********
सुरेश मला भेटला नागपाड्याच्या
एसटीडी क्लिनिकमध्ये
तिथे व्यतीत केलेल्या दीड एक वर्षाच्या
मैत्रीपूर्ण वातावरणात सुरेश जोडला गेला
पुढे वशिलेबाजीच्या राजकारणात
माझी तिकडून उचल बांगडी झाली
आणि ही सोबत तुटली
बदलीनंतर हे तुटणे अपरिहार्य असते
परंतु अगरवाल रुग्णालयात आल्यावर
सुरेश पुन्हा सापडला आनंदाने भेटला
सुरेशचा मूळ स्वभाव मैत्रीचा प्रेमाचा आहे
त्याची भाषा लाघवी मृदू आणि नम्र असते
त्याला कोणी वैरी असेल असे मला
चुकूनही वाटत नाही
समोरच्या व्यक्तीला प्रसन्न ठेवायची
नैसर्गिक गुणवत्ता त्याच्यात आहे
त्यात लाळकोटेपणा मुळी सुद्धा नाही
थोडी व्यवहारिक किनार असेलही त्याला
पण अजीजीची भाषा कधीच नसते
नोकरी नीटपणे प्रामाणिकपणे करताना
सोबत्यांना सांभाळून घेणे
वरिष्ठांचा विश्वास मिळवणे
हे त्यांनी करण्यासाठी केले असेल
असे मला वाटत नाही
कधी चहापाणी पाजून तर कधी गोड बोलून
त्याने खूप माणसे जोडली होती
नोकरी कशी करावी हे सर्वांनी सुरेशकडून शिकावे
सुरेश केवळ इथल्या जीवनात यशस्वी नव्हता
तर त्याने संसार तेवढाच नेटका केला होता आहे
मुला मुलींना शिकवून आपल्यापेक्षा
उंचावर त्याने नेऊन ठेवले आहे
साऱ्याच लोकांना ते जमतं असं नाही
म .न .पा.तील बरेच कामगार व्यसनाधीनता
कर्ज आणि गैरहजारी या चक्रात सापडतात
पण सुरेश त्या थोड्या सावध आणि हुशार लोकांमध्ये मोडतो
जो यात कधीच अडकला नाही
तो सुखी होता सुखी आहे आणि सुखी राहील
या बद्दल मला तीळ मात्र संशय नाही
तरीही परमेश्वर त्याला सुखी आनंदी
आणि आरोग्य ठेवली ही प्रार्थना
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा