सोमवार, २७ मार्च, २०२३

नावीन्य


नावीन्य 
********
नको वाटते काहीच पुन्हा नव्याने करणे 
वाळूचे बांधून किल्ले पुन्हा एकदा मोडणे ॥

तोच तोच खेळ असा पुन्हा पुन्हा खेळणे 
या मनाच्या हुकूमात तीच परेड चालणे 

करण्यात या नवीन, असते जुने मोडणे 
आणि तुटले फुटले बळे विसरून जाणे 

आशेचे हाड माणसा सदोदित पळवते 
मरतानाही स्वर्गामध्ये जागा स्वतःस करते 

नवे असे खरे इथे तर काहीच नसते 
जुन्यालाच पांघरून नवेपण मिरवते 

आहे त्यात तसेच रे स्थिरपणाने राहणे 
येते जाते हरक्षणी जे, ते जगणे पाहणे 

यातून जे उलगडते तेच नवीन असते
बाकी जळमट सारी विचारांचीच असते

नावीण्याचा भ्रम असा मनी जयास कळतो
नावीण्याचा जन्म मग सहज तयात होतो

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ 

तुटले पोळे



तुटले पोळे 
********

मधमाशांचे तुटले पोळे 
तथाकथित संकट टळले 
एक अनार्जित ठेव्याचे 
सुख इथे कुणा मिळाले 

पृथ्वी काय असते रे
इथे फक्त माणसांची 
नच का पशु पक्षी
अन् ती कीटकांची  

कुठला पक्षी कुठला पशु
घर  कुणाचे काय मोडतो 
सौख्यासाठी अन् आपल्या
कुणी कमावले काही लुटतो 

हिंसेची तर ही परमावधी !
ज्ञानी अहिंसक म्हणून मिरवती
तीच  मिटक्या मारत खाती 
सत्व संपन्न त्यास म्हणती
प्रमत्त हुकूमशहागत अन्
रसने ला सादर होती

पोळ्यात मेली पिले हजार 
नाही त्यांचा मनी विचार 
अन् ती राणी माशी बिचारी
पुनः नव्याने मांडे संसार 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, २६ मार्च, २०२३

शब्द तुझा


शब्द तुझा
********
सहजच शब्द तुझा 
मजला स्पर्शून जातो 
अचानक वळवाचा 
पाऊस पडून जातो 

होते मृदू मुलायम 
तापलेले पान पान 
कणा कणावर येते 
एक विमुक्त उधान 

मी माझा राहतो ना 
कृष्ण मेघ पांघरतो 
अन् तुझ्या स्मरणात 
मयूर साद घालतो 

थिजलेल्या जगण्याला 
पुन्हा नवी जाग येते 
हरवते दीर्घ रात्र 
पुन्हा प्रभा प्रकाशते 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

वदती अधर

वदती अधर 
*********

ताम्र करडे
रेखीव डोळे
सूर्य किरण
जणू सांडले

आणि तरीही
मवाळ ओले
जणू आताच
व्याकूळ झाले

काही भुरके
तसेच पिंगट
केस कपाळी
होते लहरत

सुरेख तरीही
उदास हसणे
दु:ख थिजले
होते पाहणे

स्वर्गीचीच ती
जणू अप्सरा
प्रिया हरवली
दूर सागरा

त्या विरहाचे
दु:ख शापित
वदती अधर
काही नकळत

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com/

शुक्रवार, २४ मार्च, २०२३

शेजीचे खेळणे


शेजीचे खेळणे
************
शेजीचे खेळणे आणले उसणे
जीव त्या लावणे बरे नाही ॥१

शेजीचे खेळणे शेजीचे घेतले 
दुःख का दाटले मनामध्ये ॥२

जाहला हा खेळ घडी दो घडीचा 
नसून स्वतःचा हक्क काही ॥३

चिंध्याचा बाहुला तुझा ग चांगला 
तयाचा कंटाळा बरा नव्हे ॥४

दुजाच्या खेळण्या जीव हा लावला 
जीवाने भोगला मनस्ताप ॥५

आपले आपण गोड घे करून 
देवाचे हे देणं  समजून ॥६

सुखाचे इंगीत  कळले बाळीला
विठोबा धरला कवळून ॥७

अर्थ उमगला विक्रांत हसला
हव्यास सुटला नसल्याचा ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

गुरुवार, २३ मार्च, २०२३

तुझे घर

तुझे घर
*******

दूर तुझे घर बंद दरवाजा 
आणि मज सजा प्रतिक्षेची ॥१
नको बोलावूस हरकत नाही 
मज घर नाही असे नाही ॥२
मोडके छप्पर तुटलेल्या भिंती 
कुणी नाही साथी सोबतीला ॥३
तर काय झाले जीवन सरले 
आयुष्य मिटले असे नाही ॥४
इथे धरेवर जगतात जीव 
मरतात जीव असंख्यात  ॥५
एक मी तयात जगतो सुखात 
अर्थ जगण्यात जरी नाही ॥६
आसक्ती देहाची आसक्ती मनाची 
आसक्ती जीवाची जरी मना॥ ७
प्रत्येक फुलाचे कुठे फळ होते 
बीज ते रुजते जन्मावया ॥८
तुझे घर तुला माझे घर मला 
असे जगण्याला सादर मी ॥९

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

बुधवार, २२ मार्च, २०२३

सावळा




सावळा
******
सावळे वादळ आले देहावर 
हरवले जग अस्तित्व उधार

सावळे क्षितिज आले धरेवर
नेई  मोहवत सावळा प्रहर

सावळी जाहले सावळ्या मिठीत 
घनगर्द डोह सावळ्या दिठीत

सावळा संभार सावळ्या कपाळी
सावळीच अदा लबाडश्या गाली

सावळेच स्मित सावळ्या ओठात
सावळे अमृत विलग कडात

सावळे आकाश सावळा प्रकाश 
तनमना वेढे सावळ्याचा पाश

प्राण हा सावळा श्वास हा सावळा 
ऐक झाले सारे मिनले आभाळा 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

सोमवार, २० मार्च, २०२३

येत नाही


येत नाही
*******

अंधारल्या दिशा साऱ्या
तरीही तू येत नाही 
ताऱ्यांचे अवगुंठण 
तुला सोडवत नाही ।।

कुठेतरी खोचलेली 
नाती काही प्रारब्धाची 
उपसला बाण तरी 
शल्य ते मिटत नाही ।।

देशील तू सांत्वना ही 
जरी मनी खात्री नाही 
हे भिक्षेचे पात्र अन
मज टाकवत नाही ।।

डोळे घनव्याकुळसे 
तरी कोसळत नाही 
साकळून वेदना हा
उरही फुटत नाही ।।

ठाऊक मला जरी हे 
क्षणाचेच गीत आहे 
साहतो हरेक ऋतु  
सवे तुझी प्रीत आहे ।।

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, १९ मार्च, २०२३

तुझ्यासाठी

 तुला न कळते
**********
तुला न कळते तुझे असणे 
असते गाणे 
माझ्यासाठी ॥१
तुला न कळते तुझे बोलणे 
ऊर्जा उधळणे 
माझ्यासाठी ॥२
तुला न कळते तुला पाहणे 
क्षण तो जगणे 
माझ्यासाठी ॥३
तुला न कळते काय असे तू 
आषाढ ऋतू 
माझ्यासाठी ॥४
तुला न कळते तू स्वप्न जागते
सदैव असते
माझ्यासाठी ॥५
तुला न कळते किती काळ मी
उभा जीवनी
तुझ्यासाठी॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .


शनिवार, १८ मार्च, २०२३

नाव

नाव 
****
दत्ता माझी नाव 
डुगडुग करे
प्रवाहात फिरे
गरगर ॥१

माझिया नावेला 
नाही रे नावाडी
ऐल पैल थडी
सुनसान ॥२

झिरपते पाणी 
बघ फटीतून 
गेलेत बुडून
पाऊले ही ॥३

आता करू नको 
उगाच ढिलाई
त्वरे धाव घेई 
गुरुराया ॥४

येई लवकर 
नेई मज पार 
व्याकुळ अपार
जीव झाला ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

शुक्रवार, १७ मार्च, २०२३

कलेवर

कलेवर
******

सुख घेई हवे तर 
दुःख देई हवे तर 
परी मज दावी दत्ता
रूप तुझे मनोहर ॥

धन घेई हवे तर 
मान घेई हवे तर 
परी मज देई दत्ता 
नाम तुझे सुखकर ॥

यश घेई हवे तर 
पाश देई हवा तर
परी जीवनात दत्ता
तुच राही निरंतर ॥

देह घेई हवे तर
गेह घेई हवे तर 
फक्त तुझ्यासाठी दत्ता
ठेवी मज धरेवर ॥

भक्ती नाही मनी तर 
तू नाही जीवनी तर 
जगु कशास मी दत्ता 
वागवू हे कलेवर ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

गुरुवार, १६ मार्च, २०२३

पाझर

पाझर
******

तुझ्यासाठी जरी 
लिहितो मी गाणी 
काय तुझ्या कानी 
पडती का ?   ॥

तुज आळवतो 
प्रार्थना करतो
हाकारे घालतो 
पुन:पुन्हा ॥

पाझर फुटेना 
कातळ तुटेना 
मज तू भेटेना
काही केल्या ॥

हळूहळू हाका 
होतात रे क्षीण
ज्योत मिणमिण
विझू पाहे ॥

विक्रांत न मागे 
तव प्रेमाविन 
दत्त दयाघन
अन्य काही  ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

बुधवार, १५ मार्च, २०२३

टाइमपास

 टाइमपास
*****
ते तुझे चॅट णे
जुने नि पुराने 
आज वाटतसे 
अर्थ शून्य गाणे 

ते तुझे रुसणे 
ते तुझे हसणे 
मनातील भाव 
स्मायलीत देणे 

आज ना जिवंत 
शब्द भावना ती 
रिते खुळखुळे
जणू वाजताती

सहज हातात 
आज हे आले 
प्रांगणी खणता 
खेळणे मिळाले 

शब्दात नव्हता 
काही अर्थ जरी
विचारपूस ही 
होती वरवरी

जुळणेच होते 
कुठे कुणीतरी 
अजबसे मैत्र 
असे काहीतरी

गप्पाच फुकट 
तोंड न बघता
टाईमपासच
एक खुळा होता

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

मंगळवार, १४ मार्च, २०२३

ज्ञानदेवा

ज्ञानदेवा
*******
शब्द प्रकाशाचे 
ज्ञानदेवा तुझे 
करी जीवनाचे 
सोनें माझ्या ॥१

तुझिया प्रज्ञेचा 
प्रकाश किरण 
हृदयी झेलून 
धन्य झालो  ॥ २

अर्थाचे रुजून 
सौंदर्य चित्तात
एकरूप त्यात
बुद्धी झाली ॥३

भ्रांतीचा काळोख 
फिटून मिटून
आनंद दाटून 
मनी येई ॥ ४

विक्रांता पदाशी
घेई गा ठेवूनी
हीच विनवणी 
वारंवार ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .
 

तुझे चित्र


तुझे चित्र
********

तुझे चित्र मनी माझ्या 
नित्य नित्य पाहतो मी 
त्याच डोही निरागस 
पुन्हा पुन्हा डुंबतो मी ॥

तेच तुझे शब्द जरी 
रोज रोज ऐकतो मी 
नवे दव नवे मोती 
ओंजळीत भरतो मी ॥

तू न जीवनात मूर्त 
पर्वा नच करतो मी 
कणकण क्षण क्षण 
व्यापून तू जाणतो मी ॥

देवू तुला काय कसे
हात रिक्त पाहतो मी 
रिक्तते सवेत मग 
तुझ्यात रिक्त होतो मी ॥

मुक्ततेचा लोभ नाही 
बद्धताच मागतो मी 
हृदयास जाळणाऱ्या
वंचनेत रंगतो मी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, १२ मार्च, २०२३

स्वामी स्मरताच

 स्वामी स्मरताच
**************
स्वामी स्मरताच माझ्या हृदयात 
प्रेम बरसात होते सुरू ॥१
स्वामी स्मरताच माझिया मनात 
सुखं दाटतात अनामिक ॥२
स्वामी स्मरताच माझिया डोळ्यात 
मेघ भरतात आषाढाचे ॥३
स्वामी स्मरताच माझ्या सभोवत 
चैतन्याचा झोत पिंगा घाली ॥४
स्वामी स्मरताच झरे फुटतात 
कोंब फुटतात देहावरी ॥५
स्वामी स्मरताच श्वास थांबतात 
उंच उडतात प्राण पक्षी ॥६
कृपाळूवा होत इवल्या हातात 
स्वामी ओततात वर्षा ऋतु ॥७
भरलो आकंठ कृपा कौतुकात 
मागे भक्ती फक्त विक्रांत हा ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .

शनिवार, ११ मार्च, २०२३

सय

सय (उपक्रमासाठी )
**
जाणतो मी होता तुझा खेळ खुळा 
फिरलो मी दोरा बांधुनिया गळा ॥
येरे म्हणता तू धावतच आलो 
नको म्हणता तू गुमान बसलो ॥
नादान करती मोहून कामना 
वाचले जाणले घोकलेले मना ॥
परी उघडता दार त्या जगाचे 
पडली भुरळ गाणं पारध्याचे ॥
अन कुण्या दिसी हाकलून दूर 
घेतलेस पुन्हा लावून तू द्वार ॥
कितीतरी वेळ पायरी बसून 
पचवून व्यथा निघालो तिथून ॥
परी येता सय तया दिवसाची 
जळते अंतर  काहीली जीवाची ॥
भुंकण्याचे बळ नच चावण्याचे 
जगतो गुमान जिणे लाचारीचे ॥
अजूनही भीती आहे मनातही 
बोलवता तू मी घेईल धाव ही ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

शुक्रवार, १० मार्च, २०२३

होळी

होळी
*****
आग पेटली पेटली ज्वाला नभामध्ये गेली 
रात्र नटली सजली ठिणग्यांनी ॥१

गंजी पेटली धडाड लाल केशरी उजेड 
झाली सजीवशी झाडं चहुकडे ॥२

उठे गलका चित्कार बोंबा शिव्या भरपूर 
पडे जगाचा विसर अवघ्यांना ॥३

कुणी नैवेद्य आणला कुणी नारळ वाहिला 
राख लावली भाळाला कुणी भावे ॥४

वृक्ष जळतांना ओला कुणी हुंदका ऐकला 
कुठे ओलावला डोळा जीवनाचा ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

बुधवार, ८ मार्च, २०२३

Thank you

Thank you
************
I may not be in your memory,
I may not be in your world,
I may not be in your business,
and I may not be in your parties.

But still you accepted me,
my existence in you
without any expectations.
You uttered few words for 
my prosperity health and wealth,
it made me strong 
and more sensitive ,
gave me energy like blessing sunshine.

It may be formal 
a task of few seconds.
Allowed me to fill with gratitude 
with nameless love and affection.

Thank you for 
your tiny though 
million times used words.
Which are always
bonding and charismatic, 
wishing me 
Happy Birthday.

🌾🌾🌾
©Dr.Vikrant Tikone https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

मंगळवार, ७ मार्च, २०२३

खोटा पैसा


खोटा पैसा
********
खोटा पैसा देवाला 
हळूच वाहून टाकला 
चालवण्याचा सगळा 
मग  व्याप तो गेला 
पुण्याच्या खात्यात  
तो बहुदा जमा झाला 
नाही झाला तर त्यात 
तोटा तो रे कुठला 

मीही एक खोटा पैसा 
दानपेटीत पडलेला 
संसारात व्यापारात 
सदा बाद झालेला
या दानातून त्या दानात 
उगाच पडत आलेला  
ज्याने त्याने लवकरी
सुटका करून घेतलेला 

कधी दत्ताच्या थाळीत 
कधी देवीच्या आरतीत
कधी भिकारी ओंजळीत
कधी नदीच्या प्रवाहात
कुठे कुठे वाहिलेला 
छापा काटा पुसलेला 

खरा असो वा असो खोटा 
धातूचा तो  तुकडा असतो
कुणीतरी कुठे पाडला
धर्म तोच निभावत असतो
असून मूल्य नाही म्हणून 
सदा फेकला जात असतो.







राजा अधिकारी आणि प्रमुख्

राजा ,सचिव व विभाग प्रमुख
***†*****************

एकदा एक राजा चुकून 
त्याच्या राज्याच्या
एका विभागात भेटीला गेला 
मारता मारता फेरफटका .
एका जुनाट जवळच असलेल्या 
इमारतीत आला 

तेथील लोकांच्या 
तक्रारीच्या ऐकून गल्ला
खूपच कावला अगदी वैतागला 
त्याचा  पार मुडच गेला
 मग तो म्हटला त्याच्या सचिवाला 
ऐक हे काम  बेकार झालय
कुणाला तरी  जबाबदार धरा
आणि चांगलीच शिक्षा करा

होय महाराज नक्कीच 
तो सचिव म्हणाला 
मग त्यांने आज्ञा दिली 
त्याच्या शिपायाला 
लागोलग जा अन
इथल्या प्रामुखाला धर
व चढव फासावर 

शिपाई तर 
असल्या कामात चोख असतात
साहेबाचा लगेच शब्द झेलतात
हुकुम लगेच आला अमलात

खरंतर 
साहेबाच्याच लोकांनी
 बांधले होते ते घर काढून टेंडर
गरजू लोकासाठी एक थातूरमातूर
रग्गड पैसे ओतले कुठे कुठे खर्च केले 
किती चांगले किती वांगले 
कुणी नाही पाहिले नाही मोजले
**
आणि जरी त्या गरजू लोकांना
ते नव्हते आवडले 
तरीही राहणारे तिथे राहिले 
होत असून गैरसोय चरफडत बसले 
आणि संधी मिळताच बोंबलत सुटले 

आता कुठल्याही अप्रिय घटनेला
एक बळी  द्यायला लागतो
तो जर  असेल निरुपद्रवी
गरीब आवाज न करणारा 
तर पहिला  पकडला जातो

तसा एक बकरा सापडला
आणि फासावर चढवला गेला
पुढे त्याचे काय झाले 
न ठाऊक कुणाला  

कारण राजाकडे असतात
असे साहेब हजार 
सारे हुकमाचे ताबेदार
अन राजाच्या सोबत कॉन्ट्रेक्टी बाजार 
एक गेला की दुसरा तयार

तर मग त्या साहेबालाही
मिळाली शाबासकी 
त्याची खुर्ची झाली पक्की 

पण तेव्हापासून झाडूवाल्याने
झाडू नाही मारला 
तरी प्रत्येक प्रमुखाला घाम फुटतो
पाणीवाल्यांनी हौद नाही भरला 
तरी त्याचा उर धडधडतो 

कारण त्याला ठाऊक असते
झाडू मारला नाही गेला तर 
फाशी त्यालाच मिळणार!
हौद भरला गेला नाही तर
फाशी त्यालाच लागणार !
अन नोकरी सोडली तर 
उपाशी मरणार ! 

त्यांना खरंच ठरवता येत नव्हते 
रोज मरणे बरे की उपाशी मरणे बरे

.🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

होलीके


होलीके
******

कशाला येऊ मी भेटाया होलीके
साहू गे चटके
तुझे उगा ॥१
येथे काय कमी आहे माझी आग
जळतात राग
अविरत ॥२
पेटवली धुनी दत्तात्रेये आत
समिधा अनंत
पडतात ॥३
हे काय असेल एकाच जन्माचे
अपार राशीचे
इंधन रे  ॥४
जळाल्या वाचून आता ना सुटका
पुण्याचा नेटका
यज्ञ झालो ॥५
तुझे जळू दे ग जमलेले तण
मळलेले मन
माझे जळो ॥६
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

उमाळा


उमाळा
******

तेच स्निग्ध चांदणे 
पुन्हा माझ्या मनात
तेच नितळ गाणे
पुन्हा माझ्या कानात

तो स्पर्श आळू माळू
पुन्हा झिरपला डोळा
पौर्णिमेचे बळ अन् 
ये सागर  कल्लोळा 

किती किती कुठे पाहू 
ही जोत्सना उरात घेवू 
हरवता देहभान 
काय कुणास देवू 

हा सुगंध कुठला 
कणकण मोहरला 
हा भाव गहिरा 
साऱ्या नभात व्यापला 

काय सांगू कुणाला 
विक्रांत उधान जाहला 
जीवनाने झेलला या
एक सुखाचा उमाळा 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..


रविवार, ५ मार्च, २०२३

ज्वाला


ज्वाला
*****
सुटतात गाठी जळता शेवटी 
हरवून बंध जाती सारी नाती ॥
पडे देह आगी कापुराच्या वाती 
लपेटून ज्वाला पंचतत्वा नेती ॥
तिथे मोडते रे हरेक आकृती .
असे क्षण हाच फक्त तुझ्या हाती ॥
सुखासवे जाते ओझे वेदनाचे 
मावळती भास सत्य त्या दिसाचे ॥
जुने पान जाता नवे पान येते 
चक्र जीवनाचे वाहत राहते ॥
रेखाटने क्षण कर्म जीवनाचे
भरो रंग त्यात मन रांगोळीचे ॥
अवधूत रंगी रंगला विक्रांत 
धडाडून ज्योत भगवी मनात ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

शनिवार, ४ मार्च, २०२३

दत्त देईल ते


दत्त देईल ते

********

दत्त देईल ते घ्यावे दत्त नेईल ते द्यावे ॥

दत्ता हृदयी धरावे आणि काही न मागावे ॥

 रोगा रोग म्हणू नये भोगा भोग म्हणू नये ॥

सारे येतसे वाट्याला जीवा देही पडलेल्या ॥

नाव प्रारब्ध त्या द्यावे कर्मभोग वा म्हणावे ॥

घडो घडते आघवे त्याला बाजूला सारावे ॥

चित्त दत्ताशी बांधावे सारे जीवन जगावे ॥

ऐसे संतांचे बोलणे जगो विक्रांत कृपेने ॥

 https://kavitesathikavita.blogspot.com

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

तुझ्यासाठी

तुझ्यासाठी
*********

तुझ्यासाठी किती केल्या उठाठेवी 
पांघरले जग आलो देह गावी 

तुझ्यासाठी मोक्ष सारला मी दूर 
सजवला देह जाहलो कापूर 

तुझ्यासाठी आड वाटेला लागलो 
जन्म मरणाचा चकवा धावलो

तुझ्यासाठी झालो उन्हात पळस
लक्ष तारकांची काळोखी अवस

तुझ्यासाठी फुल पानात सजलो 
सागर सरिता जीवनी बुडालो 

तुझ्यामुळे जन्म माझिया मिठीत 
अव्यक्त ते व्यक्त पाहिले दिठीत

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

गुरुवार, २ मार्च, २०२३

भमिका


भूमिका
*****
नाटकातील नटागत 
वठवावी लागते भूमिका 
जगतांना या जगात 

कधी जिवलग मित्र होत 
कधी दिलदार सोबती बनत 
कधी नियमात कठोर वागत 
कधी नियमाचे धागे तोडत

 पण उमटच नाही मनात कधीच कटुता 
रुजत नाही आत कधीच दुष्टता 
माहीत असतो तुम्हाला तुमचा मुखवटा 
आणि समोरील व्यक्तीतील गुणवत्ता 

वेळ काळ परिस्थिती अन् ती व्यवस्था 
असते तुम्हाला पळवत 
किंवा खेचून नेत 
परंतु त्या पलीकडचे नाते 
माणसातील माणुसकीचे 
असते आत वाहत  
नितळ निवांत 
आत्मीयतेने भरलेले 
सदैव शांत
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

बुधवार, १ मार्च, २०२३

ओला घाट

ओला घाट
********

मी थांबलो आहे वेस ओलांडून 
परका उपरा बेवारस होऊन 
अन तुला ती खबरही नाही अजून
का तू बेखबर आहे खबर असून ?

मी विझलो आहे संपूर्ण जळून 
आग आणि प्रकाश सरून 
अन तू ती राखही पाहत नाहीस ढुंकून
ते भाग्य मी आणू कुठून ?

हे जगणे माझे चालू आहे अजून 
संपत नाही म्हणून, पण प्राण..
तो तर कधीच गेला आहे उडून 
रे तू आहेस ना सारे जाणून ?

तुला धावत ये म्हणत नाही 
अन् मी  रडतही बसत नाही 
तुझ्याविना न कळणार कुणाही
यात ही अर्थ असेल काही ?

प्रतिक्षेत त्या दक्षिणदारी बसून
मी आहे प्रतिक्षाच होवून
जरी हे जीवन गेलेय वाहून
तो घाट ओला आहे अजून !

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

मंगळवार, २८ फेब्रुवारी, २०२३

विचार


विचार
******

स्वतःत स्वतः असणे किती सोपे असते 
विचाराचे असणे जेव्हा अस्तित्वात नसते

पाहता कळू येते तुझ्या माझ्यात राहणारा 
विचार हा परजीवी आहे ऊर्जा खेचणारा 

अस्तित्वाचा सदोदित दरवाजा रोखणारा 
त्याच त्याच चक्रात पुन:पुन्हा फिरवणारा


मला सुख देणारा हा सुंदरसा विचार 
मला दुःख देणारा त्रासदायक विचार 

स्वप्नांतील प्रियेचा अन देवाचा विचार 
तोच तो एकच असे बहुरूपी आकार 

ओळखून पहावा जरी बहरू द्यावा 
माझ्यातील विचार कधी मी न व्हावा

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

सोमवार, २७ फेब्रुवारी, २०२३

ॐ काराचा काटा

ॐ काराचा काटा
************

घोकली मी गीता दिव्य ज्ञानेश्वरी 
अभंग ही उरी खोचले गा ॥१
भजला विठ्ठल नमियला दत्त 
बुद्ध तथागत आदरला ॥२
किती पाठ केली संतांची कवणे 
भक्तांची भजने वारे माप ॥३
बांधली वासना जाळली कामना 
बांधियले मना वेळोवेळी ॥४
परी आता सारे सुटू जात आहे 
मन होत आहे पाठमोरे ॥५
नाम ध्यान पाठ झाले काठोकाठ 
भरुनिया माठ वाहतसे ॥ ६
गेला भक्तिभाव शून्यातील धाव 
नभातला गाव गंधर्वांचा ॥७
विक्रांत ठणाणा ध्वनिविना घंटा 
ॐ काराचा काटा घशामध्ये ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

रविवार, २६ फेब्रुवारी, २०२३

पार

पार
****
नकारी नटले देवळाचे दार 
भरलेला पार गंजाडानी ||१
भरली चिलीम आदान प्रदान 
धुराने भरून झाड गेले ||२
चालली आरती देवापुढे पेढा 
खाऊनिया वेडा खुश होय ||३
सुखाचे मागणं दुःख आक्रंदन 
गेले हरवून कल्लोळात ||४
मिळे तो हसतो दुसरा रडतो 
नशिबाला देतो दोष उगा ||५
मरतो आतला मरे बाहेरला 
नदीच्या वाटेला गाव जातो ||६
दिसेना कोणाला कोणाची पुण्याई 
पाप भरपाई करी कोण ||७
विक्रांत करतो आत मी बाहेर 
जीव थाऱ्यावर नाही जरी ||८
इथला तिथला कधी म्हणवतो 
घालतो काढतो माळ गळा ||९

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

शनिवार, २५ फेब्रुवारी, २०२३

खेळ

खेळ 
****
असा कसा खेळ खेळशी तू दत्ता 
मजला कळता नच कळे ॥१
कुणा संतासवे धाडसी सांगावा 
येई म्हणे गावा आपुलिया ॥२
कुणा शोधुनिया धरून हाताला 
घेवून घराला जात असे ॥३
कुणा जागेवरी देऊनिया बोध 
थांबवसी शोध बाहेरील ॥४
कुणा योगरुढ बसवी निश्चळे
कुणा भक्तीबळे नाचवसी ॥५
आणिक कुणाला धाडसी जगती 
डोळ्यावर पट्टी बांधूनिया ॥६
कळेना कुठे तो चालतो फिरतो .
काय नि करतो कशासाठी ॥७
धावरे दयाळा सोडव ही पट्टी 
पाहू देत सृष्टी तुझ्या रूपे ॥८
विक्रांत तिमिरी चाचपडतसे 
खोडकर हसे थांबवी रे ॥ ९
सरू दे खेळणे उगा लांबलेले 
जीवन आंबले अहंकारी ॥१०

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

शुक्रवार, २४ फेब्रुवारी, २०२३

डॉ. प्रशांत मोरे

डॉ.प्रशांत मोरे
+++++++++

काही मित्र सदैव सोबत राहतात 
वृक्षाची फांदी वृक्षाला 
सोबत  करत राहावी तसे 
काही मित्र पालवीसारखे 
एखादे संवत्सर बिलगुन असतात 
तर काही मित्र आम्र वृक्षाच्या 
मोहरा सारखे असतात 
जीवनात येतात अन्
अगदी इवलासा काळ सोबत  राहतात
पण जीवन मोहरून टाकतात 
आपल्या अस्तित्वाने 
आपल्यावर सुगंधाचा सौख्याचा 
आनंदाचा वर्षाव करतात 

डॉक्टर प्रशांत मोरे 
हा असाच एक जीवनात भेटलेला 
मैत्रीने फुललेला मोहर आहे 
अगदी काही काळच जीवनात आलेला 
पण आपुलकीने स्नेहाने सरळपणाने 
आपलासा झालेला 

मोहराला हवा असतो दरवळ 
हवे असते उमलणे 
धुंदपणाने जगणे 
जीवन उधळत जाणे 
आपलं अस्तित्व सिद्ध करणे 
आपल्यासाठीच 
बाकी त्याला फांदीच्या चाकोरीचे 
पानांच्या फडफडीचे 
फारसे कौतुक नसते 
असेच काहीसे त्याचे व्यक्तिमत्व 
मला भासले अन् भावले.

तर असा हा जीवनात 
इवल्याशा काळात बहरून आलेला 
आणि निवृत्तीच्या निमित्ताने 
लगेचच  निरोप देणारा 
मित्र मला भेटला आहे
त्याला  खूप खूप शुभेच्छा 
परिपक्व सुमधुर 
निवृत्त जीवन जगण्यासाठी .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

गुरुवार, २३ फेब्रुवारी, २०२३

उर्जा

ऊर्जा
******

शक्तिशाली 
मोटार सायकलच्या 
सीटवर बसलेले 
तुझे स्वप्न !

अंगावर आदळणाऱ्या 
वाऱ्याला हसून झेलत 
विस्कटलेले केस 
वाऱ्यावर उडवत 
तू असतेस कैफ उपभोगत 
तुला गतीचे भय नसते 
तुला घसरायची फिकीर नसते 
तू असतेस एकरूप झालेली 
त्या क्षणाशी 

तो एक क्षण खूप लांबवर 
कित्येक किलोमीटर ताणलेला 
झंझावतागत विखुरलेला 
तू असतेस फक्त ऊर्जा 
मूर्तीमंत
अन् मी असतो
ती अनुभवत तिच्यात हरवत 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

बुधवार, २२ फेब्रुवारी, २०२३

उद्दाम


उद्दाम
******

सुटलेला रस्ता चुकलेली चाल 
तुटलेले झाड मोडलेली वेल 

विझलेला जाळ जमलेली राळ 
मोडलेली पेटी तुटलेला टाळ 

संपले कीर्तन उरले नर्तन 
उतरली नशा तरीही झिंगणं

आडोशाचे पाप प्रेमाचे लिंपण
जळती देहात आवेश बेभान

लाटावर लाटा उठती अनंत 
थंडगार खोल तळ शांत शांत

शिव्यांनी भरले जीवन हे कोडं
तरीही जिवास जगण्याचे वेड 

विक्रांत मातीने बहरले झाड 
आटला पाऊस उद्दाम हे खोड

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

मंगळवार, २१ फेब्रुवारी, २०२३

तुझा फोटो

तुझा फोटो
*********
कुठल्यातरी कुणाच्यातरी 
फोटोत दिसलीस तू मला 
अन का न कळे अचानक 
खोलवर काही रुतले मला 

अनवाणी पावलाने 
गवतावरून चालताना 
रुतावा टोकदार खडा 
जसा पावलांना 
वा सहज हातात घेतल्या 
नक्षीदार कपाचा 
लागावा चटका बोटांना 
जखम क्षणिकच 
मारक नसूनही
भिडली काळजाला 

आणि नजर हटेचना 
कळ मिटेचना 
किती वेळ कोणास ठाऊक 
थांबलेला श्वास जड होऊन 
उतरला खाली
ती रिक्तता अपूर्णता 
अणूरेणूतून ठिपकत राहिली 

बरं झालं तू समोर नव्हतीस प्रत्यक्ष
अन्यथा मीही  झालो असतो जड
थिजून पाषाणागत  
तुझ्या नजरेच्या स्पर्शाने
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

सोमवार, २० फेब्रुवारी, २०२३

दत्त गाणे

दत्त गाणे
********

मी दत्त गाणे गातो 
मी अवधूत गाणे गातो 
मी दिगंबराचे गातो 
मी श्रीपादाचे गाणे गातो
मी अत्रिसुतास नमितो  
मी अनुसूयानंदास स्मरतो 

पण मी हे का करतो ?
मी ही कसली  
गुंतवणूक करतो ?
मी नेमके काय मिळवू पाहतो ?
श्रद्धेने साकारलेल्या 
आणि मनाला भावलेल्या 
या मनोरम विग्रहाला 
मी माझ्या जीवनाचा भाग 
का करू इच्छितो ?

मी जाणतो 
माझ्या भोवती दाटलेला 
हा अंधकार 
विकार आणि विकाराचा
हा कोलाहाल 
दारिद्र्य दुःख दैन्य 
विषमता शोषकता 
अत्याचार अनाचार आणि युद्ध 

 या सगळ्यातून उमटणारी
 त्या पलीकडे जाऊ पाहणारी 
ती वितळलेल्या सुवर्णा सारखी 
लखलखित उर्मी 

ती  उर्मी वाहत राहावी 
ती उर्मी जळत असावी 

जी जाणू पाहते त्या 
अगम्य अनाकलनिय 
अगोचर अव्यक्ताला 
त्या सर्वव्यापी  तत्वाला 
ज्याला ती दत्त म्हणते

तो व्यक्त आहे तोच अव्यक्त आहे 
तो रंगरूपाचे अंगडे घालतो
स्वतःला सजवतो  
किंवा मीच त्याला नटवतो
अन माझ्या मनात मिरवतो
अन त्याचे गाणे गातो 

मी त्याला शोधतो 
अन मी मलाही शोधतो  
म्हणून मी दत्त गाणे गातो 
मी अवधूत गाणे गातो 
खरतर  
मी माझेच गाणे गातो 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

रविवार, १९ फेब्रुवारी, २०२३

आलीस

आलीस
******
आलीस सखी तू 
किती युगांनी 
तशीच सजूनी
नवतरुणी ॥
तशाच फिकट 
मऊ ओठातून 
शब्द उधळून 
बोललीस तू ॥
नव्हतोच जरी 
मी त्या विषयात 
परी शब्दात 
चिंब भिजलो ॥
किती विषय 
ते कुठले कुठले 
कुणी ऐकले 
कुणास ठाऊक ॥
नव्हतेच माझे 
काही मागणे 
तुजला देणे 
आणि काही ॥
तरीही भरले 
सारे रितेपण
चिंब माळरान 
चांदण्याने ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

घटीका

घटीका
******

प्रेताशी शृंगार हवा का 
वदली त्यास ती त्वेषाने
अन मग उलटून कुस
निजली दूरवर क्रोधाने 

मग तो आत थिजलेला
वृक्ष जणू की क्षणात तुटला 
होऊन अवनत धुत्कारलेला
 स्वतःच्याच नजरेत उतरला 

अरे प्रेम का देहात नसते ?
स्पर्श पालवी का न बोलते ?
अखेरच्या त्या पुलाचे परी 
तुकडे तुकडे झाले होते 

कडवट क्षण घड्याळ बोले 
पंखा गरगर वादळ हाले 
अरे तुझे ते सरले जळले 
आसक्तीचे अंकुर बहरले

ही दुःखाची का सुखाची 
घटीका नव्या जगण्याची 
का जुन्यात मरून जायची 
त्याला होती ठरवायची 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘

शनिवार, १८ फेब्रुवारी, २०२३

गिरनारी

गिरनारी
*******

एकटाच दत्ता राहतो कशाला 
उन वारा पाणी साहतो कशाला ॥१

इवलीशी जागा इवलीशी वाट 
सभोवत गर्द झाडी घनदाट ॥२

विरक्त विमुक्त मांडला पसारा 
भगवी पताका मिरवतो बरा ॥३

जरी तुझी सत्ता कणाकणावर 
सृष्टी किती होती तुझ्या इशाऱ्यावर ॥४

घेऊन रूप हे असे कलंदर 
का रे मागे भिक्षा फिरे जगभर ॥५

तुझी लीला फक्त तुला कळू शके 
तुला जाणण्याचे यत्न सारे फुके ॥६

तुच तुझी दे रे ओळख करून 
विक्रांत हा लीन पायाशी येऊन ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

गुरुवार, १६ फेब्रुवारी, २०२३

You choose


You choose
************
You choose not to see me 
you choose not to think about me 

but tell me O dear is it possible ?
how can water forget its coolness?
how can flower forget its fragnance?
how can Earth lose its softness ?
how can Sky deny it's brightness ?
you know it  very well 
they are not separable 
and so me from you  !

I am in your breath like air !
I am in your eyes like tears !
I am in your dream like colours !
I am in your heart like a swear !

don't try it ever, let me be here 
as I am  a part of you 
weather I will be there or not there.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..

मंगळवार, १४ फेब्रुवारी, २०२३

दत्त कारभार


दत्त कारभार
******
कृपाळ उदार दत्त कारभार 
मोडतो संसार भाविकांचे ॥

स्नेहळ प्रेमळ दत्त प्रतिपाळ 
फोडतो कपाळ लाडक्यांचे ॥

सुहृद करुण येतो संगतीन 
देतसे सोडून जंगलात ॥

सांभाळी तपात तोडतसे पाश 
करतो निराश जगतात ॥

कोमल विमल भक्त परिमल 
उडवी चिखल समाजात ॥

दत्त नादी लागे  जग त्याचे भंगे
 तरी तेच मागे विक्रांत हा ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ 

सोमवार, १३ फेब्रुवारी, २०२३

रुसणे

रुसणे
*****

तू रुसलेली डोळे फिरवून 
गाल फुगवून गोबरेसे ॥

समजूत तुझी वृथाच काढत 
होतो बोलत खोटे मी ही ॥

रुसणे फुगणे वरवर जरी 
उसळत उरी प्रेम होते ॥

अन गुंफले हात हातात 
मनधरणीत हसू फुलले ॥

नयनामधले दीप उजळले 
घरभर झाले वाती वाती ॥

त्या रुसण्याची गाठ मनात 
असे सुखावत  गोड किती ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ 

रविवार, १२ फेब्रुवारी, २०२३

स्वामींच्या गोष्टी

स्वामींच्या गोष्टी
************

स्वामींच्या त्या गोष्टी ऐकता ऐकता 
मन तिथे रमता नाही होय ॥१
स्वामींची ती कृपा प्रेमाचे लाघव 
सुखाचा आरव करी मनी ॥२
पाहिल्या वाचून घडते दर्शन 
शब्दात सजून आलेले ते ॥३
स्वामींचे बोलणे स्वामींचे वागणे 
घडे चितारणे आपोआप ॥४
कळल्या वाचून मग ये वाहून 
प्रवाह कुठून कृपेचा तो ॥५
ऐसी स्वामीराये घडली जी भेटी
पडे मौन मिठी विक्रांता या ॥६
झाले चिदाकाशी मनाचे उन्मन
सोहम शब्दाविन भाव जागा ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ 

शनिवार, ११ फेब्रुवारी, २०२३

मी-तू

मी- तू
******

अस्तित्वाच्या कडे कपारीत 
राही उमटत 
तुझेच स्पंदन 
तव श्वासाचे उष्ण वादळ 
करते घुटमळ 
कणाकणात 
शब्द आर्जवी मनी उमटती 
अचलची होती 
पाय जणू
स्पर्श ओढाळ स्पर्शावरती 
नाती सांगती 
युगायुगाची
कोण असे तू कळल्या वाचून 
कळणे वाहून 
जाते माझे 
मूर्तिमंत मग मी तू होतो
तुझ्यात पाहतो 
अन मला .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ 

शुक्रवार, १० फेब्रुवारी, २०२३

ठरले तर


ठरले तर !!
********

आज-काल सूर्य तापतच नाही वाटतंय
सोलरला उष्ण पाणी येत नाही वाटतंय

सूर्याचे पेट्रोलच संपले की काय वाटतंय
वा महागाईने त्यालाही मारलय वाटतंय

सिस्टीमचे तर सीएमसी केलेय राव 
ते कारागीर तर येऊन जातायेत राव 

म्हणजेच नक्कीच त्या सूर्याचे चुकतंय 
बिचाऱ्या बिल्डरला कोण कोसतय 

अहो पुण्यवान अन सत्य वचनी ते 
करतील चूक कशी सांगा बरं ते 

तर उद्या आपण गच्चीवर जमू यात 
आणि सूर्याचाच निषेध करूयात 

ठरले तर !!

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ 

गुरुवार, ९ फेब्रुवारी, २०२३

असणे

असणे
*****

गर्द आभाळागत 
तुझे आर्द्र डोळे 
गहिवरलेले 
कोसळण्या

ओठ कडावर 
हास्य गहिरे 
होते उमटले 
जीवघेणे

शब्द उच्चार
काही उमटले
बोल तरंगले 
हृदयात 

ते क्षण काही 
नव्हतो मीही 
नव्हतीस तू ही 
अस्तित्वात 

शिव ही नव्हता
नव्हती शक्ती 
असणे जगती
 होते फक्त

असण्याच्या 
त्या काठावरती 
अंधुक सृष्टी 
जाणीवेची 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ 

बुधवार, ८ फेब्रुवारी, २०२३

जीवन

जीवन
*****
सर्वच गोष्टींना शेवट असतो 
सुंदर असो वाईट असो 
प्रिय असो अप्रिय असो 
रामायण ही संपते कधी 
महाभारतही संपते 
औरंग्या मरतो कधी 
जातो पापी अफजलही 
हृदयस्थ छत्रपती ही 
जातात जगत सोडूनी
ज्ञानदेव तुकाराम 
नामदेवादी संत मंडळी 
रामदास ब्रह्मचैतन्य 
संपवतात यात्रा आपली 
****
होय विक्रांत तुझीही 
यात्रा आता संपत आली 
एकदा चित्र पुसल्यावर 
ते चांगले होते की वाईट 
कोणालाच फरक पडत नाही 
त्या चित्रालाही 
ते चितारलें जाणे 
ते मिरवणे 
आणि पुसले जाणे 
या कणभर कालक्रमात 
घडते जगणे 
बस तेवढेच 
तेच असते असणे 
त्या अगोदर अन नंतरही 
असतो कागद असतो फळा 
असते पेन्सिल असतो खडू 
असण्यावरतीच हे असणे अवतरते 
असणे होऊन ही नसणे होते
ही निरंतराची 
बुद्धीच्या कक्षेत न येणारी 
व्यापकता पाहता पाहता 
सोडून देते बुद्धी आपले शोधणे 
आणि होते शरणागत 
प्राप्त जीवनाला 
सोडून मोकळे हात 
करून मोकळे अस्तित्व 
अन् मग जीवन 
जगते  जीवन
होवून जीवन

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ 

नावीन्य

नावीन्य  ******** नको वाटते काहीच पुन्हा नव्याने करणे  वाळूचे बांधून किल्ले पुन्हा एकदा मोडणे ॥ तोच तोच खेळ असा पुन्हा पुन्हा खे...