भीमेचीया तटा
उभा विठू दादा
रोवूनिया पदा
युगे युगे ||
काळाला करडा
असे त्याचा धाक
पाप वाहे भाक
दूर पळे ||
दु:खात सावूली
धरे डोईवरी
कर्तव्य कसुरी
नावडे त्या ||
हसतो खेळतो
संगतीने येतो
जीवनाला देतो
अर्थ गोड ||
हाती नसे चक्र
अथवा की गदा
प्रेमाने सर्वदा
मार्ग दावी ||
कृपाळू दयाळू
सदा लोकपाळू
होई कनवाळू
प्रियजना ||
विक्रांत जाणला
हृदयी धरिला
म्हणुनी कळला
काही पथ ||
डॉ.विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा