*******
तो क्षण हातातून
ज्याची वाट आपण
पाहत असतो
डोळ्यात प्राण आणून
आणि मग पुन्हा येते
दीर्घ प्रतिक्षा
खुणेचा दगड बसतो
दूरवर जाऊन
तो क्षण
हातातून निसटणं
मग पुन्हा पुन्हा
आपलं वाट पाहणं
असे घडतं
कितीतरी वेळा
अगदी तो क्षण
स्पर्शून जाऊन
हे रिक्त हाताचे प्राक्तन
तसे असतेच ठरलेले
तरीही जीवन
त्या क्षणाच्या वाटेवर
थांबलेले असते
तो क्षण होण्यासाठी
हट्ट धरून
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा