व्यक्तीचित्रण लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा
व्यक्तीचित्रण लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा

बुधवार, १ जानेवारी, २०२५

डॉ संजय चोगले

डॉक्टर संजय चोगले
****************
जीवनात अनेक मित्र भेटतात 
काही टिकतात काही हरवतात .
काही विसरले जातात 
काळोखात अन काळाच्या ओघात 
खरच मैत्री रुजवणे जोपासणे टिकवणे
हे तेवढे सोपे नसते 
त्या पाठीमागे लागते उदार मन 
मोकळेपण आत्मीयता प्रेम आणि हळुवारपण 
दुसऱ्यासाठी कष्ट उचलण्याची तयारी 
आणि उणीवा पोटात घेण्याची वृत्ती 
हे सगळे डॉक्टर संजय चोगले यांच्यात आहे 
म्हणून तो मैत्रीचा महामेरू आहे 

असे नाही की त्याच्या आयुष्यात 
सारे काही आलबेल होते 
दारात प्राजक्ताचे सडे पडत होते 
आणि छतावर मोर नाचत होते 
संकटे दुःख यातना त्याच्याही वाट्याला आल्या 
इतर कुणापेक्षा काकणवर जास्त आल्या 
पण त्यामुळे आली नाही त्याच्या जीवनात 
कुठलीही कटूता उद्दीग्नता निराशा  
 सदैव चैतन्याचे उत्साहाचे आशेने 
भरलेला तो अश्वस्थ वृक्ष आहे ..
ज्याचे अस्तित्व असते 
जीवनाच्या प्रत्येक झुळकीला प्रतिसाद देत 
लहान सहान आनंदाने डोलत 
मॅगीच्या डिश पासून मेडिसिनच्या पुस्तकापर्यंत 
गप्पांच्या फडापासून कोरकाच्या संगीतापर्यंत 
जीवनाच्या प्रत्येक गोष्टीत त्यांनी आनंद शोधला 

रुग्ण आणि रुग्णसेवा हा त्याचा 
सर्वात आवडता छंद सर्वात आवडती गोष्ट 
प्रत्येक रुग्णासाठी धावून जाणे 
त्याला मदत करणे आणि त्याला बरे करणे 
यात जे सुख असते 
ते खऱ्याखुऱ्या डॉक्टरलाच कळते 
त्या अर्थाने तो परिपूर्ण डॉक्टर आहे 

आपल्याला काय आवडते हे समजणे 
आणि त्याप्रमाणे वागायचे ठरवणे
त्यासाठी प्रचंड ऊर्जा आणि दूरदृष्टी लागते म्हणूनच आलेले प्रमोशन नाकारून 
डीएचएची पदविका घेऊन ही 
येणाऱ्या अधिकारी खुर्चीला दूर ठेवून 
तो राहीला मस्त  त्याच्या जगातच 
त्याचा तो निर्णय किती अचूक आहे 
हे कळते आम्हाला स्वीकारून प्रमोशन 
करताना ऍडमिनिस्ट्रेशन ..

कर्म हा संजयचा धर्म आहे आणि 
सत्कर्म करणे हा त्याचा पिंड आहे
चांगल्याची आवड प्रेम आत्मीयता त्याला आहे 
त्यामुळे त्याच्या कळत नकळतही 
तो गुणराशी झाला आहे 
सेवा हा त्याचा स्वभाव आहे 
त्यामुळे तो तपो राशी झाला आहे 
असे मित्र भाग्यानेच मिळतात 
आणि मला तो भेटला आहे 
हे माझे अहोभाग्य !
निवृत्ती दिनानिमित्त त्याला आभाळभर शुभेच्छा !

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, १ डिसेंबर, २०२४

रमेश बद्रीके

रमेश बद्रिके एक लाडका बार्बर
*********
म्हटले तर तो बार्बर होता 
म्हटले तर तो ड्रेसरही होता 
सर्वांसाठी धावणारा 
माणुसकी जपणारा .
कर्तव्यात रमणारा 
महानगरपालिकेचा 
तो एक प्रामाणिक नोकर होता 
सावळा वर्ण घनदाट केस भरगच्च मिशा 
नाकावर सरकणारा मोठ्या फ्रेमचा चष्मा 
आणि गालावर आलेला तंबाखूचा उंचवटा 
कधीही हजर हाकेच्या अंतरावर 
किंबहुना हाक मारायची नसायची गरज 
त्याची नजर बसलेली 
प्रत्येक जखम जोखाणारी 
रुग्णाची मानसिकता 
अचूक हाताळणारी 
त्याचे असणे असायचे 
बोनस जणू ड्युटीवर 
एक निश्चिती प्रसन्नता 
पसरायची मनावर 
तसा तो झाला होता रिटायर 
आठ वर्ष गेलेले उलटून 
पण भेटायचा अधून मधून '
त्याचे तेच प्रसन्न असणे 
विनम्र बोलणे आपुलकीने वागणे 
द्यायचे मला तोच संतोष 
अन स्मरायचे ते कॅज्युल्टीचे दिवस 
आणि कळले अचानक 
गेला तो हार्ट अटॅक येऊन 
परवा तेरवाच गेलेला सर्वांना भेटून
अठ्ठावण अधिक आठ म्हणजे 
सहासष्ठ वर्ष तसे काही फार नाहीत 
आणि तेही आजारपण नसतांना 
छानपैकी हिंडताना फिरताना 
पण जीवनाचा हिशोब कळतो काय कुणा
एक प्रेमळ मित्र जाण्याचे दुःख झाले जीवाला 
जीवनातून आणखीन एक तारा निखळला

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, २ सप्टेंबर, २०२४

सुरेश बोहीत

सुरेश बोहित 
********
सुरेश मला भेटला नागपाड्याच्या
एसटीडी क्लिनिकमध्ये 
तिथे व्यतीत केलेल्या दीड एक वर्षाच्या 
मैत्रीपूर्ण वातावरणात सुरेश जोडला गेला 
पुढे वशिलेबाजीच्या राजकारणात 
माझी तिकडून उचल बांगडी झाली 
आणि ही सोबत तुटली 
बदलीनंतर हे तुटणे अपरिहार्य असते 
परंतु अगरवाल रुग्णालयात आल्यावर
सुरेश पुन्हा सापडला आनंदाने भेटला 
सुरेशचा मूळ स्वभाव मैत्रीचा प्रेमाचा आहे
त्याची भाषा लाघवी मृदू आणि नम्र असते
त्याला कोणी वैरी असेल असे मला
चुकूनही वाटत नाही 
समोरच्या व्यक्तीला प्रसन्न ठेवायची 
नैसर्गिक गुणवत्ता त्याच्यात आहे
 त्यात लाळकोटेपणा मुळी सुद्धा नाही
थोडी व्यवहारिक किनार असेलही त्याला
 पण अजीजीची भाषा कधीच नसते 

नोकरी नीटपणे प्रामाणिकपणे करताना 
सोबत्यांना सांभाळून घेणे 
वरिष्ठांचा विश्वास मिळवणे
हे त्यांनी करण्यासाठी केले असेल 
असे मला वाटत नाही 
कधी चहापाणी पाजून तर कधी गोड बोलून
त्याने खूप माणसे जोडली होती 
नोकरी कशी करावी हे सर्वांनी सुरेशकडून शिकावे 
सुरेश केवळ इथल्या जीवनात यशस्वी नव्हता 
तर त्याने संसार तेवढाच नेटका केला होता आहे 
मुला मुलींना शिकवून आपल्यापेक्षा 
उंचावर त्याने नेऊन ठेवले आहे
साऱ्याच लोकांना ते जमतं असं नाही 
म .न .पा.तील बरेच कामगार व्यसनाधीनता 
कर्ज आणि गैरहजारी या चक्रात सापडतात 
पण सुरेश त्या थोड्या सावध आणि हुशार लोकांमध्ये मोडतो 
जो यात कधीच अडकला नाही 
तो सुखी होता सुखी आहे आणि सुखी राहील 
 या बद्दल मला तीळ मात्र संशय नाही 
तरीही परमेश्वर त्याला सुखी आनंदी 
आणि आरोग्य ठेवली ही प्रार्थना 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, ३१ ऑगस्ट, २०२४

राजदत्त तांबे

राजदत्त तांबे 
**********
तसे तर राजदत्त तांबे 
हे माझ्या परीघाबाहेरी व्यक्तिमत्व . 
महानगरपालिकेच्या सूर्यमालेतील 
पगार रुपी सूर्याभोवती फिरणारे 
आम्ही सारे ग्रह तारे .
काहींची गती सोबत असते .
काही क्वचित भेटतात 
तर काही फक्त दिसतात . 
तर काही नजरेच्या टप्प्यातही येत नाहीत .
या  मध्ये तांब्याचे परिभ्रमण हे 
जवळ होत होते सोबत होत होते 
पण त्यांचे व माझेआभा मंडळ 
तसे एकमेकांना भेदत नव्हते . 
अगदी इच्छा असूनही .

पण त्यांचे भ्रमण डोळ्याला सुखवित होते .
त्यांचे व्यक्तिमत्व सदैव नम्र सौम्य 
सौजन्यशील आश्वासक व सहकार्याचे होते . 
त्यांचे बोलणे लाघवी मृदू मैत्रीपूर्ण होते .
त्यांचे काम हे पूर्णतः प्रामाणिक 
आणि नोकरीला न्याय देणारे होते .
त्यांचे हे गुण त्यांच्या देहबोलीतूनही प्रकट होत .

 खरंतर एखादे डिपार्टमेंट 
एखाद्या प्रमुखाच्या  हातात देऊन 
प्रशासकाला निर्धास्त राहता येते 
तसा तो डिपार्टमेंटचा प्रमुख असावा लागतो 
एक्स रे डिपार्टमेंटच्या बाबतीत .
तिथे तांबे असल्यामुळे मी सुखी होतो .
तिथे फारसे पाहावे लागत नव्हते . 
प्रत्येक डिपार्टमेंटमध्ये 
आवड निवड हेवेदावे राजकारणअसते 
जणू काहीतरी पेल्यातील वादळे असतात  
त्याला ती पिऊन जिरवावी लागतात 
आणि विसरूनही जावी लागतात 
तांब्यांना ते कसब जमले होते .

 खरंतर त्यांचे बाहेरचे  नाटकाचे जग 
चमकते झगमगते पिवळ्या प्रकाशाचे होते 
तर हे एक xray चे जग अदृश्य किरणां चे  होते 
अशा या दोन विरोधी जगात ते जगत होते 
एकात त्यांचे मन होते तर दुसऱ्या त्यांचे तन होते 
त्यांचे नट दिग्दर्शक असणे
 नाट्य क्षेत्रात वावरणे कलेत जगणे 
हे सगळ्यांच्या कौतुकाचे कारण होते .

शाळेत गणपतीत केलेल्या एकांकिका 
यांचा अंगावर पडलेला मंद
पिवळा प्रकाश मी अनुभवला आहे 
त्यामुळे त्यात काय सुख आहे हे मी जाणतो 
 म्हणून त्या अनेक भाग्यवंतातील 
एक तांबे आहेतअसे मी म्हणतो 
खरच आवडते काम करायला मिळणे
हेच तर आनंदाचे जगणे असते 
मग ते सर्व काळासाठी असो 
किंवा काही काळासाठी असो 
ते त्यांना मिळाले आहे 
आणि कदाचित निवृत्तीनंतरचा काळ 
ते त्या जगातच रममान होतील 
हे मला माहिती आहे 
म्हणून त्या पुनःशुभारंभाच्या प्रयोगासाठी 
त्यांना खूप खूप शुभेच्छा
पुन्हा घंटा वाजू दयात अन पडदे उघडू दयात .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, १ मार्च, २०२४

डॉक्टर शांताराम कवडे

 
स्व .डॉ शांताराम कवडे( श्रद्धांजली)
******************
भेटायच्या खूप वर्ष आधी नावाने 
आणि मग नंतर सहवासाने 
परिचित झालेला हा माणूस 

काही कथा आणि काही उपकथा त्यांच्या 
पडायच्या कानावर अन उमटायचे मनावर 
एक चित्र हरफनमौला बिनधास्त व्यक्तिमत्त्वाचे 

या सुखावर या जगावरया लोकांवर 
प्रेम करणारे मस्तीत  जगणारे
मौजेची आणि मस्तीची साधन जमवणारे
एक जीवन इच्छेने रसरसलेलं व्यक्तिमत्व 

मग पडली कानी त्याच्या दुर्धर व्याधीची कहाणी
खोटी असावी वाटत असूनही खरी ठरली 
जायचे वय नव्हते अन जायचे कारणही नव्हते 
परंतु दैवाने ठरवलेले आयुष्याचे श्वास संपले होते 
वाट्याला मोजून आलेले क्षण उरले नव्हते 
उधाणाला भिडलेले शिड तुटले होते 

तरीही ओठावर ती जिगर तशीच होती 
ओठावरच्या मिशागत पिळ देत लढा देत होती

अकाली आलेल्या सुचनेने जरी 
स्वरात संकटाची धग  जाणवत होती 
पण आवाजात डोळ्यात रग  दिसत होती
ढाल तुटलेल्या तानाजीची ती दुर्दम्य तडफ होती 
निर्णयाविना जिंकायची ती सिद्धता होती

खोल कोपऱ्यात डोळ्यांच्या  किनारीला शब्दाच्या 
आवाजात रुद्ध होणाऱ्याअज्ञाताची भीतीही होती 
शब्दावरून सारे कळत होते 
खरच ते सारे पाहायचें मनाचे धाडस होत नव्हते 

व्यर्थ प्रार्थनेचे पडसाद तरीही मनातून येत होते 
चमत्कार घडत नसूनही मन ते इच्छित होते 
चमत्कार घडला नाही अन सोबत असणारे 
एक उमदे व्यक्तिमत्व आमच्यात आता नाही
हे स्वीकारणे मनाला भाग पडत आहे
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 


गुरुवार, २९ फेब्रुवारी, २०२४

आमरे


ओ टू आमरे
*********
 ज्याच्या शब्दात श्वासात 
आणि देहबोलीत 
मराठीपण मुरलेले आहे
ज्याला व्यक्तीमत्वाला 
प्रामाणिकतेचा स्पर्श आहे 
ज्याचा साधेपणा अस्सल आहे
असा माणूस म्हणजे आमरे आहे .

बहुतांशी मराठी माणसाला
धूर्तपणा कावेबाजपणा जमत नाही
तसा त्यालाही जमत नाही
स्पष्टता  सरळता सडेतोडपणा 
त्याच्यात अधोरेखीत आहे .
खरतर तो उत्तम स्वभावाचा ठसा आहे
असा माणूस म्हणजे आमरे आहे .

त्याचा प्रामाणिकपणा कामसूपणा 
सदैव दृष्टीस पडतो 
जो वरिष्ठांना सदैव प्रिय असतो
असा माणूस म्हणजे आमरे आहे

माझ्या फोनच्या डायरीमध्ये 
आमरे यांचे नाव ओटू आमरे असे आहे 
कारण ते  त्यावेळेला ओटूची 
सर्व जबाबदारी  पाहत होते 
आणि नंतर ते ऑफिसमध्ये शिफ्ट झाले 
पण मी त्यांचे ते ओटूं आमरे 
हे नाव तसेच ठेवले 

खरंच सांगतो ऑफिसला पण 
ओटू देणारे ते 02 आमरेच होते 
प्राणवायू हा शरीरात फिरणारा 
शरीराच्या कानाकोपऱ्यात जाऊन 
प्रत्येक पेशी पर्यंत पोचून उर्जा देणारा 
जीवनाचा अत्यावश्यक घटक आहे

 तसेच आमरे सुद्धा ऑफिस 
स्टोअरमधील प्रत्येक कपाटात
प्रत्येक वळचणीत जाऊन
प्रत्येक जागेत कोठे काय आहे 
ते शोधून काढून आणून देतात .
म्हणूनच माझ्या दृष्टीने आमरे
ऑफिसचे ओटू होते

आमरेचे चहा पाणी व 
खाण्यापिण्यावरील प्रेम जगजाहीर आहे 
आणि असे प्रेम असणारी माणसे 
स्वतःवर आणि जगावर ही 
तेवढेच प्रेम करू शकतात 

कारण स्वतःला आनंदी ठेवले
 तरच तुम्ही जगाला आनंदी ठेवू शकता 
आमरे स्वतःच्या चाकोरीत 
चाकोरी न सोडता परफेक्ट 
काम करत होते 
त्यांनी परफेक्ट नोकरी केली 
आणि सर्वांना मदत करत 
सगळ्यांशी स्नेहसंपादन करत 
सदैव हसमुख राहिले 
खरच हा माणूस म्हणजे एक 
परफेक्ट कामगार होता 

आणि परफेक्ट कामगाराचं निवृत्त होणे
हे प्रशासनाचा तोटा असतो 
परंतु 34 वर्ष नोकरी केल्यावरती 
निवृत्तीचे समाधानाचे आयुष्य जगणे 
हा त्यांचा हक्क ही आहे 
म्हणून आम्ही सर्व त्यांना 
अगदी मनापासून 
त्यांच्या भविष्यातील निवृत्ती पश्चात 
आयुष्यासाठी
आरोग्याची आनंदाची 
भरभराटीची संपन्नतेची 
शुभेच्छा देत आहोत 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, २७ फेब्रुवारी, २०२४

डॉ.शरद पिचड

डॉ.शरद पिचड 
************

खरंतर शरद हे एक बहुरंगी बहुढंगी 
बहु आयामी असे व्यक्तिमत्व आहे 
त्याच्या व्यक्तिमत्वाला अनेक पैलू आहेत 
त्या अनेक पैलू पैकी मला प्रामुख्याने 
जे दिसतात भावतात आणि
आपला ठसा उमटवतात 
 ते म्हणजे त्याची सौम्यता नम्रता
आणि अजात शत्रुत्वता हे गुण 

त्याच्या वागण्यात बोलण्यात 
चालण्यात हसण्यात
नम्रता आहे ऋजुता आहे 
एक आत्ममग्न शांतता आहे

खरंतर अजातशत्रू व्हायला 
मलाही आवडले असते
पण त्या खुर्चीवर बसलं की 
शत्रूचं मोहोळ समोर उभा राहते
ते खुर्ची चे शत्रू असतात 
आणि मग तुमचे होऊन जातात 
म्हणूनच कदाचित 
शरदने ती खुर्ची मोठ्या हुशारीने टाळली 
आणि आपली अजातशत्रुत्वाची पदवी 
कायम ठेवली 
याचा अर्थ त्याला राग येत नाही 
किंवा तो वैतागत नाही असे नाही
पण ते त्याचे रागवणे इतके सात्विक असते 
की ते कढईतून काढलेल्या 
गरम गरम पुरीसारखी वाटते किंवा
पातेल्यातील उकळत्या आमटी सारखे दिसते
 म्हणजे तिचे चटके तर बसतात 
पण ती प्रेमाने खाताही येते 

त्याच्या रागातून उमटणारी 
तळमळ प्रामाणिकपणा आणि 
कामाबद्दलची आस्था त्याला 
एक चांगला मित्र करते 
उत्तम मनुष्य बनवते 
शरदला आपल्या स्वभावाची 
पूर्णपणे जाणीव आहे 
ते अनावश्यक ताण युनियनची कटकट 
राजकारणी लोकांची दादागिरी 
कृतघ्न आणि बेमुर्वत रुग्णांची बडबड 
त्याला कधीच आवडायची नाही 
शक्य होईल तेवढे तो त्यांना टाळत असे
 पण वेळ आलीच  प्रसंग ठाकलाच समोर 
तर त्यातून आपली शांती न ढळू देता  
वैताग न दाखवता  सहजपणे 
त्यातून मार्ग काढत असे   

खरंतर तो एक पूर्णतः फॅमिली मॅन आहे 
आपले कुटुंब हे त्याचे मुख्य जग आहे
आणि त्याच्या मुली त्याच्यासाठी
जणू सर्व सुखाचे निधान आहेत 
त्याने जोडलेले मित्र त्याला सोडून 
कधीच जाऊ शकत नाहीत
भले मग एकमेकां गाठ 
कित्येक वर्ष  न पडू देत
कारण गुणग्राहकता रसिकता 
हे गुण  त्याच्या ठाई 
कोंदणातील हिऱ्यासारखेआहे 

तो उत्तम श्रोता आहे आणि 
एक छान गाणारा गळा आहे 
संगीत त्याच्या गळ्यात आहे 
मनात आहे आणि जीवनातही आहे
तो त्याच्या जीवनावर खुश आहे 
जे मिळाले त्यात समाधानी आहे 
प्रचंड महत्वकांक्षाचे विमान
त्याने कधी उडवलेच नाही 
कारण जमिनीवरील आनंद
त्याच्यासाठी शतपटीने मोलाचा आहे
तो सदैव जमिनीवर पाय असलेला 
आपल्या जगात रमलेला 
ते जग सांभाळणारा अन फुलविणारा 
त्याला झळ लागू न देणारा 
कुटूंब प्रिय जीवन रसिक आहे 

तो सावध तरीही साधा आहे 
चतुर तरीही नम्र आहे 
बुद्धिमान तरीही निगर्वी  आहे
गंभीर तरीही शांत आहे 
व्यवहारी तरीही उदार आहे
खरंतर तो जिथे आणि जसा आहे 
त्याहूनही त्याची पात्रता क्षमता खूप मोठी आहे 
पण त्याने स्वीकारलेली ती वाट 
शांत सुंदर गजबज नसलेली 
आनंददायक अल्हाददायक आहे
 ती तशीच प्रियकर हितकर आणि सुंदर राहो  
हीच माझी त्याला 
त्याच्या पुढील आयुष्यासाठी मनःपूर्वक शुभेच्छा

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
 .
☘☘☘☘ 🕉️ 

गुरुवार, २८ डिसेंबर, २०२३

डॉ विद्या ठाकूर मॅडम


डॉ विद्या ठाकूर मॅडम 
****************

ठाकूर मॅडमला पाहिले की 
मला वटवृक्षाची आठवण येते 
वटवृक्ष छोट्याशा बीजातून निर्माण होऊन
उंच उंच आकाशात जातो 
परंतु आपली मुळ कधीच विसरत नाही 

तसेच तो आपल्या फांद्यातून 
नवीन आकार नवीनआधार
निर्माण करून विस्तारात जातो 
आपल्या जगासारखे शीतल उपकारक 
नवे जग  निर्माण करतो 
सभोवताल सुखावित जातो

या वृक्षाला ही ठाऊक नाही की
त्याने किती जणांना सावली दिली ते !
अगणित पशुपक्षी पांथस्थ इथे येतात 
निवारा घेतात श्रांत होतात अन्
नवीन उभारी नवे आश्वासन घेऊन पुढे जातात
 
सर्वांचे सदैव स्वागत हा त्यांचा रिवाज आहे 
सर्वांशी प्रेमाने वार्तालाप ही इथली पद्धत आहे.
इथे मने  जपली जातात 
मन ही परमेश्वराची विभूती आहे 
हे सांगायची गरज, इथे पडत नाही कधी 
प्रत्येक मनावर आणि माणसावर 
अकृत्रिम प्रेमाचा वर्षाव होत असतो इथे.
त्यांनी किती माणसे जोडली 
हे त्यांनाही ठाऊक नसेल 
जग म्हणते जगातील माणसे 
या जगावर इथल्या माणसावर 
त्यांनी उत्कट प्रेम केले 
प्रेम किती करावे हे आईला कळत नसते 
ते कमी आहे का जास्त हेही तिला माहीत नसते 
तसे त्यांचे आहे , 
त्या मातृत्वाची मूर्त स्वरूप आहेत

सौम्यत्च  हा काही चंद्राचाच गुण नाही
तो कधीही शीतलता सोडत नाही 
तशाच मॅडमही आहेत 
प्रसंगवशात कर्तव्य प्रणालीचा धबाड्यात 
कधी चिडल्या, तरीही त्यांचे रागावणे 
समोरच्यात कधीच धडकी भरवत नाही 
त्या रागावण्यात त्यांची सौम्यताच प्रकट होत असते
त्या रागवल्या नंतर लगेच शांत होतात 
आणि ती प्रेमाची किरणे पुन्हा एकदा 
त्यांच्या  मधून ओसंडून वाहू लागतात 
हे जणू गृहीतक आहे.
अर्थात काही लोकांना ते आवडत नाही 
त्यांना वाटते मॅडमनी कठोर व्हावे 
लोकांवर ओरडावे खडूस व्हावे
जास्त जवळ बसवू नये वगैरे वगैरे 
पण त्यांचे हे बोलणे म्हणजे 
सुगंधित गुलाबाला झेंडू  हो किंवा  
खळाळत्या  निर्झराला गावातला ओहळ हो 
असे म्हणण्यासारखे वाटते.

त्यांचे आणखीन एक वैशिष्ट्य म्हणजे 
त्या काळ जिंकणाऱ्या आहेत
त्या वेळ मुळीच जुमानत नाही
काळ आपल्यासाठी आहे 
आपण काळासाठी नाही ही ठाम समजून 
त्यांच्या कृतीतूनही दिसते
मग रात्री कितीही उशीर होऊ दे 
त्या काम संपूनच निघायच्या किंवा 
गाडीत काम घेऊन घरी घेऊन जायच्या 
म्हणणे मला असेही म्हणावेसे वाटते
वेळ जणू काही मैत्रीण आहे मॅडमची

त्यांची उत्सव प्रियता 
ही स्त्रीसुलभ तर आहेच 
पण त्यातून अधिक 
इतरांना आपल्या आनंदात 
सहभागी करून घेण्यात 
सगळ्यांच्या चेहऱ्यावर हसू आणण्यात 
ती साजरी होत असते ,व्यक्त होत असते
ते सारे म्हणजे
प्रेमाचा एक ऋजू धागा बांधणे 
किंवा मैत्रीची दृढ गाठ मारणे असते. 

त्यांची निरहंकारी वृत्ती अद्वितीय आहे 
सीएमो, एमएस, सीएचएमएस सारखी पदे, भूषवित असतानाही 
त्या पदाचा अहंकार ,दुराभिमान 
त्यांना कधीही शिवला नाही .
कुठलाच माणूस मित्र मैत्रीण 
त्यांच्यापासून तुटले नाही 
किंबहुना हे पद त्यांनी माणसे जोडण्यासाठी
कॅटलिस्ट म्हणून वापरले 

खरतर उच्च पदावर जाऊनही
आपले पाय सदोदित जमिनीवर 
असलेल्या व्यक्ती 
फार कमी असतात समाजात
पदाच्या आणि अधिकाराच्या 
अर्ध्या हळकुंडाने पिवळे झालेले 
अनेक नवरदेव या महानगरपालिकेत आहेत
त्यामुळे या सर्वात ठाकूर मॅडमचे 
सौजन्यशील वागणे हे अतिशय वेगळे ठरते
त्यामुळेच 
समोरच्याला दुखावणे त्याला अज्ञापालन करण्यास भाग पडणे 
हे त्यांनी कधीच केले नाही 
त्यांचे सांगणे म्हणजे
बाळ  तू जेवशील ना ? जेव, अरे  ते छान आहे !
अशी प्रेमाची आग्रहाची सूचना असते.
काम सांगताना कामात बदल करताना.
त्या आज्ञे मधील सौजन्यता 
समोरच्या व्यक्तीचा योग्य तो आदर , 
त्याच्या अडचणी ऐकून घेण्याची तयारी 
आणि आज्ञेमध्ये बदल करायची लवचिकता 
त्यामुळे त्या सगळ्यांच्या परममित्र झाल्या.

त्यांच्या कारकीर्दीत 
"आत्ताच्या आत्ता चार वाजता cms ला या "
अशी फर्मान कधीच निघाली नाहीत.
त्या त्यांच्या प्रेमाच्या शक्तीने 
खूप कामे सहजच करून घेत होत्या.
म्हणूनच मला मॅडम म्हणजे 
माणुसकीने  बहरलेले 
आत्मीयतेने भरलेले झाड वाटतात 

मॅडमच्या हाताखाली काम करताना 
खडूस बॉस बरोबर काम करताना येणारा अनावश्यक आणि नकोसा ताण 
कधीच आला नाही 
त्यामुळे आमच्यापैकी सर्वांच्या
त्या फेवरेट बॉस आहेत आणि राहतील

त्या सौम्य शांतपणा मुळे 
काही संकटे ही ओढवून घेतली त्यांनी 
अन् ताणतणावही सहन केले 
पण तो संकटी पावणारा विघ्नराजेंद्र 
एकदंत गणप्ती
जो त्यांनी सदैव भजला 
तो त्यांच्या पाठीशी उभा होता 
त्याने दिलेली बुद्धीची स्थिरता, 
ती अथर्वता, ती शक्ति  
आणि माणुसकी सच्चाईचे कवच 
त्याचे सदैव रक्षण करीत होते 
यात शंका नाही

तो देव गजानन त्यांना 
उदंड आयुष्य उत्तम आरोग्य प्रदान करो 
आणि समाधान व आनंदाने भरलेले हे जहाज   
आपल्या दैवी गुणांचे निधान 
जगभर वाटत राहो हीच प्रार्थना

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .
 

रिक्तत्ता

रिक्तत्ता ******* क्षणा क्षणाने कळल्या वाचूनी आयुष्य येते ऋतू घेवूनी  हसवून रडवून चोरपावलांनी रंग खेळूनी जाते उलटुनी  काय कमावल...