अनर्घ्य
******
दत्त आगीचा पर्वत दत्त दर्याचे उधाण दत्त वनवा कृपेचा घेत असे रे गिळून
दत्त नाही पोरखेळ कुणी जाता जाता केला
दत्त संपूर्ण सतत जन्म पणाला लावला
दत्त समर्पण फक्त नाही नवस सायस
दत्त निरपेक्ष भक्ती दत्त पेटलेली आस
दत्त नाही लडिवाळ उगा रंगलेला खेळ
दत्त पेटलेली धूनी तप त्याग सर्व काळ
दत्त दावी कधी कुणा स्वर्ग वैभव तुकडे
त्यात रमती फसती मूर्ख अजागळ वेडे
रत्न फेकून अनर्घ्य गळा बांधती कोळसे
भाग्य महासुखराशी तया कळणार कैसे
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️ .