पाहिली पंढरी

पाहिली पंढरी

***********

पाहिले सुंदर रूप विठोबाचे 

दिठी अमृताचे पान केले ॥१

पाहिली पंढरी भक्त मांदियाळी 

जीवाला भेटली जिवलग ॥२

रम्य चंद्रभागा पाहिली मी अगा 

हृदय तरंगा उधाण ये ॥३

पायरी नाम्याची स्मृती चोखोबाची 

मूर्त पुंडलिकाची पाहियली ॥४

पाहिला अपार भावाचा सागर 

जल कणभर झालो तिथे ॥५

काय सांगू मात तया दर्शनाची 

तृप्ती या मनाची नच होई ॥६

आगा विठुराया वाटे तुझ्या पाया 

विक्रांत ही काया सरो जावी ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

पदस्पर्श

पदस्पर्श

*******

तुझ्या पायावरी ठेवीला मी माथा 

अजूनही खरे न वाटते या चित्ता

रुजुनिया स्पर्श हुळहुळे भाल

 स्तब्ध झाले मन यंत्रवत चाल 

अगा त्या पदात स्पर्श ज्ञानदेव 

 तुकाराम एकनाथ नामदेव 

आणिक कित्येक संत भागवत 

अनंत भाविक कोटी कोटी भक्त

जुळलो तयांशी एकतान होत

सुख दाटूनिया आले अंतरात

साऱ्या पंढरीत झालो भाग्यवंत

 लोटली रे युगे एका त्या क्षणात

विक्रांत कृतार्थ भेटली पावुले 

पंढरीचे सुख मज कळू आले

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

दर्शन हेळा मात्रे

दर्शन हेळा मात्रे

************

पायावरी माथा होता

माथेकरी कुठे होता 

क्षण काळ हरवला 

क्षण सर्वव्यापी होता ॥

युगे युगे म्हणतात 

हरवले ते क्षणात 

ओळख की अनोळख 

विचारता कुठे होता ॥

मनपण हरवले 

देहाचेही भान गेले 

जणू शून्य साठवले 

जरी पाठी धक्का होता ॥

सावळीच मूर्ती परी 

कोंदाटली आभा होती 

कुणा ठाव काय इथे 

स्पर्श परिसाचा होता ॥

काही देही कोसळले 

काही चित्ती उमटले 

एक मिती उघडून 

कुणी तो हसत होता ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ . 

पालखी

पालखी

******

पालखी हालते  पालखी डोलते

भजन चालते विठोबाचे ॥१

राम कृष्ण हरी घोष निनादतो 

टाळ दणाणतो भाविकांचा ॥२

ज्ञानोबा तुकोबा मृदुंग बोलतो 

हात कडाडतो वैष्णवांचा ॥३

पाऊल पडते रिंगण चालते 

चित्त हरपते नाद लयी ॥४

पालखीत माय कौतुके पाहते

प्रेम उधळते मायातीत ॥५

पाहता काळीज प्रेमे धडाडते 

डोळ्यात लोटते महासुख ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

येवो कळवळा

येवो कळवळा

***********

विटल्या सुखाचा 

मनात कल्लोळ 

वाहती ओघळ

नको ते रे ॥१

कैसे मज देवा 

असे फसविले 

संसारी गोवले 

असक्तीच्या॥२

धनदारा सुत 

ठेविले मानात 

ठकविण्या हात 

कोणा ऐसा ॥३

चोरले आयुष्य 

भजना वाचून 

माप ते देऊन  

तोट्यातले॥४

तुझिया मायचे

कळू ये लाघव

परंतु उपाव

सापडेना ॥५

तुझिया वाचून 

तारी अन्य कोण 

म्हणून शरण 

येई तुज ॥६

विक्रांत फुंकतो

दिवाळे विठ्ठला 

येवो कळवळा 

आता तरी ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘१३३

लळा

लळा

****

असा कसा लळा

तुझा रे विठ्ठला 

लागला जीवाला 

नच कळे ॥१

जरी भक्ती उणा 

जाणे तुझ्या खुणा

रूप डोळीयांना 

भिजवते ॥२

तुझ्या रावुळात 

होतो असा सान

मज आठवण 

नये माझी ॥३

तुझ्या दर्शनात 

कोण कुणा पाही

कोण कुणा घेई

हृदयात ॥४

ज्ञानोबाचे शब्द 

झरती मनात 

विक्रांत सुखात 

डोलतसे ॥५ .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘

पाय माघारी वळता

पाय माघारी वळता

***************

पाय माघारी वळता 

जीव खंतावला माझा 

का रे विठ्ठला रुसला 

मज दिलीस तू सजा 

जीवा उदार होऊन 

वाटे चालावे त्या पथी 

कोणासाठी जपू आता 

वाटे ओवाळावी कुडी 

माझे माऊली कान्हाई 

झालो बहुत हिंपुटी

जीव लागेना कुठेच

सहावेना ताटातुटी 

मन जाणे तुजवीण 

जरी रिता  नाही ठाव

देई भक्तांची संगती

डोळा दिसो तुझे गाव 

***********

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

वेध आषाढीचा

वेध आषाढीचा 

**********

वेध आषाढीचा 

माझिया मनीचा 

विठ्ठल भेटीचा 

नित्य जरी ॥

आमुच्या नशिबी 

कुठली पंढरी 

होणे वारकरी 

भाग्यवान ॥

आम्ही तो चाकर 

माणसे नोकर

गुंतलो संसार 

व्यवहारी ॥

का न कळे पण 

येताच आषाढी 

मनाची या गुढी 

उंच जाय ॥

माझ्या ज्ञानोबाचा 

देव तुकोबाचा 

असंख्य भक्ताचा 

लडिवाळ ॥

तयांचे ते प्रेम 

पाहिले मी देवात 

भाव सावळ्यात

कोंदाटला ॥

भक्ती आकाशात 

ऊर्जा घनदाट 

कृष्ण विठ्ठलात 

आषाढीला 

विक्रांत घरात 

पंढरी मनात

आनंद भोगत 

वारीतला.॥

डॉक्टर विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com

|| विठू दादा ||

भीमेचीया तटा

उभा विठू दादा

रोवूनिया पदा

युगे युगे ||

काळाला करडा

असे त्याचा धाक

पाप वाहे भाक

दूर पळे ||

दु:खात सावूली

धरे डोईवरी

कर्तव्य कसुरी

नावडे त्या  ||

हसतो खेळतो

संगतीने येतो

जीवनाला देतो

अर्थ गोड ||

हाती नसे चक्र

अथवा की गदा

प्रेमाने सर्वदा

मार्ग दावी ||

कृपाळू दयाळू

सदा लोकपाळू

होई कनवाळू

प्रियजना ||

विक्रांत जाणला

हृदयी धरिला

म्हणुनी कळला

काही पथ ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in/

वाटे वैकुंठाच्या जाता

वाटे वैकुंठाच्या जाता

मध्ये पंढरी साजरी

सवे ज्ञानदेव माझा

दाटे सुखाची उकळी

नसे हव्यास मोक्षाचा

आस स्वर्गीय लोकाची

दिव्य भरली भोवती

यात्रा चैतन्य रुपाची

कोण म्हणतो अभंग

कुठे वाजतो मृदंग

टाळ नादात नाचात

सवे सोबती श्रीरंग

मुक्त रांगड्या प्रेमाचा

ओघ वाहतो धबाबा

मुक्ता सोपान निवृत्ती

गळा तुकोबा चोखोबा

व्यर्थ लौकिक सरले

जीव शिवास भेटले

दत्त कृपेने विक्रांत

ऐसे ऐश्वर्य देखिले

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे  

http://kavitesathikavita.blogspot.in/

         

         

आळंदीत

आळंदीत

मिळे प्रसाद अमूप

सुख चैतन्य झंकार

मेघ कोंदाटे मस्तकी

ओघ सहस्त्र अपार

झाली रोमांचित तनु

गंध केशर चंदन

एक गाज अवधूत

आली कानात कुठून

खुण मिळाली विक्रांता

दत्त माझा पांडुरंग

क्षण उजळला मनी

दिव्य झाले अंतरंग

आलो रानोमाळी होतो

आता जाहलो निवांत

दोन दीप एक ज्योत

दिसू लागली रे आत

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavitablogspot.in