*****
हे तुजला माहित आहे
डोळ्यातील स्वप्न माझे
नित्य तुजला पाहत आहे
स्वप्न परंतु स्वप्नच असते
मना मोहून हरवून जाते
आणि प्रभाती उठल्यावर
तेच जगणे उभे ठाकते
जगता जगता त्या वाटेने
तुज वाचून काही न रुचते
तीच निराशा मनी दाटून
प्राक्तन माझे मजला हसते
काय करू मी तुज भेटले
तरी अजूनही नच भेटले
नयना मधील भावभावना
तव पदी का सुमन न झाले
तू न घेशील मज उचलूनी
जगणे नेईल दूर ओढूनी
सांग परी का कधी जाशील
या हृदयातून प्रिया निघूनी
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ 🕉️ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा