तुझ्या स्मृती.
********
तू नसतेस तेव्हा तुझ्या असंख्य स्मृती
रुंजी घालतात मनात
आणि मला ओढून नेतात
तुझ्या सहवासात
तेव्हा तू आकाश होतेस
मला कवेत घेणारे
तेव्हा तू सुमन होतेस
मला धुंद करणारे
तेव्हा तू फांदी असतेस
माझ्यासवे झुलणारी
माझे आसमंत भारावते
तुझी निशब्द बासुरी
तुझे नसणे घनदाट होते
आणि माझ्यात आकार घेते
खरेच तू जवळ नसतेस
तेव्हाही इतकी जवळ असतेस
की माझे पण
तुझे होऊन जाते जाते
त्या तुझ्या दुराव्याने अन विरहाने
तू माझ्यात खोलवर रुजत असतेस
अभिन्न होवून अन् राहतेस
माझ्यातील ओल टिकवून
जणू रंगातील पाणी होवून
नाम रूपातील हे
तुझे अस्तित्व
मी माझ्यात धरून
असतो जगत सदैव
तुझा होवून
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा