काटा
******
जन्माने कुणीच कधी कनिष्ठ असत नाही उपजताच श्रेष्ठ बलिष्ठ असे ठरत नाही ॥१
त्या रेषा माणसा मधल्या मज दत्ता पटत नाही
जिणे कर्मठ कोणाचे बघ मजला रुचत नाही ॥२
ते गट जाती जातीतले जरी का झाले धर्मातले
ते तट अजूनही परी का तुटता तुटत नाही ॥३
ते जे गेले पलीकडे झाले अधिक कट्टर वेडे
सुटले बेडीतून जरी एका दुजी तया कळत नाही ॥४
काटा निघता पायातून दुजा द्यायचा टाकुनी
काटा घालुनी गळ्यात कोणी भले मिरवत नाही ॥५
होता आकाश मोकळे कुणी बळदात घुसत नाही
भाग्य लाभले अपार का रे डोळ्यांनी शोधत नाही ॥६
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा