प्रेम थांबते

प्रेम थांबते

********

युगो युगी प्रेम थांबते 

वाट पाहता वाटच होते 

विना अपेक्षा कधी कुठल्या 

जळणारी ती ज्योतच होते 

गीतामधले शब्द हरवती 

सूर सूने होऊन जाती

तरी कंपन कणाकणातील 

अनुभूतीचे स्पंदन होती 

शोध सुखाचा खुळा नसतो 

अंतरातील हुंकार असतो 

आनंदाच्या सरिते आवतन 

आनंदाचा सागर करतो 

क्षण अपूर्ण जगणारा हा 

पूर्णत्वाचे क्षेम मागतो 

पडतो तुटतो वृक्ष जळतो 

पुन्हा मातीतून रूजून येतो

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

चित्र

चित्र

****

पुन्हा तुझे चित्र दिसे पानावर 

पुन्हा एक हास्य आले ओठावर 

पुन्हा एक श्वास झाला खालीवर 

पुन्हा एक तार तुटे विणेवर 

तो ही एक नाद झणाणे कंपण 

मनी अचानक आठवले स्वप्न 

उगा उगवले तुझे वेडेपण

आकाश झालेले धुंद माझेपण 

जाहला हिंदोळा पाण्यात लहर 

अदृश्य वलय गेली खोलवर 

हिशोबी आठव मग जगताची 

अन मोडलेली घडी दो देहाची 

अवघे व्याकुळ तरीही सुंदर 

उलटले पान पुन्हा पानावर

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा

*********

पुन्हा एकदा आकाश

चांदण्यांनी भरून गेले 

पुन्हा अनाम सुखाने

मन बहरून गेले ॥

तेच स्थळ तीच भेट

देहातील आवेग थेट

पुन्हा एकदा उधाण 

जीवास उधळून गेले ॥

 हिंडलो मी रानमाळी 

गिरीशिखर धुंडाळले 

सौख्य त्या क्षणाचे मज 

आज इथे मिळून गेले ॥

नव्हतोच तेव्हा मी 

नव्हतेच जग राहिले 

अस्तित्व हे आणलेले

तुझ्यात हरवून गेले ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

कोजागीरी पौर्णीमा

कोजागीरी पौर्णीमा

***************

पौर्णिमेच्या चांदण्यात अवचित आलीस तू

घेऊनिया  गुढ रम्य लावण्याचा आभास तू ॥ १

चांदण्यात भिजलेली मुर्त मर्मरी होतीस तू

मोहाचा डोह गर्दसा मेघ घननीळ झालीस तू ॥२

भांबावलो न स्मरे आज काय ते बोललीस तू 

थांबलीस काळ काही क्षण ते कोरून गेलीस तू ॥

जातांना जरा वळून डोळ्यांत अवखळ हसून 

येत अचानक मिठीत आग युगाची झालीस तू ॥४

छातीवर डोके ठेवून गंध मोगरी प्राणात भरून

दोन निखारे ओठावरती पेरूनिया गेलीस तू ॥५

झालो धुंद असा की मी वेडेपणा प्राणात रुजून

कळल्या वाचून मजलाही गाणी मनी पेरलीस तू ॥

जन्म जरी गेला वाहून हात हातीचा आणि सुटून

गेलो वाहत काळौघी तरीही माझ्यात उरलीस तू ॥ ७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

तुझ्यासाठी

तुझ्यासाठी

*********

तुझ्यासाठी माझे गाणे 

माझ्या मध्ये झंकारते 

तुझे शब्द तुझे हास्य 

कणोकणी खळाळते 

तुझी साद वेडी खुळी 

मज पुन्हा बोलावते

किनाऱ्याला लाट लाट 

पुन्हा पुन्हा आदळते 

आकाशात विखुरले 

रंग माझे स्वप्न होते 

पाण्यावर परावर्ती 

रूप तुझे त्यात येते

जगण्याला जीवनाची

लसलस डिरी येते 

धमन्यात निजलेले 

प्राण पुन्हा जागे होते 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

निरोपाचे वेळी

निरोपाचे वेळी

************

निघतांता खुळे डोळे व्याकुळले 

क्षणभरा साठी होते थबकले 

रोज घडणारी घडली न भेट 

मग मना लागे उगा चुटपुट

उगा खोलवर कुण्या मनी जाणे

बरे नव्हे तुझे असे हे वागणे

माझिया मनाचे आकाश रे तुझे 

चांदणे तयात तुला पाहण्याचे

 तुला पाहता मी सारे विसरते

तुझिया स्वरूपी  हरवून जाते

अरे या सुखाची काय सांगू मात 

क्षण तेच देती धुंदी जीवनात 

सुख या क्षणाचे माझे नेऊ नको 

निरोपाची वेळी नभी पाहू नको

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

आशीष

 आशीष

*****

तिची गाणी त्याच्यासाठी 

त्याला कळणार नाही 

पांघरला जीव देही

कुणा दिसणार नाही ॥

वेल सखी वृक्षासाठी 

मिठी सुटणार नाही 

वादळाचे भय मनी 

साथ तुटणार नाही ॥

वृक्षावरी लोभ गाढ

वेल सोडणार नाही 

कोसळेल देह परि

प्रीत हरणार नाही ॥

असते रे प्रीत अशी 

कुणा कळणार नाही 

काळजाची आस वाया 

कधीच जाणार नाही ॥

आषाढाचा ऋतु जरी 

आभाळात हरवतो

सुखावल्या वेलीवरी

सान  फुल फुलवतो ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

 .

मौन

मौन

****

तुझे बोलणे थांबते माझे मौन घनावते

शब्दावाचूनही काही स्पर्शातून बरसते ॥१

शब्द शब्द वादळतो अर्थ अर्थ निनादतो 

जीवतळी निजलेला कणकण जागा होतो ॥२

तुझे बोल थांबू नये जरी मनास वाटते

तुझे अबोल मार्दव मज धुंद वेडावते ॥३

तुझ्या सुरी सुरावतो श्वास माझा झंकारतो 

क्षण क्षण सवे तुझ्या जन्म जणू मी जगतो ॥४

तुझे मौन ही अल्लड मज दूर कुठे नेते 

स्वप्नजागृती धूसर सुख सुखात भिजते ॥५

तुझे मौन माझे मौन गीत एक उमलते 

तुझा सुर माझे गाणे तूच पुन्हा हरवते॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

मीन

मीन

****

प्रेमाला नसते देहाचे बंधन 

द्वैताचे अंगण अर्थहीन ॥१

देहाच्या मातीत जरी उगवते 

फुल बहरते वेलीवरी ॥२

परी तो सुगंध दिसे न कोणाला 

कळतो प्राणाला गंधातुर ॥३

असू दे अंतर अनंत जन्माचे 

काळाचे भयाचे बंदीवान ॥४

आसक्ती वाचून बंधन गळून 

यावा खळाळून झरा जैसा ॥५

जगात असून कशात नसून 

भेटल्या वाचून भेट व्हावी ॥६

फक्त मना ठाव मन हरवले 

चित्त धुंदावले भाग्यवशे ॥७

प्राणाचे पेटणे प्राणाला कळावे 

ओवाळले जावे प्राणावरी ॥८

तैसे तुझे येणे जीवनी श्रीहरी 

अस्तित्व बासुरी करू गेले ॥९

नुरे राधिका ही नुरे गोपिका ही 

भाव अर्थवाही प्रेमरूपी ॥१०

विक्रांत रुतला मीन गळावर 

भाव पायावर राधिकेच्या ॥११

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️ 

निरोपाचे गाणे

निरोपाचे गाणे

***********

घेताना निरोप सुटतात हात 

ओढ विलक्षण जागे अंतरात ॥

सुटता सुटता दृढ होते गाठ 

उसळते लाट पुन्हा हृदयात ॥

पुन्हा गळा भेट मिठी होते घट्ट 

पुन्हा कढ येतो डोळीयात दाट ॥

श्वासात वादळ पुन्हा उसळते 

उरी धडाडणे कानावर येते ॥

नको ना जावूस बोलतात डोळे 

परी रीवाजात उगा हात हाले ॥

ऐसे निरोपात जन्मा येते गाणे 

अन् खोल होते प्रेमाचे रुजणे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

तुझिया डोळ्यात

तुझिया डोळ्यात

************

तुझिया डोळ्यात दिसे मज गीत 

सुरावते मग माझिया मनात ॥१

शब्द हरवला भाव मनोहर 

ऐकू येतो मग कानी हळुवार ॥२

किंचित लाजरा जरा संकोचला 

स्पर्श अधीरसा होतो सुखावला ॥३

अमूर्त कविता माझी मी बघता 

विसरतो कसा वाहवा म्हणता ॥४

स्तिमित होऊन जग विसरून 

गीत पूर्ण होते तिथे हरवून ॥५

कविता जगणे लिहिल्या वाचून 

असे काही मग येतसे घडून  ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

भेट

भेट

*****

माझे शब्द तुला कळतीलच असे नाही 

माझे चित्र तुला उमजतीलच असे नाही 

त्यांनी फारसा फरक पडत नाही 

पण मग तेवढे एक काम कर 

स्वल्पविरामातील क्षणात 

दोन ओळी मधील अंतरात 

जरा वेळ थांब मला आठव 

अन् सापडलेला भाव मनात साठव 

दोन किनाऱ्यामधील सेतू 

तो कसलाही असू देत 

माती सिमेंट वाळू लाकूड लोखंड 

तो ओलांडणेच महत्त्वाचे असते 

किनारे मिळणे महत्त्वाचे नसते 

किनारी कधी मिळतच नसतात 

नाही का ?

पण सेतू ओलांडणे आपल्या हातात असते 

शब्द निरर्थ आहेत न कळू देत न वळू देत 

मी शब्दात असेलही वा नसेलही 

पण शब्द शून्यत्वाच्या अवकाशात 

नक्की भेटेल तुला

कारण तिथे तिसरे कोणीच असणार नाही

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

स्वप्न

स्वप्न

*****

हे तुझे भेटणे झाली एक गाणे 

मनी पाझरले शरद चांदणे ॥१

स्निग्ध मुग्ध मंद नित्य शितलसे 

तृष्णेला तृष्णेचे जिथे लागे पिसे ॥२

पुन्हा पुन्हा मन होवून चकित 

सांगते स्वतःला स्वप्न हे खचित ॥३

होते  भाग्य कधी असे मेहरबान 

पुण्य येथे फळाला लाभते वरदान ॥४

मागण्याचा माझ्या साऱ्या अंत झाला 

याहून मधू काही न भेटले जीवाला ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

भूल

भूल

****

तू चार शब्दांचे 

शिंपडून थेंब 

जातेस निघून 

भिजवून चिंब 

माझी नाही ना 

अगदी कशाला 

रुतते तरी का

नकळे उराला 

काय येथे कुणी 

मर्जीने जगतो 

स्वप्नातील स्वप्न 

धरूनी बसतो 

शब्द स्पर्श गंध 

किती गूढ सारे 

कळल्या वाचून 

जीवन थरारे 

अशी रम्य भूल 

पडते जीवाला 

राहते थांबून 

जिणे त्या क्षणाला

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

ओळखीची

न ओळखीची

***********

तू न ओळखीची सखये आताही 

नव्हतीस बघ अन कधी तेव्हाही

तुला जाणण्याचे यत्न हे फुकाचे

केले बहुत मी व्यर्थ जरी साचे

तू सावली चंद्राची कुठेतरी हरवली

तू  प्रतिमा जलाची कुणी न पाहिली

तू गंध प्राजक्ताचा रंध्रात भरला

तू रंग मोगऱ्याचा दृष्टीत दाटला 

तू प्राण माझ्या व्याकुळ प्राणाचा

तु साज  माझ्या आतुर स्वप्नांचा 

जरी न जाणतो मी तुला पाहतो मी

स्पर्शाविन चंद्र  हा दिठीत माळतो मी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

प्राण विसावा

प्राण विसावा

**********

प्रियतम ओठातून  

प्राणा गेली फुंकर 

हरवले देहभान 

झाले जीवन सुंदर ॥ १

गात्रातून थरारले 

तेच सूर हळुवार

तनमन झणाणले 

स्वप्न जाहले साकार ॥२

रानोमाळ धावणाऱ्या 

वाटा जाहल्या सुकर 

यत्न सारे हरवले 

मुर्त दिसता समोर ॥३

आता राहील इथेच 

सदा तुझ्या पायावर 

कधी तुझ्यावरूनही 

ढळू नये रे नजर ॥४

प्राण विसावा तू माझा 

जन्मोजन्मी आळवला 

जगतांना हरक्षणी 

ध्यानीमनी जपलेला. ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ .

निःशब्द गाणे

.निशब्द गाणे

*********

पाण्याचे गाणे 

सागरी भरते 

वाऱ्याचे तराणे

नभी हरवते ॥१ ॥

तसे तुझे माझे 

नसलेले नाते 

उच्चारा वाचूनी 

मजला कळते ॥२ ॥

नाव गावाविण 

रुजते वाढते 

दिक्काली असून 

शून्य म्हणावते ॥३ ॥

म्हणता म्हणता 

धणी न भरते 

विस्तारत जाते 

रूप तुझे घेते ॥४ ॥

कुणा न दिसते 

कुणा न कळते 

माझ्या जगण्याची 

सावली होते ॥५ ॥

सावली हक्काची 

कधी का असते 

नशीबे पांथस्था 

पुण्याने मिळते ॥ ६

विक्रांत छायेत 

सुखे पहुडला

तुझिया मिठीत 

जगण्या भेटला ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ .

सांगावा

सांगावा

*****

चार शब्द तुझे आले चांदण्यांचे

बरसले थेंब जणू अमृताचे ॥

किती आडवाटा फिरून ते आले 

किती तटबंद्या मोडून ते आले ॥

शब्द कसे म्हणू तया भाषेतले 

सापडले मज प्राण हरवले ॥

वठलेल्या झाडा अंकुर फुटले 

आटत्या तळ्यास जीवन भेटले ॥

जरी सांगाव्यात होते न भेटणे 

भेटण्याची घडी पुढे ढकलणे॥

दडलेले त्यात होतेच भेटणे 

पुन्हा पुन्हा स्वप्न एक भरारणे.॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘

असू दे

असू दे 

******

अजूनही ओढ तुझी मनातून जात नाही 

अजूनही रूप तुझे डोळे हे पुसत नाही ॥

जगते जरी मी इथे कशाला कळत नाही 

हे एकटेपण माझे आता पेलवत नाही ॥

येशील तू याची जरी मुळीच शक्यता नाही 

आशा पालवी आतली तरीही जळत नाही ॥

तू स्वप्न होते साजरे तू श्वास माझे आंधळे 

हरवले रंग तरी जाग येता येत नाही ॥

तू गीत माझे व्याकुळ तू भाव माझे आतुर

विसरले शब्द तरी धून जाता जात नाही ॥

ठरवले दारी तुझ्या मी कधी येणार नाही 

उरातील ओढ तुझी कश्याला बधत नाही ॥

जाणते मन जरी रे  हवे ते मिळत नाही 

असू दे जखमा उरी ज्या कधी भरत नाही ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

भेटत जा

भेटत जा

*******

कधी कधी पाहत जा 

कधीकधी बोलत जा 

कारण काही नको तू 

डोळ्यात उतरत जा ॥

स्वप्न तुझे मागतो ना 

चंद्र हाती ओढतो ना 

फक्त काही किरणे ती 

मनी या उधळत जा ॥

उगाचच हसतेस 

उगाच बहरतेस 

कधीतरी पाकळ्या त्या 

माझ्यासाठी पेरत जा ॥

आकाशात रंग नाही 

मनात तरंग नाही 

अशा गूढ एकांतात 

मजला तू भेटत जा ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .