***************
पायाखाली खडे टोचतच होते
पाऊल पुढे परी चालतच होते ॥
घेता घेता नाम अपशब्द कधी
मस्तकात कळ जाता येत होते ॥
नाही कसे म्हणू घडत जे होते
अजूनही देहासवे नाते घट्ट होते ॥
वेदनांचे सुख या देही होत होते
वेदनांचे फुल देवा तव पदी होते ॥
आणिक नजर खिळली खालती
पावलो पावली रुप तुझे होते ॥
हजारो सोबती कुणी ते नव्हती
तूच फक्त चित्ती मज पुरे होते ॥
अशी जगण्याची दावलीस रीत
अफाट इवले अस्तित्व हे होते ॥
झाली शिकवणी झाली उजळणी
विक्रांत जगणे किती सोपे होते ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा