तुज न ठाऊक
*********
क्वचित ते कुणी
राहे रेंगाळूनी
तुज सम ॥
तुझे ते पाहणे
चांदीचा पाझर
चंद्र देहावर
उतरणे ॥
तुझे ते बोलणे
बासुरी गुंजन
व्यापून जीवन
माझे राही ॥
तुझे ते सांगणे
मनाच्या आतून
येतसे उमलून
फुल जैसे ॥
तुझे ते हसणे
कलकल झऱ्याचे
इवल्या बिंदूचे
इंद्रधनु ॥
तुज न ठाऊक
तुझिया नभात
राहते उडत
मन पाखरू ॥
किती तू जवळ
अन किती दूर
मीन की सागर
जळी जैसा ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा