विचित्र तह
******:**
जया वैर केले
तेची दोस्त झाले
अध्यात्म तयाला
पुरते कळाले ॥
कसे वचन ते
त्यांचे बदलले
बहू प्रेम खुर्ची
पाहताच झाले ॥
बुडाला विचार
बुडाला आचार
सत्तेच्या सुखात
मन मुग्धावले ॥
देई बा परत
मज माझी पत
येऊ नको पुन्हा
माझिया दारात ॥
कशी गर्जनाही
बंदीवान झाली
बाप ह्रदयात
मान घाले खाली ॥
नच कळे आम्हां
काही कुटनीती
आम्ही सैनिक हो
प्रीत झेंड्या प्रती ॥
बरा नव्हे तह
असला विचित्र
वाघ शेळीचे का
होते कधी मैत्र ॥
तुम्हा प्रती प्रीती
म्हणून या ओठी
शब्द काही येती
उदास बहू ती ॥
साहेब तुमची
बहू याद येती
तुम्ही शिकवली
जागे बंड वृत्ती ॥
म्हणूनी मागतो
स्मरुनिया दान
नको लाचारी ती
बळ द्या हो हाती ॥
****
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा