निस्पंदता
********
अन आकांक्षा
शिशिरात वितळलेल्या
निरभ्र आकाशागत
या क्षणी तरी
माझे काहीतरी होणे
आणि मी कुठेतरी पोहोचणे
या अट्टाहासाचा
झालेला अंत
साऱ्या चाकोरीचा
आलेला उबग
आता नाही त्रास देत
होय हे खरे आहे
पुन्हा वारा येईल
पुन्हा लहरी येतील
विचार विकार आवडनिवड
एका मागून एक येत
हरवेल ही निस्पंदता
पण या क्षणाच्या
नितळ चांदण्यात
मी मला आहे गवसत
चांदण्यात विरघळत हरवत
शब्दा सकट
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा