पोचारा
*****
चार साहेब एक डायरेक्टर एका मीटिंगमध्ये होते
छान सजून आले होते
नमस्कार झेलीत होते
पण का नच कळे ते
कुणाकडेच पाहत नव्हते
ते पदवी अन् खुर्चीच्या का
मऊ उबेत रमले होते ?
मग पाहता पाहता कळले
अरे ते माणूस म्हणून नव्हते
खुर्चीच्या स्वप्नात जणू की
खुर्चीच जाहले होते
खांद्यावरती तयांच्या
अमाप ओझे होते
हुकमाचे खादी भगव्या
ताबेदारच ते होते
तो ओरडे कामगार नेता
पचनी पडत नव्हते
ते फोन फालतू पीएचए चे
कानाला डाचत होते
कठ पुतळी रे कठ पुतळी
तिज शब्दच फुटत नव्हते
हालती सूत्रे वरती
ते झुकत वाकत होते
ती विद्वत्ता त्या ज्ञानाचे
पोचाराच होत होते
उरलेले काही वर्ष
त्या दम धर म्हणत होते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा