पाहू नको दोष

 पाहू नको दोष
**
पाहू नको दोष 
माझे दया घना 
अंत तो तयांना 
नाही मुळी 

जैसे विश्वरूप 
तुझे पाहताना 
भोवळ अर्जुना 
आली असे 

परी तयामध्ये 
एकच तो गुण
तुजला शरण 
आलो आहे 

एकच तो थेंब
जैसा अमृताचा 
सकळ व्यथांचा 
नाश करी 

एकच किरण
करीतो संहार 
तमाचा सकळ 
प्रवेशिता 

जरी झालो दत्ता
बळे तुझा दास
पुरवावी आस 
माझी आता 

हरवी न्यूनत्व 
देई पावनत्व 
जैसे पावकत्व 
हुताशनी 

कृपेचीच ध्वजा 
मग हा विक्रांत 
राही मिरवत 
जगा माझी


© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in