जीवन लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा
जीवन लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा

शुक्रवार, १९ सप्टेंबर, २०२५

ठसा (CLHIV)

ठसा (CLHIV)
************
मृत्यूचा ठसा देहावर उमटूनही 
जन्मलेले जीवन 
हसते प्रसन्नतेने खेळते आनंदाने 
जगते सुखाने 
कारण तो ठसा म्हणजे 
नसते मरण 
इथे असते केवळ जीवन
कालातीत 
या क्षणात संपूर्ण 
थोडीशी इच्छा थोडे नियोजन
थोडी औषध थोडेसे विज्ञान
येते मदतीला अन्
विरत जातो तो शापित ठसा 
जणू नसल्यागत नगण्य होत 
वेगळी असतात तिथली आव्हान 
दुःखही येतात सावली होऊन 
अन् मर्यादा आखून 
नियम पाळून 
जगावे लागते हे ही खरे 
पण एक चैतन्य भरले
संपूर्ण जीवन असणे हातात   
याहून श्रेष्ठ गोष्ट 
कुठलीच नाही जगात 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, १९ जुलै, २०२५

साद

साद
*****

माझ्या मनातील माती मज आभाळ मागते
ती दलदल रोजची थोडी कोरड मागते

लाखो पाऊले मनात नीट मोजता ना येते 
पाणी भरले खळगे कुणी ओळखू ना येते 

कुणी नाचले खेळले कुणी सहजची आले 
कुणी कोरूनी बोटांनी चित्र काही रेखाटले

खेळ चिखलाचा परी किती किती खेळायचा 
ऋतू बदलून जाता पुन्हा फुफाटा व्हायचा 
 
जरी मागतो आकाश तरी जाणे तोही खेळ
वीज  पाऊस आभाळ गती नेसलेला काळ 

त्याची अलिप्तता पण मना भुरळ घालते 
वाट नसलेली वाट साद जीवनास देते 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, २७ जून, २०२५

जीवन अपघात

जीवन
******
स्वप्न नभीचे होते कालचे 
आज तयाचे भान नाही 

विश्व उद्याचे होते सुखाचे 
पण तयाचे चिन्ह नाही 

जग धावते चक्र चालते 
नभी पांगते अभ्र काही 

परी कुणाला काय कळला 
व्यर्थ  शिणला शोध तो ही 

ये रे धावून घे रे पाहून 
गेल्या निघून दिशा दाही 

भोग विझले योग हरले 
हाती उरले शून्य पाही 

नसे हातात काही विक्रांत 
असे अपघात जीवनही

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

शुक्रवार, २० जून, २०२५

स्वीकार

स्वीकार 
*******
दुःखांच्या आठवणी नि सुखाच्या हुलकावणी 
यात कधी जिंदगानी नच जावी हरवूनी ॥१

जेव्हा जेव्हा उदास त्या स्मृती येतात दाटूनी 
झपाटूनी तन मन जाती उध्वस्त करूनी ॥२

समोर उभा वसंत मग जातो कोमेजूनी 
रक्त गोठवतो हिम राहतो विश्व व्यापूनी ॥३

मग त्या जीवा सुरेल आठवत नाही गाणी 
आक्रोशाचे सूर उरी जन्म भरे आसवांनी ॥४

आहे त्याच्या स्वीकारात कृपा येतसे घडूनी
सारे जीवन आनंदे जाते क्षणात भरुनी ॥५

क्षणोक्षणी नटणारे ऋतू येती बहरूनी 
प्रत्येक पुनव जाते अमावस्या सुखावूनी ॥६

प्रत्येक नाते सुखाने येते मग बहरूनी 
अढी मना मनातील जाते क्षणात पूसूनी ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

सोमवार, २० मे, २०२४

घेई जगून

घेई जगून
**********
आपण ठरवले तसेच 
जर जीवन झाले असते 
ठोकताळे आराखडे 
पक्के बसले असते 
तर जीवन काय ते 
जीवन उरले असते

असेच व्हावे तसेच काही 
वाटत असते ज्याला त्याला 
पण जे हवे तेच मिळते 
कधी सांगा काय कुणाला 

पाडाचा तो पहिला आंबा 
बहुदा मिळतो कावळ्याला 
अन् पूनवेचे टिपूर चांदणे 
दिवाभिताच्या नशिबाला 

वाटा दिसती वळणे चुकती
पुन्हा मागुती येणे घडते
परतण्यात ती हार नसते
नवे क्षितिज तुझेच असते

 काच तुटते भांडे फुटते 
पुन्हा वितळूनी नवीन होते 
ऋतूचक्रा मधून  फिरते 
जीवन जगण्यासाठीअसते

दुःख वेदना कधी होईल 
जिवलगही सोडून जातील
परी व्यथेची करून चिता 
जळत जिणे असे मूर्खता 

कुठे मधाळ गोडी लागली 
कुठे जहाल शिवी मिळाली 
कुठे मवाळ बोल ऐकली 
कुठे मौनात मिठी फुलली 

क्षण जे येतील वाट्याला 
घेई जगून त्याच क्षणाला
 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, २८ एप्रिल, २०२४

घ्यावे जगून

घेई जगून
********

जाण्याआधी हातातून 
जीवन आपल्या निसटून 
आषाढाचा पाऊस होऊन
धुंदपणे  घ्यावे जगून 

क्षणोक्षणी आनंदाचे 
झरे येतात उफाळून
 दगड थोडे माती थोडी 
ठेव जरा बाजूस करुन . 

फार काही अवघड नाही 
फक्त प्रवाही वाहत राही 
प्रवाहातील प्रतिबिंबात 
हरखून आणि हरवून जाई 

मैत्र भेटतील कधी जीवाचे 
जीव त्यावर देई उधळून 
सुखदुःखाचे क्षण इवले 
घे तयाला घट्ट कवळून 

भय पापाचे अन पुण्याचे 
होत निरागस दे उधळून 
पद प्रतिष्ठा जा विसरून 
आनंदाचा कण तू होऊन 

जे लाभले त्या कृतज्ञ होऊन 
जे गेले त्या निरोप देऊन 
या क्षणातील चिरंतनाशी 
नाते आपले घेई जुळवून

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, २६ सप्टेंबर, २०२३

साठी



साठी 
******
जरी साठी आली गाठी 
नाही आठी कपाळाला ॥१

कधी व्यथा पाठी पोटी 
नाही चित्ती आटाआटी ॥२

आले ऋण गेले ऋण 
हाती धन ठणठण ॥३

छान पैकी जगलो की
अहो नवकी शंका नाही ॥४

मनी गाणी मित्र जनी
शत्रु कुणी सुद्धा नाही ॥५

अन ऐक बात पक्की
वजाबाकी कुठे नाही ॥६

तर मग माझे जग
तगमग शुन्य पाही ॥७

जगण्यात सदोदीत
हा विक्रांत मस्त राही॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ .


सोमवार, ११ सप्टेंबर, २०२३

स्वप्न


जीवन
****

जेव्हा हरवतील तुझी स्वप्न 
आणि जागेपणात होरपळेल जगणं
तेव्हा नकोस देऊ तू दोष कुणाला
स्वतःला तिला अथवा जगण्याला
किंवा त्या खुळ्या स्वप्नाला
तुझे जीवन अथवा त्याचे जीवन
तुझे स्वप्न आणि त्याचे स्वप्न 
सगळी सारखीच असतात 
चेहरे बदलतात देह बदलतात 
मन तशीच असतात 
नदी बदलते पाणी बदलते पण 
वलय तशीच असतात 
थोडक्यात तुझे स्वतःचे इथे काहीच नसते 
ना सुख असते ना दुःख असते 
सुखदुःखात हिंदकळणारे मनही तुझे नसते 
इथे केवळ जीवन असते 
जगण्याच्या नाट्याला पार्श्वभूमी प्रदान करणारे 
तुझा प्रवेश त्याने ठरवून ठरवलेला असतो 
आणि तुझे गंतव्य सुद्धा

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 

मंगळवार, ८ ऑगस्ट, २०२३

जीवना

जीवना
******
नक्षत्रांनी ठरवलेले भाग्य 
आणि ग्रहांनी मांडलेले सौख्य 
खरे असतात की नाही ठाऊक नाही 
पण जगण्याच्या अंगणात पडलेल्या  
या काचा कवड्या वेचतांना 
आणि सांभाळतांना झालेला आनंद 
तो कुठल्याही पत्रिकेत मांडता येत नाही 
ते मातीमध्ये मळलेले हात 
धुळींनी भरलेले कपडे 
किती अनमोल असतात 
हे कुठलेही जवाहरला कळत नाही 
खरंच का प्रारब्धाने भेटतात 
हे सवंगडी मित्र मैत्रिणी 
नाव गाव चेहरे वेगळे असतात 
तरीही प्रत्येकाच्या जीवनात 
बहरतात हे वर्षा ऋतू 
भक्तीशिवाय मिळणारी 
तपस्येविना फलद्रूप होणारी 
ही कुणाची कृपा असावी ..
तना मनाला निववणारा 
न मागता मिळणारा 
हा कुणाचा प्रसाद असावा ..
जीवना तू खरच सुंदर आहेस
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘

शनिवार, ५ ऑगस्ट, २०२३

लज्जत

लज्जत
*******

माझ्या तथाकथित 
दुःखाबद्दल  
माझ्याशी हुज्जत 
घालणाऱ्या कविता 

जेव्हा उतरतात 
संध्याकाळी खाली
माझ्या घराच्या छतातून 
दाटणाऱ्या अंधाराचा हात धरून
वा येतात स्मृतीच्या अडगळीतून 
मनाचे कवाड उघडून 
रेंगाळत दबकत धूर्तपणे 
किंवा आक्रमक आगावू पणाने 
अन् पसरु पाहतात सभोवताली 
माझे अस्तिव गिळून 

मी  त्यांना पकडतो अन्
टाकतो  बुडवून 
चहाच्या कपात 
मग पितो चवीचवीने 
हलकेच फुंकर मारत 

खरच सांगतो 
तो चहा खूपच चविष्ट असतो 

मला ठाऊक आहे 
कविताची हुज्जत कधीच 
थांबणार नाही 
आणि चहाची तलपही 
सरणार नाही

अर्थातच तोवर
सुख दुःखाला कवटाळून 
असोशीने जगणाऱ्या झिंगणाऱ्या 
जीवनाची लज्जतही
मिटणार नाही 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘

शुक्रवार, ४ ऑगस्ट, २०२३

काय चूक अन्

काय चुक अन ....
***********
काय चूक अन् काय बरोबर 
कुणास कधी कळते काय ?

आकाशाच्या डोक्यावर 
कोण देतो कधी पाय ?

का कधी अन असे कशाला 
प्रश्न उगा का हवे पडायला ?

आभाळ भरते पडते पाणी 
मनी उमलती उगाच गाणी 

या साऱ्याला अर्थ असतो 
ज्याला दिसतो त्याला दिसतो 

कुणा पाहुनी मन हरखते 
बोलून कुणाशी मन उमलते 

नाते नसते तरीही असते 
उगाच का मग सुख वाटते 

जगणे म्हणजे असते जगणे 
ऊन कोवळे टिपूर चांदणे 

जगून घ्यावे क्षण हातातले 
उधळीत मोती ओंजळ भरले
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘

बुधवार, ८ फेब्रुवारी, २०२३

जीवन

जीवन
*****
सर्वच गोष्टींना शेवट असतो 
सुंदर असो वाईट असो 
प्रिय असो अप्रिय असो 
रामायण ही संपते कधी 
महाभारतही संपते 
औरंग्या मरतो कधी 
जातो पापी अफजलही 
हृदयस्थ छत्रपती ही 
जातात जगत सोडूनी
ज्ञानदेव तुकाराम 
नामदेवादी संत मंडळी 
रामदास ब्रह्मचैतन्य 
संपवतात यात्रा आपली 
****
होय विक्रांत तुझीही 
यात्रा आता संपत आली 
एकदा चित्र पुसल्यावर 
ते चांगले होते की वाईट 
कोणालाच फरक पडत नाही 
त्या चित्रालाही 
ते चितारलें जाणे 
ते मिरवणे 
आणि पुसले जाणे 
या कणभर कालक्रमात 
घडते जगणे 
बस तेवढेच 
तेच असते असणे 
त्या अगोदर अन नंतरही 
असतो कागद असतो फळा 
असते पेन्सिल असतो खडू 
असण्यावरतीच हे असणे अवतरते 
असणे होऊन ही नसणे होते
ही निरंतराची 
बुद्धीच्या कक्षेत न येणारी 
व्यापकता पाहता पाहता 
सोडून देते बुद्धी आपले शोधणे 
आणि होते शरणागत 
प्राप्त जीवनाला 
सोडून मोकळे हात 
करून मोकळे अस्तित्व 
अन् मग जीवन 
जगते  जीवन
होवून जीवन

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ 

शुक्रवार, ५ ऑगस्ट, २०२२

वैरी

वैरी
****
देहाची ही वाट देहाच्या गावाला 
जातसे वळून सुखाच्या डोहाला 
हिरव्या जाळीत पिकलेली फळे 
आंबट वा गोड रुचिर मधाळे 
थांबणार पाय वळणार हात 
घेता ओंजळीत कैसी रीत भात 
कधी जाता भेटे बकुळीची सडा 
वेचतांना फुले जीव होतो वेडा 
हसू देत कुणी बघू देत कुणी 
छातीत भरुनी  घ्यावी ती हुंगुनी 
फळ फुले पाने बहराचे गाणे 
पहावे ऐकावे म्हणावे प्रेमाने 
सुख नाकारून आनंद मारून 
कर्म दरिद्री तो जातसे निघून 
तयाला कैसे रे कळेल जीवन
घेतो जो वैरी स्वत:ला करून

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

सोमवार, ७ मार्च, २०२२

माझे जगणे .


माझे जगणे
*********
दरवळतो मधुमास भोवती 
सरता सरत नाही
हि गोडी जीवनाची या 
मिटता मिटत नाही ॥१॥

ते वर्ख मनाच्या पंखाचे 
दिशात फाकती दाही 
रस रूप गंध टिपतांना 
मी माझा राहत नाही ॥२॥

या सुखे मृदू झंकारती 
मनी लक्ष लक्ष तारा 
कंपणे देह मनातील 
घेवून जातो वारा ॥३॥

फुलतात तराणे नुतन 
होताच ऋतुंचे आगमन 
हा कण कण भारावून
घेतो तया अलिंगून ॥४॥

जगण्यास भरून जे सर्व
ते सदा जाणवे स्पंदन 
उरी भक्ती प्रीती होवून 
शब्दांनी भरते अंगण ॥५॥

हे जगणे इतुके सुंदर की
वाटते जगास वाटावे 
होवून घनगर्द निळा मी
या अणुरेणूवर बरसावे ॥६॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘












शुक्रवार, ४ मार्च, २०२२

झाड होणे

झाड होणे
*****
स्वप्नांच्या पलीकडे 
आता मी आलो आहे 
पण मन 
अजूनही तिथेच आहे 
स्वप्नात अडकलेले  

स्वप्न मी सोडली 
असेही म्हणू शकत नाही 
पण गळत असते पान
झाड रोखू शकत नाही  

त्या असंख्य 
जीर्ण पानांचा खच 
सभोवताली पडला आहे  
ना परतीच्या वाटेने 
आता बहर निघून गेला आहे  

आषाढाचे स्पर्श काही 
काळजामध्ये झरत आहे  
चैत्राचे डंख काही 
कणोकणी डसत आहे

 ते पाणवठ्या कडे जाणारे 
अन् पाण्यात भिजून येणारे पाय 
इकडे वळतात की काय  
मनी भ्रम दाटत आहे

हे झाड असणे 
फार वाईट असते
कारण त्याला सुखाने 
मरता येत नाही
हे अंकुरायचे स्वप्न
वठणार्‍या फांदीचे
कधीच जळत नाही

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘




बुधवार, २ मार्च, २०२२

तुझे गाणे

तुझे गाणे
*******
मुरडल्या ओठातून 
गाली येई थोडे हसू 
काजळात दडलेले 
दिसे पण कुणा आसू ॥

हसण्याचा सोस खोटा
जीवा लावू नको असा 
उधळून देई जन्म 
सावरी कापूस जसा ॥

वाऱ्यावरी उडायाचे 
अंग होतं आभाळाचे 
उबदार ओलाव्यात 
हळूहळू रुजायाचे ॥

उडण्यात मजा आहे 
रुजण्यात मजा आहे 
नाही त्यात पडण्यात 
खरोखर सजा आहे ॥

बांधुनिया तनमन 
गाणे कसे खुलणार 
उसन्या त्या स्वरावर 
भाव कसे फुलणार॥

तुझे गाणे गा तू आता
येऊनिया छतावर 
गुलाबाचे हासू मग 
कुर्बान ते तुझ्यावर ॥ 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘३३०

मंगळवार, १५ फेब्रुवारी, २०२२

बीज


बीज रुजते 
झाड होते 
वर्षा मागून 
वर्ष जाते 

ऋतू येती 
आणि जाती 
बहर शिशिर 
उलगडती

जीवन पुढे 
जातच राहते 
कोण कुणा -
साठी थांबते

जया आरंभ 
तयास अंत 
वृक्ष कसा 
मग अपवाद 

कधी तुटतो 
तोडला जातो 
आकाश रिते 
सोडून जातो

होते इथे 
एक जीवन 
घर पक्षांचे
आणि गुंजन 

कुणा आठवते 
कोण विसरते
तेही काळा -
आड जाते 

नवे बीज 
दुसरे येते
त्या जागेवर 
हक्क सांगते 

नवा पसारा 
पुन्हा वाढतो 
फुलतो फळतो 
आणि सरतो 

ते आकाश 
तसेच साक्षी 
पुन: मातीच्या
बीज कुक्षी

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘.

शनिवार, ४ डिसेंबर, २०२१

कपटा

कपटा
*****

जन्म वितळत आहे 
अस्तित्वाचा अर्थ न कळता 
घनीभूत झालेला 
प्रत्येक प्रश्न सतावत आहे 
खोलवर आत 
मोडलेला काटा होत
सदैव ठसठसत .

उपायांचा निरुपाय झाल्यावर 
राहावे लागते जगत 
आपल्या व्याधीला 
आपणच स्वीकारत 
तसेच काहीसे होत जात 
काळही करतोच बोथट 
वेदना संवेदना 
मनास गुंतवतो 
कशात नि कशात 
कधी संगीतात कधी सिनेमात 
कधी कवितात कधी आठवणीत 
कधी अध्यात्मिक ग्रंथात 
अन् मनोराज्य असतातच शेवटी 
मग आपण जातो 
निद्रेच्या राज्यात 
सारे काही विसरत 
स्व त: ला हरवत.

पण कधीकधी असेही होत
अर्ध्या रात्रीही करमत नाही 
मन कशातच लागत नाही 
पराजयाची ध्वजा 
फडफडते उरावर 
असहाय निष्क्रियता 
व्यापुन उरते जगावर 
हीसुद्धा एक लाट असते 
मिटणार हे माहीत असते 

पण मग ती रात्र ती लाट 
व ते जागेपण 
यांच्या वादळात 
मी पणाचा कपटा 
त्या प्रश्न सकट राहतो 
भिरभिरत आपटत 
फाटत विदीर्ण होत

वाटते कधीतरी 
कुठल्यातरी लाटेत 
सरतील प्रश्न 
या अस्तित्वाच्या कपट्यावरील 
पुसतील सहज 
भिजत भिजत
वा संपेल तो कपटाच
त्या प्रश्न सकट 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, १५ मार्च, २०२०

अवस्था


अवस्था
**
निळ्या जलावर नील नभाचे 
चित्र आता उमटत नाही 
हिरव्या कच्च झाडाना त्या 
स्वप्न पाखरांचे पडत नाही 

नसलेल्या त्या प्रियतमाची 
मन वाटही पाहत नाही
आता जगणे वाऱ्यावरती 
कुणासाठीच अडत नाही 

आधाराचे खांबही नव्हते 
छपराविना मी रडत नाही 
जळून गेली स्वप्न अवघी 
देही दुःख पण सलत नाही  

सुख कशाचे दुःख कुणाला
नित्य काहीच दिसत नाही 
विक्रांत नाणे उंच उडविले
काटा छापा पडत नाही 

ही न समाधी साम्यावस्था 
माझे मलाच कळत नाही
आकाशाची स्वप्न आकारा
काही केल्या पडत नाही



© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
 
http://kavitesathikavita.blogspot.in

रविवार, २३ फेब्रुवारी, २०२०

रुजलेले बीज



केव्हढाआकांत 
केव्हढा गोंगाट
चालला जगात
माझ्यामुळे

सुख नाही जगी
सांगतात संत
तरीही गाळात
पाकाल मी

जया जिथे जन्म
तया तिथे जीणे
वावगे वाहणे
अन्य कुठे ?

आहे इथे देव
आणिक दानव
होवून मानव
स्वस्थ राहि  

जरी मन नाही
मजा आहे खरी
तरिही धरीत्री
भांडावली

अकार उकार
मकार साचार
सृष्टीचा व्यापार
अहर्निश

विक्रांत गोंगाटी
क्षीण कुजबुज
रुजलेले बीज
अंतरात

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com

======

घडव जगणे

घडव जगणे  ********* घडव जगणे माझे दत्तराया  रोग भोग माया हरवून ॥ तुझिया पायीचा करी रे सेवक  भक्तीचे कौतु...