बाजार
******
आता मी जगतो नाटक कळून स्वतःला दावून सुखदुःख ॥१
आले गेले धन मान अपमान
हिशोब पुसून साठवले ॥२
अगा माझे इथे मुळी काही नाही
ध्यान नित्य राही चित्तात या ॥३
लेक आणि बाळ सांभाळले बरं
शिक्षण संस्कार देऊनिया ॥४
परि ती पाखर जातील उडून
चित्तास म्हणून दार नाही ॥५
मित्रगोत्र सारे घडीचे पाहुणे
आपले वाढणे पाही मन ॥६
विक्रांत निघाला दत्ताच्या गावाला
सोडून भरला बाजार हा ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ 🕉️ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा