अवचित
,*******
मातीत निजले गाणे फुलले
अन कुण्याच्या बेचैन डोळ्यात
होत हलचल रंग उमटले
ओठावर मधु शब्द उतरले
मन हरखले जीवन सजले
जणू पहाटेच्या ओल्या क्षितिजी
शुक्र चांदणे हासत आले
सजल्या वाटा प्रकाश भरल्या
मुठीत कुणाच्या गुलाल भरले
कुण्या नवथर पाऊल रवाने
कंप दाटून तन मोहरले
मनात भरला चाफा हिरवा
श्वासा मधले गंध गोठले
किमया घडली तुझ्यामुळे ही
नव्हते तरीही अंतर मिटले
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा