थांब्यावर
*******
एक दिवस अचानक तीहायवेच्या बस थांब्यावर
दिसली मला उभी रस्त्यावर
घेऊन बॅग खांद्यावर
थोडी दिसत होतीअस्वस्थ
बेचैनीही होती चेहऱ्यावर
पुन्हा पुन्हा तिची नजर
जात होती घड्याळावर
काही क्षण मनात भिरभिर
थांबावे की जावे पुढे
काय म्हणावे काय सांगावे
कळल्या वाचून द्विधा मी होवून
परंतु का न कळे
पाय नाहीच पडले ब्रेकवर
अन हात राहिले एक्सीलेटरवर
गतीवर त्या होऊन स्वार
गेलो थोडा मी दूरवर
मग डाव्या बाजूचा मिरर
पाहणे टाळीत गाडी हाकीत
तसाच आपल्या ड्युटीवर
किती छान ती दिसते अजून
ड्रेस सेन्स नसल्या वाचून
केस तसेच पिंगट काळे
चष्म्या मागील घारे डोळे
पण लाली हसऱ्या गाली
थोडी फिकट होती झाली
गेले होते धागे सुटून
गाठी काही बसल्या वाचून
जखमाही गेलेल्या भरून
व्रणही ते केव्हाच मिटून
कथा सुरू झाल्या वाचून
गोष्ट गेली होती संपून
पण तरीही दुसऱ्या दिवशी
त्या थांब्यावर
का गाडीची गती मंदावली
खुळी नजर जरा विखुरली
हातालाही कळले नाही
पायालाही कळले नाही
उरी श्वास का जडावले
मनाला या वळले नाही .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा