*******
येई रे श्रावणा येई माझ्या दारा
घेऊनिया धुंद ऊन पाणी वारा
तुजला पाहता आठवते कुणी
इंद्रधनु पुन्हा उमटते मनी
तेच अवखळ सरी सम येणे
सोनेरी उन्हाचे मोहक हसणे
कधी बोलावणे कधी पिटाळणे
हिरव्या स्पर्शाने मन मोहवणे
घडे लपंडाव ऊन सावलीचा
हर्षित मनात स्मृती लाघवाचा
होतो मंत्रमुग्ध तुज पाहतांना
स्वप्न जागेपणी दिसते डोळ्यांना
येईन वाटते मज ती शोधत
ओढाळ पायांनी निर्झरची होत
मग बहरेन पुन्हा तो प्राजक्त
वेचून घेईन सुमन एकेक
देईन श्रावणा तुजलागी मिठी
भिजुनिया चिंब ठेवीन रे दिठी
*****
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️