नावीन्य

नावीन्य 

********

नको वाटते काहीच पुन्हा नव्याने करणे 

वाळूचे बांधून किल्ले पुन्हा एकदा मोडणे ॥

तोच तोच खेळ असा पुन्हा पुन्हा खेळणे 

या मनाच्या हुकूमात तीच परेड चालणे 

करण्यात या नवीन, असते जुने मोडणे 

आणि तुटले फुटले बळे विसरून जाणे 

आशेचे हाड माणसा सदोदित पळवते 

मरतानाही स्वर्गामध्ये जागा स्वतःस करते 

नवे असे खरे इथे तर काहीच नसते 

जुन्यालाच पांघरून नवेपण मिरवते 

आहे त्यात तसेच रे स्थिरपणाने राहणे 

येते जाते हरक्षणी जे, ते जगणे पाहणे 

यातून जे उलगडते तेच नवीन असते

बाकी जळमट सारी विचारांचीच असते

नावीण्याचा भ्रम असा मनी जयास कळतो

नावीण्याचा जन्म मग सहज तयात होतो

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ 

तुटले पोळे

तुटले पोळे 

********

मधमाशांचे तुटले पोळे 

तथाकथित संकट टळले 

एक अनार्जित ठेव्याचे 

सुख इथे कुणा मिळाले 

पृथ्वी काय असते रे

इथे फक्त माणसांची 

नच का पशु पक्षी

अन् ती कीटकांची  

कुठला पक्षी कुठला पशु

घर  कुणाचे काय मोडतो 

सौख्यासाठी अन् आपल्या

कुणी कमावले काही लुटतो 

हिंसेची तर ही परमावधी !

ज्ञानी अहिंसक म्हणून मिरवती

तीच  मिटक्या मारत खाती 

सत्व संपन्न त्यास म्हणती

प्रमत्त हुकूमशहागत अन्

रसने ला सादर होती

पोळ्यात मेली पिले हजार 

नाही त्यांचा मनी विचार 

अन् ती राणी माशी बिचारी

पुनः नव्याने मांडे संसार 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

शब्द तुझा

शब्द तुझा

********

सहजच शब्द तुझा 

मजला स्पर्शून जातो 

अचानक वळवाचा 

पाऊस पडून जातो 

होते मृदू मुलायम 

तापलेले पान पान 

कणा कणावर येते 

एक विमुक्त उधान 

मी माझा राहतो ना 

कृष्ण मेघ पांघरतो 

अन् तुझ्या स्मरणात 

मयूर साद घालतो 

थिजलेल्या जगण्याला 

पुन्हा नवी जाग येते 

हरवते दीर्घ रात्र 

पुन्हा प्रभा प्रकाशते 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

वदती अधर

वदती अधर 

*********

ताम्र करडे

रेखीव डोळे

सूर्य किरण

जणू सांडले

आणि तरीही

मवाळ ओले

जणू आताच

व्याकूळ झाले

काही भुरके

तसेच पिंगट

केस कपाळी

होते लहरत

सुरेख तरीही

उदास हसणे

दु:ख थिजले

होते पाहणे

स्वर्गीचीच ती

जणू अप्सरा

प्रिया हरवली

दूर सागरा

त्या विरहाचे

दु:ख शापित

वदती अधर

काही नकळत

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com/

शेजीचे खेळणे

शेजीचे खेळणे

************

शेजीचे खेळणे आणले उसणे

जीव त्या लावणे बरे नाही ॥१

शेजीचे खेळणे शेजीचे घेतले 

दुःख का दाटले मनामध्ये ॥२

जाहला हा खेळ घडी दो घडीचा 

नसून स्वतःचा हक्क काही ॥३

चिंध्याचा बाहुला तुझा ग चांगला 

तयाचा कंटाळा बरा नव्हे ॥४

दुजाच्या खेळण्या जीव हा लावला 

जीवाने भोगला मनस्ताप ॥५

आपले आपण गोड घे करून 

देवाचे हे देणं  समजून ॥६

सुखाचे इंगीत  कळले बाळीला

विठोबा धरला कवळून ॥७

अर्थ उमगला विक्रांत हसला

हव्यास सुटला नसल्याचा ॥८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

तुझे घर

तुझे घर

*******

दूर तुझे घर बंद दरवाजा 

आणि मज सजा प्रतिक्षेची ॥१

नको बोलावूस हरकत नाही 

मज घर नाही असे नाही ॥२

मोडके छप्पर तुटलेल्या भिंती 

कुणी नाही साथी सोबतीला ॥३

तर काय झाले जीवन सरले 

आयुष्य मिटले असे नाही ॥४

इथे धरेवर जगतात जीव 

मरतात जीव असंख्यात  ॥५

एक मी तयात जगतो सुखात 

अर्थ जगण्यात जरी नाही ॥६

आसक्ती देहाची आसक्ती मनाची 

आसक्ती जीवाची जरी मना॥ ७

प्रत्येक फुलाचे कुठे फळ होते 

बीज ते रुजते जन्मावया ॥८

तुझे घर तुला माझे घर मला 

असे जगण्याला सादर मी ॥९

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

सावळा

सावळा

******

सावळे वादळ आले देहावर 

हरवले जग अस्तित्व उधार

सावळे क्षितिज आले धरेवर

नेई  मोहवत सावळा प्रहर

सावळी जाहले सावळ्या मिठीत 

घनगर्द डोह सावळ्या दिठीत

सावळा संभार सावळ्या कपाळी

सावळीच अदा लबाडश्या गाली

सावळेच स्मित सावळ्या ओठात

सावळे अमृत विलग कडात

सावळे आकाश सावळा प्रकाश 

तनमना वेढे सावळ्याचा पाश

प्राण हा सावळा श्वास हा सावळा 

ऐक झाले सारे मिनले आभाळा 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .