*******
दिलेस दातारा कैसे मोठेपण जगणे कठीण वाटतसे ॥
आधीच होतो मी भाराने वाकला
त्यावरी ठेवला हौदा थोर ॥
डोके काढे अहं मिळता कारण
तयाला कोंडून ठेवू किती ॥
मोडूनिया पाय बांधुनिया हात
ठेविले युद्धात जैसे काही ॥
जरी सरू आली एक चकमक
नच की ठाऊक पुढे किती ॥
थकलो लढून बापा मी शरण
पांढरे निशान घेत हाती ॥
तयाकडे तुझा का रे काना डोळा
लावी वाहायला ओझे आन ॥
ठेवशील तैसा राहीन मी देवा .
परी सदा ठेवा डोई हात ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ 🕉️ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा