सोमवार, १७ फेब्रुवारी, २०२५

वांच्छा

वांच्छा
******
या मनीचे हळू सांगतो 
आई तुझ्या मी कानात 
घे बांधुनी गाठोडे हे 
ठेव तुझ्या फडताळात 

फार काही भार नाही 
अडगळ थोडी होईल ही 
पायाखाली ठेव हवे तर 
भाग्य पदरी पडो ते ही 

घे  क्षणभर  उशाला वा
आसन करून  बसायाला 
तव कारणे देह पडावा 
आशिष देई या जन्माला 

कर पोतेरे सदनामधले 
देई दास्य घर पुसायला 
मी फक्त तुझाच व्हावा 
अन्य नसे वांच्छा मजला 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, १६ फेब्रुवारी, २०२५

बाजार

बाजार
******
आता मी जगतो नाटक कळून 
स्वतःला दावून सुख दुःख ॥

आले गेले धन मान अपमान 
हिशोब पुसून साठवला ॥

जरी माझे इथे मुळी काही नाही 
ध्यान नित्य राही  चित्तात या ॥

लेक बाळ घर सांभाळले सारं
शिक्षण संस्कार देऊनिया ॥

परी ती पाखरं जातील उडून 
चित्ता या म्हणून दार नाही ॥

मित्र गोत्र सारे घडीचे पाहुणे 
आपले वाहणे पाही मन ॥

विक्रांत निघाला दत्ताच्या गावाला 
सोडून भरला बाजार हा ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, १५ फेब्रुवारी, २०२५

गारुडी

गारुडी
*****
द्वैत अद्वैताचे मज नसे भान 
वाचलेले ज्ञान शब्दरूपी ॥१

द्वैत अद्वैतात दिसे मज दत्त 
माझ्या हृदयात विराजित ॥२

मांडूनिया ठाण असे सदोदित 
आहे रे मी दत्त म्हणे जणू ॥ .३

जाणे जो सगुण तोच तो निर्गुण
गुणातीत गूण  स्वरूपाचे ॥४

नामरुपासवे कोंदाटे चैतन्य 
माझे हे मी पण वेटाळून ॥५

तरीही विक्रांता काहीच कळेना
गारुडी डोळ्यांना भुल घाले ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, १४ फेब्रुवारी, २०२५

कोळी

कोळी
*****
एक एक विचाराचा तंतू तंतू विणतांना 
क्षणात ते कोळीजाळे मुखातून काढतांना ॥

हरखला कोळी वेडा आणि विश्वाकार झाला 
माझे पण ऐसे व्याला तंतूमध्ये रिझु गेला  ॥

एक एक विचाराचा तंतू तंतू पाहताना 
हरवले कोळी जाळे स्वस्थानात पुन्हा आला ॥

मनातील तंतु त्याचे तंतूमय जग होते 
तेच त्याचे कारकत्व गंतव्यही तेच होते ॥

मग पक्षी ग्रास झाला सरड्याच्या पोटी गेला 
व्यक्ताव्यक्त जगताचा जड भास फक्त गेला ॥

पक्षी तोच सरडाही शिकार तो शिकारीही
मरणारा मारणारा नव्हते तेथे कोणीही ॥

 नसलेल्या जगताचे असणे पण निमाले
 नसलेपण पुनरपि नाही होत मिरविले ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

गुरुवार, १३ फेब्रुवारी, २०२५

कुबेरास


कुबेरास
******
माझे मज देई तुवा लुटलेले 
बहु सांभाळले महाधन ॥१
गळ्यात बांधून जगात फिरलो 
उशाला निजलो घेऊन जे ॥२
असे बरे नव्हे तुझे हे वागणे 
जीव दुखावणे खाष्टपणे ॥३
आहे कमावले आहे जमवले 
श्रम जे केले रात्रंदिस ॥४
भक्तीचे भांडार ज्ञानाचे ते कोश 
मिळविले खास अभ्यासून ॥५
एकेक रुपया बंदा साठवला 
गाठीला मारला निरंतर ॥६
जर तूच चोर होशील रे देवा 
तर मग ठेवा कुठे ठेवू ॥७
दे बा लवकरी माझे हे घबाड 
सोड रे लबाड चाळा तुझा ॥८
विक्रांत उदास झाला धनावीन 
देतसे लोटून कुबेराला ॥९

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, १२ फेब्रुवारी, २०२५

कुणीतरी

कुणीतरी
*******
कुठेतरी कुणीतरी काय असेल पाहत 
वाट दिनरात माझी प्राण आणून डोळ्यात ॥

कुठेतरी कुणीतरी काय असेल मोजत 
दिस हातावर बोटी मनी व्याकुळ रे होत ॥

कुठेतरी कुणीतरी काय असेल जाणत 
माझे जळते हृदय शोध जन्माचा शाश्वत ॥

कुण्या दुरच्या शहरी आडबाजूच्या गावात 
व्याज जन्माचे कुण्या मज देण्यास परत ॥

माझे जळते प्रारब्ध दशा चालती अज्ञात 
काय असेल संपले मज नाही रे कळत ॥

कुणीतरी कुठेतरी माझे आकाश रे होत
काही कळल्या वाचून मज घेईल मिठीत ॥

कुठेतरी कधीतरी प्राण विसावा तो श्रेष्ठ
सखा जिवलग प्रिय माझा पुरवेल हेत ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, ११ फेब्रुवारी, २०२५

ध्यास


ध्यास
*****
माझ्या जगण्याचे गाणे 
आहे दत्ताविना उणे ॥१

जाता शोधू मी तयाला 
फाटे फुटती पथाला ॥२

गंध दरवळे मनी 
वारा जातो सुखावून ॥३

झाड परी रे ते कुठे 
मज मुळी न दिसते ॥४

चंद्र चकोर मिलनी 
येता मळभ दाटून ॥५

डोळा झरते जीवन 
चिंब भिजते हे मन ॥६

चोची टिटवीचे बळ 
नाही मोजत रे जळ ॥७

प्राण लागले पणाला 
तुझा ध्यास या जीवाला ॥८
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

वांच्छा

वांच्छा ****** या मनीचे हळू सांगतो  आई तुझ्या मी कानात  घे बांधुनी गाठोडे हे  ठेव तुझ्या फडताळात  फार काही भार नाही  अडगळ थोडी ह...