भूल
****
शिंपडून थेंब
जातेस निघून
भिजवून चिंब
माझी नाही ना
अगदी कशाला
रुतते तरी का
नकळे उराला
काय येथे कुणी
मर्जीने जगतो
स्वप्नातील स्वप्न
धरूनी बसतो
शब्द स्पर्श गंध
किती गूढ सारे
कळल्या वाचून
जीवन थरारे
अशी रम्य भूल
पडते जीवाला
राहते थांबून
जिणे त्या क्षणाला
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा