शनिवार, २७ जुलै, २०२४

जीवलगा विन

जीवलगा विन
************
देहास बांधले या ते 
नव्हतेच माझे नाते 
देहधर्मा जागलेले
आदीम संस्कार होते ॥१
येताच फुले वेलीस 
जपणे तयास होते 
वाघीण धेनू वा घार 
मातृत्व एक असते ॥२
ते स्पर्श नको नकोसे
परके अजून खोटे 
ते शब्द ओल नसले 
बाजार घरात होते॥३
मनी आस ही कुणाची 
अजूनही आत जळते 
स्मरतात कुणा कधी 
गात्रात वीज पेटते ॥४
ही असेलही वंचना 
कुणी काहीकाही म्हणा 
जिवलगा विन जन्म 
तो मिळू नयेच कुणा ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, २६ जुलै, २०२४

स्पष्ट सूचना

स्पष्ट सूचना
******
मागील सूचना सटीक होत्या 
आताही तशाच आहेत .
पुढील सूचना वेगळ्या शब्दात
पण त्याच राहणार आहेत .

कारण सूचनांना आकृतीबंध नसतात
सूचना अवलंबून असतात 
देणाऱ्याच्या मनस्थितीवर
आणि उद्भवणाऱ्या परिस्थितीवर
वस्तुस्थितीचे आणि त्याचे
काही संबंध नसतात .

सर्व सुचनेचे ध्येय एकच असते
संसार चालवायचा कमीत कमी खर्चात 
फाटके तुटके घालू नका 
पण नवीन मात्र घेऊ नका
शिळे पाके खाऊ नका
पण ताजे आणून जेऊ नका
नोकर चाकर ठेऊ नका 
घर खराब होऊ देऊ नका

थोडक्यात
लग्न काही करू नका 
बायको घरी आणू नका 
पोरे होऊ देऊ नका
पण संसार मात्र टाकू नका

तुम्हीच जा बाजारात 
तुम्हीच स्वयंपाक करा 
भांडीकुंडी साफ करा 
झाडू पोछा सारा मारा
आणि रात्री छताकडे 
पाहत पाहत डोळे मिटा .

सूचना तशा स्पष्ट आहेत
दोन ओळीतील रिकाम्या जागेत
स्पष्टपणे दिलेल्या आहेत .
जे वाचतील त्याला कळतील 
बाकी सारे बोंबलत बसतील
अन पुन्हा पुन्हा सूचनाचे 
डोंगर  मात्र उपशीत राहतील

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, २४ जुलै, २०२४

बस थांब्यावर


थांब्यावर
*******
एक दिवस अचानक ती
हायवेच्या बस थांब्यावर 
दिसली मला उभी रस्त्यावर
 घेऊन बॅग खांद्यावर 
थोडी  दिसत होतीअस्वस्थ 
बेचैनीही होती चेहऱ्यावर 
पुन्हा पुन्हा तिची नजर 
जात होती घड्याळावर

काही क्षण मनात भिरभिर 
थांबावे की जावे पुढे 
काय म्हणावे काय सांगावे
कळल्या वाचून द्विधा मी होवून
परंतु का न कळे
 पाय नाहीच पडले ब्रेकवर 
अन हात राहिले एक्सीलेटरवर 
गतीवर त्या होऊन स्वार 
गेलो थोडा मी दूरवर 
मग  डाव्या बाजूचा मिरर 
पाहणे टाळीत गाडी हाकीत
तसाच आपल्या ड्युटीवर

किती छान ती दिसते अजून
 ड्रेस सेन्स नसल्या वाचून
 केस तसेच पिंगट काळे 
चष्म्या मागील घारे डोळे
 पण लाली हसऱ्या गाली 
थोडी फिकट होती झाली 

गेले होते धागे सुटून
गाठी काही बसल्या वाचून  
जखमाही गेलेल्या भरून 
व्रणही ते केव्हाच मिटून 
कथा सुरू झाल्या वाचून 
गोष्ट गेली होती संपून

पण तरीही दुसऱ्या दिवशी 
त्या थांब्यावर
का गाडीची गती मंदावली 
खुळी नजर जरा विखुरली 
हातालाही कळले नाही 
पायालाही कळले नाही 
उरी श्वास  का जडावले 
मनाला या वळले नाही .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, २३ जुलै, २०२४

व्यापूनिया

व्यापूनिया
********
व्यापूनिया जीवनाला
तू अशी राहिली आहेस 
मज चिंब चिंब करणारा 
तू आषाढ झाली आहेस ॥

आयुष्याचे गणित मज
कधीच कळले नाही
वजाबाकीत प्राक्तनाच्या 
तू नशीब झालीआहेस ॥

आकडे बदलती दिवसाचे 
पण सूत्र बदलत नाही 
तीच होऊन सांज सकाळ 
तू मनात ठसली आहेस ॥

येतात ऋतू नि जातात
रंग नभाचे बदलतात 
स्मृतीमध्ये घन मेघांच्या 
तू चंद्रकोर झाली आहेस ॥

किती भेटले मित्र मैत्रिणी 
आठवतात कधी कुणी 
मनी कायम रुणझुणती
तू गुणगुण झाली आहेस ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, २२ जुलै, २०२४


आत्मभान

********

आत्मभान यावे ।हृदयी ठरावे 

चित्तात वसावे ।अनुभवे।।

हीच तळमळ ।लागली जीवाला 

म्हणुनी धावला ।जीवराव।।

परी ठायी ठायी।लागली वळणे

सुखाचे छळणे।लाघवी ते।।

जीवन हा योग।कळल्यावाचूनी।

गुह्य उघडुनी।कोण दावी।।

*****

 डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

रविवार, २१ जुलै, २०२४

म्हातारपण


म्हातारपण
********
स्वीकारून आपले म्हातारपण 
उतरावी आपण आपली उतरण .
आधी चढ मग उतार
हा जगताचा आहे नियम 
सूर्य सुद्धा त्याला अपवाद नाही
सांज होतात बुडून जाई

पाय थकलेले असतात 
सांधे गंजलेले असतात 
त्रास तर होणारच .
तोही सोसायचा असतो .
उरलेला मार्ग पार करायचा असतो
रस्ता तर रडत कुरकुरत ही 
पार करता येतो 
हसत खेळत गप्पा मारत ही
पार करता येतो .

कधी  कुठला मुक्काम शेवटचा
कुणालाही माहित नसतो
किती उरलेत श्वास कुणाचे 
कुणीही जाणत नसतो
पण त्याची पर्वा का करावी
दौलत या क्षणाची का न लुटावी

गाथा गीता ज्ञानेश्वरी भागवत 
नाही तुम्हाला आवडत 
तरी नाही हरकत 
मित्र-मैत्रिणी निसर्ग पुस्तक 
यात राहावेसे वाटते रंगत 
अहो अध्यात्मही काही  
वेगळे नाही सांगत

ज्यात निर्भळ आनंद वाटतो 
ज्यात निर्मळ आनंद जन्मतो 
तेच फक्त करा
कारण आनंद हीच जीवनाची 
खरीखुरी अभिव्यक्ती असते
चढणे उतरणे संपणे ही तर 
कालचक्राची अपरिहार्यता असते .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 




जीवलगा विन

जीवलगा विन ************ देहास बांधले या ते  नव्हतेच माझे नाते  देहधर्मा जागलेले आदीम संस्कार होते ॥१ येताच फुले वेलीस  जपणे तयास...