बुधवार, २८ फेब्रुवारी, २०२४

विलोपण

विलोपण

******
पुनव येते अन् चंद्रही असतो 
पण तो भेटतोच असे नाही
आषाढ येतो वर्षाही असते 
पण तो भिजवतोच असे नाही 

अन् तरीही पुनवेची ओढ 
आपली कधीच मिटत नाही
प्राणातील ओढ अनिवार 
भिजणे नको  म्हणत नाही

हि ओढ आदिम या रक्तातली
असते  जाळत तनमन अन
शोधत असते प्रत्येक जीवन 
पुन पुन्हा एक आत्मविलोपन

कधी पावसाच्या मिठीत 
कधी चांदण्याच्या दिठीत 
कधी कस्तुरीच्या उटीत
कधी श्वासातल्या गतीत 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 



 






कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...