आनंद
******
पाहिली मी देवा
कोंदाटून नभ
दाटलेली जीवा
तुझ्या प्रकाशाचा
इवलासा कण
झेलून निशब्द
जाहले हे मन
झळाळले तेज
उन्नत शिखरी
तृप्तीने भरली
खोल गूढ दरी
अनंत आकाश
निळाई देहात
नव्हते कुणीच
बाहेर मी आत
दत्त दत्त दत्त
सुखाचे आवर्त
वेढून जाणीव
वाऱ्यात वाहत
विक्रांत सुखाचा
जाहलासे छंद
विसरून जग
आनंद आनंद
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा