जीवन
*******
नभा मधले जीवन भिजले मातीमध्ये अलगद पडले
पोर इवले अंगणा मधले
रडे विसरून हसू लागले
त्या हसण्याच्या कवडश्यातून
झाड उगवले नभात घुसले
शाळा हिरवी अंगण हिरवी
पाटी पुस्तक हिरवे झाले
पाहता पाहता हिरवाईस त्या
सुंदर सुरेख फळ लागले
फळात होते शून्यच भरले
ज्याला दिसले त्याला दिसले
अक्षर जीवन अनंत स्वप्ने
अक्षरात क्षर हरवून गेले
आणि कुणास किती सांगावे
आरसा तैसे चित्र उमटले
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा