दत्त शोध
शोधतो मंदिरी
शोधतो अंतरी
साधू दरबारी
दत्ता तुला ॥
सापडून खुणा
दत्त सापडेना
आर्तीही मिटेना
काळजाची ॥
दत्त दत्त दत्त
लावूनिया रट
शून्य प्रतिसाद
कारे प्रभू ॥
स्मर्तृगामी प्रभू
तुज लागे बट्टा
देवा गुरुदत्ता
बरा नव्हे ॥
दत्ता विना रिक्त
म्हणवितो भक्त
व्यर्थ गेले उक्त
नाम तुझे ॥
विक्रांत उदास
चर काळजात
वेदना जपत
पदी राही ॥
डॉ .विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
धाव घेई दत्ता
********
आता लवकरी
धाव घेई दत्ता
अनाथांच्या नाथा
अवधूता
येता तुझ्याकडे
लोटू नको दूर
देई पायावर
ठाव मला
संपले जीवन
क्षीण झाले प्राण
परी तुजविण
थारा नाही
नाही भरवसा
पुढल्या क्षणाचा
लोभ जगताचा
व्यर्थ वाटे
पोखरला वृक्ष
काळ कीटकांनी
गेला ओसरूनी
बहरही
चार श्वासांची या
सुमने शिणली
तुझ्या पाऊली
वाहू देरे
विक्रांत शरण
भावभक्ती विना
पडून चरणा
राहू दे रे
डॉ .विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
मंजूर मजला
*********
तुज काय देऊ
मज ना कळते
तुज काय बोलू
मज ना वळते
या खुळ्या मनाचे
उनाड पाखरू
सदैव तुलाच
केवळ स्मरते
छंद तुझा मज
बंध तुझे मज
रे खेचून नेती
मुळी ना ऐकती
तुजसाठी पुन:
जनन घडावे
या अवनीतच
सतत रुजावे
मंजूर मजला
बंधन इथले
संग हवा तव
मीपण नसले
डॉ .विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
पगड्यांची भांडणे
***********
पगड्यांची भांडणे
खरंतर पगड्यांची नसतात
मतांवर डोळा ठेवलेल्या
त्या धूर्त चाली असतात
माझी पगडी मोठी झाली
त्यांची पगडी पडली खाली
कशी खासी मस्त जिरवली . . .
छान साली भांडणे लागली .
तुम्ही तर फुटलेच पाहिजे
एकमेकाला पाहिजे मारले
जे फायद्याचे त्यांनी तर
सदा सदा हवेच जिंकले
बाकी त्यांची पापे विसरा
दरोडे अन् लुटी दडवा
पण त्यांची पगडी मात्र
तेवढी लोकहो ध्यानी ठेवा
शीर सलामत तो पगडी पचास
हे ही बाकी खरे आहे
अन् टाळण्यासाठी सासुरवास
मिळेल ते ही बरे आहे.
डॉ .विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
तूच ...
*****
तुच माझे स्वप्न आहे
चांदण्यात सजलेले
तुच माझे गाणे आहे
शब्द लेणी कोरलेले
तूच वेडी कांक्षा माझी
रात्रंदिन वाहिलेली
तू तितिक्षा जीवनात
सदा उरी साहिलेली
तूच तप्त तप आहे
डोळीयात मांडलेले
नाव तुझे ओठी माझ्या
प्राण तुला वाहिलेले
तूच सूर्य नभातील
कणकण व्यापलेला
तूच आत बाहेर तू
जाणूनी न जाणलेला
सांगणे काहीच नाही
मागणे आणिक काही
तृप्त असा तुझ्यात मी
वेगळे काहीच नाही
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
kavitesathikavita.blogspot.in
जलदा ओंकारा
निळूल्या सागरी
सावळी साऊली
हर्षाच्या पावुली
वर्षा आली
सरला वणवा
सरली काहिली
आतूरही झाली
अवनी सारी
मोडली बांधली
घरटी कावळी
मोरनी धावली
रिंगणात
आता बरसेल
प्रिय घननिळ
सुखाने भरेल
जीव सारा
निरपेक्ष कृपा
करिसी अनंता
सृष्टीची ही सत्ता
म्हणउनी
जलदा ओंकारा
उदारा कृपाळा
नमूं कोटी वेळा
प्रभू तुला
डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
सांज मैफिल
खूप खूप वर्षांनी
जुन्या मित्रांच्या कोंडाळ्यात
गावाच्या वेशीवर
असतांना भटकत
आठवणींचे मोहळ
असतांना जागवत
येऊन ठेपली सांजवेळ
प्रकाश वस्त्र आवरत
अशोक गप्प्या राजू दिलीप
किती बोलू किती सांगू
असंख्य घटना शब्द कथा
प्रत्येकाच्या गाठोडित
पाखरांची किलबिल हळू होत गेली
विंचरणेची खळखळ जाणवू लागली
दूरवर स्टँडवरचे दिवे लागले
अन् मित्रांचे पाय घराकडे वळू लागले
त्या संध्याकाळी
आम्ही वाटलेली असतात
हरवून गेलेली कित्येक वर्ष
भरलेल्या असतात
अनेक रिकाम्या जागा
अन सोडवलेली
कित्येक अधुरी उदाहरण
ते बाक ती शाळा ती घंटा
ते खेळ ते क्रीडांगण तो धिंगाना
एका सांजेत उलगडलेले सारे बालपण
तो पूल ते पाणी तो वारा
त्या गप्पा ते हास्य त्या टाळ्या
या सार्‍यांचे जणू
एक रसरशीत तैलचित्रच
होऊन बसले आहे मनात
भूतकाळाच्या दिवाणखान्यात
अन कुठल्यातरी निवांत क्षणी
पडताच त्यावर नजर
ओघळतात त्यातून अजूनही
तेच ते निरागस मैत्रीचे रंग
गहिऱ्या सांजरंगात मिसळून
गप्पांच्या मैफिलीचा कलौळ
टाकतो आसमंत भरून
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
Http://kavitesathikavita.blogspot.in
