गुरुवार, १५ फेब्रुवारी, २०२४

असणे

असणे
******

संतृप्त स्तब्ध मनाचे
आकाश विरक्त होते 
वितळून मेघ सारे 
अस्तित्वही शून्य होते 

उरात न मावणारी 
अफाट पोकळी होती 
असणे कुठे कणाचे 
कोणास ठाव नव्हते 

नसण्यात निजलेले 
जग अधांतरी होते  
परी स्पंदनात काही 
चैतन्य दडले होते

नयनात प्रकाशाचे 
सागर भरले होते 
उगम सर्व नादांचे
कर्ण युगलीच होते 

मी सांगू कुणास काय 
शब्दास रूप नव्हते 
वाहून दश दिशात 
असणे अनादी होते

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ ,🕉️ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मेघ सावळी

मेघ सावळी ******** मेघ सावळे व्याकुळ ओले जेव्हा  निळ्या नभात जमले हर्षनाद तो गंभीर गहीरा ऐकून वेडे मन बावरले शामल रूप लोभसवाने  ...