धार होवू  दे हिच प्रार्थना

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

सर्वत्र राम आहे

.आज राम सर्वत्र आहे २२/१/२४ 

*******

आज प्रत्येकाच्या प्राणात राम आहे 

आज प्रत्येकाच्या मनात राम आहे 

आज इथल्या कणाकणात राम आहे 

आज  साऱ्या त्रिभुवनात राम आहे

आज राम सर्वत्र आहे 

प्रेम करणाऱ्या भक्ताच्या डोळ्यात राम आहे 

नाम घेणाऱ्या साधकाच्या ओठात राम आहे

संसार मग्न माणसाच्या स्मरणात राम आहे 

आणि द्वेष करणाऱ्या चित्तातही राम आहे 

आज राम सर्वत्र आहे 

आज राम रांगोळी सजल्या अंगणात आहे 

आज राम दारा दारातील तोरणात आहे 

आज राम घराघरातील देवघरात आहे 

आज राम गगनाला भिडणाऱ्या नादात आहे 

आज राम सर्व व्यापी आहे

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

राम हवा काय कुणा

राम हवा काय कुणा 

****************

राम हवा काय कुणा 

इथे आपल्या जीवनी 

एक बाणी एक पत्नी 

सदैव एक वचनी ॥१

विचारता कौतुकाने 

सारेच गडबडती 

अरे बापरे म्हणूनी 

मग दूर ते पळती ॥२

राम कुणा न झेपतो 

इथे राम कोण होतो 

तो गुण सागर काय 

थिल्लरास आवडतो ॥३

राम बरा त्या देवुळी 

सवेत सीता माऊली 

भजू तया पुजू आम्ही 

करू नवमी साजरी ॥४

धैर्य नसे पण कुणा 

होण्यास सत्य वचनी 

अहो इथे सदा चाले 

कली युगाचीच नाणी ॥५

बरी असो संसारात 

तीच सदा जरी पत्नी 

चित्त धावे रूपा मागे 

वाहवा उठते मनी ॥६

आणिक पैसा येणारा 

कधी न टाळती कुणी 

पापाचा वा तो पुण्याचा 

कानाडोळा ते करती ॥७

राम होणे नसे कुणा 

राम जगणे नसते 

पोथीमध्ये तुलसीच्या 

मनोरंजन घडते ॥८

रामा शोधे विक्रांतही 

व्यर्थ रित्या जीवनात 

मी माझे पण् जडले 

पदी बंध दिसतात ॥ ९

मनी जरी उमटोत 

वाटे रामाची पाऊले 

काय करू पिकली ना 

अजून रानची बोरे ॥ १०

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

राम संमत

राम संमत

*********

म्हणे राम राम 

कळल्या वाचून 

संतांच्या  स्मरून 

वचनास॥१

जाणतो मनात 

राम ठसा नाही 

दशदिशा पाही

दत्तमय ॥२

अनंत रंगात

सूर्याचा प्रकाश 

नटते आकाश

आकारांनी॥३

तशी सारी असे

तुझीच ती रूपे 

एका आड लपे

एक इथे ॥४

बहु केले प्रेम 

तुझ्या कथेवर 

तुझ्या भक्तांवर 

बळवंत ॥५

तयाच्या भक्तीचा 

मिळताच कण 

तुजला पाहीन 

तैसा रामा ॥६

तोवर विक्रांत 

म्हणे तुज दत्त 

हसून संमत 

होई  रामा ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘

माझा राम

माझा राम
********

माझा राम
मला भेटतो कधी
रूग्णांच्या डोळ्यात
माझी वाट पाहत
बसलेला
असतो तो
तासन्तास रांगेत
उभा थकलेला .
दोन गोड शब्दासाठी
सदैव आसुसलेला
कफ सिरप मागताना
उगाचच ओशाळलेला

माझा राम
मला भेटतो कधी
नर्मदेच्या काठावरती
रुक्ष कठोर डोळ्यातला
अभिमानी गांजलेला .
दारिद्रयातील जगण्याला
सहजच सरावलेला

माझा राम
मला भेटतो कधी
माझ्या दारावरती
भिक्षेसाठी थांबलेला
आशीर्वादाची झोळी घेऊन
याचक झालेला

माझा राम
शब्दात थांबायला
नाही सांगत मला
माझा राम
मंदिरात जायला
नाही सांगत  मला

माझ्या रामाला
पारायण कथा संकीर्तन
घंटानाद करणं
नाही पसंत एवढं

माझा राम असतो
सदैव खुश
संगत नसलेला
एकांतात
मध्यरात्री
पंख्याच्या आवाजात
कवितेत उतरत

वा रस्त्यावर पडणार्‍या
आषाढ सरीतील नर्तनात
 माझ्यासवे गात

झाडातला राम
माणसातला राम
वार्‍यातला राम
पावसातला राम
असतो सदैव सांगत
पाहायला  मला
माझ्यातला
राम !

 डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोने
https://kavitesathikavita.blogspot.in

राम होई

राम होई

******

अमूर्ताचा गाभा

प्रेमाचिया ओघा

भक्तांचिया लोभा

राम होई ॥

शब्दातीत सत्य

मनाच्या अतित

दिसण्या किंचित

राम होई ॥

निर्गुणाचे शून्य

आकार लेवून

सगुणी सजून

राम होई ॥

इंद्रियावगम्य

प्रज्ञा प्रावरण

प्रेमाला भुलून

राम होई ॥

विश्वाचे कारण

विश्वाला व्यापून

उरे शब्द दोन

राम होई ॥

लौकिका सोडून

जाणीवी जगून

विक्रांतचे स्वप्न

राम होई॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

।०००००

दत्त राम

दत्त राम
*****

राम माझिया  मनात 
दत्त होऊन बसला
राम वदता भजता 
दत्त स्वरूपी दिसला 

दत्त तोच रामराय
प्रभू  सर्वत्र भरला
देव विरागी तापसी
माझ्या हृदयी बसला

झोळी खडावा नि छाटी
धुनी आकाश धरती
रामा दयाघना दत्ता
याच रूपावर प्रीती

दत्त विठ्ठल सावळा
दत्त रामात ठसला
दत्त कैवारी काशीत
शिवरूपात ओतला

भेद अभेदा सहित
देई रामराया मिठी
रूप अवधूत तुझे
मज दिसू दे रे दिठी

म्हणो एकांगी विक्रांत
द्वैत खेळात पडला
दत्तचित्ताच्या स्थितित
आत्म खेळात रंगला



© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

विनवणी श्रीरामा ।।

विनवणी श्रीरामा ।।

जरी मी नच राम लायक ।

परी तो प्रभू जगतपालक ।

कलीमलहारी त्रिभुवनपालक ।

ठेवो माझी अल्पशी ओळख।।

मी तो मोही तुडुंब भरला 

विषयानुरागी थिल्लर थोरला 

सदा कर्दम वाढवीत आपुला 

चित्त सरोजी भ्रमर  भरला।।

मस्त खेळती कुंजर माजले 

काम भाव जे विभ्रम उठले 

गाळी अडकले मकरी गिळले

भक्तीभाव जे मनात सजले ।।

जन्म भोगतो नशेत दुःखद

तुझी करुणा माझे औषध 

हे रघुनाथ जय नरेश अवध 

येऊन माझे हे मीपण वध ।।

सुने जैसे हाडी अडकले 

जंबुक वा चामडीत गुंतले

क्षणभोगी मन मोही जडले

नाम घेतले जणू वाया गेले ।।

भ्रमित विक्रांत खेळे चकवा 

चोरे लुटले तव निघता गावा 

गिध वानर रिस जपले तुवा 

लोटू नको या मूढ मानवा ।।

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in

श्रीराम आणि सीता

श्रीराम आणि सीता

*****************.

त्यांना वाटते राम कठोर आहे  

निर्दयी आहे  !

त्राटिका नावाच्या स्त्रीचा वध करणारा

वालीला आडून मारणारा

पत्नीला अग्नी परीक्षा करायला लावणारा

आणि गर्भवती असतांना

तिला रानावनात सोडणारा

ती पुन्हा भेटता

पुन्हा परीक्षा दे सांगणारा !

पण तिच्या साठी

रानावनात व्याकूळ होवून रडणारा

पशु पक्षांना विलाप करीत विचारणारा        

ऋषमुख पर्वताच्या कुठल्या कड्यावर

तिला स्मरत उद्गीन खिन्न बसणारा

वर्षा ऋतू एवढेच अश्रू ढाळणारा

तो राम कुणालाच कसा आठवत नाहीस

शेकडो मैल चालून

निष्काशित वानरराजाची मैत्री पत्करून

प्रचंड युध्द टाळून

सत्ता परिवर्तन करून

तो विराग्या सारखा गुहेत राहिलेला

हे सारे कुणासाठी

प्रचंड सेतू बांधून

अलोट सैन्य जमवून

लंके सारख्या अजिंक्य राष्ट्रावर

आक्रमण करणारा

तो प्रेमी त्यांना कसा स्मरत नाही ....

कोण म्हणते रावणाचा वध हे

रामाच्या जीवनाचे कर्तव्य होते

अरे ते तर सीतेच्या प्रेमाआड येणारे

एक क्षुल्लक चिलट होते

ती जानकीच रामाच्या जीवनाची केंद्र होती

सीता उणे रामकथा ती कथाही न उरती

श्रीराम जानकीजीवन तर होताच होता

पण तो तेवढाच लोकाभिराम होता

रामाला ठेवायचा होता एक आदर्श लोकांपुढे

एक जीवन शैली समाजापुढे

ही असेल पारदर्शक काचे प्रमाणे

आणि त्याच्या या आदर्शापुढे या ध्येयापुढे

त्याला करावे लागले

असंख्य त्याग अनंत बलिदान

सोसावे लागले दु;ख, वनवास, विरह

कारण राम हा आदर्श जनमानसाचे प्रतिक होता

त्या प्रतिमेचा त्याला शापही होता

म्हणूनच हजारो राज्य आले अन गेले  

पण रामराज्य हे रामराज्यच राहिले

लोकांच्या मनात आणि स्वप्नात

त्या मर्यादा पुरुषोत्तमाचे प्रेम

क्वचित कुणाला कळले असेल

त्याचे दु:ख क्वचित कुणी पहिले असेल

आम्ही आमच्या आजच्या फुटपट्टीने

मोजू पाहतो त्याची उंची

आणि स्त्रीमुक्तीच्या परिभाषेत

पकडू पाहतो त्याची कृती

जी वाटते आम्हाला

भयंकर अन्यायी अक्षमाशील

मग आम्ही करतो निषेध

त्याच्या निर्णयांचा ,धोरणांचा ,कृतीचा

माझे म्हणणे एवढेच आहे

रामाला राम म्हणून पाहावे

देवत्वाच्या कोनाड्यातून क्षणभर काढून

आपला मित्र सखा बंधू म्हणून

त्याच्या जीवना कडे पाहावे

त्याचे दु:ख समजून घ्यावे

आणि तरीही तुमची मते तीच राहिली

तर तुम्ही न पुसणाऱ्या अक्षरांचे

शिलालेख आहात

एवढेच मी म्हणेन

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

http://kavitesathikavita.blogspot.in 

श्रीरामचंद्र आणि मी

श्रीरामचंद्र आणि मी

**************

इयत्ता  ४ थीत असतांना

श्रीरामचंद्र मला भेटले

लायब्ररीतील मुलांच्या गोष्टीच्या पुस्तकात .

सात आठ भागातील ते पुस्तक

त्याने माझे आयुष्य उजळून गेले

प्रभू श्रीरामचंद्र माझ्या हृदयात खोलवर जावून बसले

आता  ४० वर्ष उलटून गेली तरीही

ते तिथून मुळीच हललेले नाहीत  

भक्ती कळायचे वय नव्हते ते

पण देव याहून वेगळा असूच शकत नाही

हे तेव्हा कळलेले तथ्य

जीवनातील प्रत्येक वळणावर

अधिकाधिक स्पष्ट आणि दृढ होत गेले

तसे देवाकडे काही मागायचे नसते

हे कळून ही देवाकडे सतत

काही न काही मागत राहिलो मी

दत्ताकडे वैराग्य मागितले

हनुमंताकडे भक्ती

कृष्णाकडे प्रेम मागितले

शिवाकडे ज्ञान

गणेशाकडे बुद्धी

पण रामाकडे काय मागितले 

हे आठवू लागताच 

लक्षात आले  

रामाकडे काही मागावे लागलेच नाही

रामचरीत्रातील प्रत्येक कथा

जीवन शिकवत होती

काहीतरी देत होती मला

श्रीरामाने मातृपितृ भक्ती शिकवली

बंधू प्रेम दाखविले

मित्रप्रेम हृदयी ठसवले

पत्नी प्रेमासाठी सर्वस्व पणाला लावयाची

निरतिशय प्रेमाची सीमा दाखवली

दृढता अन सत्यनिष्ठा दिली

औदार्य दिले करुणा दिली

कर्तव्य कठोरता सांगितली

निर्मोहता बिंबवली

ज्ञान शौर्य नम्रता धाडस

प्रसंगावधान समयसूचकता

अश्या अनंत गुणराशीचा सागर समोर ठेवला

या दोन हाताच्या ओंजळीत नाही भरता आले सारे

मनाची क्षमता संस्कारांच्या मर्यादा या फटीतून

खूप काही ओघळून गेलेही  

पण तरीही कळत न कळत या गुणांचे

काही कण हाती आले

त्यांनी जीवन भरून पावले  

प्रभू जर मला भेटले नसते

तर कदाचित मी राहत असतो आज

अश्याच एका लंकेत

स्वार्थाच्या लोभाच्या पापाच्या

अहंकार आणि व्यभिचाराच्या

मी अनंत ऋणी आहे

त्या भेटीचा त्या पुस्तकांचा

अन प्रभू श्रीरामचंद्रांच्या करुणेचा !!

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in/