प्रेम बळे
*******
घेताच प्रेमाने
अवघे जगणे
गोड होते ॥
संत कृपा होते
गुरु कृपा होते
वाट सापडते
हरवली ॥
दुःख आणि दैन्य
अवघे ते जाते
भाग्य ची धावते
शोधावया ॥
मागीतल्यावीन
दातार होऊन
देतो उधळून
सुख पळे ॥
प्रेमाचे रे बळ
जाणतो केवळ
विक्रांता कृपाळ
पदी ठेवी ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा