निरोप

निरोप

******

धुणीचा निरोप समिधास आला 

वन्ही धडाडला आकाशात ॥१

वाजे पडघम तुतारी सनई 

मिलनाची घाई बहू झाली ॥२

उधळली फुले रांग तोरणाची 

रंन्ध्र  सुगंधाची घर झाली ॥३

झगमगू आले सप्तरंगी दीप 

अरूपात रूप मावळले ॥४

जरी घडीभर विरह वेदना 

किती जीवघेणा काळ वाटे ॥५

विक्रांत पिकल्या फळा देठ झाला 

पडला राहिला कुणा ठाव  ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

गिरणार परिक्रमा २

गिरनार परिक्रमा २

***************

पायाखाली खडे टोचतच होते 

पाऊल पुढे परी चालतच होते ॥

घेता घेता नाम अपशब्द कधी 

मस्तकात कळ जाता येत होते ॥

नाही कसे म्हणू घडत जे होते 

अजूनही देहासवे नाते घट्ट होते ॥

वेदनांचे सुख या देही होत होते

वेदनांचे फुल देवा तव पदी होते ॥

आणिक नजर खिळली खालती

पावलो पावली  रुप तुझे होते ॥

हजारो सोबती कुणी ते नव्हती 

तूच फक्त चित्ती मज पुरे होते ॥

अशी जगण्याची दावलीस रीत 

अफाट इवले अस्तित्व हे होते ॥

झाली शिकवणी झाली उजळणी 

विक्रांत जगणे किती सोपे होते ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

निभ्रांत

निभ्रांत

******

शोधावे कुणाला भेटावे कुणाला 

ठेवावे कुणाला हृदयात ॥१

भजावे कुणाला त्यजावे कुणाला 

म्हणावे कुणाला जिवलग ॥२

स्मरावे कुणाला नमावे कोणाला 

धरावे कुणाला अंतरात ॥३

ऐसीया प्रश्नात असता धावत 

जन्म हरवत जात उगा ॥४

तेधवा श्री दत्त प्रकटे मनात 

स्वामी समर्थ भगवंत ॥५

करुनी  निभ्रांत ठेवी भ्रूमध्यात 

आणून विक्रांत सहजीच ॥६

हरवले मन हरवले ध्यान 

जाणीव संपूर्ण पै शून्यात ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

साधु बैरागी

साधु बैरागी

*********

घरदार नसलेले संसार सोडलेले

तथाकथित 

आासक्ती पाशा पासून मुक्त झालेले

साधु बैरागी

अन्न वस्त्राची फिकर सोडलेले 

तरीही हातामध्ये घेऊन कटोरा 

भिक्षेसाठी थांबलेले

साधु बैरागी

निवाऱ्याची चिंता नसलेले 

तरीही निवारा घेत आणि शोधत असलेले

अन चिमूटभर गांजाला आसुसलेले

साधू बैरागी .

दिसत होते मला

काम क्रोधाचे न मिटणारे रंग 

कळत नकळत मनात बाळगत

साधुत्वाच्या अहंकारावर आरुढ झालेले 

साधू बैरागी ॥१

तर मग हा निसंगत्वाचा अर्विभाव 

देव शोधनासाठी आहे की 

काम चुकारपणा करता आहे

किंवा हा ऐदी जीवन जगण्याचा

राजमार्ग आहे मला कळत नव्हते

असे शेकडो हजारो लाखो साधु 

राजमार्गावर तीर्थस्थानावर 

झुंडी झुंडीने मठामधून

तटा तटावर घाटा घाटावर 

बसले आहेत ठाण मांडून .

आणि तरीही तरीही तरीही

एक अनामिक आकर्षण 

त्यांच्याविषयी 

त्यांच्या जगण्याविषयी 

येते मनात दाटून .

जमीन अंथरून आणि आकाश पांघरून 

घेण्याची ती उर्मी ती धाडस

पंचमहाभूतांशी एकरूप होण्याची 

ती शक्ती ती  वृती

नसलेपणात वावरण्याची ती हिंमत

त्याच्यासमोर नतमस्तक होते मन ॥२

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

गिरनार गुरू शिखरावर

गिरनार गुरू शिखरावर 

***********

आनंदाचे फुल आले वेलीवर 

आनंदाची झुल पानापानावर . ॥

आनंदाची गाणी आनंदल्या मनी

आनंदे भरला देह सरोवर ॥

सोनिया उन्हात झळाले शिखर

पाहियले देव दत्त गुरूवर  ॥

काय किती वदू नवाई नित्याची 

अनिकेत खेळे  इथे घर घर ॥

इवल्या देहाच्या खोळीत विक्रांत

कवळे अथांग क्षितिज अपार ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

गिरनार परिक्रमा

गिरनार परिक्रमा

************

पुरविला देवे माझा खुळा हट्ट 

चालवलेली वाट गिरणार ॥१

नव्हतेच बळ देहात दुर्बळ 

कृपेचा सकळ कर्ता झाला ॥२

कष्ट तर होते झाली यातायात 

पाझर देहात फुटलेला ॥४

आधी चंद्रामृत पिठूर वाटेत

मग पावसात चिंब केले ॥५

आत एकतारी लागलेली धून 

असून नसून मीच होतो ॥६

काही ओरखडे देहाची लत्करे 

तयाची पर्वा रे कोणा असे ॥७

विक्रांत स्पर्शले लाखो कोटी कण

गिरणार स्पंदन तृप्त झालो ॥८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

पाहणे

पाहणे

*****

पाहणे मनाचे असते जगाचे 

रुळल्या पथाचे एकमार्गी ॥१

पाहत्या वाचून घडता पाहणे 

होतसे चालणे पुढे पुढे ॥२

अस्तित्व राखणे अस्तित्व वाहणे 

अस्तित्वा कारणे विश्व करे ॥३

जरी तो तटस्थ आत मध्ये दत्त 

असे सदोदित जागृतीत ॥४

विक्रांत मागतो दत्ताला पाहणे 

यथार्थ जाणणे असे जे ते ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

तुज न ठाऊक

तुज न ठाऊक 

*********

असे माझ्या मनी 

क्वचित ते कुणी 

राहे रेंगाळूनी 

तुज सम  ॥

तुझे ते पाहणे 

चांदीचा पाझर 

चंद्र देहावर 

उतरणे ॥

तुझे ते बोलणे 

बासुरी गुंजन 

व्यापून जीवन 

माझे राही ॥

तुझे ते सांगणे 

मनाच्या आतून 

येतसे उमलून

फुल जैसे ॥

तुझे ते हसणे 

कलकल झऱ्याचे 

इवल्या बिंदूचे 

इंद्रधनु ॥

तुज न ठाऊक 

तुझिया नभात 

राहते उडत 

मन पाखरू ॥

किती तू जवळ 

अन किती दूर 

मीन की सागर 

जळी जैसा ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

रंगले

रंगले

*******

जरी रंगले जीवन सारे 

परी काळीज नच रंगले 

भवताली फुलून वसंत

फूल अंतरी न उमलले ॥

काय कुणाची असेल चूक

कधी कुणाला नच कळते

कुंडीमधल्या मातीचे मग

सांभाळलेले त्राण सुटते ॥

असेल ओलही जीवनाची 

परी न पुरते जीवनाला 

अन लाखलाख योजनाही

उगाच जाती मग लयाला ॥

आता घेवून मांडीवरती

कुरवाळतो मी स्वप्न खुळे

तुकडेच ते अखेर सारे

जातात तसेच विखुरले ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

या दत्ताने

या दत्ताने

********

या दत्ताने माझी पार वाट लावली 

पुरी वाट लावली ॥ धृ ॥

व्याधी लावली पोटी व्यथा घातली 

भयभीत करूनिया गाठ मारली ॥ या दत्ताने 

शांती लुटली माझी निद्रा चोरली 

जागताना त्याच्यासाठी ऊर्जा आटली ॥या दत्ताने 

मजा सरली माझी चैन संपली 

रंजनाची साधने ती सारी हरवली ॥ या दत्ताने 

बायको  रुसली अन् पोरे दूरावली

देवासाठी अंतरात आग लागली ॥ या दत्ताने 

दुनिया लूटली  सारी युद्धही हरली 

तहाची ती बात मागे नच उरली ॥या दत्ताने

करो हवे तो ते सारे  जीव घेवू दे रे

भाळी नावे त्याच्या मी चीरी लाविली ॥या दत्ताने

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

शब्द पांघरावे

शब्द पांघरावे

*****

शब्द कशाला कुटावे 

अर्थ कशाला लावावे 

उराउरी का फुटावे 

नियमांच्या ॥१

भाव ओळीत आणावे 

मन मनात मुरावे 

आत काळीज हलावे 

वाचतांना ॥२

कधी व्यथा जीवनाच्या 

कधी कथा विजयाच्या 

कधी बाता गर्विष्टाच्या 

उमटाव्या ॥३

जेव्हा वाटते लिहावे 

तेव्हा सहज लिहावे 

अन शब्द पांघरावे 

निज येता ॥४

कवी म्हणा म्हणू नका 

मोठेपणा घेऊ नका 

परी भाव सोडू नका 

दाटलेला ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

स्मृती

स्मृती

*****

विझली चांदणी डोळीयात पाणी 

कशाला लिहिली देवा ही कहाणी ॥१

कैसा हा आटला प्राणदायी झरा 

श्वास हा कोरडा गळ्यात दाटला ॥२

आता कुणा सांगू गुज ते मनीचे 

विरुनिया जाती भाव या जीवीचे ॥३

ठाई ठाई भास स्मृती घरभर

कोरलेले येते नाव ओठावर ॥४

खांद्यावर साथ तुझिया प्रेमाची 

वाट पाहे कान अन् वाहवे ची ॥५

अजुनिया गाली तुझा मंद श्वास 

व्यापूनी तनुला तुझा प्रेम स्पर्श ॥६

सरले प्रेमळ मायेचे आभाळ 

उरले जगणे व्यर्थ होरपळ ॥७

अदृष्टाची दृष्ट लागली सुखाला 

तुझी स्मृती फक्त आता जगण्याला ॥८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

स्व.लक्ष्मणराव गायकवाड (का कुणास ठावूक)

स्व.लक्ष्मणराव गायकवाड (का कुणास ठावूक)

*****************

माझ्या लहानपणीची अतिशय आवडती मावशी सती मावशी तिचा नवरा .

त्यांना देवाज्ञा झाली असे कळले .

अन जाणवले की 

अरे आपण गेली चाळीस वर्ष 

या माणसाला पाहिले नाही भेटलो नाही 

त्यांना नाही तर सती मावशीला ही

तिच्या मुलांनाही पाहिले आणि भेटलो नाही 

चाळीस वर्ष आपली मावस भाऊबहीण 

आपले कोणीच नाहीत

असे का झाले कुणास ठाऊक?

मी लक्ष्मणरावांना प्रथम पाहिले होते 

ते त्यांच्या लग्नातच घोड्यावर बसलेले 

डोक्याला बाशिंग बांधलेले 

मुंडावळ्या लवलेल्या रूपात

तो एकूणच रूबाबदार 

सरळ नाकाचा देखणा चेहरा असलेला 

लोभस माणूस होता 

तोंडात पान बहुदा कोरलेली मिशी 

एकदम तुळतुळीत दाढी 

कुठल्या राजपुत्र पेक्षा कमी दिसत नव्हता 

मला हा मावशीचा नवरा खूपच आवडला .

पण प्रत्यक्ष ओळख होणे बोलणे 

हे सर्व व्हायला किती जावे लागले 

पण खरी ओळख कधी झालीच नाही 

कारण कुणा न ठावूक ?

कुठे पुढे कळले 

ते त्यांना झालेले आजारपण 

त्यांच्यावर आजीने केलेला उपचारासाठी खर्च 

त्यांना मिळालेला पुनर्जन्म 

पुढे असेही कळले की 

ते मावशीला पाठवतच नाहीत माहेरी 

आम्हाला कुणालाच भेटायला  

का कुणास ठाऊक ?

मग मावशीही भेटायची खूप कमी होत गेली 

पुढे दूरवर लांबवर पुण्याच्या वेशीवर 

चंदन नगरला राहायला गेली 

तर मग हे काका कुठे भेटणार ?

पुढे काकानी टॅक्सी ड्रायव्हरचा पेशा स्वीकारला 

असे कळले ते पुणे मुंबई करायचे

आम्ही मुंबईला 35 वर्ष काढूनही 

क्वचितच ते आम्हाला भेटायला आले 

का कोणास ठाऊक?

.

पुढे आमची आई म्हणजे अक्का गेली 

तेव्हाही हे काका व सती मावशी 

कोणी सुद्धा भेटायला आले नाही 

किंवा कोणी सांत्वनाचे दोन शब्द पाठवले नाही पुढे आजीही गेली आजोबाही गेले 

नात्यातील मुख्य गाठीत सुटून गेल्या 

रस्ते वेगळे झाले होते 

राहुल राजश्री जयश्री गणेश यांचे 

लहानपणीची गोड चेहरे 

अजून आठवत आहेत मला 

ते जीवलग झाले असते पण तसे झाले नाहीत

का कोणास ठाऊक ?

झाडाच्या प्रत्येक फांदीचे 

एक वेगळे जग असते हेच खरे 

त्याची ती  पाने फुले फळे 

त्याच्या आधारावर  असतात

त्याच्या सत्तेतवर जगतात

आणि जर ती फांदी वेगळी पडली 

वेगळी झाली तर त्या फांदीवर 

फुललेली ती फळे फुले पाने 

ती ही वेगळी होतात दुरावतात .

तसेच काहीसे झाले होते 

लक्ष्मणराव गायकवाड अन् 

त्यांच्या कुटुंबीयांचे आमच्या सर्वांसोबत 

त्यांची  ती मुले कधी मोठी झाली 

त्यांची लग्न झाली त्यांची संसार फुलली

कळलेच नाही.

 

तशी मनात त्या मुलांची सती  मावशीची अस्पष्टशी स्मृती होती 

एक दोनदा भेटायचा प्रयत्न केला गेला 

पण तो सफल झाला नाही 

का कुणास ठाऊक 

काही नाती अशीच असतात 

जी  नियती कधीच जुळू देत नाही 

का कुणास ठाऊक?

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

माझी बहिण

माझी बहीण 

**********

लहानपणी मी तुला उल्लू बनवयचो 

आपला खाऊ भरकन खावून 

तुला लाडी गोडी लावायचो

अन् तुझ्या वाट्याच्या मिठाईवर

डल्ला मारायचो 

तेव्हा आपल्या हुषारीचा 

किती अभिमान वाटायचा मला

पण आता कळतेय 

तुला माझा आप्पलपोटी पणा 

माहित असूनही 

तो स्विकारून

तू द्यायचीय मला तुझा वाटा 

माझ्या हुशारीच्या अहंकाराला 

जरा ही न दुखवता 

किंबहुना त्याची दखल ही न घेता .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

तमाचे पथिक

तमाचे पथिक

**********

कुठे धन अर्जित कुठे धन अनार्जित

सुखाचे अर्थ इथे कुणा न कळतात ॥१

ते संगीतात बेहोश होवून जातात

परी टेबला खालून सहज पैसे घेतात ॥२

ते समाजाची रात्रंदिन सेवा करतात 

परी टक्केवारीत हाथ ना आखडतात ॥३

त्याचे तर नाव थोर तो कैवारी दिनाचा 

किती पण आग्रह तयाचा तो पावतीचा ॥४

तो भक्त महान टेबलावरती भगवान 

बुद्ध महावीर कृष्ण व्यर्थंची संविधान ॥५

नाही हात जळत त्याचे नाही पापे फळतम 

नाही मन तळमळत  कशासही घाबरत ॥६

जाऊनिया देवाला ते सहज टक्का देतात 

हुंडीमध्ये पापाचे परिमार्जनच करतात ॥७

घनघोर होवून पूजा तो देव जागत नाही 

खरंतर त्यांनाही काही फरक पडत नाही ॥८

दार बंद घट्ट मनाचे तिथे काज ना प्रकाशाचे

अंधारात येती जाती पथिक अभागी तमाचे ॥९

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

 

भेट

भेट

*****

माझे शब्द तुला कळतीलच असे नाही 

माझे चित्र तुला उमजतीलच असे नाही 

त्यांनी फारसा फरक पडत नाही 

पण मग तेवढे एक काम कर 

स्वल्पविरामातील क्षणात 

दोन ओळी मधील अंतरात 

जरा वेळ थांब मला आठव 

अन् सापडलेला भाव मनात साठव 

दोन किनाऱ्यामधील सेतू 

तो कसलाही असू देत 

माती सिमेंट वाळू लाकूड लोखंड 

तो ओलांडणेच महत्त्वाचे असते 

किनारे मिळणे महत्त्वाचे नसते 

किनारी कधी मिळतच नसतात 

नाही का ?

पण सेतू ओलांडणे आपल्या हातात असते 

शब्द निरर्थ आहेत न कळू देत न वळू देत 

मी शब्दात असेलही वा नसेलही 

पण शब्द शून्यत्वाच्या अवकाशात 

नक्की भेटेल तुला

कारण तिथे तिसरे कोणीच असणार नाही

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा!

दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा!

*******************

सर्व मित्र-मैत्रिणींना ,आप्त, स्नेही, शुभचिंतकांना डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे आणि परिवार यांच्या कडून दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा!

हा सुखाचा प्रवास 

राहो अविरत वाहत

आनंदाचे दीप उजळो 

सदैव तुमच्या हृदयात ॥१

स्वकर्माची वाट दिसो

तुम्हा सदैव प्रशस्त 

कर्तव्याच्या आकाशात 

रहा दृढ ध्रुवा गत ॥२

देव देश अन् धर्म 

हेच आपले रे इष्ट 

कवडी दमडीसाठी 

कुणी न व्हावे भ्रष्ट ॥३

देई शुभेच्छा विक्रांत 

नांदा सदैव सौख्यात 

दत्त दावो तुम्हा लागी

सदा प्रकाशाची वाट ॥

*****🪔

        ******🪔

                  ******🪔

व्यथा सांगताना

व्यथा सांगताना

************

एक एक मनाचा पट उलगडतांना 

तुला मी माझ्या व्यथा सांगताना ॥

वेदनेचा मोहर तुझ्यात डवरून 

बरसलीस तू जणू बकुळ होऊन ॥

मग ओंजळीत मी तया घेऊन 

चुंबले हलकेच श्वास माझा देऊन ॥

उतरलीस तू माझ्या कणाकणात 

बहरले दुःख माझे गंधित होऊन ॥

अन् रेशमी त्या तुझ्या सावलीत 

हरवत गेलो मी माझे अस्तित्व ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

देई

देई

****

दारी आल्या भक्ता घेई पदरासी 

देई सुख त्यांसी 

दयाघना ॥१

रंजले गांजले कामना दाटले 

धुर्त कुणी भोळे 

तुझेच हे ॥२

असू देत कामी असू देत लोभी 

परी आले पदी 

शरण ते ॥३

देई घोटभर देई घासभर

द्वैत दूर कर 

सकलांचे ॥४

विक्रांत मनीचे पुसून मागणे 

मर्जीने जगणे

घडो तुझ्या ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

मान्य आहे मला (गुरुद्वादशी)

मान्य आहे मला (गुरुद्वादशी)

***********

ठीक आहे महाराज 

माझे येणे आणि जाणे 

सारे तुझे ठरवणे 

मान्य आहे मला

तुझी कृष्णा तुझा घाट 

तुझ्या तीरावरील पहाट 

नाही माझ्या नशिबात 

मान्य आहे मला 

तुझी भूपाळी काकड आरती 

तुझी पालखी तुझी शेजारती  

नच पाहिल मी दृष्टी 

मान्य आहे मला 

तुझा जप करीत करीत 

चालणे प्रदक्षणा घालीत 

नाही होणार कदाचित 

मान्य आहे मला 

तुझे प्रिय भक्तगण

त्यांच्या सहवासाचे क्षण

नाही भेटणार भगवन

मान्य आहे मला 

कारण मी आहे जाणून 

नाही चुकणार तुझे नियोजन 

मी लक्ष्य योजना करून 

मान्य आहे मला

तुझी इच्छा असेल तेव्हा 

नेशील मजला ओढून 

किंवा देशील सोडून 

मान्य आहे मला

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

स्वप्न

स्वप्न

*****

हे तुझे भेटणे झाली एक गाणे 

मनी पाझरले शारद चांदणे ॥१

स्निग्ध मुग्ध मंद नित्य शितलसे 

तृष्णेला तृष्णेचे जिथे लागे पिसे ॥२

पुन्हा पुन्हा मन होवून चकित 

सांगते स्वतःला स्वप्न हे खचित ॥३

होते  भाग्य कधी असे मेहरबान 

पुण्य येथे फळाला लाभते वरदान ॥४

मागण्याचा माझ्या साऱ्या अंत झाला 

याहून मधू काही न भेटले जीवाला ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

खेळ

खेळ

*****

बांधुनिया डोळा जन धावे सैरा 

मायेचा पसारा कळेचिना ॥१

जरी असे कारा कळेना गबाळा 

सुखाचा सोहळा समजती ॥२

जरी पदी बेडी मिरवती वेडी 

साज त्या मानती आनंदाने ॥३

अवघा वेड्यांचा जमला बाजार 

चाले व्यवहार अर्थशून्य ॥४

आणि कोणी तया सांगावया जाती 

दगड हाणती माथ्यावर ॥५

चालला निरर्थ खेळ हा सतत 

पाहतो विक्रांत अचंबित. ॥६

कळेना का दत्त हसतो गालात

मायेच्या खेळात रमवून ॥ ७

अगा बरे नाही ऐसे हे खेळणे 

उगा फसवणे लाडक्यांना ॥८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

भूल

भूल

****

तू चार शब्दांचे 

शिंपडून थेंब 

जातेस निघून 

भिजवून चिंब 

माझी नाही ना 

अगदी कशाला 

रुतते तरी का

नकळे उराला 

काय येथे कुणी 

मर्जीने जगतो 

स्वप्नातील स्वप्न 

धरूनी बसतो 

शब्द स्पर्श गंध 

किती गूढ सारे 

कळल्या वाचून 

जीवन थरारे 

अशी रम्य भूल 

पडते जीवाला 

राहते थांबून 

जिणे त्या क्षणाला

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

खेळ

खेळ

****

संपवावा वाटे डाव हा चालला 

खेळ जो लांबला 

उगाचच ॥१

बांधावा हा पट सोंगट्या डब्यात

मिटून शून्यात 

स्तब्ध व्हावे ॥२

पडती कवड्या कोणाच्या इच्छेने 

हरणे जिंकणे 

घडे खोटे ॥३

मज अवघ्याचा आलाय कंटाळा 

कळेना जुंपला 

कोणी मला ॥४

प्रतिमा पदवी खोटे मानपान 

अवघे सामान 

पाठीवरी ॥५

रिती नातीगोती नाकात वेसन 

कर्तव्या बांधून 

चालणे हे ॥६

सरो चाचपडणे सरो धडपडणे 

विक्रांत नसणे 

होवो आता ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

सॅप

सँप

****

ते पुराणे मस्टर माझे मला कोणी द्यावे रे 

हे सॅपचे भूत वेडे आता उरावर नको रे ॥१

ती तांबडी खूण क्रॉसची पुनपुन्हा दिसू दे रे 

ते रजेचे हिशोब आणि नीट मला लागू दे रे ॥२

पडेल ए एन एम का लागेल ती हजेरी 

चिंता हीच चित्तास सर्वदा या लागलेली ॥३

कधी नेट नसतेच वा कधी मशीन बिघडते 

वहीतल्या हजेरीचे कुणा ठाव काय होते ॥४

असे बॉस एच आर वाला सदैव तो कावलेला 

पगार त्याने उगा कापला न्याय असे कुठला ॥५

हि तो चक्क दादागिरी शोभतें न मुळी त्याला

असेल काय कायदा हा प्रश्न मनी पडलेला  ॥६

नटवले माकडांना नेसवून पॅन्ट त्यांनी 

चढता न ये झाडावरी उपाशी फळ पाहुनी ॥७

असेच काही झाले इथे व्यय तो आणिक वाढे 

फाटकेचे वस्त्र अंगी हाती मोबाईल महागडे ॥८

महागडे सॉफ्टवेअर घेऊन ते पस्तावले 

राग कुणाचा कुणावर  काढत नि बैसले ॥९

वर्ष इतकी चाललेले काय ते वाईट होते 

समोरची काळे पांढरे हिशोब स्पष्ट होते ॥१०

मान्य ते करणार नाही चूक हे म्हणणार नाही 

मुरतेय पाणी कुठे ढुंकूनी पाहणार नाही ॥११

पारदर्शकता ती म्हणे फक्त आहे डोंबलाची 

छिद्रे तशीच गाळणीला पण चहा गळत नाही॥१२

हात हाती बांधलेले गाठ गाठी मारलेले 

जया ठाव चोरवाटा तिथे कुलूप लावलेले ॥१३

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

येते

येते

****

जेव्हा नीज येत नसते 

रात्र रेंगाळत असते 

क्षणाचे गाणे उगाच

पुढे सरकत असते  

ते एकटेपणातील जागणे 

मज असह्य होत असते 

तेव्हा तू जवळ येतेस 

कुशीत माझ्या शिरतेस 

आणि मला म्हणतेस 

तुला अजून स्वप्न पडतात का ?

मग मी तिला म्हणतो 

तर मग तू कोण आहेस !

तेव्हा ती हसते 

माझ्यात हरवून जाते 

जाता जाता म्हणते 

ये मग तिथे 

मी तुझी वाट पाहते

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

उठवा

उठवा

*****

किती रे शिणावे स्वामी जगतात 

फाटक्या वस्त्रात 

वावरावे ॥१

तेच ते वहावे जीवनाचे गाडे 

प्रारब्धाचे कोडे 

अवघड ॥२

रोज नवे वळ रोज नवी कळ 

रोज तळमळ 

अनाहूत ॥३

खचित हे स्वप्न कळते आतून 

जागृती अजून 

येई न का ॥४

कुठे तो असेल मी रे निजलेला 

कुठल्या मितीला 

थांबलेला ॥५

उठवा दयाळा श्री दत्त कृपाळा 

मिटलेला डोळा 

अज्ञातात ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

व्यवस्था

व्य व स्था

*******

फार फार बरं वाटलं 

राखीव राखीव म्हणून

ज्यांनी होतं धुत्कारलं 

त्यांनीच रान राखीव

स्वतः आज मागितलं 

खरंच फार बरं वाटलं 

समानतेचं जणू नवं

दालन उभ राहीलं

झगमगलं अन सजलं

तुमची टक्के किती ते 

मला माहित नाही रे 

मिळतील ते किती रे 

मला कळत नाही रे 

पण तुम्हां मिळू दे 

समीकरण जुळू दे 

व्यवस्था हीआणखी 

काटेकोर चालू दे

शतकोनशतको आम्ही

उंच उंच उभारलेले

हे तट अन हे  बुरुज

अजुन मजबूत होऊ दे?

कारण आपण अन

आपले लोक जपणे

हेच तर असते खरे

व्यवहारीक जगणे

बाकी जाऊ दे भाड मे

त्याच्याशी काय काम रे

संधी शोधा यश मिळवा

किंवा खेचून ते घ्या रे 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

तो क्षण

 तो क्षण

*******

कधीकधी निसटतो

तो क्षण हातातून 

ज्याची वाट आपण 

पाहत असतो 

डोळ्यात प्राण आणून 

आणि मग पुन्हा येते 

दीर्घ प्रतिक्षा 

खुणेचा दगड बसतो 

दूरवर जाऊन 

तो क्षण 

हातातून निसटणं 

मग पुन्हा पुन्हा 

आपलं वाट पाहणं 

असे घडतं 

कितीतरी वेळा 

अगदी तो क्षण 

स्पर्शून जाऊन

हे रिक्त हाताचे प्राक्तन

तसे असतेच ठरलेले 

तरीही जीवन 

त्या क्षणाच्या वाटेवर 

थांबलेले असते 

तो क्षण होण्यासाठी

हट्ट धरून 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

कोरडा

कोरडा

*****

जरी एकतर्फी

प्रेम दत्तावर 

जरी अगोचर

भक्ती तयावर 

जरी लोटतसे

दुःख सागरात 

उभा करीतसे

व्यथेच्या उन्हात

तयाविना आणि 

आळवू कुणाला

अन्य कोणता ना 

आधार जीवाला .

दत्त शब्दांनी या

कान सुखावती

दत्त रूपाने या

डोळे निवताती

दत्त स्पर्शाने रे

क्लेश शमतात .

दत्त चिंतनात

चिंता हरतात

दत्ता विना मन

न लागे कश्यात

कोरडा भिजून

अजून जगात

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

संतोष रासम

संतोष रासम (निरोप समारंभ )

*******

एका नजरेने बघितलं तर आगरवाल हॉस्पिटलमध्ये 

संतोष सारखा संतोषी मनुष्य कोणी नव्हता 

दुसऱ्या नजरेने बघितलं तर संतोष सारखा 

असंतोषी माणुसही कोणी नव्हता .

संतोष स्वतःबद्दल स्वतःच्या कामाबद्दल 

कर्तव्याबद्दल संतुष्ट होता संतोषी होता .

पण जे काम करत नाहीत अंग चोरतात 

त्यांच्याबद्दल अन  सेवाभावी वृत्ती नसलेल्या 

लोकांबद्दल त्याच्यातअसंतोष होता .

त्यामुळे संतोषला बघितलं की मला 

अल्बर्ट पिंटो को गुस्सा क्यो आता है हे कळायचं .

म्हणून मग संतोष कळायचा आणि आवडायचा

.

संतोष रासम  म्हणजे एक विलक्षण

खूप स्पेशल सर्वांपेक्षा वेगळा रसायन आहे 

कुठलही केमिकल लोच्या नसलेलं रसायन आहे 

स्पष्ट वक्तेपणा निर्भीडपणा मनमोकळा स्वभाव 

हे त्यांचं वैशिष्ट .

आत एक आणि बाहेर एक असं नसणारा 

हा माणूस 

कामात माघार न घेणारा कर्तव्याला वाघ असणारा 

हा माणूस 

जेवढी ऊर्जा त्यांच्या कामात 

तेवढीच ऊर्जा त्यांच्या बोलण्यात 

ना कामाचा कंटाळा न बोलण्याचा कंटाळा 

पण तो असाच साधा भोळा नाही बर का !

त्याला सगळं कळतं सगळं वळत 

कुठे काय चालतं ते सगळं दिसतं 

पण तो सहसा बोलत नाही 

कुठे उगाच टांग घालत नाही

सगळी वळण माहीत असूनही 

आडवाटा दिसत असूनही 

तो मात्र धोपट मार्गावरूनच चालतो

कोकणातील माणसाचे 

त्याच्या बोलीचे प्रामाणिकपणाचे

रासम म्हणजे प्रतीक आहे 

नारळासारखा करून कठीण पण 

आतून मावळ आणि प्रेमळ 

त्याचे व्यक्तिमत्त्व आहे 

नाही  म्हणजे त्याला चाललेल्या 

गैरकारभाराचा गैरव्यवहाराचा 

बेजबाबदारपणाचा कामचोरपणाचा 

विलक्षण राग येतो .

त्यासाठी तो कधीकधी वाक्ताडण ही करतो 

 परंतु परंतु परंतु . .. . 

तो  कॅज्युल्टीमध्ये काम करताना 

बाजीप्रभू देशपांडे 

सारखा एकटाच मैदान गाजवायचा 

ऑफिसमध्ये काम करताना 

तो तानाजी मालुसरे सारखा 

कामावरती चढाई करायचा 

आरमॉल मध्ये असताना 

बहरजी नाईका सारखा 

सर्वत्र नजर ठेवायचा 

एक्स-रे मध्ये असताना 

त्याची नजरही X ray होती

अन ओपीडी मध्ये तर तो 

दोन्ही हातामध्ये पट्टे घेतलेल्या

येसाजी कंक सारखा  

गर्दीला मार्गी लावायचा

कॅज्युल्टी मध्ये सोबत काम केलेल्या 

लोकांमधील 

शेवटच्या लोकामधील रासम एक आहेत

मारुती मामा धुरी मामा आणि घुले मामा 

अन हे   रासम मामा

असे एकाहून एक जबरदस्त लढवय्ये 

कामगार मी बघितले

 काम करताना आम्ही त्यांच्या सोबत होतो

हि आमच्यासाठीच आनंदाची आणि 

अभिमानाची गोष्ट होती

त्यातील एक जण जरी कामावरती असेल 

तर तो इतर दोघांची उणीव भासू द्यायचा नाही 

असे कामाला तत्पर हे लोक होते

खरंच ही सोन्यासारखे माणसं आहेत .

त्याचे मूल्य आजच्या पिढीला कळायचे नाही 

पण त्यांची आठवण आम्ही आयुष्यभर ठेवू

नव्हे ती राहीलच .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

दादासाहेब भवार

दादासाहेब भवार

*************

माझ्या स्मृतीतील

म .तु अगरवाल रुग्णालयामधील 

इलेक्ट्रिकल डिपार्टमेंट 

हे भवार त्याच्या नावाशिवाय 

पूर्णच होऊ शकत नाही 

किंवा त्या विभागाच्या चित्रांमध्ये भवर असणे 

हे वर्ल्डकप मध्ये विराट कोहली सचिन तेंडुलकर किंवा कपिल देव असल्यासारखेच होते

भवार चा सर्वात मोठा गुण म्हणजे

त्याची नम्रता साधेपणा 

आणि कुठलेही काम करताना 

नकार न देण्याची वृत्ती 

काम करताना त्यांनी कधीही 

वयाचा भाऊ केला नाही 

किंवा आजारपणाचे कारण सांगून 

काम टाळले नाही 

किंबहुना नाही हा शब्द त्यांच्याकडून 

मी तरी कधी ऐकला नाही

कामाची वस्तू मिळाली की काम होऊन जाईल 

हे त्यांचे म्हणणे असायचे 

आणि ती वस्तू उपलब्ध केली 

कि खरच ते काम होऊन जायचे 

खरंतर आपल्याला 

तीन निघाडा काम बिघाडा 

अशा तीन बिल्डिंग मिळालेले आहेत 

आणि तीन बिल्डिंगमध्ये काम करताना इलेक्ट्रिशन लोकांना सुद्धा कामाचा 

खूप ताण पडतो पडला आहे .

तरीसुद्धा त्यांचे मी खूप कौतुक करतो .

की त्यांनी आपलं काम तरी खूप चांगलं निभावलेले आहे 

आपल्या कुणाला वा रुग्णांना 

पाणी मिळाले नाही असे  झाले नाही .

त्यासाठी त्यांनी स्वतःच्या काही आयडिया लढवल्या काही माणस 1 मदतीला घेतली 

आणि ते काम पूर्ण केले आहे 

तळेगावकर भवर बोरकर  भोळें 

 या सगळ्यांच्या  आडनावाच्या पाठीमागे र च यमक आहे . 

आणि हे सगळ्या इलेक्ट्रिशन चे काम वायर अन वाटर बरोबरच असते 

या योगायोगाची मला नेहमीच मोठी गंमत वाटते .

 खरंतर नवीन इमारतीमध्ये भवार तळेगावकर सारख्या माणसांची आपल्याला खूप गरज होती 

तिथे त्यांचे कौशल्य खूप खूप उपयोगी पडली असते 

पण सारेच काही मनासारखे होत नसते 

जीवन असेच असते 

थोडे सुख देते थोडे दुःख देते 

कधी जवळ घेते कधी दूर ढकलते 

कधी लवकर रिटायर करते 

तर कधी रिटायर होण्याची वाट पाहाया लावते

पण हरकत नाही 

भवर अजूनही तब्येतीने खणखणीत आहेत 

कामाची इच्छा करणारे आणि काम करणारी आहेत 

आणि त्यांचे काम हे इलेक्ट्रिशनचं काम 

अतिशय सुंदर काम आहे 

हे मला माहित आहे 

कारण त्यातल्या बऱ्याचशा गोष्टी मला ही  कळतात आवडतात 

त्यामुळे या आवडत्या कामामध्ये 

ते मग्न राहावेत आणि सुखी समाधानी राहावे हीच इच्छा .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

द त्त

दत्त

****

गुंतला 

देहात 

अडकला 

मनात

धरसोडीच्या 

तिढ्यात

मायेच्या 

वेढ्यात 

जीव हा 

सतत 

तया फक्त 

एक वाट

दत्त दत्त

तया फक्त 

एक गीत 

दत्त दत्त

तुटण्या बंध

दत्त दत्त

होण्या मुक्त 

दत्त दत्त

धनुष्य हे दत्त

बाणही दत्त

लक्ष ही दत्त

लक्षणारा दत्त

देह मनाची

करून प्रत्यंचा

लक्षून आत

जाता अलक्षात

भेटतो दत्त

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

ओळखीची

न ओळखीची

***********

तू न ओळखीची सखये आताही 

नव्हतीस बघ अन कधी तेव्हाही

तुला जाणण्याचे यत्न हे फुकाचे

केले बहुत मी व्यर्थ जरी साचे

तू सावली चंद्राची कुठेतरी हरवली

तू  प्रतिमा जलाची कुणी न पाहिली

तू गंध प्राजक्ताचा रंध्रात भरला

तू रंग मोगऱ्याचा दृष्टीत दाटला 

तू प्राण माझ्या व्याकुळ प्राणाचा

तु साज  माझ्या आतुर स्वप्नांचा 

जरी न जाणतो मी तुला पाहतो मी

स्पर्शाविन चंद्र  हा दिठीत माळतो मी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

दिवा लावायचा आहे!

दिवा लावायचा आहे

***************

संध्याकाळ झाली आहे 

दिवा लावायचा आहे ॥

स्वच्छ पितळेचा चकचकीत घासलेला 

तेलही अगदी काठोकाठ भरलेला 

ताटात ठेवला आहे ॥

हळदी कुंकुम चंदन अक्षतांनी सजला 

तर मग आता रे उशीर कशाला

 बघ अंधारून आले आहे ॥

येई जरा त्वरा कर हाताचा आडोसा धर 

जरासा श्वास सांभाळ ज्योत पेटव ज्योतीवर 

तू कुठे अडकला आहेस ॥

माझ्या मनी काहूर माझा जीव आतूर

सारे काही तयार परी ना तुझी चाहूल 

संध्याकाळ झाली आहे ॥

दिवा लावायचा आहे 

ये ना लवकर !

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

नर्मदामाई

नर्मदामाई

********

अडकला प्राण माझा 

माई तुझ्या तीरावर 

खळाळत्या प्रवाहाने 

जीव होई खालीवर ॥१

कलकल नाद जेव्हा 

येतो तुझा माझ्या कानी

कौतुकाने आनंदाने  

गाली ओघळते पाणी ॥२

विशाल रूपाने जेव्हा 

भेटतेस सरोवरी 

दडपते छाती माझी 

लीन होतो पदावरी ॥३

किती घाट किती थाट 

जागोजागी विखुरले 

भक्ती लोट पाहुनिया 

मन माझे गहिवरे ॥४

तुझ्या स्पर्शासाठी मन 

सदोदित हे व्याकुळ 

तुझ्या कुशीत येण्याला 

हा जीव असे आतुर ॥५

तुझ्या तीरी जन्म मिळो 

जर असे मज माई

फक्त तुझे प्रेम लाभो 

अन्य नको मज काही ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

खेळ

खेळ

*****

अपार मेघांनी भरलेल्या 

आकाशात 

असतेस तू वावरत...१

कधीतरी कुठल्यातरी 

फटीतून 

देत मला दर्शन..२

ते क्षणभर तेजाचे 

झळाळणे 

पुन्हा हरवणे .. 3

घडतच राहते क्वचित अवचित 

तरीही असते पसरवत 

तुझी आभा जगतात ... ४

ते सुखाचे इवलाले क्षण 

आनंदाने झेलित 

माझे जगणे असते  वाहत .. ५

नंतर मी राहतो साहत

मेघांचा दुष्टपणा

जो माहीत नसतो त्यांना ..६

कृपा अवकृपेविना चालतो 

हा अव्याहत खेळ 

भोवताली दाटतो रातराणीचा दरवळ ...७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

प्राण विसावा

प्राण विसावा

**********

प्रियतम ओठातून  

प्राणा गेली फुंकर 

हरवले देहभान 

झाले जीवन सुंदर ॥ १

गात्रातून थरारले 

तेच सूर हळुवार

तनमन झणाणले 

स्वप्न जाहले साकार ॥२

रानोमाळ धावणाऱ्या 

वाटा जाहल्या सुकर 

यत्न सारे हरवले 

मुर्त दिसता समोर ॥३

आता राहील इथेच 

सदा तुझ्या पायावर 

कधी तुझ्यावरूनही 

ढळू नये रे नजर ॥४

प्राण विसावा तू माझा 

जन्मोजन्मी आळवला 

जगतांना हरक्षणी 

ध्यानीमनी जपलेला. ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

मिटींग

मिटींग

******

चला उठा पळा पळा 

मिटिंग आहे ठरली

बघा बघा मेलवर 

दवंडी आहे पिटली ॥१

सबबी सांगू नका रे

दूरवर पांगु नका रे 

साहेबाशी उगाचच 

पंगा तो घेऊ नका रे ॥२

का न कळे कधी कशी 

कोण्या मनी उगवली 

धावाधाव करूनिया 

माहितीही गोळा केली ॥३

गाळणी मधून पाणी 

सारेच जावे वाहुनी 

शब्द तसे काही आले 

गेले कुठे उडूनी ॥४

जी साहेब हो साहेब 

बोल सारे अदबीचे

कळल्या नाहीत तरी

पालन हो सुचनांचे ॥५

अभिमानी खुर्ची मग

मस्तपैकी फुशारूनी

फिरे गरगर उगा

ठरलेल्या  व्यासातुनी ॥६

आपलं काय तसाही

दिवस एक भरला

चलो यार ठरलेल्या 

गाडीचा टाईम झाला ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

स्मृती

तुझ्या स्मृती.

********

तू नसतेस तेव्हा 

तुझ्या असंख्य स्मृती 

रुंजी घालतात मनात 

आणि मला ओढून नेतात 

तुझ्या सहवासात 

तेव्हा तू आकाश होतेस 

मला कवेत घेणारे

तेव्हा तू सुमन होतेस 

मला धुंद करणारे

तेव्हा तू फांदी असतेस 

माझ्यासवे झुलणारी 

माझे आसमंत भारावते 

तुझी निशब्द बासुरी 

तुझे नसणे घनदाट होते 

आणि माझ्यात आकार घेते 

खरेच तू जवळ नसतेस 

तेव्हाही इतकी जवळ असतेस 

की माझे पण 

तुझे होऊन जाते जाते 

त्या तुझ्या दुराव्याने अन विरहाने 

तू माझ्यात खोलवर रुजत असतेस 

अभिन्न होवून अन् राहतेस

माझ्यातील ओल टिकवून

जणू रंगातील पाणी होवून 

नाम रूपातील हे 

तुझे अस्तित्व 

मी माझ्यात धरून 

असतो  जगत सदैव

तुझा होवून 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

चांदण्याची गाणी

चांदण्याची गाणी

 ************

तुझी चांदण्याची गाणी  

मनी झरती येऊनी 

बोल पखरण ओली 

जातो चिंब मी भिजुनी ॥

तुझे हात हाती येता 

जन्म किती सरतात 

तुझ्या डोळ्यात वाकता 

स्वप्न किती फुलतात ॥

तुझ्या वेडात अजून 

शब्द नवे उमलती 

माझ्या गाण्यात नव्याने 

भाव पुन्हा अंकुरती ॥

मिठी मारते जीवन 

भरे श्वासामध्ये प्राण 

तम फिरते माघारी 

येते पूनव दाटून ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

तुझिया प्रेमाने

तुझिया प्रेमाने

***********

तुझिया प्रेमाने झालो बळवंत 

जगा मारे लाथ आनंदात ॥

तुझिया नामाने झालो धनवान 

अवघा कृपण भोगालागी ॥

तुझिया सेवेने झालो सुखी असा

हीनवट पैसा वाटे मज ॥

तुझिया कृपेचा पिटतो डांगोरा 

दत्त दत्त स्मरा म्हणे जगा ॥

तुझिया भक्तीचा लेश जो पातला 

विक्रांत जाहला हर्ष राशी ॥

तुझिया प्रेमाची पिपासा सुटेना 

जन्मा यावे पुन्हा तुझ्यासाठी ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

नटांचे जग

नटांचे जग 

****

कळत नाही 

सिनेमातल्या नटनट्यांचं 

कौतुक आपल्याला का असते

ते धडपडतात अन जगतात 

पैशासाठी नावासाठी

ते करतान मनोरंजन 

ते करतात मन विलोपन 

ते देतात तथाकथित सुख

तास दोन तास खुर्चीला खिळवून 

खरंतर ते फक्त असतात 

बाहुली लेखकाच्या अन्

दिग्दर्शकाच्या हातातली

 .

ते करतात अभिनय 

बरा चांगला वा उत्कृष्ट 

घेतात छम छम पैसा मोजून  

ते मिरवतात देखणेपण 

ते करतात देह प्रदर्शन 

ते असते प्रचंड पैसा देणारे

उपजीविकेचे साधन 

तिथे असते मरणाची स्पर्धा 

अपार शोषण 

शारीरिक लैंगिक मानसिक 

यश मिळवणे 

यशोशिखरावर टिकून राहणे 

अन यासाठी खेळणे 

राजकारण गलिच्छवाणे

ते एक दुष्ट चक्रच असते 

खेळत राहावे लागते .

पैशापेक्षाही प्रसिद्धीची नशा 

ही विलक्षण असते

अन प्रकाश झोता पासून 

अंधारात जाणे 

यासारखे मोठे दुःख नसते

इथे टिकतात धूर्त 

वाऱ्याची दिशा ओळखणारे 

कुणालाही वापरू शकणारे 

अन् वरून फेकू शकणारे. .

होय ते असते 

एक भयकर राजकारण 

एक अनाकलनीय अर्थकारण 

कळते असे वाटणाऱ्या ला 

उधळून लावणारे .

अन् अनाड्यालाही 

ज्ञानी बनवणारे .

इथे स्तुती पाठकांची गर्दी 

चाहत्यांची रीघ 

टाकते करून वेडी 

शिरून डोक्यात हवा

 कधी कधी कोणाच्या 

पळत्या घोड्यावरचे 

ते स्वार होणे असते 

जमले तर उडणे असते 

पडले तर मरणे असते .

त्यांना त्यांच्ये जीवन जगू द्या .

अन तुम्ही तुमचे जीवन जगा .

साधे सोपे सरळमार्गी धोपटसे

सुख समाधानाचे मुलाबाळांचे

आवडत असेल 

हलणाऱ्या चित्रांच्या गोष्टी बघणे तर 

जरूर बघा पण फक्त त्यात गुंतू नका

कारण जागा आणि माणूस बदलले

तरी सुख आणि आनंद बदलत नसतात

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

मी कोण?

मी कोण?

*******

मी कोण आहे जो कधीच हरवत नाही 

आहे मी चा घोष हा कधीच सरत नाही ॥

भोगतांना सुख सारे भोगात मळत नाही 

जळतांना दुःखामध्ये मुळीच कळत नाही ॥

असतो जागा विषयी विषयी विरत नाही 

असतो पाहतो निद्रेस कधीच निजत नाही ॥

तो दिसावा सदा पाहावा घडता घडत नाही 

तो कळावा फक्त रहावा हे होता होत नाही ॥

त्या मीला टक लावून जर का पाहता येईल 

पाहणे हरवून मग हे जग ही वाहून जाईल ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

काटा

काटा

******

जन्माने कुणीच कधी कनिष्ठ असत नाही 

उपजताच श्रेष्ठ बलिष्ठ असे ठरत नाही ॥१

त्या रेषा माणसा मधल्या मज दत्ता पटत नाही 

जिणे कर्मठ कोणाचे बघ मजला रुचत नाही ॥२

ते गट जाती जातीतले जरी का झाले धर्मातले 

ते तट अजूनही परी का तुटता तुटत नाही ॥३

ते जे गेले पलीकडे झाले अधिक कट्टर वेडे 

सुटले बेडीतून जरी एका दुजी तया कळत नाही ॥४

काटा निघता पायातून दुजा द्यायचा टाकुनी 

काटा घालुनी गळ्यात कोणी भले मिरवत नाही ॥५

होता आकाश मोकळे कुणी बळदात घुसत नाही 

भाग्य लाभले अपार का रे डोळ्यांनी शोधत नाही ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

जीवलगा

जीवलगा

********

नजर ढळेना शब्द सुचेना 

तुज पाहताना जिवलगा ॥१

सहवासाचे हे क्षण साजरे 

सरू नये रे कधी वाटे ॥२

तो तूच असे रे माझ्यात येऊन

अवघे व्यापून उरलेला ॥३

गेला कणकण भान हरपून 

उरले स्पंदन शीत तुझे ॥४

जगण्याचा या भासही मिटला 

विक्रांत नुरला सांगावया ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

दत्तनाथ

दत्तनाथ

********

नाथांचा हा नाथ प्रभू दत्तनाथ 

ठेवी कृपा हात मजवरी ॥१

हरविता जनी सुखरूप आणी 

चुकताच वनी सांभाळतो ॥२

देह कष्टाविन देतसे भाकरी 

पुण्याची चाकरी सेवा काही ॥३

जाळल्या वाचून चालवी आगीत 

कोरडा ठेवीत जळामाजी ॥४

पेटवला भक्ती दीप अंतरात 

तेणे हा विक्रांत सुखी झाला ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

पावुलात

पावुलात

***********

त्या धुंद क्षणात जाग या मनात 

जाणिवेच्या आत होता कोण ॥१

बरसती रंग सभोवती गंध 

आनंदाचा मेघ दाटलेला ॥३

स्वप्न सजलेले देह पिंजलेले 

भान भिजलेले एकरूपी ॥४

हरवू पाहता मुळी हरवेना 

आत्मविलोपणा नाकारून ॥ ५

स्पर्शातले डोळे मिटू मिटू गेले 

काळीज भरले वेणु नादी ॥६

तुच मनी राधा तुच कृष्ण आता 

देह भान चित्ता झाकोळून ॥ ७

विक्रांत वाऱ्यात जळी चांदण्यात

राधा पावुलात रंग झाला ॥ ८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

मिलन

मिलन

*****

राधा धारा वाहते प्राणात 

कृष्ण कुटस्थ वसे त्रिकूटात ॥

हालते डुलते अंग नि मोडते 

ढकलून सख्यांना धाव ती घेते ॥

तो निळूला तेजाचा पुतळा 

उभारून बाहू जणू की बिंदूला ॥

गोल्हाट औट ओलांडूनी घाट 

बेभान ती येते जणू की लाट ॥

तिये पदी पेटती लाख लाख तारे 

सुगंधाने भरुनिया वाहतात वारे ॥

अन पडे मिठी घनदाट तेजाची 

हरवते शुद्ध अवघ्या या जगाची ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

प्रतिबिंब

प्रतिबिंब

******

मुग्ध प्रतिबिंब होऊन श्रीदत्त 

आहे तरंगत 

मनात या  ॥१

परंतु जाताच  धरण्या हातात 

नाही सापडत 

काही केल्या ॥२

होतात कल्लोळ लहरींचा नाच 

प्रतिमा ती साच 

हरवते ॥३

अवघ्या जगात तसा तो माझ्यात

परी जाणीवेत 

स्पष्ट कळे ॥४

अभिन्न सतत आहे हृदयात 

मजला पाहत 

माझे डोळा ॥५

अन मी तयात माझिया वाचून 

अवघे घेऊन 

आहे नाही ॥६

शब्द हरवले पाहणे सरले 

विक्रांत नुरले 

लिहणेही ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .