कवितेसाठी कविता: निरोपाचे वेळी

गुरुवार, ४ जुलै, २०२४

************

निघतांता खुळे डोळे व्याकुळले

क्षणभरा साठी होते थबकले

रोज घडणारी घडली न भेट

मग मना लागे उगा चुटपुट

उगा खोलवर कुण्या मनी जाणे

बरे नव्हे तुझे असे हे वागणे

माझिया मनाचे आकाश रे तुझे

चांदणे तयात तुला पाहण्याचे

तुला पाहता मी सारे विसरते

तुझिया स्वरूपी हरवून जाते

अरे या सुखाची काय सांगू मात

क्षण तेच देती धुंदी जीवनात

सुख या क्षणाचे माझे नेऊ नको

निरोपाची वेळी नभी पाहू नको

🌾🌾🌾

https://kavitesathikavita.blogspot.com .

☘☘☘☘ 🕉️