आळंदीत
मिळे प्रसाद अमूप
सुख चैतन्य झंकार
मेघ कोंदाटे
मस्तकी
ओघ सहस्त्र अपार
झाली रोमांचित
तनु
गंध केशर चंदन
एक गाज अवधूत
आली कानात कुठून
खुण मिळाली
विक्रांता
दत्त माझा पांडुरंग
क्षण उजळला मनी
दिव्य झाले अंतरंग
आलो रानोमाळी
होतो
आता जाहलो निवांत
दोन दीप एक ज्योत
दिसू लागली रे आत
डॉ.विक्रांत प्रभाकर
तिकोणे
http://kavitesathikavitablogspot.in
http://kavitesathikavitablogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा