बाबासाहेब लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा
बाबासाहेब लेबल असलेली पोस्ट दाखवित आहे. सर्व पोस्ट्‍स दर्शवा

बुधवार, ६ डिसेंबर, २०२३

डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर (६ डिसे. 2023 )


डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर (६ डिसे. 2023 )
***********************
त्यांनी डॉक्टर आंबेडकर वाचले नाहीत 
त्यांना डॉक्टर आंबेडकर कळलेही नाहीत 
तरीही काहीही फरक पडत नाही 
कारण त्यांना कळत आहे 
त्यांची मोकळे आकाश आणि भरारता मुक्त वारा 
आणि त्यांना हे माहित आहे की 
या निळागर्द आकाशातला 
त्यांचा देव बाबासाहेब आहे .
कारण या निळ्या आकाशाची देण 
हे त्यांच्या कष्टाचे फळ आहे .

ते जातीभेदाचे कडवट रसायन 
अजूनही उकळत आहे 
मला हवे मलाही हवे मलाच हवे 
कसेही करून हवे 
जातीच्या कळपापासून हवे 
वा धर्माच्या संघटनेतून  हवे 
हा हव्यास तेव्हाही होता आताही आहे 
कदाचित हा हव्यास अमर आहे 
वा हा हव्यास  मनाचा मूळ गुणधर्म आहे 
पण या हव्यासासाठी लावली जाते मानवता पणाला 
ओढले जाते रस्त्यावर कोणाला 
त्याचे सर्वस्व हिरावून
त्यांचे तनमन मानसन्मान मातीमोल करून 
तेव्हा त्या कृत्याला अमानुषाहूनही अमानुष म्हणणे रास्त ठरते 
परिस्थिती माणसाला श्रेष्ठ बनवते 
किंवा लाचार बनवते जन्म नाही 
हे गळी उतरवणे अशक्य असूनही 
त्यांनी ते केले आणि मग आत्मग्लानीचे 
मणा मणाचे हजारो वर्षाचे ते लोढणे 
फेकून देता आले 
हजारो लाखो करोडो पिचलेल्या लोकांना
त्यांच्या त्या अद्वितीय अवर्णनीय महन्मंगल पवित्रेक  कार्याला शतकोटी प्रणाम !
त्यांच्यासाठी महामानव विश्वरत्न 
या पदव्याही किती लहान वाटतात 
कधीकधी वाटते ते जर असते तर 
त्या माझ्या जगदबंधुला मी फक्त एकदा 
कडकडून मिठी मारली असती 
आणि शब्दावाचून माझी भावना व्यक्त केली असती .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, ७ डिसेंबर, २०२१

ज्ञान सूर्य (डॉ.बाबासाहेब आंबेडकर )

ज्ञान सूर्य (डॉ.बाबासाहेब आंबेडकर )
******
अफाट या कालप्रवाहात 
अगणित सूर्योदय होतात 
तेजस्वी प्रकाशमान शुभ्र 
अन विश्व उजळून टाकतात 

प्रत्येक सूर्याला असते 
एक विलक्षण कहाणी 
ती एक रात्र गोठवणारी 
भरून गेलेली दुःख वेदनांनी 

पण हा भीमरूपी सूर्य 
ज्या गावात उगवला होता 
या गावाने कधीच कुठला 
सूर्य पाहिला नव्हता

चक्षूचेही भान नसलेला गाव 
होता चाचपडत रडत जगत 
पाठीवरती अन्यायाचे चाबूक 
होते रात्रंदिन उगाच बरसत 
कोण मारतोय का मारतोय 
हेही नव्हती नीट कळत 
पण आपण भोगतोय रडतोय 
म्हणजे नक्कीच आहोत चुकत 

अशी अंधाराचा स्वीकार केलेली 
खोलवर उजेडाची स्वप्न पुरलेली 
स्वतःला नशिबाच्या स्वाधीन केलेली  
ती प्रजा होती आंधळी अन दुबळी 

पण जेव्हा त्या गावाला मिळाला सूर्य 
लखलखता तळपता ज्ञानसूर्य 
तेव्हा हजारो लाखो आंधळ्यांना 
आले तेजस्वी चमकदार डोळे 
दिसू लागली स्पष्ट आरपार कळले
आपणच आपले हात आहेत बांधले

त्या एका तीव्र किरणाने 
एका ज्वलंत प्रखर ठिणगीने 
पेटून उठले सारे रान अन
अंधाराची सुल्तानी गेली संपून 

मग या सूर्याचे सहज झाले 
असंख्य अगणित सूर्य कण
त्याने व्यापून टाकला कणकण 
त्या गावातील प्रत्येक विद्ध मन 

अन आता या गावातील
हा प्रकाश कधीच 
सरणार नाही 
याची खात्री बाळगत 
झाला तो अस्तंगत 
रुढार्थाने पण 
आहे प्रत्येकात जळत
तळपत
आपले अस्तित्व 
पुन:पुन्हा सिद्ध करत..

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रिक्तत्ता

रिक्तत्ता ******* क्षणा क्षणाने कळल्या वाचूनी आयुष्य येते ऋतू घेवूनी  हसवून रडवून चोरपावलांनी रंग खेळूनी जाते उलटुनी  काय कमावल...